แค่อยากระบายมันออกมา

เราไม่มีอะไรมาก แค่อึดอัดและอยากระบายปัญหาที่มันอยู่ข้างในใจตอนนี้ ที่เราเจอและเราไม่สามารถที่จะพูดออกมาได้ดีเท่ากับการที่เราระบายผ่านทางนี้คงเป็นทางออกที่ดี ที่สุดสำหรับเรา  ณ  ตอนนี้  ปัญหาของเราหรืออารมณ์ที่เราอาจคิดมากไปริเปล่าเราก็ไม่แน่ใจ  ถ้าใครที่เข้ามาอ่านและไม่เข้าใจ งง กับที่เราพิมขอโทษ ณ ที่นี้เพราะนึกอะไรได้ ความรู้สึกคิดอะไรอยู่ ก็พิมระบายมันออกมา  เข้าเรื่องเลยนะค่ะ   คือตอนนี้ เราได้ย้ายออกมาอยู่บ้านแฟน และของได้มีลูกติดผู้ชาย1คน อายุ4ขวบกว่า  ตอนแรก เราคิดว่าเราย้ายมาอยู่บ้านเขา  เราคงอยู่ได้ไม่มีปัญหาอะไร  แต่เราคิดผิด  เราเหมื่อนอิจฉาเด็กก็เป็นได้  ที่แลดูพ่อเขารักลูกเค้ามาก  ตามใจทุกอย่าง อยากได้อะไรให้หมด ซื้อให้หมด  เราไม่ว่า  แต่บางทีแสดงความรักกันจนเหมื่อนเราเป็นอากาศ ทำให้เราคิดไปต่างๆนาๆ ตัวเด็กไม่มีปัญหาอะไร  ปัญหาคงมีแต่พ่อเค้า และก็เมียเก่าเขา ที่ยังติดต่อกันเรื่องลูก  เพราะบ้านเขากับเมียเก่าอยู่ใกล้กัน  จนทำให้เราระแวงไปหมดกลัวเค้าจะเจอกัน เวลาแฟนไปส่งลูกบ้านแม่เค้า  เราก็จ้องจับผิด ว่าไปนานบ้าง  ไปแอบคุยกันบ้าง มันคือการระแวงที่กลัวเขาสองคนจะคุยกันมากกว่าลูก  แต่เราสองคนกับแฟน ก็คุยกันตั้งแต่แรกแล้วว่าจะมีลูกกันแต่เราไม่เห็นแฟนจะพยามอะไรเลยนึ่งเฉยตลอดให้เราลุ้นทุกๆเดือน  อยู่คนเดียวตลอด  บ้างทีเราคิดนะ  การที่เขาเฉยเหมื่อนเขาไม่อยากมีเพราะ กลัวลูกเขาจะคิดว่ามีน้องแล้วพ่อจะไม่รักเขา  แต่บ้างทีก็ต้องเข้าใจเราบ้าง ว่าเราเองก็อยากจะมีเหมื่อนกัน  จะให้มานั่งเสี้ยงแต่ลูกเขาก็ไม่ใช่ และอีกเรื่องคือเรากับแฟนทำงานด้วยกันขายของส่งตามโรงงานแต่แฟนก็มีงานประจำ   แต่เรารู้สึกเราโดนเอาเปรียบ  เวลาเราจะซื้อของอะไร  เขาก็จะอยากได้บ้าง  หรือบ้างที บอกจะเก็บตังผ่อนรถ  เพราะรถพึ่งออกมา ก็ต้องช่วยกันผ่อน  แต่เรารู้สึกว่าเวลาเราจะซื้อไรเขาต้องมีปัญหาทุกครั้ง  อยากกินไร ไม่ได้กิน  แต่ถ้าลูกเขาพูดอยากได้ไร อยากกินไรเขาจะรีบหาให้ทันที  บ้สงทีเขาควรจะเข้าใจและเอาใจใส่เราด้วยอีกคน เราไม่ใช่แม่เขาแท้ๆ เราคือแฟนใหม่เขาก้ควรจะเอาใจใส่เราด้วยแต่เรื่องการเอาเปรียบเรื่องนี้มันดูหนัก  เพราะเรามาคิดดูแร้ว  เราทำงานกกับเขาเราไม่ได้ไไรเลยรถก้ต้องผ่อนอยากได้ไรก้ไม่ได้  และตต้องมาเสี้ยงลูกเขาอีก  ถึงจะเด็ก  แต่พ่อเขาดูรักลูกเขามากเข้าใจ แต่บ้างทีก้เกินไป ที่อะไรก้ลูก   และเขาตัวแฟนเองก็ดูแต่จะเอาแต่ลูกและตัวเขาที่สบาย  เสื้อผ้าแต่งตัวดูดีทั้งพ่อและลูก แต่เราอย่างกับขี้ข้า   ตัวดำหัวฟู  ช่วยทำแต่งานกัวจะไม่มีตังจ่ายค่ารถ แต่ทำไมเราดูเราไม่ได้ไรเลย  ถ้าเลิกกันเราคงมีแต่ตัว  ัปัญหาชีวิตตอนนีลุ่มเล้าไปหมดหรือเพราะเราคิดไปเอง  การที่เข้ารักลูกเป็นที่ดี  แต่บ้างทีเราเองก็อยากมีเพรารู้ว่าเขาเป็นพ่อที่ดีได้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่