เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับหลานของเราเองค่ะ ขอสมมุติชื่อว่าน้องเอนะคะ น้องเอเป็นเด็ก ป.1 ที่ ร.ร.รัฐแห่งหนึ่ง ซึ่งที่ ร.ร. แห่งนี้มีสอนภาคอินเตอร์แล้วน้องไปสอบเข้าได้ น้องเอเป็นเด็กวัย 6 ขวบ แต่เป็นเด็กที่ยังทำอะไรเชื้องช้าซึ่งเราก็เข้าใจว่าน้องก็คงพยายามปรับตัวอยู่ ก็พูดให้เขาฟังตลอดว่าเราไม่ใช่เด็กอนุบาลแล้วนะลูก ไปโรงเรียนก็ต้องเร็วขึ้น เขียนหนังสือก็ต้องให้ว่องกว่าเดิมเดี๋ยวไม่ทันเพื่อน บลาๆๆๆๆๆๆ
ทีนี้เรื่องเกิดขึ้นเมื่อวาน 22/6/58 น้องเอเป็นเด็กที่ไม่ค่อยพูดหรือเล่าเรื่องที่ ร.ร. ให้ฟัง พอกลับมาถึงบ้านตอนเย็นยายก็ชอบถามว่า "วันนี้กินข้าวกับอะไร" น้องเอก็ตอบว่า "ไข่เจียว แต่น้องเอไม่ได้กินหรอกนะ" ยายสงสัยเลยสอบถามว่าทำไม คำตอบที่ได้คือน้องเอทำงานวิชานาฏศิลป์ไม่เสร็จครูเลยให้ทำให้เสร็จแล้วค่อยไปกินข้าว (เป็นวิชาก่อนจะพัก) พอทำเสร็จก็ไปที่โรงอาหารไปขอข้าวกินแต่เค้าบอกว่า "ข้าวของเด็ก ป.1 หมดแล้ว มีแต่ของเด็ก ป.2" สรุปคือก็ไม่ได้กิน ประมาณว่าที่ ร.ร. จะทยอยให้เด็กให้กินข้าว ยายก็เลยถามต่อว่าแล้วทีนี้ทำยังไง น้องเอก็ตอบว่า "ก็ซื้อน้ำกินสิบบาท แต่อีกสิบบาทซื้อของเล่นตอนเช้าไปแล้ว" (ให้เงินไปวันละ 20 บาท) คราวนี้ก็เลยสอนกันยกใหญ่ว่าวันหลังให้ซื้อของกินก่อนถ้าจะซื้อของเล่นก็ให้บอกน้าทีไปรับตอนเย็น พอตอนมืดแม่น้องก็เลยโทร.ไปบอกคุณครู คุณครูก็บอกว่ามีประชุมเลยไม่ได้คุมเด็กไปกินข้าว และจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีก ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย เรื่องก็จบไป
**สิ่งที่เราไม่เข้าใจคือ
1.ทำไมคนที่โรงอาหารไม่ถามเด็กสักนิดว่า "ยังไม่ได้กินข้าวหรอ?" หรือ "กินข้าวยัง?" แค่ข้าวถาดเดียวให้เด็กไม่ได้หรือไง? ทั้งๆ ที่เป็นข้าวฟรีจากรัฐบาล คือของมันมีจำกัดขนาดนั้นเลยหรอ เด็กมันได้ยินอย่างนั้นมันก็ไม่กล้าเพราะมันยังเป็นเด็กใหม่ ร.ร. เปิดได้ยังไม่ถึงสองเดือนเลย
2.ทำไมไม่มีครูพี่เลี้ยงหรือคนรับผิดชอบแทนในกรณีที่ครูประชุม คือไม่ใช่โอเวอร์นะ แต่เด็ก ป.1 มันก็คือเด็กที่เพิ่งผ่านการเป็นอนุบาลมา มันยังคือเด็กที่ยังไม่รู้ประสีประสา คือถ้าหลานเราเป็นเด็กโตจะไม่ว่าเลย ค่าเทอมก็พอๆ กับเอกชนเลยนะเพราะเป็นอินเตอร์ แต่ก็เลือกที่นี่เพราะใกล้บ้าน
ป.ล. จากเหตุการณ์นี้เราก็เลยสอนหลานให้แอคทีฟตัวเองขึ้น ไม่ว่าจะจดงานบนกระดาษ ทำการบ้าน ไม่งั้นเด๋วไม่ได้กินข้าวนะ 555+
(ไม่รู้แท็กถูกมั้ย? ขออภัยถ้าแท็กผิด)
เมื่อเด็ก ป.1 ต้องอดกินข้าวกลางวันเพียงคำตอบที่ว่า "ข้าวหมด"
ทีนี้เรื่องเกิดขึ้นเมื่อวาน 22/6/58 น้องเอเป็นเด็กที่ไม่ค่อยพูดหรือเล่าเรื่องที่ ร.ร. ให้ฟัง พอกลับมาถึงบ้านตอนเย็นยายก็ชอบถามว่า "วันนี้กินข้าวกับอะไร" น้องเอก็ตอบว่า "ไข่เจียว แต่น้องเอไม่ได้กินหรอกนะ" ยายสงสัยเลยสอบถามว่าทำไม คำตอบที่ได้คือน้องเอทำงานวิชานาฏศิลป์ไม่เสร็จครูเลยให้ทำให้เสร็จแล้วค่อยไปกินข้าว (เป็นวิชาก่อนจะพัก) พอทำเสร็จก็ไปที่โรงอาหารไปขอข้าวกินแต่เค้าบอกว่า "ข้าวของเด็ก ป.1 หมดแล้ว มีแต่ของเด็ก ป.2" สรุปคือก็ไม่ได้กิน ประมาณว่าที่ ร.ร. จะทยอยให้เด็กให้กินข้าว ยายก็เลยถามต่อว่าแล้วทีนี้ทำยังไง น้องเอก็ตอบว่า "ก็ซื้อน้ำกินสิบบาท แต่อีกสิบบาทซื้อของเล่นตอนเช้าไปแล้ว" (ให้เงินไปวันละ 20 บาท) คราวนี้ก็เลยสอนกันยกใหญ่ว่าวันหลังให้ซื้อของกินก่อนถ้าจะซื้อของเล่นก็ให้บอกน้าทีไปรับตอนเย็น พอตอนมืดแม่น้องก็เลยโทร.ไปบอกคุณครู คุณครูก็บอกว่ามีประชุมเลยไม่ได้คุมเด็กไปกินข้าว และจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีก ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย เรื่องก็จบไป
**สิ่งที่เราไม่เข้าใจคือ
1.ทำไมคนที่โรงอาหารไม่ถามเด็กสักนิดว่า "ยังไม่ได้กินข้าวหรอ?" หรือ "กินข้าวยัง?" แค่ข้าวถาดเดียวให้เด็กไม่ได้หรือไง? ทั้งๆ ที่เป็นข้าวฟรีจากรัฐบาล คือของมันมีจำกัดขนาดนั้นเลยหรอ เด็กมันได้ยินอย่างนั้นมันก็ไม่กล้าเพราะมันยังเป็นเด็กใหม่ ร.ร. เปิดได้ยังไม่ถึงสองเดือนเลย
2.ทำไมไม่มีครูพี่เลี้ยงหรือคนรับผิดชอบแทนในกรณีที่ครูประชุม คือไม่ใช่โอเวอร์นะ แต่เด็ก ป.1 มันก็คือเด็กที่เพิ่งผ่านการเป็นอนุบาลมา มันยังคือเด็กที่ยังไม่รู้ประสีประสา คือถ้าหลานเราเป็นเด็กโตจะไม่ว่าเลย ค่าเทอมก็พอๆ กับเอกชนเลยนะเพราะเป็นอินเตอร์ แต่ก็เลือกที่นี่เพราะใกล้บ้าน
ป.ล. จากเหตุการณ์นี้เราก็เลยสอนหลานให้แอคทีฟตัวเองขึ้น ไม่ว่าจะจดงานบนกระดาษ ทำการบ้าน ไม่งั้นเด๋วไม่ได้กินข้าวนะ 555+
(ไม่รู้แท็กถูกมั้ย? ขออภัยถ้าแท็กผิด)