เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงค่ะแอบชอบมา 4-5 ปีก็ไม่เคยคิดว่าจะได้คบกันค่ะ
เพราะตอนนั้นเราไม่ได้สวย(ขี้เหร่มากๆ) เพื่อนๆก็รู้ว่าเราแอบชอบก็โดนแกล้งมาตลอด มีงานนึงที่เราต้องไปเป็นดรัมเมเยอร์
ส่วนพี่เค้าเป้นมือกลอง เราเขินมากค่ะ 55555555 เขินแบบท่านี่ไปไม่ถูกเลย พี่เค้าก้ยิ้มให้อะไรบ้าง ฟินน ><
เราแอบชอบนานมากจนมีเพื่อนคนนึงค่ะตะโกนไปบอกพี่เค้าว่า พี่เอ บีแอบชอบ(นามสมมุติ) เรานี่วิ่งดุจความเร็วแสงค่ะ ก็คุยๆกันแต่สุดท้ายพี่เค้าก็บอกมาว่าไม่ได้ชอบเรา เราเสียใจมากค่ะตอนนั้น ทำใจนานมาก พอพี่เค้าเรียนจบเราก็ได้เจอกันบ้างเพราะพี่เค้ามาเยี่ยมโรงเรียนบ่อยๆเลยทำให้ได้เจอค่ะ แต่พอเราเรียนจบบ้างก็ดั๊นนนน ! ได้ไปอยู่โรงเรียนเดียวกับพี่เค้า โม้เม้นความรักก็บังเกิดขึ้นมากอีกล้าววว 1 ปีผ่านไปไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยค่ะ เพราะเพื่อนพี่เค้าบอกว่าพี่เค้ามีคนที่แอบชอบ เราก็ถอดใจเพราะคนที่เค้าชอบน่ารักมากๆ แต่พอเข้าปีที่ 2 นี่สิคะ พี่เค้าดันทักมาคุย คุยทุกวันถามนุ้นนี่นั้น เราก็แอบเขินเอ้อออออ
>< ฟินระดับ 10 คุยได้ประมาณ 2 เดือนพี่เค้าก็มาสารภาพว่าเค้าก็ชอบเราเหมือนกันจะขอคบเราตั้งแต่รุ้แล้วว่าเราชอบ แต่ที่บอกไม่ได้ชอบเพราะเพื่อนบอกว่าเราเด็กเกินไป(แค่ปีเดียวเองงง) T^T 5555555 เราก็ตกลงคบกับพี่เค้าเพราะไม่ใช่แค่แอบชอบนะคะ แต่เค้าดีกับเรามากๆใส่ใจน่ารักๆมุ้งมิ้งให้เราด้วย เค้าเป้นห่วงทุกเรื่องเลย ตอนนั้นที่เราคบกันเป้นช่วงปิดเทอมค่ะ อารณ์พอๆกับเรื่องสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารักเลย >< ฟินไปเลยไม่เคยคิดว่าที่แอบชอบมาจะได้คบกันจริงๆ พอเปิดเทอมมานี่มองหน้าแทบไม่ติดเขินมากกกกก เค้าคอยไปรับไปส่งเราตลอดค่ะ เค้าไม่ได้กลัวพ่อกับแม่เราเลยเจอก็ไหว้ก็ทักทายน่ารักๆพ่อแม่เราก็ชอบเค้านะคะเพราะเค้ามีนิสัยน่ารักๆเป็นคนตลกขี้เล่นมากๆซ฿่งเหมือนกับเรากวนตีนกันตลอดเวลา ยิ่งเวลาอยุ่ด้วยกันนะคะ ถ้ามีเพลงแดนซ์นี่ยืนเต้นกันสองคนไม่อายใครหน้าไหน 555555555555 เหมือนทุกอย่างลงตัว ลงตัวทุกอย่างจริงๆ ทุกอย่างเป้นใจกับคุ่เรามากๆค่ะ เดี๋ยวมาต่อนะคะหิวข้าว ไปกินข้าวแป้ปนึง 555555555
แอบชอบ สมหวัง และพังทลาย
เพราะตอนนั้นเราไม่ได้สวย(ขี้เหร่มากๆ) เพื่อนๆก็รู้ว่าเราแอบชอบก็โดนแกล้งมาตลอด มีงานนึงที่เราต้องไปเป็นดรัมเมเยอร์
ส่วนพี่เค้าเป้นมือกลอง เราเขินมากค่ะ 55555555 เขินแบบท่านี่ไปไม่ถูกเลย พี่เค้าก้ยิ้มให้อะไรบ้าง ฟินน ><
เราแอบชอบนานมากจนมีเพื่อนคนนึงค่ะตะโกนไปบอกพี่เค้าว่า พี่เอ บีแอบชอบ(นามสมมุติ) เรานี่วิ่งดุจความเร็วแสงค่ะ ก็คุยๆกันแต่สุดท้ายพี่เค้าก็บอกมาว่าไม่ได้ชอบเรา เราเสียใจมากค่ะตอนนั้น ทำใจนานมาก พอพี่เค้าเรียนจบเราก็ได้เจอกันบ้างเพราะพี่เค้ามาเยี่ยมโรงเรียนบ่อยๆเลยทำให้ได้เจอค่ะ แต่พอเราเรียนจบบ้างก็ดั๊นนนน ! ได้ไปอยู่โรงเรียนเดียวกับพี่เค้า โม้เม้นความรักก็บังเกิดขึ้นมากอีกล้าววว 1 ปีผ่านไปไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยค่ะ เพราะเพื่อนพี่เค้าบอกว่าพี่เค้ามีคนที่แอบชอบ เราก็ถอดใจเพราะคนที่เค้าชอบน่ารักมากๆ แต่พอเข้าปีที่ 2 นี่สิคะ พี่เค้าดันทักมาคุย คุยทุกวันถามนุ้นนี่นั้น เราก็แอบเขินเอ้อออออ
>< ฟินระดับ 10 คุยได้ประมาณ 2 เดือนพี่เค้าก็มาสารภาพว่าเค้าก็ชอบเราเหมือนกันจะขอคบเราตั้งแต่รุ้แล้วว่าเราชอบ แต่ที่บอกไม่ได้ชอบเพราะเพื่อนบอกว่าเราเด็กเกินไป(แค่ปีเดียวเองงง) T^T 5555555 เราก็ตกลงคบกับพี่เค้าเพราะไม่ใช่แค่แอบชอบนะคะ แต่เค้าดีกับเรามากๆใส่ใจน่ารักๆมุ้งมิ้งให้เราด้วย เค้าเป้นห่วงทุกเรื่องเลย ตอนนั้นที่เราคบกันเป้นช่วงปิดเทอมค่ะ อารณ์พอๆกับเรื่องสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารักเลย >< ฟินไปเลยไม่เคยคิดว่าที่แอบชอบมาจะได้คบกันจริงๆ พอเปิดเทอมมานี่มองหน้าแทบไม่ติดเขินมากกกกก เค้าคอยไปรับไปส่งเราตลอดค่ะ เค้าไม่ได้กลัวพ่อกับแม่เราเลยเจอก็ไหว้ก็ทักทายน่ารักๆพ่อแม่เราก็ชอบเค้านะคะเพราะเค้ามีนิสัยน่ารักๆเป็นคนตลกขี้เล่นมากๆซ฿่งเหมือนกับเรากวนตีนกันตลอดเวลา ยิ่งเวลาอยุ่ด้วยกันนะคะ ถ้ามีเพลงแดนซ์นี่ยืนเต้นกันสองคนไม่อายใครหน้าไหน 555555555555 เหมือนทุกอย่างลงตัว ลงตัวทุกอย่างจริงๆ ทุกอย่างเป้นใจกับคุ่เรามากๆค่ะ เดี๋ยวมาต่อนะคะหิวข้าว ไปกินข้าวแป้ปนึง 555555555