ใครมีวิธีลืมแฟนเก่าแบบเด็ดๆแบบบรรลุเลยมีไหมค่ะ ?

เอาตรงๆเราเป็นคนที่ชอบใครง่าย หวั่นไหวกับใครๆก้ง่าย จนบางครั้งทำให้ใครต่อใครเข้าใจผิดและเจ็บไปก็หลายคนอยู่. แต่ถ้าให้รักใครจริงๆแล้วเราเป็นคนที่รักใครยากและถ้ารักแล้วจะรักมากๆด้วย ลืมยากมากๆ  เราเลยไม่เคยคบกับใครแบบจริงๆจรังเราเลยไม่เคยคบกับใครแบบจริงๆจังๆสักที เวลาใครมาขอคบก็บอกว่าขอคุยๆกันไปก่อนแล้วกัน.อีกอย่างเราก็ยังเรียนอยู่เลยไม่อยากจริงจรังกับเรื่องพวกนี้อยากตั้งใจเรียนไปก่อน. แต่เเล้วก้มีคนคนหนึ่งเข้ามา เขาเป็นคนที่ตรงกับเสปคเราทุกอย่าง นิสัยไม่ถึงกับดีมากแต่ก็นิสัยน่ารักอยู รู้จักกันก้ปีกว่าๆแล้วและก็มีแต่คนบอกว่าเขาคนนั้นชอบเรา ซึ่งเราก็ซื่อมากดูเขาไม่ออก เพราะเค้าชอบแกล้งเราแล้วเราก้ชอบแกล้งเขาแกล้งกันทุกวัน กวนๆใส่กัน.แล้วเค้าก้มาขอคบกับเราหลังจากรู้จักกันมาได้ปีกว่าๆ ทุกคนก้เชียให้เราคบกัน555. ตอนนั้นเราก้ไม่ได้คิดไรมากคิดว่าคบไปก่อนก้ได้มั้งตอนเป็นเพื่อนกันก็เข้ากันได้ตอนเป็นแฟนกันคงปรับตัวให้เข้าหากันได้มั้ง.ก้เลยตอบตกลงเขาไปซะดื้อๆ ตอนแรกๆยอมรับว่าเขาใส่ใจเรามากกก.ซึ่งเราตอนนั้นก็รู้สึกยังชินกับตอนเป็นเพื่อนอยู่และไม่ค่อยมีเวลาให้.เพราะเรากับเค้าอยู่กันคนละห้อง คนละชั้นกันอีก.เราเลยไม่ค่อยได้ใส่ใจเขาเท่าไหร่นัก. พอเราการบ้านหมดเขาก็กลับมีการบ้านเยอะซะงั้น. เวลาไม่ตรงกันสักที เลยไม่ค่อยได้มาเจอหน้ากันทักกันก้เกือบจะแชทตลอด ตอนนั้นเราก้เริ่มสังเกตแล้วหล่ะว่าเขาเริ่มเปลี่ยนไปหน่อยๆเริ่มพิมน้อยลง.ประกอบกับตอนนั้นเราคิดถึงแต่เรื่องของเราจนไม่ได้ใส่ใจความรู้สึกเค้าในตอนนั้น.มีเรื่องไรนิดหน่อยก้จะงอลเขาตลอด รอให้เขามาง้อตลอด.ทั้งๆที่ตอนนันเค้าก้คงเหนื่อยจากการเรียนมามาก พอถึงวันครบรอบแต่ละทีเค้าก้พาเราไปกินของกินที่นู้นที่นี้พาไปเที่ยวแต่ตอนล่าสุดเรายิ่งมั่นใจมากกๆว่าเค้าเปลี่ยนไป เค้าพูดกับเราน้อยลง ชอบมองวิวรอบๆมากกว่าคุยกัน.เราก้พยายามไม่คิดมาก.ก้ชวนเขาคุยเท่าที่จะทำได้ ผ่านมาอีก2เดือนได้มั้งเราทะเลาะกันด้วยเรื่องใหญ่เรื่องนึงอยู่ เย็นวันนั้นเค้าก้เลยพยายามง้อเรา เราก้งอลอยู่แต่ก้คุยๆกับเค้าไปแบบตอนนั้นคิดว่าเราไม่ผิดไงเลยงอลไว้ก่อนทั้งๆที่พอกลับมาคิดมันก้เรื่องนิดเดียวเองนะ555.......หหลังจากนั้น2เดือนคร่ะ.เค้าพิมมาบอกเลิก. เราก้พอสังเกตเค้าได้แล้วหล่ะเพราะหล่ยวันช่วงนั้นเราพิมไรก็ตอบช้าหรือไม่ตอบและเค้าไม่ค่อยทักเรามาเท่าไหร่แต่ก้ไม่คิดว่าจะมาบอกเลิกกันดื้อๆแบบนี้.  ตอนนั้นยอมรับคร่ะว่าจึกมากจนนำ้ตาไม่ไหลเลย.คืนนั้นก้นอนไม่หลับ เพราะบอกเค้าว่าไม่เป็นไรเลิกก้ได้ทั้งๆที่นำ้ตาคลออยู่เต็มตา.อยากจะตั้งตัสในเฟสก้ไม่อยากกลัวเขาคิดว่าเราลืมเค้าไม่ได้ ใจไม่เข้มแข็งพอ..สุดท้ายมาเรียนตอนเช้าต้องมาต่อมนำ้ตาแตกกับเพื่อนสนิทจนได้.แล้วยิ่งต้องเห็นหน้าเค้าทั้งวันยิ่งร้องให้ใหญ่ แต่ก้ดีค่ะยังดีที่มีเพื่อนดีไม่งั้นช่วงเวลานั้นเราคงผ่านมาไม่ได้แน่ๆ.....และทุกคนที่เชียกันตอนแรกๆก้เฟลไปตามๆกัน .ยิ่งเกิดสภาวะมาคุมากๆตอนเรียนเพราะทุกคนก้สงสารเราเลยมาปลอบเรา.แต่นิ่งปลอบเราก้ยิ่งเศร้าแล้วก้ลืมเค้าไม่ได้.....
จนเวลาผ่านมาก้ปีนึงแล้วจนเขามีแฟนใหม่ไปแล้ว เราก้ยอมรับเลยว่ายังลืมเขาไม่ได้ ทบทวนอีกทีคู่เราก้ไม่ได้หวานอะไรมาก. ไม่ได้ดีมากจนน่าจดจำ. แต่ทุกคนเคยได้ยินไหมค่ะว่า"อะไรที่เป็นอย่างแรก ครั้งแรก คนแรก ให้ลืมยังไงก้มักจะยากเสมอ เพราะเรามักเริ่มต้นจากสิ่งๆแรกด้วยกันทั้งนั้น.ฉะนั้นอะไรที่ป็นอย่างเเรกเรามักจะลืมกันได้ยาก" นั้นและค่ะทำให้เราบืมเค้ายากด้วยเพราะเค้าเป็นแฟนคนแรกของเรา และอีกอย่างทุกคนน่าจะเคยได้ยินกันอยู่ " อย่าเครียดไปเลยถ้าอย่างน้อยเราได้ทำสิงๆหนึ่งเต็มที่แล้ว เราจะได้ไม่ต้องมาเสียใจทีหลังว่าเรายังไม่เริ่มที่จะทำ" เราก้เหมือนกันเรารู้สึกว่าเรายังทำหน้าที่แฟนที่ดีได้ยังไม่ดีพอเลยรู้สึกเสียดายเวลาดีๆตอนนั้นที่เราเอาแต่ใจ .ไม่สนใจเขา ไม่เอาใจใส่เข้าเท่าไหร่.มารู้ตัวอีกที.มันก้สายไปซะแล้ว...
เลยอยากจะเตือนทุกๆคนที่ยังมีแฟนนะคะ คุณเป็นคนที่โชคดี.ควรใช้เวลาเก็บเกี่ยวความสุขและดูแลกันให้มากที่สุด.อย่างน้อยถ้าคนที่เราคบอยู่เราตอนหลังรู้เเล้วว่ามันไม่ใช่ อย่างน้อยเราจะได้ไม่ต้องมานึกเสียดายทีหลังว่าเรายังทำหน้าที่ได้ไม่ดีพอ.หรือใช้เวลาร่วมกันยังไม่สุด#พูดเเล้วก้เศร้าเนอะ-^-)
ปล.#ขอคำแนะนำดีๆจากเพื่อนๆกระทู้พันทิปหน่อยค่ะว่ามีวิธีลืมคนที่รักได้ไหม ขอแบบถาวร บรรลุเลยนะ เพราะผ่านมาก้ปีแล้วเรายังลืมเขาไม่ได้ได้เลยTT