สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ถ้าผิดพลาดประการใดเราขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเราขอเริ่มเลยเล่าเรื่องราวความรักของเราเลยนะคะ
เราชื่อเล็กตอนนั้นเรียนจบม.ต้น ก็สอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัดไม่ติดเลยมาเขเาโรงเรียนที่เขาว่าเด็กเกเรเยอะมากของจังหวัด เปิดเทอมวันแรกเราได้เจอคนๆนึง เขาเป็นทอม ชื่อฝ้าย เขาตัวเล็กๆ ขาวๆ ตาโตๆ น่ารักมากๆเลยล่ะ แต่ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่แล้ว แต่เพื่อนในห้องของเรารู้จักเขา เราก็เลยฝากเพื่อนไปบอกว่าน่ารักดี ชอบ แต่ก้ไม่ได้อะไรกัน และฝ้ายเองก็คบกับผู้หญิงในโรงเรียนชื่อแฟ้ม ไม่นานแฟ้มก็ย้ายไป ตอนนั้นไม่มีใครประกอบกับจังหวะนั้นเราทะเลาะกับแฟนเลิกกันด้วย ก็ได้มีโอกาสได้คุยกัน เราคุยmsn กับฝ้ายแทบทุกเย็น คุยโทรศัพท์บ้างเรื่อยๆ จนถึงช่วงสอบปลายภาคม.สี่เทอมหนึ่ง หลังจากสอบเสร็จฝ้ายพาเราไปนั่งกินเบียร์ที่บ้านของเพื่อน แต่ตอนนั้นเรากินไม่เป็นเลยนั่งอ่านการ์ตูนเฉยๆ เรารู้สึกดีกับฝ้ายมากๆ ฝ้ายดูแลเราเทคแคร์เราดีพาเราไปหาเพื่อนกอดเราเอาใจเรา จนเราตัดสินใจจะเลิกกับแฟนมาคบกับฝ้าย เราทะเลาะกับแฟนหนักมากวันนั้นฝ้ายพาเราไปกินข้าวแล้วก็ส่งเราหน้าโรงเรียน แฟนเราก็โทรมาหาบอกว่าอยากเคลียด้วย ก็มารับเราที่หน้าโรงเรียนต่อหน้าฝ้าย ตอนนั้นเราโกหกฝ้ายว่าเป็นเพื่อนแต่ก็ปิดฝ้ายไม่มิด ฝ้ายและเพื่อนฝ้ายโกรธเกลียดเรามาก เราไม่กล้าสู้หน้าฝ้ายเลย แต่ตอนนั้นเราเลิกกับแฟนเราจริงๆเพราะเราคิดว่าฝ้ายคือคนที่ใช่แล้ว
พอเวลาผ่านไปเปิดเทอมม.สี่เทอมสองแฟนเก่าตามตื๊อเรา ง้อเราทุกวันจนเราใจอ่อนกลับไปคบ ฝ้ายก็โทรมาหาเราบอกให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิม เราดีใจมาก แต่เราก็ต้องปฏิเสธเพราะเรากลับไปคบกับแฟนเก่าแล้ว สุดท้ายเรากับฝ้ายก็ต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างเปลี่ยนแฟนไปเรื่อยๆ ไม่ได้คุยกันอีกแต่รับรู้ข่าวสารผ่านfacebookของกันและกัน จนมาถึงต้นเทอมสองของม.หกมีกีฬาสีและบังเอิญที่ห้องเรากับฝ้ายได้อยู่สีเดียวกัน ได้เจอได้คุยกันและตอนนั้นเราก็โสดได้เกือบปีแล้วและฝ้ายเองก็โสด เราไปช่วยกันทำพู่บ้านเพื่อน ฝ้ายชวนเรามาทำสแตนที่โรงเรียนไปส่งเรากลับบ้าน โทรชวนเราไปนุ่นมานี่ จนถึงวัน sport day หลังจากเดินพาเหรดเสร็จเราเพลียมากตั้งใจจะกลับบ้านมานอนแต่ฝ้ายชวนเรามาช่วยกันเชียร์ ช่วยกันดูน้อง เราก็เลยกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดแล้วก็กลับมาโรงเรียน อยู่ด้วยกันทั้งวันเลยใครๆก็แซวถึงเรื่องสมัยก่อนเรากับฝ้ายก็ขำเขินๆกันทั้งวัน หลังจากกีฬาสีจบเรากับฝ้ายเดินออกจากโรงเรียนพร้อมกัน ฝ้ายพูดกับเราว่าลองคุยๆกันไปก่อนมั้ยฝ้ายไม่รีบ แต่ก็รีบนะ ฟังดูงงๆเนาะ555 เราตอบฝ้ายว่ายังไงก็ได้เพราะตอนนั้นเราเองก็ไม่มีใคร แล้วเราสองคนก้แยกย้าย เรารู้สึกดีมากที่ได้กลับมาคุยกัน
วันที่ 18 สิงหาคม 2555 ฝ้ายโทรมาชวนเราไปบ้านเพื่อนของฝ้าย เราก็โอเคไป ฝ้ายมารับเราที่บ้านนั่งเล่นกันสักพักฝ้ายก็ชวนเราไปดูหนังเราก็โอเคไปกับฝ้าย ฝ้ายพาเราไปบ้านฝ้าย เราเจอพี่สาวฝ้ายกำลังทำเล็บ แม่กำลังพับผ้า หลานๆกำลังเล่นกันอยู่ เราสวัสดีแม่และพี่สาวแล้วฝ้ายก้พาเราเข้าไปดูหนังในห้อง ฝ้ายบอกจะเปิดปล้นนะยะ2ให้ดูแต่ก็ไม่ได้ดูเพราะหลับ พอตื่นเย็นๆฝ้ายก็พาเรามาส่งบ้าน และก็รับ-ส่งเราไปเรียนทุกวัน ตอนเย็นเลิกเรียนกฌไปบ้านฝ้ายบ้างไปหาไรกินบ้าง บางคืนก็ไปเฝ้าฝ้ายกินเหล้าที่บ้านเพื่อนเพราะฝ้ายชอบไปประจำอยู่แล้ว จนเพื่อนถามว่าเป็นอะไรกัน ตอนนั้นเราเองก็ตอบไม่ถูกเหมือนกัน เลยถามฝ้าย ฝ้ายตอบเราว่าเป็นแฟนกันตั้งแต่พาเข้าบ้านวันแรกแล้ว เราเขินมาก ดีใจที่ฝ้ายพูดแบบนั้น เพราะเด้กที่โรงเรียนชอบฝ้ายกันเยอะมากๆ มีคนเข้ามาหาฝ้ายตลอดเราดีใจที่ฝ้ายเลือกเรา ถึงแม้หลายๆครั้งฝ้ายจะชอบมองคนอื่นหรือเล่าเรื่องคนเก่าๆให้ฟัง บางครั้งมันทำให้เรารู้สึกด้อยแต่เราก็พยายามทำให้ดีที่สุด ตอนนั้นเราไปบ้านฝ้ายทุกวันจนสนิทกับที่บ้านฝ้ายมากๆรวมถึงญาติๆคนอื่นด้วย
วันที่ 18 ตุลาคม 2555 เป็นวันเกิดเรา เนื่องจากพ่อแม่เราดุมากเราไปไหนไม่ได้เลย ฝ้ายโทรหาเราแล้วก็ร้องเพลงHappy birthday ให้พร้อมกับเพื่อนๆที่มากินเหล้าที่บ้าน ฝ้ายบอกว่าถึงไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่ใจฝ้ายอยู่ที่เราเสมอ ตอนนั้นหัวใจเราพองโตมากรู้สึกมีความสุขและดีใจที่ได้รักกับคนๆนี้ แล้ววันที่ 19 เป็นวันเกิดของพี่สาวฝ้ายเราก็โกหกพ่อแม่ว่าจะไปฉลองวันเกิดรวมกับเพื่อนที่ทะเลพ่อเราก็ให้ไป แต่จริงๆแล้วเรามาฉลองที่บ้านฝ้าย เป็นคืนแรกที่ได้นอนค้างคืนด้วยกัน ฝ้ายซื้อสร้อยสลักชื่อ Suchada ซึ่งเป็นชื่อจริงของเราให้เราเป็นของขวัญ เราดีใจมาก รู้สึกรักและขอบคุณฝ้ายมากๆ จากวันนั้นมาฝ้ายก็เริ่มมาค้างที่บ้านเราแล้วไม่นานก็ย้ายมาอยู่บ้านเราถาวรเพราะบ้านเราใกล้โรงเรียนมาก แต่ตอนนั้นมีอุปสรรคคือพ่อแม่เราไม่ชอบทอมมากๆ และฝ้ายเป้นคนเพื่อนเยอะออกไปกินเหล้าตลอดและเราก็ไปด้วย เลยทำให้พ่อไม่ชอบใจมากๆ เพราะเขาหวงเรา พ่อเคยด่าและไล่ฝ้าย แต่ฝ้ายไม่ได้ยินและเราไม่เล่าให้ฟัง ตอนนั้นเราเป็นลูกที่แย่มากไม่ฟังคำพ่อพูด พ่อทุกจ์ใจยังไงไม่สนใจ แต่เรากก็ให่ฝ้ายกลับบ้านไปบ้างแต่ไม่กี่วันแล้วก็มาใหม่ทำอยู่แบบนั้น เราพยายามตื่นไปเรียนเช้าๆ ไม่ให้แม่บ่นทำตัวให้ดีขึ้นไม่ออกไปข้างนอกจนพ่อเริ่มพอใจและไม่ว่าอะไร และแม่เราเองก็พอใจไม่ว่าอะไรแถมยังเริ่มรักฝ้ายมากขึ้นด้วยซ้ำ แต่ความสุขผ่านไปไวมีเพื่อนเราส่งรูปดิส BB ของผู้หญิงคนนึงมาให้ ขึ้นว่าฝ้ายแฟนเรารู้สึกดีกับเขา เราทะเลาะกับฝ้าย ฝ้ายสารภาพว่าได้คุยกับผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่คบเราและไปมีอะไรกับผู้หญิงคนนี้บ่อยๆ ในช่วงเวลาก่อนเข้ามาอยู่บ้านเรา เราเสียใจมาก ร้องไห้ ช็อคมากที่เขาหลอกเรามาตั้งแต่วันแรกที่คบแต่เราก็ให้อภัยเขาเพราะว่าเรารักเขามากและรู้สึกผูกพันมาก และเขาสัญญาว่าจะไม่ทำมันอีกเราเลยเชื่อใจเขา เลยคบกันต่อไปเรื่อยๆ
วันที่ 31 ตุลาคม 2555 พี่ๆเรามาจากกรุงเทพเราพาฝ้ายมาเจอทุกคน พามาฉลองปีใหม่ที่บ้าน แต่วันนั้นเรากับฝ้ายทะเลาะกันเพราะฝ้ายออกไปเคาท์ดาวน์กับเพื่อนเราก็เลยออกไปบ้าง สุดท้ายฝ้ายก็มาหาเราแล้วพาเรากลับบ้าน พอขาตั้งรถถึงพื้นก็มีเสียงพลุดังขึ้นทันที เรากับฝ้ายกอดกันใต้แสงจันทร์ใต้แสงพลุสัญญากันว่าจะไม่ทะเลาะกันอีก แต่เราทั้งคู่ทะเลาะกันบ่อยมากทั้งที่โรงเรียนและบ้านต่างคนต่างสลับกันร้องไห้ประจำ จนวันวาเลนไทน์เราสั่งช่อเฟอเรโร่ให้ฝ้าย ต่อกันเป็นรูปตัว F เอามาเซอไพรส์ฝ้ายที่โรงเรียน เราทำครั้งแรกในชีวิต เราไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้ใครมาก่อนเลย ฝ้ายบอกว่าฝ้ายชอบมากไม่เคยมีใครทำแบบนี้ให้ พอตอนเย็นฝ้ายก็ซื้อแหวนให้เรา มันไม่ใช่แหวนราคาแพงอะไรแต่มันมีคุณค่าทางจิตใจกับเรามากๆ อาทิตย์ถัดมาฝ้ายไปเที่ยวสวนผึ้งกับที่บ้านเราอยุ่กับที่บ้านเราตลอดเรียนรู้และปรับตัวเข้าหาที่บ้านเรา พี่สาวเรารักฝ้าย ชอบเล่นกับฝ้ายชอบแกล้งฝ้าย ทุกๆคนในครอบครัวเรากำลังรักฝ้าย! การใกล้ชิดถึงภายในครอบครัวก่อเกิดเป็นความรักความผูกพันกับครอบครัวของเราทั้งสองมากขึ้นทุกวัน
จนเราสองคนเรียนจบม.หก เราสอบติดที่มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา แต่ฝ้ายไม่ติดฝ้ายร้องไห้งอแงโวยวาย เพราะฝ้ายบอกว่าอยากอยู่ใกล้ๆเราอยากอยู่ด้วยกัน ฝ้ายอยากเรียนต่อเพราะอยากมีอนาคตกับเรีสร้างฝันไปด้วยกัน เราจึงพาฝ้ายไปสมัครที่มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์เพราะอยู่ใกล้บ้านญาติเราที่สุดและใกล้คอนโดเรามาก เมื่อเปิดเทอมเรากับฝ้ายห่างกันฝ้ายอยู่หอตรงข้ามมหาลัยแต่เราอยู่คอนโดกับพี่สาว ต่างคนต่างมีเรียนมีรับน้อง และที่บ้านเราเองก็หวงไม่ค่อยให้ไปนอนกับฝ้าย ดึกๆฝ้ายจึงมักจะแอบนั่งแท็กซี่มานอนกับเราแทบทุกคืน
พอเปิดเทอมสักพักฝ้ายก็ได้ไปเจอผุ้คนมากขึ้น มีเพื่อนมากขึ้น ฝ้ายไปแอบชอบผู้หญิงคนนึงเป็นนางเอกเอ็มวี แอบคุยไลน์กันแต่โกหกเราว่าเป็นเพื่อนที่ขายครีม พอเราจับได้เราทะเลาะกันหนักมาก ฝ้ายเริ่มตีเราทำร้ายร่างกายเรา แต่เราไม่เคยสู้ร้องไห้อย่างเดียว และก็ดีกันเหมือนเดิม ผ่านไปไม่นานเรากับฝ้ายทะเลาะกันอีก ทะเลาะกันหนักจนฝ้ายเผลอต่อยเราใต้ตาแตกเข้าโรงพยาบาลแต่เราโกหกพี่สาวว่าอาบน้ำแล้วลื่นล้มหน้าโขกกำแพง ฝ้ายร้องไห้เสียใจมากพร่ำขอโทษ ขอให้เราให้อภัยให้โอกาสฝ้ายอีกครั้งฝ้ายจะไม่ทำอีก เราก็ให้โอกาสฝ้ายเพราะเรารักฝ้าย แล้วก็อยู่กันมาเรื่อยๆ เรากับฝ้ายก็ทะเลาะกันอีกเราจำไม่ได้ว่าเรื่องอะไรแต่ฝ้ายก็ต่อยเราอีกที่ปาก เราดัดฟันด้วย มันทำให้ฟันเราเคลื่อนและเหงือกยุบ แต่เราทำไรไม่ได้เพราะตอนนั้นตอนกลางคืนและให้ที่บ้านรุ้ไม่ได้ว่าฝ้ายแอบมาหาเลยต้องนอนรอจนเช้าแล้วไปหาหมอโดยอ้างว่าวิ่งชนที่จับประตูที่มหาลัย หมอบอกว่าเหงือกเราจะยุบแบบนี้ไปคลอดชีวิตแต่เราเองไม่ได้โกรธฝ้ายเลย ให้อภัยฝ้ายอีกครั้ง ไม่รู้ทำไมถึงรักมากขนาดนี้
จนมาถึงวันที่ 22 พฤษภาคม 2556 เรากับฝ้ายกลับบ้านไปฉลองเคาท์ดาวน์วันเกิดฝ้ายที่จะมาถึงในวันที่ 23 เราจับได้ว่าฝ้ายยังคุยกับนางเอกเอ็มวีคนนั้นอยู่ เราบอกเลิกฝ้าย เราไล่ฝ้าย เราร้องไห้ ฝ้ายคุกเข่าขอโทษเรา ร้องไห้กอดขาเราบอกว่าผิดไปแล้ว เราก้ใจอ่อนอีกตามเคย แล้วก็ไปฉลองวันเกิดฝ้ายกันต่อ หลังจากนั้นเราก็คบๆเลิกๆทะเลาะเบาะแว้งกันมาตลอดจนมาถึงวันเกิดเรา 18 ตุลาคม 2556 เราจับได้อีกว่าฝ้ายคุยกับคนอื่น เราตบหน้าฝ้าย เราร้องไห้และฝ้ายก็ทำเหมือนเดิมขอโทษเราง่ายๆแล้วเราก้ให้อภัยง่ายๆ แล้วก็กลับมาคบกันอีก
มาถึงเดือนธันวาคมมหาลัยปิดเทอมหนึ่งตามแบบอาเซียน เรากับฝ้ายกลับมาบ้าน เราไปเที่ยวกันทะเลาะกันฝ้ายจอดรถตีเราข้างทาง เราเมามากได้แต่ร้องไห้เพราะเจ็บ แล้วอีกวันก็ไปหาหมอเอกซเรย์ปรากฏว่ากระดุกคอเราเคลื่อนเพราะฝ้ายกระชากหัวหรืออะไรสักอย่างแล้วอีก2วันต่อมาเราเป็นอีสุกอีใสตอนช่วงใกล้ปีใหม่พอดี ฝ้ายก็ไปเที่ยวทุกวันจนถึงวันเคาท์ดาวน์เราหายดีและไปเที่ยวผับกัน มีผู้หญิงคนนึงมาถามเราที่ห้องน้ำว่าเป็นแฟนฝ้ายหรอ เราก็ตอบว่าใช่ทำไมหรอ นางบอกว่านางเป็นเพื่อนฝ้ายแต่ด้วยความที่เซนส์ผู้หญิงมันแรงเราเรียกฝ้ายออกไปคุยหน้าผับว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร ฝ้ายยอมสารภาพว่าฝ้ายมาเที่ยวและพานางไปนอนที่บ้าน เราล้มทั้งยืนร้องไห้หนัก ฝ้ายขอโทษเราอยู่นานเราก็ยอมดีด้วยอีกเหมือนเคยและกลับเขาไปในผับผู้หญิงคนนั้นก็มาเต้นใกล้ๆโต้ะเรา เราทนไม่ไหวเดินชนนาง นางวิ่งมาจับมือเราแล้วเราก็หันไปถีบยอดอกนาง เหตุการณ์กลหลไปหมด เราโดนไล่ออกมาข้างหลังผับ ฝ้ายยืนกอดเราขอโทษเราในขณะที่พลุฉลองปีใหม่ดังขึ้น หลังจากนั้นเราก็กลับเข้าไปในผับ ฝ้ายบอกเราว่าจะไปดูดบุหรี่เดี๋ยวมา แต่ฝ้ายออกไปนานมาก เราเข้าใจว่าคนเยอะเดินเบียดเลยทำให้ช้า แต่จริงๆแล้วคือฝ้ายออกไปแลกไลน์กับผู้หญิงคนนั้น หลังจากนั้นเราก้กลับบ้านแต่ก็ทะเลาะกันฉุดกระชากกันไปมาเราหกล้มเล็บไปจิกโดนใต้ตาฝ้าย ฝ้ายขับรถออกไป เราอยู่บ้านแต่สุดท้ายฝ้ายก็กลับมานอนกับเรา เราสองคนดีกันและเราก็พาฝ้ายไปหาหมอทำแผล ฉีดยา แล้วเราก็กลับมาเรียนตอนนั้นเราย้ายบ้านมาอยู่หลังมหาลัยฝ้ายเพื่อที่จะได้ไปมาหาสู่กันสะดวกๆ
รู้ว่าเขาไม่รักแต่เลิกรักเขาไม่ได้
เราชื่อเล็กตอนนั้นเรียนจบม.ต้น ก็สอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัดไม่ติดเลยมาเขเาโรงเรียนที่เขาว่าเด็กเกเรเยอะมากของจังหวัด เปิดเทอมวันแรกเราได้เจอคนๆนึง เขาเป็นทอม ชื่อฝ้าย เขาตัวเล็กๆ ขาวๆ ตาโตๆ น่ารักมากๆเลยล่ะ แต่ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่แล้ว แต่เพื่อนในห้องของเรารู้จักเขา เราก็เลยฝากเพื่อนไปบอกว่าน่ารักดี ชอบ แต่ก้ไม่ได้อะไรกัน และฝ้ายเองก็คบกับผู้หญิงในโรงเรียนชื่อแฟ้ม ไม่นานแฟ้มก็ย้ายไป ตอนนั้นไม่มีใครประกอบกับจังหวะนั้นเราทะเลาะกับแฟนเลิกกันด้วย ก็ได้มีโอกาสได้คุยกัน เราคุยmsn กับฝ้ายแทบทุกเย็น คุยโทรศัพท์บ้างเรื่อยๆ จนถึงช่วงสอบปลายภาคม.สี่เทอมหนึ่ง หลังจากสอบเสร็จฝ้ายพาเราไปนั่งกินเบียร์ที่บ้านของเพื่อน แต่ตอนนั้นเรากินไม่เป็นเลยนั่งอ่านการ์ตูนเฉยๆ เรารู้สึกดีกับฝ้ายมากๆ ฝ้ายดูแลเราเทคแคร์เราดีพาเราไปหาเพื่อนกอดเราเอาใจเรา จนเราตัดสินใจจะเลิกกับแฟนมาคบกับฝ้าย เราทะเลาะกับแฟนหนักมากวันนั้นฝ้ายพาเราไปกินข้าวแล้วก็ส่งเราหน้าโรงเรียน แฟนเราก็โทรมาหาบอกว่าอยากเคลียด้วย ก็มารับเราที่หน้าโรงเรียนต่อหน้าฝ้าย ตอนนั้นเราโกหกฝ้ายว่าเป็นเพื่อนแต่ก็ปิดฝ้ายไม่มิด ฝ้ายและเพื่อนฝ้ายโกรธเกลียดเรามาก เราไม่กล้าสู้หน้าฝ้ายเลย แต่ตอนนั้นเราเลิกกับแฟนเราจริงๆเพราะเราคิดว่าฝ้ายคือคนที่ใช่แล้ว
พอเวลาผ่านไปเปิดเทอมม.สี่เทอมสองแฟนเก่าตามตื๊อเรา ง้อเราทุกวันจนเราใจอ่อนกลับไปคบ ฝ้ายก็โทรมาหาเราบอกให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิม เราดีใจมาก แต่เราก็ต้องปฏิเสธเพราะเรากลับไปคบกับแฟนเก่าแล้ว สุดท้ายเรากับฝ้ายก็ต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างเปลี่ยนแฟนไปเรื่อยๆ ไม่ได้คุยกันอีกแต่รับรู้ข่าวสารผ่านfacebookของกันและกัน จนมาถึงต้นเทอมสองของม.หกมีกีฬาสีและบังเอิญที่ห้องเรากับฝ้ายได้อยู่สีเดียวกัน ได้เจอได้คุยกันและตอนนั้นเราก็โสดได้เกือบปีแล้วและฝ้ายเองก็โสด เราไปช่วยกันทำพู่บ้านเพื่อน ฝ้ายชวนเรามาทำสแตนที่โรงเรียนไปส่งเรากลับบ้าน โทรชวนเราไปนุ่นมานี่ จนถึงวัน sport day หลังจากเดินพาเหรดเสร็จเราเพลียมากตั้งใจจะกลับบ้านมานอนแต่ฝ้ายชวนเรามาช่วยกันเชียร์ ช่วยกันดูน้อง เราก็เลยกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดแล้วก็กลับมาโรงเรียน อยู่ด้วยกันทั้งวันเลยใครๆก็แซวถึงเรื่องสมัยก่อนเรากับฝ้ายก็ขำเขินๆกันทั้งวัน หลังจากกีฬาสีจบเรากับฝ้ายเดินออกจากโรงเรียนพร้อมกัน ฝ้ายพูดกับเราว่าลองคุยๆกันไปก่อนมั้ยฝ้ายไม่รีบ แต่ก็รีบนะ ฟังดูงงๆเนาะ555 เราตอบฝ้ายว่ายังไงก็ได้เพราะตอนนั้นเราเองก็ไม่มีใคร แล้วเราสองคนก้แยกย้าย เรารู้สึกดีมากที่ได้กลับมาคุยกัน
วันที่ 18 สิงหาคม 2555 ฝ้ายโทรมาชวนเราไปบ้านเพื่อนของฝ้าย เราก็โอเคไป ฝ้ายมารับเราที่บ้านนั่งเล่นกันสักพักฝ้ายก็ชวนเราไปดูหนังเราก็โอเคไปกับฝ้าย ฝ้ายพาเราไปบ้านฝ้าย เราเจอพี่สาวฝ้ายกำลังทำเล็บ แม่กำลังพับผ้า หลานๆกำลังเล่นกันอยู่ เราสวัสดีแม่และพี่สาวแล้วฝ้ายก้พาเราเข้าไปดูหนังในห้อง ฝ้ายบอกจะเปิดปล้นนะยะ2ให้ดูแต่ก็ไม่ได้ดูเพราะหลับ พอตื่นเย็นๆฝ้ายก็พาเรามาส่งบ้าน และก็รับ-ส่งเราไปเรียนทุกวัน ตอนเย็นเลิกเรียนกฌไปบ้านฝ้ายบ้างไปหาไรกินบ้าง บางคืนก็ไปเฝ้าฝ้ายกินเหล้าที่บ้านเพื่อนเพราะฝ้ายชอบไปประจำอยู่แล้ว จนเพื่อนถามว่าเป็นอะไรกัน ตอนนั้นเราเองก็ตอบไม่ถูกเหมือนกัน เลยถามฝ้าย ฝ้ายตอบเราว่าเป็นแฟนกันตั้งแต่พาเข้าบ้านวันแรกแล้ว เราเขินมาก ดีใจที่ฝ้ายพูดแบบนั้น เพราะเด้กที่โรงเรียนชอบฝ้ายกันเยอะมากๆ มีคนเข้ามาหาฝ้ายตลอดเราดีใจที่ฝ้ายเลือกเรา ถึงแม้หลายๆครั้งฝ้ายจะชอบมองคนอื่นหรือเล่าเรื่องคนเก่าๆให้ฟัง บางครั้งมันทำให้เรารู้สึกด้อยแต่เราก็พยายามทำให้ดีที่สุด ตอนนั้นเราไปบ้านฝ้ายทุกวันจนสนิทกับที่บ้านฝ้ายมากๆรวมถึงญาติๆคนอื่นด้วย
วันที่ 18 ตุลาคม 2555 เป็นวันเกิดเรา เนื่องจากพ่อแม่เราดุมากเราไปไหนไม่ได้เลย ฝ้ายโทรหาเราแล้วก็ร้องเพลงHappy birthday ให้พร้อมกับเพื่อนๆที่มากินเหล้าที่บ้าน ฝ้ายบอกว่าถึงไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่ใจฝ้ายอยู่ที่เราเสมอ ตอนนั้นหัวใจเราพองโตมากรู้สึกมีความสุขและดีใจที่ได้รักกับคนๆนี้ แล้ววันที่ 19 เป็นวันเกิดของพี่สาวฝ้ายเราก็โกหกพ่อแม่ว่าจะไปฉลองวันเกิดรวมกับเพื่อนที่ทะเลพ่อเราก็ให้ไป แต่จริงๆแล้วเรามาฉลองที่บ้านฝ้าย เป็นคืนแรกที่ได้นอนค้างคืนด้วยกัน ฝ้ายซื้อสร้อยสลักชื่อ Suchada ซึ่งเป็นชื่อจริงของเราให้เราเป็นของขวัญ เราดีใจมาก รู้สึกรักและขอบคุณฝ้ายมากๆ จากวันนั้นมาฝ้ายก็เริ่มมาค้างที่บ้านเราแล้วไม่นานก็ย้ายมาอยู่บ้านเราถาวรเพราะบ้านเราใกล้โรงเรียนมาก แต่ตอนนั้นมีอุปสรรคคือพ่อแม่เราไม่ชอบทอมมากๆ และฝ้ายเป้นคนเพื่อนเยอะออกไปกินเหล้าตลอดและเราก็ไปด้วย เลยทำให้พ่อไม่ชอบใจมากๆ เพราะเขาหวงเรา พ่อเคยด่าและไล่ฝ้าย แต่ฝ้ายไม่ได้ยินและเราไม่เล่าให้ฟัง ตอนนั้นเราเป็นลูกที่แย่มากไม่ฟังคำพ่อพูด พ่อทุกจ์ใจยังไงไม่สนใจ แต่เรากก็ให่ฝ้ายกลับบ้านไปบ้างแต่ไม่กี่วันแล้วก็มาใหม่ทำอยู่แบบนั้น เราพยายามตื่นไปเรียนเช้าๆ ไม่ให้แม่บ่นทำตัวให้ดีขึ้นไม่ออกไปข้างนอกจนพ่อเริ่มพอใจและไม่ว่าอะไร และแม่เราเองก็พอใจไม่ว่าอะไรแถมยังเริ่มรักฝ้ายมากขึ้นด้วยซ้ำ แต่ความสุขผ่านไปไวมีเพื่อนเราส่งรูปดิส BB ของผู้หญิงคนนึงมาให้ ขึ้นว่าฝ้ายแฟนเรารู้สึกดีกับเขา เราทะเลาะกับฝ้าย ฝ้ายสารภาพว่าได้คุยกับผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่คบเราและไปมีอะไรกับผู้หญิงคนนี้บ่อยๆ ในช่วงเวลาก่อนเข้ามาอยู่บ้านเรา เราเสียใจมาก ร้องไห้ ช็อคมากที่เขาหลอกเรามาตั้งแต่วันแรกที่คบแต่เราก็ให้อภัยเขาเพราะว่าเรารักเขามากและรู้สึกผูกพันมาก และเขาสัญญาว่าจะไม่ทำมันอีกเราเลยเชื่อใจเขา เลยคบกันต่อไปเรื่อยๆ
วันที่ 31 ตุลาคม 2555 พี่ๆเรามาจากกรุงเทพเราพาฝ้ายมาเจอทุกคน พามาฉลองปีใหม่ที่บ้าน แต่วันนั้นเรากับฝ้ายทะเลาะกันเพราะฝ้ายออกไปเคาท์ดาวน์กับเพื่อนเราก็เลยออกไปบ้าง สุดท้ายฝ้ายก็มาหาเราแล้วพาเรากลับบ้าน พอขาตั้งรถถึงพื้นก็มีเสียงพลุดังขึ้นทันที เรากับฝ้ายกอดกันใต้แสงจันทร์ใต้แสงพลุสัญญากันว่าจะไม่ทะเลาะกันอีก แต่เราทั้งคู่ทะเลาะกันบ่อยมากทั้งที่โรงเรียนและบ้านต่างคนต่างสลับกันร้องไห้ประจำ จนวันวาเลนไทน์เราสั่งช่อเฟอเรโร่ให้ฝ้าย ต่อกันเป็นรูปตัว F เอามาเซอไพรส์ฝ้ายที่โรงเรียน เราทำครั้งแรกในชีวิต เราไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้ใครมาก่อนเลย ฝ้ายบอกว่าฝ้ายชอบมากไม่เคยมีใครทำแบบนี้ให้ พอตอนเย็นฝ้ายก็ซื้อแหวนให้เรา มันไม่ใช่แหวนราคาแพงอะไรแต่มันมีคุณค่าทางจิตใจกับเรามากๆ อาทิตย์ถัดมาฝ้ายไปเที่ยวสวนผึ้งกับที่บ้านเราอยุ่กับที่บ้านเราตลอดเรียนรู้และปรับตัวเข้าหาที่บ้านเรา พี่สาวเรารักฝ้าย ชอบเล่นกับฝ้ายชอบแกล้งฝ้าย ทุกๆคนในครอบครัวเรากำลังรักฝ้าย! การใกล้ชิดถึงภายในครอบครัวก่อเกิดเป็นความรักความผูกพันกับครอบครัวของเราทั้งสองมากขึ้นทุกวัน
จนเราสองคนเรียนจบม.หก เราสอบติดที่มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา แต่ฝ้ายไม่ติดฝ้ายร้องไห้งอแงโวยวาย เพราะฝ้ายบอกว่าอยากอยู่ใกล้ๆเราอยากอยู่ด้วยกัน ฝ้ายอยากเรียนต่อเพราะอยากมีอนาคตกับเรีสร้างฝันไปด้วยกัน เราจึงพาฝ้ายไปสมัครที่มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์เพราะอยู่ใกล้บ้านญาติเราที่สุดและใกล้คอนโดเรามาก เมื่อเปิดเทอมเรากับฝ้ายห่างกันฝ้ายอยู่หอตรงข้ามมหาลัยแต่เราอยู่คอนโดกับพี่สาว ต่างคนต่างมีเรียนมีรับน้อง และที่บ้านเราเองก็หวงไม่ค่อยให้ไปนอนกับฝ้าย ดึกๆฝ้ายจึงมักจะแอบนั่งแท็กซี่มานอนกับเราแทบทุกคืน
พอเปิดเทอมสักพักฝ้ายก็ได้ไปเจอผุ้คนมากขึ้น มีเพื่อนมากขึ้น ฝ้ายไปแอบชอบผู้หญิงคนนึงเป็นนางเอกเอ็มวี แอบคุยไลน์กันแต่โกหกเราว่าเป็นเพื่อนที่ขายครีม พอเราจับได้เราทะเลาะกันหนักมาก ฝ้ายเริ่มตีเราทำร้ายร่างกายเรา แต่เราไม่เคยสู้ร้องไห้อย่างเดียว และก็ดีกันเหมือนเดิม ผ่านไปไม่นานเรากับฝ้ายทะเลาะกันอีก ทะเลาะกันหนักจนฝ้ายเผลอต่อยเราใต้ตาแตกเข้าโรงพยาบาลแต่เราโกหกพี่สาวว่าอาบน้ำแล้วลื่นล้มหน้าโขกกำแพง ฝ้ายร้องไห้เสียใจมากพร่ำขอโทษ ขอให้เราให้อภัยให้โอกาสฝ้ายอีกครั้งฝ้ายจะไม่ทำอีก เราก็ให้โอกาสฝ้ายเพราะเรารักฝ้าย แล้วก็อยู่กันมาเรื่อยๆ เรากับฝ้ายก็ทะเลาะกันอีกเราจำไม่ได้ว่าเรื่องอะไรแต่ฝ้ายก็ต่อยเราอีกที่ปาก เราดัดฟันด้วย มันทำให้ฟันเราเคลื่อนและเหงือกยุบ แต่เราทำไรไม่ได้เพราะตอนนั้นตอนกลางคืนและให้ที่บ้านรุ้ไม่ได้ว่าฝ้ายแอบมาหาเลยต้องนอนรอจนเช้าแล้วไปหาหมอโดยอ้างว่าวิ่งชนที่จับประตูที่มหาลัย หมอบอกว่าเหงือกเราจะยุบแบบนี้ไปคลอดชีวิตแต่เราเองไม่ได้โกรธฝ้ายเลย ให้อภัยฝ้ายอีกครั้ง ไม่รู้ทำไมถึงรักมากขนาดนี้
จนมาถึงวันที่ 22 พฤษภาคม 2556 เรากับฝ้ายกลับบ้านไปฉลองเคาท์ดาวน์วันเกิดฝ้ายที่จะมาถึงในวันที่ 23 เราจับได้ว่าฝ้ายยังคุยกับนางเอกเอ็มวีคนนั้นอยู่ เราบอกเลิกฝ้าย เราไล่ฝ้าย เราร้องไห้ ฝ้ายคุกเข่าขอโทษเรา ร้องไห้กอดขาเราบอกว่าผิดไปแล้ว เราก้ใจอ่อนอีกตามเคย แล้วก็ไปฉลองวันเกิดฝ้ายกันต่อ หลังจากนั้นเราก็คบๆเลิกๆทะเลาะเบาะแว้งกันมาตลอดจนมาถึงวันเกิดเรา 18 ตุลาคม 2556 เราจับได้อีกว่าฝ้ายคุยกับคนอื่น เราตบหน้าฝ้าย เราร้องไห้และฝ้ายก็ทำเหมือนเดิมขอโทษเราง่ายๆแล้วเราก้ให้อภัยง่ายๆ แล้วก็กลับมาคบกันอีก
มาถึงเดือนธันวาคมมหาลัยปิดเทอมหนึ่งตามแบบอาเซียน เรากับฝ้ายกลับมาบ้าน เราไปเที่ยวกันทะเลาะกันฝ้ายจอดรถตีเราข้างทาง เราเมามากได้แต่ร้องไห้เพราะเจ็บ แล้วอีกวันก็ไปหาหมอเอกซเรย์ปรากฏว่ากระดุกคอเราเคลื่อนเพราะฝ้ายกระชากหัวหรืออะไรสักอย่างแล้วอีก2วันต่อมาเราเป็นอีสุกอีใสตอนช่วงใกล้ปีใหม่พอดี ฝ้ายก็ไปเที่ยวทุกวันจนถึงวันเคาท์ดาวน์เราหายดีและไปเที่ยวผับกัน มีผู้หญิงคนนึงมาถามเราที่ห้องน้ำว่าเป็นแฟนฝ้ายหรอ เราก็ตอบว่าใช่ทำไมหรอ นางบอกว่านางเป็นเพื่อนฝ้ายแต่ด้วยความที่เซนส์ผู้หญิงมันแรงเราเรียกฝ้ายออกไปคุยหน้าผับว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร ฝ้ายยอมสารภาพว่าฝ้ายมาเที่ยวและพานางไปนอนที่บ้าน เราล้มทั้งยืนร้องไห้หนัก ฝ้ายขอโทษเราอยู่นานเราก็ยอมดีด้วยอีกเหมือนเคยและกลับเขาไปในผับผู้หญิงคนนั้นก็มาเต้นใกล้ๆโต้ะเรา เราทนไม่ไหวเดินชนนาง นางวิ่งมาจับมือเราแล้วเราก็หันไปถีบยอดอกนาง เหตุการณ์กลหลไปหมด เราโดนไล่ออกมาข้างหลังผับ ฝ้ายยืนกอดเราขอโทษเราในขณะที่พลุฉลองปีใหม่ดังขึ้น หลังจากนั้นเราก็กลับเข้าไปในผับ ฝ้ายบอกเราว่าจะไปดูดบุหรี่เดี๋ยวมา แต่ฝ้ายออกไปนานมาก เราเข้าใจว่าคนเยอะเดินเบียดเลยทำให้ช้า แต่จริงๆแล้วคือฝ้ายออกไปแลกไลน์กับผู้หญิงคนนั้น หลังจากนั้นเราก้กลับบ้านแต่ก็ทะเลาะกันฉุดกระชากกันไปมาเราหกล้มเล็บไปจิกโดนใต้ตาฝ้าย ฝ้ายขับรถออกไป เราอยู่บ้านแต่สุดท้ายฝ้ายก็กลับมานอนกับเรา เราสองคนดีกันและเราก็พาฝ้ายไปหาหมอทำแผล ฉีดยา แล้วเราก็กลับมาเรียนตอนนั้นเราย้ายบ้านมาอยู่หลังมหาลัยฝ้ายเพื่อที่จะได้ไปมาหาสู่กันสะดวกๆ