สวัสดีค่ะ เราชื่อไนซ์ นี้เป็นการเขียนกระทู้ครั้งแรกของเรา เราอยากแชร์ประสบการ ความห่างไกลจากแฟนทำไห้ความรักของเรา จบลง...
เริ่มแรกเลย คือเราเป็นแฟนกะคนๆนึงขอเรียกว่าภูละกัล ค่ะก็ภูเป็นเพื่อนเราด้วยความสนิททำไห้เราได้เป็นแฟนกัน แบบก็รักเค้ามาก ผ่านไรหลายๆอย่างมาด้วยกันเยอะแยะมากมาย จนกระทั่งวันนั้นเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอเค้า แต่เค้าไม่บอกว่าเค้าจะไปอยู่ที่แพร่ ตอนนั้นเราก็ไม่รู้หรอกค่ะ ว่าเค้าจะไป มารู้อีกทีตอนกลับมาบ้าน แล้วแบบวันนั้นคือวันที่เราได้อยู่ด้วยกันเป็นวันสุดท้าย.. เราก็ร้องไห้นะเสียใจเมื่อรู้ว่าเราต้องห่างกัล แต่เราจะไม่ทำไห้มันเป็นอุปสรรค ค่ะ เราก็คุยกันเหมือนเดิมทุกอย่างเหมือนเดิน รักกับเหมือนเดิมคิดถึงมากๆ จนกระทั่งอยู่วันนึง เรารู้สึกได้ว่าภูเปลี่ยนไปมากๆ แบบผู้ชายคนนี้ทำไห้เราเสียน้ำตาบ่อยมากๆแต่ยิ่งเสียน้ำตายิ่งรักเค้าค่ะ

( หลายๆอย่างที่เค้าทำไห้เสียใจแต่เราไม่พูด. บางครั้งเราก็ต้องขอโทษทั้งๆที่เราไม่ได้ผิดเพื่ออยากไห้เรืองมันจบๆ เพราะเรายิ่งห่างกัลแล้วยังมาทะเลอะกันอีก จนวันนึงเราตัดสินใจบอกเลิฟแฟน เพราะว่า ไนซ์รู้สึกว่าภูมีคนอื่น แบบแอบคุยกันไรงี้ แบบรู้สึกเจ็บนะ มากๆด้วยคือเราเห็นเค้าออนเฟสแต่ไม่ตอบเรา แล้วแบบเค้าพูดหรือมีกริยาว่าเค้ามีคนอื่น ภูชอบถามเราว่า" ถ้าภูมีคนอื่นไนซ์จะโกรธมั้ย" ถามคำถามนี้บ่อยมาก จนทำไห้เรารู้สึกแย่ แล้วเราก็เลิกกัล เราบอกเลิกทั้งๆที่รักเค้าอยู่ ไม่ได้หมดรักแต่หมดแรง พยายามทำทุกอย่างไห้เค้าสนใจ แท็คเฟส รูปคู่ บลาๆๆๆ. แต่เค้ากลับลบมันออกหมดเลย แล้วเมื่อวาน วันที่ 23 มิ.ย 58 เราดันไปเห็น ผู้หญิงคนนึงแท็คเฟสเค้าแบบคุยกันเหมือนคนจีบกัน แต่ทำไมภูไม่ลบแท็ค แต่ลบของเรามันทำไห้เราร้องไห้หนักมากจนคิดสั้น แต่โชคดีเรานังมีสติ ว่าถ้าตายไป คนที่รักเราเช่นพ่อแม่ ก็เสียใจ เราเลยไม่อยากคิดไรโง่ๆ เราเสียใจมากๆ เจ็บมากๆ หลายอย่างที่เค้าทำเราเจ็บ เช่นโทรไปแล้วเค้าก็ด่าๆๆๆแล้วก็บอกจะเล่นเกม และอีกมากมายที่ทำไห้ไนซ์เจ็บแล้วเจ็บอีก เรานอนกอดตุ๊กตาคู่ของเราทุกคืน ดูรูปคู่ทุกวัน รู้สึกยิ่งดูยิ่งเจ็บ แต่คือมันห้ามใจไม่ได้ที่จะอดส่อง อดนึกถึง เราไม่รู้จะทำยังไงดี ค่ะ.
แล้วเพื่อนๆคนไหเคยมีประสบการแบบนี้หรือคล้ายๆบ้างค้ะ
เพื่อนๆเคยบอกเลิกแฟนทั้งๆที่ยังรักอยู่มั้ยค่ะ แล้วเคยห่างไกลกันจนทำไห้เกิดการเลิกลาหรือป่าว
เริ่มแรกเลย คือเราเป็นแฟนกะคนๆนึงขอเรียกว่าภูละกัล ค่ะก็ภูเป็นเพื่อนเราด้วยความสนิททำไห้เราได้เป็นแฟนกัน แบบก็รักเค้ามาก ผ่านไรหลายๆอย่างมาด้วยกันเยอะแยะมากมาย จนกระทั่งวันนั้นเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอเค้า แต่เค้าไม่บอกว่าเค้าจะไปอยู่ที่แพร่ ตอนนั้นเราก็ไม่รู้หรอกค่ะ ว่าเค้าจะไป มารู้อีกทีตอนกลับมาบ้าน แล้วแบบวันนั้นคือวันที่เราได้อยู่ด้วยกันเป็นวันสุดท้าย.. เราก็ร้องไห้นะเสียใจเมื่อรู้ว่าเราต้องห่างกัล แต่เราจะไม่ทำไห้มันเป็นอุปสรรค ค่ะ เราก็คุยกันเหมือนเดิมทุกอย่างเหมือนเดิน รักกับเหมือนเดิมคิดถึงมากๆ จนกระทั่งอยู่วันนึง เรารู้สึกได้ว่าภูเปลี่ยนไปมากๆ แบบผู้ชายคนนี้ทำไห้เราเสียน้ำตาบ่อยมากๆแต่ยิ่งเสียน้ำตายิ่งรักเค้าค่ะ
แล้วเพื่อนๆคนไหเคยมีประสบการแบบนี้หรือคล้ายๆบ้างค้ะ