ทำตัวยังไง ไม่อยากเป็นคนงี่เง่าไร้สาระ

เราว่าเรารู้ตัวเองนะ เป็นคนแบบนี้ กับแฟนเราคนเดียว ไม่รู้ทำไม คนก่อนๆไม่เคยเป็นอย่างงี้นะ

เราก็รู้ว่าผู้ชายเขาไม่ชอบหรอกพวกงี่เง่า ทำตัว
ง้องแง้งๆ
เราพยายามปล่อยๆไปบ้าง  แต่อดไม่ได้อ่ะ ต้องมีงอลๆ น้อยใจ เราก็อยากให้เขารู้ว่าเราก็รู้สึกนะ

แต่กลายเป็นว่าเราผิดซะงั้น กลายเป็นเรื่องใหญ่ ทะเลาะ ไม่เข้าใจกันบ่อย เขาก็เบื่อ  หาว่าเราคิดมาก ไม่เป็นเรื่องบ้างล่ะ อย่างเช่น เขาไปงานข้างนอก เราก็บอกว่าถ้ากลับก็บอก แต่เขาลืม เราก็แค่น้อยใจเราก็บอก

เรารู้ตัวนะ แต่มันเหมือนกับควบคุมไม่ได้ ให้คิด ให้พูด เราก็อธิบายให้เขาเข้าใจเรา แต่บางทีมันไม่รู้เรื่องอ่ะ เขาก็ว่าเราว่าโรคจิตรึป่าว มันไม่ใช่อ่ะ แค่คิดอย่างนี้ ถึงกับเป็นโรคจิตเลยหรอ หรือจะใช่นะ

เขาอาจจะเป็นผู้ใหญ่มากๆก็เป็นได้ ที่จะไม่คิดอะไร  เราเป็นเด็ก

แต่เราสงสัยก็คือว่า จะเป็นแค่กับเขา  เราแคร์เขามากๆ เรารักเขามากเกินไป เลยกลายเป็นไปยุ่งวุ่นวายกับเขามาก อะไรๆก็เขา เรามีแต่เขา  พอมีเรื่องกัน ซักพอเราก้เหมือนจะรุ้ตัวเอง ก็ขอโทษเขาทุกที ไม่ว่าเรื่องอะไรเราก็เป็นฝ่ายง้อเขาก่อนทุกครั้ง เขาไม่เคย จะมาง้อก่อน หรือมีบ้าง แต่แปปเดียว คือ ถ้าเราไม่หายก้ปล่อยไป เดี๋ยวเราก็หาย เขาก็บอกว่าเบื่อกับนิสัยอย่างงี้ของเรา มันรู้สึกแย่อ่ะ เวลาเจออารมณ์แบบนี้

อ้อ มีอีกคนนึง คือพ่อเรา เราก็เป็นแบบนี้อ่ะ คือ เราแคร์ หรือเรากลัวก็ไม่รู้นะ แค่มองตา มองสีหน้า เวลาพ่อโมโหอ่ะ แค่คำพูดอะไรๆนิดหน่อย ก็ทำเราร้องได้อ่ะ ร้องแบบสะอึกสะอื้นพูดไม่รู้เรื่องเลยอ่ะ พ่อก็จะถามว่า เป็นอะไร ร้องทำไม ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย เราก็ว่า ก็ไม่รู้อ่ะ อยู่ๆดีก็ร้อง แค่มองหน้า แค่พ่อชักสีหน้าใส่ เหมือนเราผิดอะไร เอ้อ มี2คนนี้แหละ ที่เป็นอย่างนี้

แต่กับแฟนคือเราอยากรู้ เราต้องรู้ เขาคิด เขารู้สึกยังไง เขาทำอะไร แต่พอรู้เเล้วมันจะทำให้เราหดหู่อ่ะ มันปล่อยไม่ได้  ฝเราก็บอกเขานะ ว่าเราเป็นอย่างนี้ กับเขา กับคนอื่น ช่างอ่ะ เราไม่สน แต่กับแฟน ถ้าไม่เคลียร์คือนอนไม่หลับกระสับกระส่าย จะบ้าอ่ะ  

แล้วเขาเป็นคนที่เวลาไม่พอใจนะ จะไม่พูด แต่เรารู้สึกได้อ่ะว่าไม่เหมือนเดิมแล้ว เราก็จะถามๆๆเขาว่าเป็นอะไร ก้เปล่า แต่เราว่าใช่อ่ะ คือ ง้อยากมาก ปากแข็ง
เขาก็บอกว่าให้ปล่อยเขาไป อยู่เงียบๆ ไม่ต้องทำอะไร เดี๋ยวเขาก็หายเอง มันไม่ได้อ่ะ มันเหมือนจะระเบิด มันอึดอัดมากๆ


ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย    มีวิธีจัดการกับอารมณ์แบบนี้ไหมคะ  เราก็พยายามหาอะไรทำ  อ่านหนังสือ เล่นเกม คือเราอยู่ด้วยกันมากเกินก็ได้มั้ง แต่มันบ่อยไป เหมือนทุกอย่างในชีวิตเรา จะเป็นเขาไปหมด  เราอยากจะคิดให้น้อยๆ ไม่ควรคาดหวังให้มาก มันจะไม่เป็นดั่งใจเรา   มันไม่เหมือนตอนแรกเลย  

เรากลัวว่าหากวันใดวันนึง ขาดเขาขึ้นมา จะเป็นเราคนเดียวที่จะเสียใจ