รักลูกเกินไปหรือเปล่า

บ้านเราแม่เป็นคนห่วงเรามาก รักเรามาก เค้าชอบบอกแบบนี้ จนเราไม่เป็นอิสระ อยากไปไหนก็ไม่ได้ อยากไปหาเพื่อน ไปเดินห้างกับเพื่อนก็ไม่ได้ ไม่ให้ไปแล้วว่าเราเริ่มเกเรอยากเที่ยวทะแลดแทดแถ ว่าเรา พอเราชอบขังตัวเองอยู่ในห้องก็ว่าโลกส่วนตัวสูง พอเราจะออกไปหาเพื่อนบ้างเพราะเพื่อนเข้าใจเราตลอด จะเตือนก็เตือนเราดีๆเวลาเราทำไม่ดี ไม่เหมือนที่อยู่กับพ่อแม่เราแทบไม่มีความสุขเลย ทำผิดไรนิดหน่อยก็ด่าว่าแรงๆ แล้วจะมองว่าเราในแง่ร้ายไปเลยทั้งที่เราไม่เคยคิดเลวขนาดนั้น ไม่เคยให้กำลังใจเลย พูดให้เข้าใจความรู้สึกเรา เข้าใจวัยรุ่นบ้าง ท่านก็ไม่เคยเข้าใจแถมทะเลาะกันทุกครั้ง เราเหนื่อยมาก ทั้งหวง ห่วง เกินไป บางทีเราก็อยากมีอิสระบ้าง เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กจนตอนนี้เรา19แล้ว