...คิ ด ถึ ง...

กระทู้สนทนา
       ..
                                     ตะ วัน ยอ ยาม แสง ล้า จะ ลา เลื่อน
                                     จันทร์ มา เยือน เยื้อง ย่าง อย่าง หงอย เหงา
                                     นั้ง นิ่ง เงียบ อึม ครึม ทึม ซึม เซา
                                     ใย ความ เศร้า มา เกาะ กุม สุม หทัย

                                     ห้วง  " คิดถึง "  โหย หา มา แนบ ชิด
                                     ฤดี ติด ห้วง บ่วง ทรวง หวั่น ไหว
                                     คะ นึง หา รัก ร่วม ร้อย อย่าง น้อย ใจ
                                     ลืม หรือ ไร ว่า ใคร คอย ปรอย น้ำ ตา

                                     สะ อื้น อก ฟก ช้ำ รำ พัน พร่ำ
                                     ยาม เย็น ย่ำ อ่อน แอ ชะ แง้ หา
                                     เหงา ใน ใจ เหตุ ไฉน ใย ล้าง ลา
                                     ฤ สิ้น ค่า รัก เรา เคย เว้า วอน

                                     ก็ " คิดถึง"  จึง อ้อน ผ่าน กลอน รัก
                                     ฝัง สลัก ปัก รัก นี้ มิ มี ถอน
                                     แม้ ตัว ไกล ใจ นี้ มั่น มิ สั่น คลอน
                                     ส่ง ผ่าน ซ่อน จาก จันทร์  วัน รัก เคียง

                                      หลับ ตา ลง ยัง ฝัน ถึง คะ นึง หา
                                      คำ สัญ ญา จาก ใจ แม้ ไร้ เสียง
                                      สัม ผัส ซึ้ง ยัง ตรึง ติด คิด ร้อย เรียง
                                      ไอ อุ่น เพียง  รัก เรา เนิ่น เนาว์ นาน...
                                     
                                                       " เพ็ญพิชญา "
                                   
                                              


           [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
           

          
         
                                                        ..
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่