👺👺--Rise of Ming Empire (จักรพรรดิ์จูหยวนจาง) "อีกหนึ่งความเชื่อเทศกาลไหว้พระจันทร์"--👺👺

Credit : Wikipedia และ Google

Credit : http://weeminho.blogspot.com




การเริ่มต้นความล่มสลายของราชวงศ์หยวน

กลุ่มของชาวจีนผู้เลื่อมใสในลัทธิบัวขาวและมีแนวคิดต่อต้านการปกครองที่เอาเปรียบชาวฮั่นของชาวมองโกล ได้รวมตัวกันขึ้นเป็นกบฏโพกผ้าแดง กระจายไปทั่วประเทศ

ความเชื่อการในการโค่นมองโกลกับขนมไหว้พระจันทร์

สมัยราชวงศ์หยวน เทศกาลไหว้พระจันทร์มีความสำคัญยิ่งขึ้น ราชสำนักซึ่งเป็นชาวมองโกลก็รับเทศกาลนี้ไปจากชาวจีน แต่ห้ามเทศกาลชิวเส้อ ราษฎรจึงใช้วันไหว้พระจันทร์ชุมนุมนัดหมายกันแทน ดังมีตำนานเล่าว่าเขียนหนังสือนัดหมายลุกฮือฆ่ามองโกลสอดไปในไส้ขนมไหว้พระจันทร์ซึ่งแต่ละบ้านนำไปมอบให้ต่อๆ กัน ทำให้กู้ชาติพิฆาตมองโกลได้สำเร็จ ตำนานนี้แม้นักวิชาการจะบอกว่าเชื่อได้ไม่มากนัก

แต่ก็คงมีมูลความจริงอยู่บ้าง เพราะปัจจุบันเทศกาลไหว้พระจันทร์ในหลายถิ่นของจีน เช่น แต้จิ๋ว เจียงซี (กังไส) มีกิจกรรมรำลึกถึงการโค่นล้มมองโกลอยู่ด้วย และตั้งแต่สมัยราชวงศ์หมิงเป็นต้นมา มีประเพณีมอบขนมไหว้พระจันทร์เป็นของขวัญประจำเทศกาล ทั้งถือว่าขนมนี้เป็นเครื่องหมายของการอยู่ชุมนุมพร้อมหน้ากันในครอบครัวด้วยความสมบูรณ์พูนสุข เทศกาลไหว้พระจันทร์ยิ่งคึกคักมีความสำคัญแข่งเคียงกับเทศกาลขนมจ้างและตรุษจีน เป็น ๑ ใน ๓ เทศกาลใหญ่ของจีน

กำเนิด จูหยวนจาง

หมิงไท่จู่ จูหยวนจาง (（朱元璋）) เป็นพระนามเดิมของ จักรพรรดิหงอู่ ผู้สถาปนาราชวงศ์หมิงของจีน เกิดในครอบครัวชาวนาที่หมู่บ้านกูจวง ตำบลจงหลี อำเภอเหาโจว มณฑลอันฮุย เมื่อ พ.ศ. 1871 (ค.ศ. 1328) บิดามีชื่อว่า จูซื่อเจิน มารดามีชื่อว่า เฉินสี ในวันที่เขาเกิดนั้นมีเรื่องเล่าว่าพ่อไปตักน้ำได้พบผ้าแพรแดงผืนหนึ่งซึ่งคนในหมู่บ้านต่างเห็นว่าเป็นมงคลนิมิต จูซื่อเจินจึงตั้งชื่อบุตรชายคนนี้ว่าจูหยวนจาง แปลว่า แผ่นหยกชั้นเลิศ

ในปี พ.ศ. 1881(ค.ศ. 1338) เกิดโรคระบาดซ้ำเติมความแห้งแล้งที่มีติดต่อกันนานหลายปี จูซื่อเจินกับนางเฉินสีและพี่ชายคนโตจูจ้งซื่อได้เสียชีวิตลง เพื่อนบ้านที่พอมีฐานะเกิดความสงสารจึงแบ่งที่ดินให้ใช้ฝังศพคนทั้งสาม จากนั้นบุตรที่เหลือจึงแยกย้ายเร่ร่อนไปรับจ้างหาเลี้ยงชีพ จูหยวนจางจำต้องไปบวชเป็นเณรที่วัดหวางเจวี๋ยซื่อ

แต่ภัยแล้งที่มีติดต่อกันอย่างยาวนานทำให้วัดเองประสบปัญหาไม่น้อย พระและเณรในวัดต่างต้องออกธุดงค์ไปเที่ยวภิกขาจารต่างถิ่นซึ่งรวมถึงเณรจูหยวนจางด้วยเช่นกัน จนถึง พ.ศ. 1891 จึงได้บวชเป็นพระแต่บวชได้เพียงสี่ปีก็สึกออกมาเนื่องจากในขณะนั้นเกิดขบวนการหลายกลุ่มขับไล่จักรวรรดิมองโกลออกไปจากแผ่นดินจีน จูหยวนจางจึงไปร่วมกับสาวกลัทธิบัวขาวก่อกบฏโพกผ้าแดงโค่นล้มราชวงศ์หยวนของกัวจื่อซิง (郭子兴) ซึ่งใช้เมืองเหาโจวเป็นที่มั่น

เริ่มการโจมตี

กัวจื่อซิงเห็นแววความสามารถของเขาจึงได้ยกหม่าชิวเซียงธิดาบุญธรรมให้เป็นภรรยา ในปี พ.ศ. 1895 จูหยวนจางปฏิบัติงานอย่างเข้มแข็งมีผลงานโดดเด่นกว่าผู้อื่นจึงได้รับเลื่อนตำแหน่งอย่างรวดเร็วแต่ทำให้ถูกกัวจื่อซิงกับบุตรชายระแวงอยู่เสมอ

ครั้งหนึ่งกัวจื่อซิงจับเขาไปขังแต่หม่าชิงเซียงกับมารดาไปอ้อนวอนขอจึงได้รับการปล่อยตัว จูหยวนจางจึงตัดสินใจพาภรรยากลับไปอยู่ที่ตำบลจงหลีบ้านเกิดและได้ชักชวนเพื่อนในวัยเยาว์กับคนอื่นๆ จัดตั้งกองกำลังเป็นของตนเอง จาก 700 คนก็เพิ่มจำนวนมากกว่า 20,000 คนภายในระยะเวลา 2 ปี

พ.ศ. 1898 (ค.ศ. 1355) ฉีโจวหวางหรือกัวจื่อซิงพ่อตาของเขาสิ้นพระชนม์ลง บุตรชายทั้งสองไม่มีความสามารถพอ จูหยวนจางจึงได้ขึ้นเป็นผู้นำกองกำลังแทน
พ.ศ. 1899 (ค.ศ. 1356) จูหยวนจางยกกำลังบุกเมืองจี้ซิงเปลี่ยนชื่อเป็นเมืองอิ้งเทียน ( ปัจจุบันคือเมืองหนานจิง ) ใช้เป็นที่ตั้งกองบัญชาการทยอยกำจัดกลุ่มอำนาจอื่นๆ ที่ตั้งตัวเป็นอิสระเช่นกัน พร้อมกับใช้คำสั่ง สามไม่ คือ ไม่เผาบ้าน ไม่ฆ่าคน ไม่ปล้นชิง ทำให้ชาวเมืองอื่นๆ ต่างพากันยินยอมอย่างง่ายดาย
พ.ศ. 1907 (ค.ศ. 1364) สถาปนาตนเองขึ้นเป็นอู่หวาง ปกครองดินแดนแถบใต้แม่น้ำฉางเจียง

ขุมกำลังของจูหยวนจาง


ระดับบริหาร

อัครเสนบดีอย่าง หลี่ซั่นจ่าง , ประธานที่ปรึกษา หลิวป๋อเหวิน ที่รู้ไปเสียทุกศาสตร์

ระดับขุนศึก ก็อย่างเช่น

เชาหยง, สวีต้า(ในมังกรหยกภาค ๓ จะออกเสียง ฉื่อตั๊ก เพื่อนสมัยออกบวช ของ จูหยวนจาง มาก่อน และรอดจากการโดนเผาในงานเลี้ยง แต่สุดท้ายมาตายเพราะความซื่อของตัวเอง ), หูต้าไฮ่(อิสลามเผ่าหุย) ,และจอมบ้าดีเดือดอย่าง ฉางอวี่ฉุน (ตายอย่างสมศักดิ์ศรีในสนามรบ ขณะตามไล่ล่ามองโกลกลางทะเลทราย โดยโดนลูกธนูของฝ่ายมองโกลเสียบเข้าที่คอ )

เมื่อได้ที่ปรึกษาดี+ขุนศึกเยี่ยม ทำให้ จุหยวนจาง สามารถตั้งฐานกำลังของตัวเองได้ที่ นานจิง และ ด้วยการที่ จูหยวนจางเป็นก๊กเล็ก ๆ ทางใต้ จึงทำให้ไม่มีใครสนใจเขาในตอนแรก

การรวบรวมก๊กทั้งหลาย


ทุกคนมัวแต่สนใจที่จะรบให้ชนะมองโกล เพื่อที่จะได้อ้างความชอบธรรมในการสถาปนาตัวเองเป็นฮ่องเต้ ทางเหนือมีกลุ่มใหญ่อย่าง หลิวฝู่ทง ทางตะวันตกมีกลุ่มของ จางจื้อเฉิง และ ตะวันออกมี เฉินโหย่วเหลียง

ทำให้จูหยวนจางสามารถค่อย ๆ สร้างฐานอำนาจตัวเองได้อย่างสบาย ๆ เพราะรอบตัวมีคนรบกับมองโกลให้หมดแล้ว ตัวเองเลยไม่ต้องเปลืองกำลังไปรบกับมองโกลให้เสียแรง กว่าทุกฝ่ายจะรู้ตัวว่า จูหยวนจาง กำลังเปล่งรัศมีขึ้นมาแล้วนั้น ก็สายไปเสียแล้ว

หลิวฝู่ทง ก็เริ่มจะเปลี้ยแล้วทั้งจากการรบกับมองโกล และ รบกับก๊กอื่น ๆ และที่สำคัญ จูหยวนจาง ใช้นโยบายตีสองหน้า แกล้งทำเป็นอ่อนน้อมกับ หลิวฝุ่ทง เนื่องจาก หลิวฝู่ทง เชิดฮ่องเต้หุ่นอยู่ จึงทำให้ หลิวฝู่ทง จะทำอะไร จูหยวนจาง ก็ไม่ได้

ส่วน จางจื้อเฉิง เข้ากับมองโกลไปแล้ว

เพราะฉะนั้นจึงเหลือแค่ เฉินโหย่วเหลียง ก๊กเดียวเท่านั้นที่น่ากลัวที่สุด สุดท้ายแล้วก็เลยรบกันอย่างแตกหักเกิดเป็นยุทธนาวีที่ทะเลสาปโผหยาง

ยุทธนาวีที่โผหยาง

นับเป็นศึกครั้งใหญ่ครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ และศึกนี้เป็นการชี้ชะตาว่าใครจะเป็นผู้ปกครองแผ่นดินจีนต่อไป ศึกนี้จึงเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญที่จูหยวนจางเด็กชาวนายากจน กลายเป็นบุคคลหมายเลขหนึ่งปกครองแผ่นดินจีนและชาวฮั่น


การที่จูหยวนจาง เลือกทำศึกกับเฉินโหย่วเลี่ยงก่อนนั้น ก็เพราะเห็นว่า เฉินโหย่วเลี่ยงนั้นเป็นบุคคลอันตรายที่สุด เป็นผู้กระหายอำนาจ กลุ่มของเฉินโหย่วเลี่ยงนั้นมีกองทัพมากกว่าจูหยวนจางหลายเท่า นี้แสดงให้เห็นถึงความกล้าและความเด็ดขาดของจูหยวนจาง แม้จะตายก็ตายอย่างมีลายมีชื่อ

ก่อนจะเกิดศึกที่โผหยางนั้น จูหยวนจางก็เกือบจะสังหารเฉินโหย่ว-เลี่ยงได้สำเร็จ แต่พอดีเฉินโหย่วเลี่ยง ดวงแข็งรอดไปได้ แต่ก็เป็นไปแบบทุลักทุเล เพราะทัพของจูหยวนจางไล่ตะบี้ตะบันไปอย่างติดๆ สวีโซว่ฮุ่ย กษัตริย์หุ่นเชิดของเฉินโหย่วเลี่ยง จึงต้องรีบเจรจาและผูกมิตรกับจูหยวนจางเพื่อยุติศึกครั้งนั้น ทำให้เฉินโหย่วเลี่ยง ไม่พอใจ และปลดสวีโซว่ฮุ่ยจากตำแหน่ง และจูหยวนจางกับเฉินโหย่วเลี่ยง ก็มีการทำศึกกันมาตลอดๆ ซึ่งการที่จูหยวนจางติดพันศึกกับเฉินโหย่วเลี่ยงนี้เอง ก็ทำให้จางซื่อเฉิง โจรพ่อค้าเกลือ ฉวยโอกาสมาตีเมืองอานเฟิง จูหยวนจางจึงเบนเข็มมาสู้ศึกที่อานเฟิงด้วยตัวเอง

เมื่อเหตุการณ์เป็นไปดังนี้ ปี 1363 เฉินโหย่วเลี่ยง จึงได้โอกาสหมายทำสงครามขั้นแตกหักกับจูหยวนจาง จึงจัดทัพเรือครั้งใหญ่ที่สุด ก่อนออกศึกนั้น เฉินโหย่วเลี่ยงได้ ตัดหัว เจ้านายเก่าอย่างสวีโซว่ฮุ่ย เซนธงชัย แล้วเริ่มเคลื่อนทัพเรือตามลำน้ำโผหยาง มีเรือขนาดใหญ่กว่าร้อยลำ สูงใหญ่เท่ากับตึก 3 ชั้น และเรือขาดเล็กอีกกว่าพันลำ พร้อมกับกองกำลังพลถึง 6 แสนคน กองทัพเรือของเฉินโหย่วเลี่ยงนั้นยาวเหยียด สุดลูกหูลูกตา เสียงอึกกระทึกครึกโครมล่องลอยมาตามลำน้ำ การทำศึกครั้งนี้เฉินโหย่วเลี่ยงนั้นมีความมั่นใจว่าจะพิชิตกองทัพอันน้อยกว่าของจูหยวนจางได้ ถึงขั้นกับหอบลูกจูงเมียขึ้นเรือมาพร้อมด้วย หวังให้ลูกเมียเห็นถึงความยิ่งใหญ่และชัยชนะของตน

เฉินโหย่วเลี่ยงนั้นแทนที่จะไปตีเมืองยิ่งเทียนเลยทันที กลับยกทัพไปตีเมืองหงตู ซึ่งเป็นเมืองสำคัญรองจากเมืองยิ่งเทียน การพิชิตเมืองหงตูนั้นไม่สำเร็จ เฉินโหย่วเลี่ยงเอง ต้องทำศึกยืดเยื้อนานถึง 85 วัน ซึ่งขุนศึกคนสำคัญที่มีหน้าที่รักษาเมืองหงตูครั้งนี้ ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นหลานชายของจูหยวนจางเอง นั่นคือ จูเหวินเจิ้ง

เมื่อเฉินโหย่วเลี่ยงเห็นว่า การพิชิตเมืองหงตูนั้น ไม่ง่ายดังใจคิด จึงเบนหัวเรือมุ่งหน้าไปที่เมืองยิ่งเทียน เมืองสำคัญอันดับหนึ่งของจูหยวน-จาง และกองทัพเรือองเฉินโหย่วเลี่ยง ก็มาจ๊ะเอ๋ กับ กองทัพเรือของจู-หยวนจาง ที่ทะเลสาบโผหยาง โดยจูหยวนจางมีกำลังพล 2 แสนคน ยุทธนาวีที่โผหยางนี้ ทั้งสองฝ่ายต้องต่อสู้กันแบบเลือดนองน้ำนานถึง 36 วัน ก่อนหน้า 4 วันที่สงครามจะจบลง หลิวจี ยอดกุนซือยังได้เตรียมการวางกำลังซุ่มทางที่ศัตรูจะถอยกลับด้วย เอากันแบบว่า ไม่มีทางที่จะรอดกลับไปเลยทีเดียว

การศึกครั้งนี้ จูหยวนจางเองได้เตรียมการไว้อย่างรอบคอบ แบบไม่ชนะก็ตาย รบเร็วเลิกเร็ว ก็เหมือนของไทยที่ถึงกับทุบหมอข้าวหมอแกง ในสมัยที่จะไปตีเอาบ้านเอาเมืองคืน มีการเตรียมอาวุธต่างๆ ให้พร้อมเพรียงและใช้การได้อย่างมีประสิทธิภาพ พร้อมกับมีทีเด็ด ท่าไม้ตายหน่วยเรือพลีชีพ เหมือนอย่างที่เอาเครื่องบินเข้าชนตึก
จนในที่สุด เดือน 7 วันที่ 21 ขณะที่เฉินโหย่วเลี่ยง ชะล่าใจว่าจู-หยวนจางโดนปืนใหญ่ยิงร่างแหลกตายเป็นผีเฝ้าน้ำไปแล้ว จูหยวนจางซึ่งตะเกียกตะกายขึ้นจากน้ำมาได้ ได้เล็งปืนใหญ่ไปที่เรือธงชัยของเฉินโหย่วเลี่ยง ตูมเดียวเท่านั้น เฉินโหย่วเลี่ยงก็กลายเป็นผีเฝ้าทะเลสาบโผหยาง



ยุทธนาวีโผหยางครั้งนี้ ชาวฮั่นต้องเข่นฆ่ากันเอง ศพมากมายก่ายกองแทบจะถ่มลำน้ำได้ รวมกันทั้ง 2 ฝ่ายแล้วเกือบ 5 แสนศพที่สังเวยให้กับลำน้ำเลือด แต่ศึกครั้งนี้ นับเป็นก้าวสำคัญและจุดเปลี่ยนที่จะทำให้ยอดคนอย่างจูหยวนจาง จะก้าวขึ้นเป็นฮ่องเต้ ผู้ที่จะปกครองเผ่าพันธุ์ที่มีประชากรมากที่สุดในโลก

หลังจากศึกนี้ก็รวมก๊กของเฉินโหย่วเหลียงได้ จากนั้นก็ค่อย ๆ ไล่บี้ จางจื้อเฉิง ส่วนหลิวฝู่ทง นั้นแทบไม่ต้องออกกำลังเพราะ มองโกล บี้ให้แทนแล้ว

ในที่สุด จูหยวนจาง ก็เลยเป็นตาอยู่ ได้ทุกก๊กไปอยู่ในมือ ก่อนที่จะไล่มองโกลออกไปอีกที