ความรักของชายคนนึงที่อดีตเคยเจ้าชู้ จนวันนี้ได้รู้ซึ้งถึง รักแท้ว่าเป็นเช่นไร..และกรรมของเบญจเพส 25 ใครเคยเจอบ้าง

ผมก็เป็นคนคนนึงที่ยังรัก รอคนรักของผมกลับมา ตอนนี้กินเวลาไป 2 เดือน 19 วันแล้ว ผมก็ยังรอเธอต่อไป รักกับเธอมาจะ 4 ปี ผมเป็นรักครั้งแรกของเธอ(เธอไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย ผมแฟนคนแรกในชีวิตเธอ) ซึ่งมีแต่คนอิจฉา ไปงานไหนเจอเธอต้องเจอผม เจอผมต้องเจอเธอ เรารักกันมากๆ หวานกันมากจนใครๆต่างอิจฉา และผมก็รักเธอมาโดยตลอดเสมอมา ไม่เคยเจ้าชู้เปลี่ยนตัวเองเพื่อเธอ ซึ่งแต่ก่อนเคยเจ้าชู้ ปีแรกๆก็รักเธอมาแบบยังไม่ได้วางแผนชีวิตอะไรมาก จนรักของเราเข้าปีที่ 2 เธอมาบอกผมว่า อย่าทำให้เค้าเสียใจ เค้ารักตัวมากนะ มีเค้าคนเดียวนะ มีเค้าตลอดไปนะ ผมชายคนนี้ที่รักเค้าจาก 100 ก็รักมากต่อไปไม่เคยก้าวถอยกลับ ตอนนี้คงเกิน 100 ถึง 1000 อิมฟินิตี้ก็ว่าได้ และไม่คิดจะเดินถอยกลับไปมองใคร ซึ่งแต่ก่อนเป็นนะแบบยังเจ้าชู้ไปเรื่อยๆเปื่อย คงเพราะอายุผมด้วย ตอนนี้ 25 ทำงานแล้วก็อยากสร้างความมั่นคงในชีวิต เลยคิดในหัวจะวางแผนแต่งงานกับเธอ เก็บตังขอเธอแต่งงาน และอื่นๆ ฯลฯ ที่ผมวางแผนร่วมกับเธอ มันก็ไม่มีอะไรเลย เธอก็ยิ้มและภูมิใจในตัวผมว่ามีความคิดที่จะจริงจังสร้างชีวิตกับเธอ แต่มาวันนี้ไม่รู้อะไรเกิดขึ้นกับชีวิตผม ในปี 2558 นี้ ผมเข้าสู่วัยอายุ 25 ปี ต้นปีไม่คิดอะไรเพราะผมก็ใช้ชีวิตปกติมาโดยตลอด จน วันที่ 4 เมษา 2558 เธอได้มาบอกผมขอห่างจากผม ผมบอกเลยมันเหมือนชีวิตผมที่ขึ้นไปบนที่สูง สูงมาก และมันก็ร่วงตกลงมาจากฟากฟ้าสุทาธาร ดิ่งลงพสุทาอย่างแรง ด้วยคำพูดของเธอ ที่แบบให้ออกไปจากชีวิตเธอ ขอโทษที่ทำให้ฝันของผมสลาย มันเป็นอะไรที่.....ผมอธิบายไม่ถูกครับ ตอนนั้นมือสั่น ใจหล่นไปตาตุ่มหัวนิ้วเท้า แทบทรุด น้ำตาของชายอก3ศอก ร่วงสู่พื้นไหลพรากปานน้ำท่วม กทม ปี53 มันเศร้ามาก ผมไม่คิดเลยจะมีวันนี้ ผมจับมือก้าวเดินหน้าไปพร้อมกับเธอเสมอ จนไม่คิดจะมีวันที่ผมต้องผิดหวังในชีวิตรัก เพราะเรารักกันดีจนหลายคนอิจฉา และหลายคนก็มองว่าเราเป็นคู่น่ารัก และมีทักบ้างว่าไม่กลัวรักอิ่มตัวเหรอ เค้าและผมก็ไม่คิดนะ แต่ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้นกับเธอ เธออายุน้อยกว่าผม 2 ปี ผม 25 เธอ 23 หรือว่าผมไม่ดีพอ คาดหวังอะไรไว้สูงเกินไปจนเธอไม่พร้อมรึเปล่า แต่ผมแค่วางแผน ไม่ได้เร่งลัดเธอเลยสักนิส จนทุกวันนี้ผมมานั่งคิดว่า ผมทำทุกอย่างเพื่อเธอ ตอนนี้ผมเรียน ป.โท ด้วยครับ จากใจจริงผมเรียนเพราะเธอ คือพ่อแม่ของเธอเค้าอยากให้ลูกได้แฟนที่เรียนสูงๆ ผมมาคิดว่าผมมันก็เป็นแค่เพียงมนุษย์เงินเดือนเนอะรับราชการ เรียนไปก็ดีได้วุฒิมาปรับเงินเดือนให้สูงขึ้น เพื่ออนาคตสร้างครอบครัวกับเธอ อยู่สบาย มีลูกสัก 2-3 คนที่น่ารัก แอบตั้งไว้แล้วด้วยนะ ชายจะให้ชื่อ ปันปัน หญิง ปานา เพราะ พ่อชื่อเล่น ป. แฟนผม น. ผมเลยเอามารวมๆเป็นพยานรักของเรา ไม่รู้สิ ผมเองก็คิดไว้จริงๆ แต่ไม่เคยเร่งรัดอะไรเธอเลย แต่ทุกวันนี้มัน Fail ครับ ที่ผมทำเพื่อเธอมาโดยตลอดมันจางหาย ไม่มีความหมายอะไรเลยเหรอ ทุกลมหายใจผมมีแต่เธอ บางทีเธอก็ขาดเหลือผมก็จะให้เธอโดยไม่คิดอะไรเพราะอนาคตเราก็กระเป๋าเดียวกัน เธอไม่ได้เรียกร้องนะครับ ผมอยากให้เอง ผมให้จากใจเพราะผมรักเธอ และทุกๆสิ่งเธอได้จากผมเป็นคนแรกในชีวิต เช่นดอกกุหลาบวันวาเลนไทน์ วันเกิดเธอนี่ผมจัดเต็มหมด เพราะเธอชอบมิกกี้เม้า หลายๆอย่างที่เวลาผมเดินไปเจอเป็นมิกกี้ หน้าเธอจะลอยมาและผมเองก็จะอดใจซื้อให้เธอไม่ได้ เพราะคนรักของเราชอบนิเนอะ และหลายครั้งเธอก็ตอบแทนผมเช่นกันในทุกสิ่งที่ผมขาดหาย คือ....รวมๆเรารักกันมาก แต่วันนี้ทำไมเธอมาบอกแบบนี้ มาบอกแบบทุกอย่างที่ทำมาเหมือนเค้าทำไปด้วยความผูกพันธ์ ไม่รักแล้ว คิดมา 1 ปี เห้ยยยยย.... มันใช่เหรอ มันอาจจะเป็นกระเด็นอื่นด้วนรึเปล่าไม่รู้ บอกเลยนะผมรักเธอที่จิตใจล้วนๆ เธอเหมือนแม่ผม อุปนิสัยรวมๆ ผมรักแม่ผมมาก และมาเจอเธอผมยิ่งโคตรรัก เธอเอาใจเก่ง เป็นคนดีคนนึง แต่วันนี้เธอมาบอกว่าเธอเลวไม่ดี ไม่ใช่หรอก หรือว่าเธอเด็กไป เธอกำลังจะเรียนจบ ม.ดังย่านอโศก อะครับ กำลังเข้าสู่วัยทำงาน ผมเองก็กลัวนะ ถ้าช่วงนี้เธอเจอใคร หรือไปคุยกับใคร ไม่รู้นะวันนึงเคยนั่งๆและมันยิ้มคิดถึงมาเอง เหมือนมี Sens แต่ก็คงคิดว่าผมบ้า คิดไรบ้าๆ เค้ารักเรามากเพียงนี้ ผมเองก็ยิ่งรักเธอมากขึ้นทุกวันไม่เคยลดน้อยเลย ตอนนี้เธอจะไป เธอก็รู้ว่าผมรักเธอมากขึ้นตลอด ดูแลเธอดีมาตลอด ทำทุกอย่างเพื่อเค้ามาตลอด....แล้วทำไมถึงทิ้งผมไป....?????? ผมไม่เข้าใจเลย จน....ผมทนไม่ไหววันที่เธอบอกคือวันที่ 4 เมษา ผมกินไม่ได้ นอนไม่หลับ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำเป็นประจำในชีวิตโดยมีเธออยู่ข้างๆตลอด คุยกันตลอด ในวันนี้มันไม่มีแล้ว ผมรับไม่ได้ครับ รับไม่ได้จริงๆ....T_T..... เลยรู้เลยว่าสงสัยมันคงเป็นกรรมเก่าที่ผมทำไว้ตอนเจ้าชู้ เคยหักอกหญิงหลายคน เคยไปแย่งของคนอื่นมาก็มี แล้วพอตัวเองจะจริงจังกับใครสักคน กรรมมันเลยมาตามสนองไม่ให้ผมสมหวังดั่งใจหมาย ต้องให้เธอความทุกข์ทรมานเยี่ยงตายทั้งเป็นแบบนี้เหมือนที่เคยไปทำไว้กับคนอื่น ซึ่งที่ผ่านๆมาผมเองไม่เคยนึกถึงว่าสิ่งที่ผมกระทำกับบุคคลเหล่านั้นที่ผ่านมาเค้าจะรู้สึกเช่นไร วันนี้กรรมเลยมาสนองผมเลย ที่ผมเป็นบ้าเป็นหลังขนาดนี้ไม่เหมือนหญิงอื่นที่ผ่านๆมาเพราะว่า เธอเป็นรักที่นานที่สุดในชีวิตของผม เป็นคนที่ผมรักมาๆสุดก็ว่าได้และผมจะ ขอถวายตัวถวายใจใช้ชีวิตร่วมกับเธอสร้างครอบครัวด้วยกัน ยิ่งคบกันยิ่งรักมากตามที่บอกไม่เคย รักจาก 100 ไป 0 มีแต่จาก 100 ไปจน อิมฟินิตี้ ผมพยายามยื้อ ถาม เธอก็ตอบแบบเปลี่ยนไปแบบน้องตอบพี่ และบอกผมว่าให้ได้แค่สถานะพี่ ถามผมบ้างไหมว่าอยากได้สถานะนี้....  จนกินไม่ได้ ไม่อยากกิน นอนก็ไม่หลับนึกถึงเธอตลอด ผมน้ำหนักลงมา 7 โล เสื้อหลวมเลย แตก่อนเป็นนักกีฬาชอบออกกำลังกาย กล้ามฟีบ ทานข้าวก็สองคำไม่อยากทานเอง ไม่ได้แกล้งไม่ทานแต่มันกลืนไม่ลงครับ นอนก็นอนแบบไม่กี่ชั่วโมงต้องสะดุ้งตื่นซึ่งผมไม่เคยเป็นต้อง พึ่งเหล้า ยานอนหลับ จนกลัวว่าจะติดของพวกนี้ แต่เพื่อนๆและหลายคนก็เป็นกำลังใจให้ผมหลายท่าน ต้องขอบคุณมากๆ ผมแย่จริงๆ คิดว่าโทรมมาก ไม่เคยเป็นมาก่อนเลยในชีวิตจนได้เจอกับตัวเอง เลยไม่รู้จะโทษอะไรคงตัวผมเองและเบญจเพสด้วยอายุ 25 และถามหลายคนนะ บ้างเจออุบัติเหตุรถคว่ำ บ้างเบรคแตก โหยย ผมคิดนะว่าเธอทำไมกุไม่เจอแบบนั้น ทำไมเจออุบัติรักแบบจังๆเยี่ยงนี้ ไม่ไหวเลย ขอตายหรืออะไรเจ็บๆไปดีกว่า อย่างน้อยเธอก็ยังจะมาดูแลผม...จริงไหม แต่แบบวันนี้มาคิดได้เวลามันก็ช่วยระดับนึง เออ เราโชคดีกว่าคนอื่นแล้วนะเนี่ยไม่เจ็บตัว เจอแบบนี้ก็ดีกว่าถ้ามันเลี่ยงไม่ได้  เธอบอกเธอเปลี่ยนไปแล้วไม่เหมือนเดิม หลายๆสิ่งที่เธอบอกไม่เข้าใจมากๆเลยครับ ผมเลยตัดสินใจเอาวะกุต้องบุก นิสัยผมมันแบบนี้ด้วย จึงบุกไป ม ดังย่านอโศก ได้เจอเธอจริงๆโดยไม่นัดหมายมาก่อน สืบๆเอาจนดักเจอ สุดท้ายได้รู้คำตอบและครับ มันเป็นอะไรที่ไม่คาดถึงมาก่อน Surprise.....มันมีไอ้หน้า ยิ้มตัวนึงมาคุยกะแฟนผมAddมาจาก FB จนทำให้เธอซึ่งไม่เคยมีใครคงหวั่นไหว และตอนนี้เธอก็สวยขึ้นนะ เพราะไรละก็ รวมๆผมก็มีส่วน เพราะตอนเราเจอกันครั้งแรกเธอก็บอกว่าเค้าไม่สวยหรอก ใช่ครับผมเคยคบคนสวยมา ผมเลือกได้ แต่ทำไมผมไม่เลือกเพราะว่า ผมรักเธอที่จิตใจ ครั้งแรกที่เธอ เธอคล้ำๆ มีสิว อ้วนหนัก 90 โล แต่ผมไม่สนไม่แคร์เลยนะ ผมคุยกับเธอคบเธอและรักเธอด้วยใจล้วนๆ ซึ่งผมเองก็สามารถเลือกคนอื่นได้ไหม ตอบบ ได้ แต่ผมไม่เอา ผมบอกตัวเองผมจะเอาคนนี้มาเป็นแม่ของลูกผม ปัจจัยภายนอกทุกอย่างมันแก้ไข้ได้ จนเรารักกันผมบอก อยากเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุดในงานแต่งของเราไหมคะ ผมบอกเธอ เธอยิ้มและบอก "ค่ะ" ผมเลยชวนเธอออกกำลังกาย แต่เธอก็มีความมุมานะด้วยนะ เธอเก่งเลย เรียนก็เก่งครับ ผมชอบคนเก่งด้วย และเธอก็ภูมิใจที่ผมเองก็เก่งหลายๆด้าน ต่างคนต่างภูมิใจซึ่งกันและกัน  จนวันนี้เธอ น้ำหนัก 60 ได้ สวยขึ้น ขาวขึ้น ผอมลงมาก หน้าใสขึ้น และหลายๆอย่างผมมีส่วนร่วมในการทำให้เธอสวยมาโดยตลอดเราก็หวังแม่ของลูกเราเนอะว่า เออ สำเร็จพอตัวและสิ่งที่เราบอกเธอว่า เป็นเจ้าสาวในงานที่สวย โอเครคำพูดมันอาจจะดูเร่งรัด แต่เราคุยกันได้นิ ไม่ต้องมาทิ้งกันแบบนี้ แต่มันก็มีปัจจัยอื่นอย่างที่ผมสงสัยจริงๆ แรกๆเธอบอกอย่างอยู่คนเดียว แต่ไอ้หน้ายิ้มนี่มันมาอย่างไว มันมาแย่งดวงใจผมไปโดยที่ผมไม่คาดคิด โอเครช่วงหลังเธอบอกว่าเข้าใจผมเพราะ งานหลักราชการผมมี งานปโท ที่ทำเพื่อเธอผมก็เยอะใครเรียนจะรู้นะ ไม่ใช่ ป ตรี อย่างที่เรียนๆกัน เธอเข้าใจและเป็นกำลังใจให้ผมมาโดยตลอด ผมรุ้สึกมีกำลังใจเปรียมล้นมากๆ ตอนเธอสอบผมก็ให้กำลังใจเธอ เธอได้คะแนนดีผมก็พาเธอไปทานของอร่อย แต่ไม่หรอก เวลาเจอกันผมก็พาไปทานของดีๆตลอด ผมเองนะทานของไม่ค่อยดีเพื่อจะเอาไปเลี้ยงให้เธอกินของดีๆบ่อยครั้ง ผมกิน ปลาป๋อง มาม่า พออิ่ม เก็บตังให้เธอได้ทานอาหารญี่ปุ่น ร้านอาหารแพงๆบรรยากาศดีๆบ้าง ทำทุกอย่างเลยครับที่ชายคนนึงจะทำให้เธอสบายได้ มีรถรับส่งเธอผมไม่อยากให้เธอเหนื่อย บางทีเธอบอกไม่ต้องไปหาผมก็ขับรถไปหาเธอ ไปดูแลเธอ อยากดูแลเธอไปจนชั่วชีวิตผมพูดได้เต็มปากที่ชายคนนึงจะทำได้..............แต่วันนั้นที่บุกไปหา เธอมากอดผม และสารภาพว่าไปคุยกะคนนึง ผมถามมันเป็นใคร เป็นเด็กกว่า เรียนก็ไกล อนาคตมันก็ไม่มีหรอกผมพูดเลย ผมเลยถามเธอว่า ทำไมถึงแบบนี้ เธอบอกไม่รู้แบบเราคุยกันถูกคอ ผมบอกว่า หนูพี่ไม่ดียังไงเหรอคะ ทุกวันนี้พี่ทำเพื่อหนู ทำเพื่อเรามาโดยตลอด พี่มีทุกสิ่งอย่าง มีการงาน การเรียนก็เรียนป โท เพื่อหนู เงินก็มีพอเพียงไม่รวยไม่จน รถพี่ก็มีไปรับส่งหนู อนาคตทั้งหมดของพี่ พี่คิดถึงหนู ทำเพื่อหนูมาโดยตลอด ทำไมคะ ??? เธอร้องไห้ตลอดทางๆ ร้องตั้งแต่เจอหน้า ผมเองก็ร้องมันไม่ไหวจริงๆถ้าไม่บุกมาถือว่าค้างคาในชีวิตผมมากๆ ถามว่าคุ้มไหมกับการบุกมา คุ้มมากนะ...คำตอบได้รู้ เธอบอกอยากเปิดโอกาสให้ตัวเองดูบ้าง พี่ก็ไปหาคนที่พร้อมจะรักพี่อย่างแท้จริง วันนี้หนูหมดรักพี่แล้ว ผมเลยบอก เรามาเริ่มกันใหม่ก็ได้นะคะ เชื่อสิว่าเราจะรักกันมากกว่าเดิม ผมเองยอมรับเคยทะเลาะกัน 2 ครั้งที่หนักๆ ผมมันสันดานเสียจริงๆไม่น่าทำ แต่มันย้อนอะไรไม่ได้แล้ว ลองเปิดข้อความเก่าๆดู มีคำนึง "เธอบอกทำแบบนี้ไม่กลัวเป็นแผลลึกๆในใจเธอเหรอ ....." วันนั้นผมไม่คิดอะไร วันนี้มาย้อนอ่าน ไอ้สัสเอ้ยยยเมิงยิ้มมากไม่น่าทำกับน้องเค้าแบบนั้นเลย ทำไมต้องทำโดยไม่คิดวะ วันนั้นเราคุยกันมีแต่น้ำตานองรถ ผมบอกพี่ขอวันนึงนะ ผมเลยพาเธอไปทานร้านอาหารที่อยากไป คือเราแพลนว่าจะไปกินร้านนั้น ร้านนี้หลากหลายร้านเลย พอผมพูดเธอร้องไห้ตลอดเราเองก็ไม่อายใครละ ผมก็ซับน้ำตา กินข้าวทั้งน้ำตาจนเธอบกไม่รู้รสชาติอะไรแล้ว หึ ใช่สิมันขมขื่นผมเองก็ไม่อร่อยหรอก...เอาเหอะ ผมคิดว่าเธอคงอยากศึกษาคน แต่ช่วงนั้นเธอพยายามทำให้เป็นเจ็บปวดสุดๆทั้งคำพูดคำจา และก็ไล่ให้ไปคุยกะไอ้ยิ้มนั่น ผมบอกถ้าถึงขนาดนี้แล้วมีอะไรก็บอกเองเลย ทำไมต้องให้มือที่ 3 คนนอกมาเกี่ยวข้องด้วย ผมไม่พอใจสุดๆเลย แต่เอาเหอะ จะยื้อ ดึง ยังไงจนจะไปครับ ก็ห้ามไม่ได้ ตอนนี้ 2 เดือน 19 วันผมทำได้แต่ หยุดยืนรอเธอ ณ จุดเดิม ไม่พร้อมเปิดใจให้ใคร กลัวว่าถ้าผมไปมีใคร แล้วเธอคิดได้กลับมาหาผม ผมต้องกลับไปกาเธอแน่ๆ และผมจะต้องทำกรรมเพิ่มกะคนใหม่อีกงั้นรึ จบซะทีไม่ก่อกรรม ไม่เริ่มใหม่ รอเธอได้ รอให้ถึงที่สุด ผมคิดว่ายังไงผมก็ดีกว่าไอ้เด็กนั่น หลากหลายอย่าง ร่วมทุกข์สุขกันมา เวลาทั้งหมดจะช่วยเธอเอง ผมยังรักเธออยู่เสมอ ทั้งที่เธอจะไล่ให้มีคนอื่น แต่ผมยังรอเธอคนนี้ไม่เปลี่ยนแปลง ผมว่าเธออยากลองอิสระอย่างที่เธอบอกว่าอยากเปิดโลก แต่การเปิดโลกของเธอมันไม่น่าจะเปิดโลกด้วยการมีใครมาแทรกกลาง มันน่าจะหันหน้าคุยกันอย่างเคย เธอยังเด็ก ผมก็รอต่อไปจนเธอได้ศึกษาอะไรที่เธอต้องการละกัน ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าเมื่อไหร่ผมจะไม่รักเธอ.....แต่วันนี้ผมยังรัก ยังรอเธอสุดหัวใจของผม ผมก็ยังรอเธอเสมอ 2 เดือน 19 วัน ผมกลับมากินมาดำรงชีวิตอะไรได้ แต่จิตใจผมก็ไม่ได้ดีไปกว่าเดิมเลย ผมพยายามหาอะไรทำ แต่สมองหัวใจยังคิด ยังรักเธออยู่เสมอ อ้วนวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกที่ ทำได้เท่าที่สบายใจก็ทำไป แต่ตั้งแต่วันที่ 4 เมษา 58 จนถึงวันนี้ผม...ไม่ได้ยินเสียงเธอเลย...มันแย่เนอะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่