สวัสดีค่ะ คือนี่เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ และอาจเป็นกระทู้สุดท้ายด้วยถ้าผิดพลาดก็ขอโทษด้วยนะคะ ขอเล่าเรื่องก่อนเลยละกันนะคะ คือเราเคยคุยกับผู้ชายคนนึง ขอเรียกเขาว่า ว.นะคะ เราเรียนโรงเรียนเดียวกันค่ะ ในตอนนั้นเราอยู่ม.3 ว.อยู่ม.2ค่ะ จริงๆเรารุ่นเดียวกันค่ะ แต่ว.เขาซ้ำชั้นค่ะ ตอนแรกว.เขามาขอพินบีบีเราค่ะ ตอนนั้นรู้จักกันผ่านเฟสบุ้คค่ะ เราคุยกันสักพัก ว.ก็ขอเราคบค่ะ ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมค่ะ เราเลยบอกว่าขอเป็นเปิดเทอมแล้วค่อยมาขอคบนะ ประมาณนี้ค่ะ เราคุยกันประมาณน่าจะเกือบๆสองเดือนนะคะ ก็คุยกันมาตลอดค่ะ คือเราก็ชอบว.นะคะ แต่ที่ยังไม่คบเพราะว.ดูเป็นคนเจ้าชู้อ่ะค่ะ เลยไม่อยากรีบคบ ขอคุยกันไปเรื่อยๆก่อน แล้วก็ใกล้ถึงเวลาเปิดเทอมค่ะ คืออีกแค่สองสามวันอ่ะค่ะ คือว.เลิกคุยกับเราค่ะ ตอนนั้นไม่แน่ใจว่าสาเหตุอะไรนะคะคือนานแล้วเราไม่ค่อยแน่ใจอ่ะค่ะ ก็เลิกคุยกันไป ไม่ได้เสียใจอะไรมากมาย แต่ก็เสียใจนะคะแต่ไม่มากอ่ะค่ะ เราก็ลืมมันไปแล้วนะคะ ช่วงนั้นคือไม่ได้เจอกันเลยค่ะ พอขึ้นม.4ก็ไม่ค่อยได้เจอนะคะ พอถึงตอนนี้ค่ะเราอยู่ม.5 ว.อยู่ม.4 คือเราเจอกันบ่อยมากค่ะ คือเราไม่ค่อยอยากเจอว.มาตั้งแต่เลิกคุยแล้วค่ะ แล้วช่วงม.5คือเจอกันแทบทุกวันเลยก็ว่าได้ แล้วทุกครั้งที่เจอจะต้องสบตากันแล้วก็หลบอ่ะค่ะ คือก็มองหน้ากันนะ แต่ก็เหมือนต่างคนต่างหลบอ่ะค่ะ คือจริงๆแล้วถ้าเราเลิกกับใครหรือเลิกคุยกับใคร เราจะยังพอมองหน้ากันติดยิ้มให้กันได้นะคะ แต่เรากับว.อ่ะ ไม่เคยยิ้มให้กันเลยค่ะ คือเราก็ไม่รู้ว่าทำไมนะคะ แล้วคือตอนนี้มันดังค่ะ คือมันดูดีขึ้นหุ่นเฟิร์มขึ้นเป็นนักกีฬารักบี้ของโรงเรียนค่ะ แต่พอเราเจอมันเราคิดถึงช่วงเวลาดีๆที่เราได้คุยกันได้เจอกันเมื่อตอนเราม.3อ่ะค่ะ ความรู้สึกเสียใจมันกลับมอีกค่ะ เราเลยอยากอยากถามว่าเราควรบอกมันไหมคะว่าเรายังรู้สึกกับมันอยู่ ถ้าบอกไปแล้วเราจะเจ็บมากกว่าเดิมไหมคะ ขอบคุณที่อ่านและตอบคำถามเรานะคะ🙏
บอกหรือไม่บอกดีคะ ?