เกิดมาอายุจะหย่างขึ้นเลข2แล้ว ประสบการณ์ชีวิตยังไม่เคยผ่านคำว่ารักเลยนอกจากรักที่ได้รับจากเพื่อนและครอบครัว ส่วนคำว่าแหนนั้นยังไม่เคยเข้ามาได้ยินสักครั้งแม้งเพียงปลายเล็บยังไม่เคย รู้ตัวดีว่าเป็นเพศที่แปลกประหลาดเป็นเพศที่สังคมไม่ยอมรับ โดยส่วนตัวแล้วหน้าตาก็อัปลักษณ์ ก็เลยไม่มีคนมาสนใจมั้ง เคยผ่านเข้ามาแค่คำว่าแอบรัก แอบรักนี่เป็นอะไรที่เจ็บปวดทรมานมาก เรารักด้วยใจอยากให้ด้วยใจทุ่มเททั้งกายใจ ยอมทุกอย่างให้เขาแม้เราจะลำบากก็ยอมแลก ทุ่มทุน ทุ่มเท แต่ทั้งที่รู้ว่าสิ่งที่ได้กลับคืนมาคือความเสียใจ ยังไงที่ทำไปมันก็ไม่เคยได้รับรักกลับคืนมา มันเป็นแค่ความคิดอันโง่เขลาของเราทั้งนั้น ที่ทำลงไปเพราะใจมันสั่ง เราอยากไห้เขา เขารับ เราก็รู้สึกดี ทั้งหมดนี้มันคือความลุ่มหลงของฝ่ายเดียว คิดไปเอง เพ้อเจ้อทั้งนั้น บางที่ก็อยากถามโชคชะตาฟ้าฝนดาวเดือนเหมือนกันนะ นี่คือกำลังเล่นสนุกกับชีวิตเราใช่ไหม คุณสนุกเราไม่สนุกนะ จะแกล้งกันอีกนานเท่าไหร่ ชาติก่อนเราบาปมากขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมชาตินี้ถึงมาทำลายชีวิตเราขนาดนี้ ฟ้าแกล้งเรารุนแรงไปหรือป่าว บางทีก็อยากมรโมเม้นเหมือนคู่รักของคนอื่นบ้างนะ ชีวิตเรานี่ เดินข้างถนนคนเดียว กินข้าว ดูหนังคนเดียว ท่องเที่ยว ที่ไหนที่งดงาม ที่ไหนสวยก็ไปคนเดียว บางที่เจออะไรดีๆระหว่างทางก็ไม่รู้จะแชร์ให้ใครฟัง อยู่คนเดียวอย่างนี้มันเหนื่อยไปหรือป่าวถามใจตัวเอง ถ้าชีวิตนี้จะมีคู่จริงๆก็รีบส่งมาเถิด คนรอมันท้อ ข้อเสียของตัวเองคือเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าพูดความในใจ ปากแข็งด้วยแหละ ก็เลยอยู่เดียวดายอย่างนี้มาตลอด
กระเทยต้องการความรัก