สวัสดีค่าาาา ไหว้รอบทู้หนึ่งรอบ
จากที่เราตั้งกระทู้ไปสองกระทู้เกี่ยวกับการเดินทางไปชมกีฬาซีเกมส์ครั้งที่ 28 ที่ประเทศสิงคโปร์ ตอนแรกกะจะเขียนกระทู้ละวัน เพื่อเป็นการบันทึกความทรงจำ สุดท้ายไม่ไหวจริง เหนื่อยมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ช่วงหลังจากวันที่ชิงชนะเลิศกลับมาไทย
วันนี้ก็อยากจะสรุปเรื่องราวทั้งหมดต่อจากที่ค้างไว้ที่กระทู้ที่แล้วนะ
กระทู้ก่อนหน้านี้ (ซึ่งถ้าไม่ได้อ่านตอนเก่าก็ยังอ่านตอนนี้ได้เข้าใจอยู่ดี กิกิ)
[CR]กระทู้รีวิว ซีเกมส์ที่สิงคโปร์ ตอนที่ 1 (10-11 มิถุนายน)
http://pantip.com/topic/33778477
เพิ่งกลับจากดูแบดชิงเหรียญทองซีเกมส์ที่สนาม ขอมาแชร์ประสบการณ์และเคลียร์ประเด็นที่หลายคนคาใจ
http://pantip.com/topic/33782583
การเข้าชมเกมฟุตบอลชายซีเกมส์นัดตัดเชือกและนัดชิง
เริ่มจากการซื้อตั๋ว สำหรับเราถือว่าไม่ยากมากเพราะเราคุ้นเคยกับการไปซื้อตั๋วที่ Box Office ของ APACTIX ซึ่งเป็นตัวแทนจำหน่ายตั๋วเข้าชมกีฬาอย่างเป็นทางการสำหรับซีเกมส์ครั้งนี้ก่อนหน้านี้แล้วสำหรับการซื้อตั๋วเข้าชมกีฬาแบดมินตัน โดยทาง APACTIX นั้นมี Kiosk สำหรับการจำหน่ายตั๋วอยู่หลายตู้ ณ บริเวณห้างสรรพสินค้า Kallang Wave ตรง Singapore National Stadium (ที่เดียวกับที่แข่งแบด บอลและ กีฬาทางน้ำ) ตั๋วคู่ไทย-อินโด นั้นถือว่ามีความพิเศษต่างจากคู่เมียนมาร์-เวียดนามอยู่ ตรงที่ ถึงแม้ว่าไทยจะไปรอชิงอยู่ แล้วตั๋วก็ยังไม่เปิดขาย พอผลออกมาว่าไทยจะไปตัดกับอินโดก็แล้ว ตั๋วก็ยังไม่ขาย พอตั๋วเปิดขายคืนวันที่ 11 ก็ปรากฎข้อความหน้าเว็บว่า ตั๋วจะเปิดขายอีกครั้งในวันที่ 12 มิถุนายน ตั้งแต่เวลา 10.00 น. เท่านั้น วันนี้ขณะที่ดูแบดเราก็ refresh หน้าเว็บขายตั๋วตลอดๆด้วยความร้อนรน 555+
หลังจากได้รับการยืนยันจากบริษัทขายตั๋วดังนี้ ก็รีบปรี่มาที่สถานที่ขายตั๋วทันที ในตอนเช้าของวันที่ 12 ค่ะ ข้าวปลาอะไรก็ยังไม่ได้กิน แบบว่ากลัวไม่ได้ตั๋ว เราเห็นคนไทยสองคนยืนซื้อตั๋วอยู่ก่อนหน้า (ที่รู้ว่าคนไทยเพราะเค้าพูดภาษาไทยกัน) ซื้อเยอะมากกกกกกกกกกก ตั๋วยาวเป็นหางว่าว เราคิดว่าเค้าคงไม่ได้จำกัดจำนวนตั๋วต่อการซื้อ 1 คนหรือเปล่า แต่อันนี้ก็ไม่ค่อยแน่ใจเพราะเราซื้อแค่ 2 ใบ คือของเราเองและน้องสนิทที่ทำงานที่สิงคโปร์อีกคน การซื้อวันนี้ก็แตกต่างจากการซื้อตั๋วดูแบดวันก่อนๆอีก ตรงที่ว่า ทางน้องคนขาย (ตี๋น่ารักวัยขบเผาะ) เค้าถามหาเบอร์โทรศัพท์เรา ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นเลย ประมาณว่าเบอร์โทรศัพท์เป็นหนึ่งในข้อมูลที่ระบบต้องถาม ทีนี้เราไม่รู้เบอร์ของเราจริงๆเพราะเราซื้อซิมที่สิงคโปร์เพื่ออินเตอร์เนทและไม่ได้ดูเลยว่าเบอร์โทรอะไร เราเลยพาซื่อบอกน้องเค้าไปว่า ให้พี่โทรหาน้องตอนนี้ได้มั้ยละ แล้วน้องก็จะรู้เบอร์พี่ น้องเค้าหัวเราะเขินๆ 555+ จะบ้าหรอ นี่ไม่ใช่การแลกเบอร์นะว้อยยยยย สรุป เหมือนน้องคนนี้เพิ่งมาใหม่เลยไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเบอร์โทรไม่ใช่ข้อมูลที่ต้องใส่ในระบบ และประกอบกับระบบการขายตั๋วของเค้าที่น่าจะบูรณาการเป็นระบบเดียวกับนั้นจำเลขบัตรเครดิตเราไว้ด้วย พอเค้ารับบัตรเครดิตเราไปก็เสิร์ชหาชื่อ และ นามสกุลเราได้ทันที สิงคโปร์นี่ระบบดีเจงๆ
เสร็จแล้วก็ได้บัตรมา 2 ใบ + ใบเสร็จอีกใบ แต่ไม่ได้ถ่ายไว้เลยเหลือแค่บัตรของตัวเอง
หลังจากนั้นก็เข้าเกท ตามที่แจ้งไว้หน้าบัตร โดยการนั่งเป็นแบบ free seating ก็ทำให้เราสามารถจะนั่งตรงไหนก็ได้ตาม Zone ที่เราถูกกำหนดจากหน้าบัตร
ส่วนการจองตั๋วนัดชิงเป็นไรที่คนเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เราว่าจะจองให้พี่อีกคนที่เราไปพักบ้านเค้า โดยจะไปซื้อที่ Kiosk ปรากฎว่า
จะเห็นได้ว่า คิวซื้อตั๋วยาววววววววววววววววววววววววววววววววมากไปจนถึงอีกด้านของห้างเลยนะคะ ไม่ธรรมดาฮะ พูดเลย
อยากเล่าด้วยว่า สำหรับนัดชิงชนะเลิศนั้นเราให้น้องที่อยู่สิงคโปร์จองให้ ปรากฎว่าด้วยความที่น้องเค้ามีบัตรธนาคารที่โน่นคือ
OCBC ราคาตั๋วเลยลดลงไปเหลือแค่ 17SGD ต่อใบ ฮ่วยย อย่างนั้น่าจะให้นางซื้อให้ตั้งแต่แรก แต่บอกเลยว่าเว็บล่มอยู่หลายรอบเหมือนกันนะสำหรับวันซื้อตั๋วนัดชิง
สุดท้ายก็ได้ตั๋วมา 3 ใบ โดยมี 1 ใบที่จะไปนั่งโซน 616 คือชั้นสอง เรากะว่าจะเนียนๆพาพี่เค้ามานั่งโซนเดียวกับเรา แต่ๆๆๆๆๆ คิดผิดค่าาาา ที่นี่สิงคโปร์ เนียนไม่ได้ค่าาาาาาา ถือว่าเป็นประสบการณ์การเข้าชมฟุตบอลที่เราจะไม่มีทางลืมเลย เพราะที่นี่ตั๋วจะถูกสแกนบาร์โคดทุกใบ ย้ำ ทุกใบ ดังนั้น หากตั๋วของเราเป็นโซน 131 และเข้าทางเกทหมายเลข 15 เราจะพาเพื่อนที่อยู่โซน 616 และเข้าทางเกท 7 มานั่งกับเราไม่ได้ค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา เพราะตั๋วจะไม่สามารถสแกนได้ ตอนนี้บอกเลยร้องไห้หนักมาก เกรงใจพี่เค้ามากเพราะเราเป็นคนชวนเค้ามาเอง
แต่พี่เค้าก็เข้าใจนะ ขึ้นไปนั่งชมอยู่ด้านบน
ส่วนรูปจากแมทช์ก็....นะ....ไม่ค่อยมี เพราะกล้องกาก 555 และคิดว่าหลายๆคนน่าจะได้เห็นจากกระทู้อื่นๆแล้วนะคะ แต่อยากให้ดูรูปนี้
คือแบบบบบบ อุตส่าห์ได้นั่งโซนดีมากกกกก แต่ทำไมมมมมมม เกิดมาเตี้ยไงงงง ต้องทำใจจจจจจ ฮืออออ เวลาที่คนข้างล่างยืนนี่เดี้ยนแทบไม่เห็นไรเลยยยยอ่ะ ขำตัวเอง 555+ (รูปก้อปจาก Goal Thailand Facebook Fanpage ค่ะ)
ที่อยากจะเล่าเพิ่มก็คือสนามฟุตบอลของสิงคโปร์นั้น สวยงาม สะอาด และไฮเทคมาก มีแอร์ด้วยนะคะ นั่งตรงชั้น 1 ริมๆด้านบนนี่ได้แอร์พอสมควรอยู่ ระบบเสียงไม่มีการดีเลย์เวลาร้องเพลงชาติฮะ และสำคัญที่สุด
"ห้องน้ำ" พูดเลยว่าาาา เยอะมาาาาาาาาาาาาาาาากกกกกกกกกกกกกกกก ค่ะ ไม่มีทางที่จะเกิดปัญหาห้องน้ำไม่พอ สะอาดมากด้วย ไปกี่ทีๆก็ไม่เคยเห็นแม่บ้านเลย ทำความสะอาดกันตอนไหนฟระ 55 ส่วนของกินก็มีหลายจุดค่ะ ไม่ต้องกลัวอด เพราะมีน้ำ ขนมให้ซื้อ แต่เราเข็ดจากการซื้อน้ำตอนแข่งแบดที่สนามแล้วโดนฟาดไป 4 เท่า เลยหิ้วน้ำและขนมจากข้างนอกไปกินเอง อ่อ ที่นี่พกขวดน้ำเข้าไปได้นะคะ การตรวจกระเป๋าก็ทำได้ดี พี่คนตรวจจะมีไม้ยาวๆอันนึงเอาไว้เขี่ยปากกระเป๋า เค้าจะไม่เอามือสัมผัสกระเป๋าเราค่ะ
พนักงานที่มาเป็นอาสาสมัครในครั้งนี้ก็เต็มใจให้ความช่วยเหลือกับเราเป็นอย่างดี ตอนที่เราพยายามที่จะไปพาพี่ที่นั่งโซน 616 มานั่งกะเรา เราพยายามที่จะไปที่ เกท 7 น้องอาสาสมัคร ที่ หนึ่งในนั้นพูดไทยได้นิดหน่อย ก็พยายามที่จะช่วยเรา แต่สุดท้ายก็ได้พบว่า วิธีเดียวที่เราจะไปเกท 7 ได้ คือการออกจากเกท 15 แล้วเดินขึ้นบันไดไปเกท 7 เราไม่สามารถจะเดินขึ้นบันไดไปยังอัฒจรรย์ชั้นที่สองได้จากด้านในค่ะ ก็ไม่เป็นไรค่ะ เป็นบทเรียนราคาแพงสำหรับเรา แต่โดยรวมแล้วประทับใจค่ะ การจัดซีเกมครั้งนี้ของสิงคโปร์ จาก 10 คะแนน เราให้ 9.5 เลยอ่ะ ดีมากกก ปลื้มปริ่มมมม
ส่วนนัดชิงช่วงครึ่งแรกนี่บอกเลยอึดอัดมากกก เปิดพันทิพยิ่งอึดอัด เพราะเห็นแต่กระทู้บอกทีมชาติกากจัง ชนานันท์ เปลี่ยนเถอะครับ นั่นโน่นนี่เยอะไปหมด เราก็ได้แต่ลุ้นว่าครึ่งหลังทีมงานจะแก้เกมกันยังไง แต่พอเรารู้สึกได้เลยว่า การเล่นของครึ่งหลังต่างจากครึ่งแรกมาก เน้นการชิ่งบอลข้ามหัวกองหลังพม่าเยอะขึ้น 55 และสุดท้ายก็ทำสำเร็จ ประกอบกับพม่าเองก็ไม่ค่อยจะอันตรายในเกมรุกทำให้ครึ่งหลังอัดไป 3 เม็ดเลยยย
และสุดท้าย
แชมป์นะคร้าาาาาา
ชนานันท์ยิงนะคร้าาาาา
ไทยเป็นเจ้าอาเซียนนนนนะครร้าาาาาา
เย้ ไม่มีอะไรจะสุดยอดไปกว่านี้อีกแล้ว เราบอกน้องที่ไปดูด้วยกันตั้งกะก่อนแข่งเลยว่า วันนี้อยู่ร้องเพลงชาติด้วยกันนะคะ คือน้องเค้าทำงานไง กลับดึกไม่ได้ แต่เราก็เจิมไปก่อนหน้าแล้ว ก็เลยอยู่จนจบ ตะโกนร้องเพลงชาติแบบเสียงดังฟังชัด ปลาบปลื้มจริงๆ
แต่พอตอนรับเหรียญดันเป็นแบบนี้
ง่อออออออออออว์ ไม่ได้เห็นหน้านักบอลเบยยย แอบเซ็งนิดๆ แต่ไม่เป็นไร เราแชมป์ค่าาา
เด๋วดึกๆมาต่ออีกหน่อยเรื่อง บ้านเมืองสิงคโปร์ ชีวิตผู้คน และจิปาถะแล้วแต่ที่เราจะจำได้ (และอยากจะเล่า 55) ขอกลับบ้านกินข้าวแป้บบบบ
บันทึกความทรงจำ 7 วันในสิงคโปร์ กับ ซีเกมส์นอกประเทศครั้งแรก
จากที่เราตั้งกระทู้ไปสองกระทู้เกี่ยวกับการเดินทางไปชมกีฬาซีเกมส์ครั้งที่ 28 ที่ประเทศสิงคโปร์ ตอนแรกกะจะเขียนกระทู้ละวัน เพื่อเป็นการบันทึกความทรงจำ สุดท้ายไม่ไหวจริง เหนื่อยมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ช่วงหลังจากวันที่ชิงชนะเลิศกลับมาไทย
วันนี้ก็อยากจะสรุปเรื่องราวทั้งหมดต่อจากที่ค้างไว้ที่กระทู้ที่แล้วนะ
กระทู้ก่อนหน้านี้ (ซึ่งถ้าไม่ได้อ่านตอนเก่าก็ยังอ่านตอนนี้ได้เข้าใจอยู่ดี กิกิ)
[CR]กระทู้รีวิว ซีเกมส์ที่สิงคโปร์ ตอนที่ 1 (10-11 มิถุนายน)
http://pantip.com/topic/33778477
เพิ่งกลับจากดูแบดชิงเหรียญทองซีเกมส์ที่สนาม ขอมาแชร์ประสบการณ์และเคลียร์ประเด็นที่หลายคนคาใจ
http://pantip.com/topic/33782583
การเข้าชมเกมฟุตบอลชายซีเกมส์นัดตัดเชือกและนัดชิง
เริ่มจากการซื้อตั๋ว สำหรับเราถือว่าไม่ยากมากเพราะเราคุ้นเคยกับการไปซื้อตั๋วที่ Box Office ของ APACTIX ซึ่งเป็นตัวแทนจำหน่ายตั๋วเข้าชมกีฬาอย่างเป็นทางการสำหรับซีเกมส์ครั้งนี้ก่อนหน้านี้แล้วสำหรับการซื้อตั๋วเข้าชมกีฬาแบดมินตัน โดยทาง APACTIX นั้นมี Kiosk สำหรับการจำหน่ายตั๋วอยู่หลายตู้ ณ บริเวณห้างสรรพสินค้า Kallang Wave ตรง Singapore National Stadium (ที่เดียวกับที่แข่งแบด บอลและ กีฬาทางน้ำ) ตั๋วคู่ไทย-อินโด นั้นถือว่ามีความพิเศษต่างจากคู่เมียนมาร์-เวียดนามอยู่ ตรงที่ ถึงแม้ว่าไทยจะไปรอชิงอยู่ แล้วตั๋วก็ยังไม่เปิดขาย พอผลออกมาว่าไทยจะไปตัดกับอินโดก็แล้ว ตั๋วก็ยังไม่ขาย พอตั๋วเปิดขายคืนวันที่ 11 ก็ปรากฎข้อความหน้าเว็บว่า ตั๋วจะเปิดขายอีกครั้งในวันที่ 12 มิถุนายน ตั้งแต่เวลา 10.00 น. เท่านั้น วันนี้ขณะที่ดูแบดเราก็ refresh หน้าเว็บขายตั๋วตลอดๆด้วยความร้อนรน 555+
หลังจากได้รับการยืนยันจากบริษัทขายตั๋วดังนี้ ก็รีบปรี่มาที่สถานที่ขายตั๋วทันที ในตอนเช้าของวันที่ 12 ค่ะ ข้าวปลาอะไรก็ยังไม่ได้กิน แบบว่ากลัวไม่ได้ตั๋ว เราเห็นคนไทยสองคนยืนซื้อตั๋วอยู่ก่อนหน้า (ที่รู้ว่าคนไทยเพราะเค้าพูดภาษาไทยกัน) ซื้อเยอะมากกกกกกกกกกก ตั๋วยาวเป็นหางว่าว เราคิดว่าเค้าคงไม่ได้จำกัดจำนวนตั๋วต่อการซื้อ 1 คนหรือเปล่า แต่อันนี้ก็ไม่ค่อยแน่ใจเพราะเราซื้อแค่ 2 ใบ คือของเราเองและน้องสนิทที่ทำงานที่สิงคโปร์อีกคน การซื้อวันนี้ก็แตกต่างจากการซื้อตั๋วดูแบดวันก่อนๆอีก ตรงที่ว่า ทางน้องคนขาย (ตี๋น่ารักวัยขบเผาะ) เค้าถามหาเบอร์โทรศัพท์เรา ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นเลย ประมาณว่าเบอร์โทรศัพท์เป็นหนึ่งในข้อมูลที่ระบบต้องถาม ทีนี้เราไม่รู้เบอร์ของเราจริงๆเพราะเราซื้อซิมที่สิงคโปร์เพื่ออินเตอร์เนทและไม่ได้ดูเลยว่าเบอร์โทรอะไร เราเลยพาซื่อบอกน้องเค้าไปว่า ให้พี่โทรหาน้องตอนนี้ได้มั้ยละ แล้วน้องก็จะรู้เบอร์พี่ น้องเค้าหัวเราะเขินๆ 555+ จะบ้าหรอ นี่ไม่ใช่การแลกเบอร์นะว้อยยยยย สรุป เหมือนน้องคนนี้เพิ่งมาใหม่เลยไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเบอร์โทรไม่ใช่ข้อมูลที่ต้องใส่ในระบบ และประกอบกับระบบการขายตั๋วของเค้าที่น่าจะบูรณาการเป็นระบบเดียวกับนั้นจำเลขบัตรเครดิตเราไว้ด้วย พอเค้ารับบัตรเครดิตเราไปก็เสิร์ชหาชื่อ และ นามสกุลเราได้ทันที สิงคโปร์นี่ระบบดีเจงๆ
เสร็จแล้วก็ได้บัตรมา 2 ใบ + ใบเสร็จอีกใบ แต่ไม่ได้ถ่ายไว้เลยเหลือแค่บัตรของตัวเอง
หลังจากนั้นก็เข้าเกท ตามที่แจ้งไว้หน้าบัตร โดยการนั่งเป็นแบบ free seating ก็ทำให้เราสามารถจะนั่งตรงไหนก็ได้ตาม Zone ที่เราถูกกำหนดจากหน้าบัตร
ส่วนการจองตั๋วนัดชิงเป็นไรที่คนเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เราว่าจะจองให้พี่อีกคนที่เราไปพักบ้านเค้า โดยจะไปซื้อที่ Kiosk ปรากฎว่า
จะเห็นได้ว่า คิวซื้อตั๋วยาววววววววววววววววววววววววววววววววมากไปจนถึงอีกด้านของห้างเลยนะคะ ไม่ธรรมดาฮะ พูดเลย
อยากเล่าด้วยว่า สำหรับนัดชิงชนะเลิศนั้นเราให้น้องที่อยู่สิงคโปร์จองให้ ปรากฎว่าด้วยความที่น้องเค้ามีบัตรธนาคารที่โน่นคือ
OCBC ราคาตั๋วเลยลดลงไปเหลือแค่ 17SGD ต่อใบ ฮ่วยย อย่างนั้น่าจะให้นางซื้อให้ตั้งแต่แรก แต่บอกเลยว่าเว็บล่มอยู่หลายรอบเหมือนกันนะสำหรับวันซื้อตั๋วนัดชิง
สุดท้ายก็ได้ตั๋วมา 3 ใบ โดยมี 1 ใบที่จะไปนั่งโซน 616 คือชั้นสอง เรากะว่าจะเนียนๆพาพี่เค้ามานั่งโซนเดียวกับเรา แต่ๆๆๆๆๆ คิดผิดค่าาาา ที่นี่สิงคโปร์ เนียนไม่ได้ค่าาาาาาา ถือว่าเป็นประสบการณ์การเข้าชมฟุตบอลที่เราจะไม่มีทางลืมเลย เพราะที่นี่ตั๋วจะถูกสแกนบาร์โคดทุกใบ ย้ำ ทุกใบ ดังนั้น หากตั๋วของเราเป็นโซน 131 และเข้าทางเกทหมายเลข 15 เราจะพาเพื่อนที่อยู่โซน 616 และเข้าทางเกท 7 มานั่งกับเราไม่ได้ค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา เพราะตั๋วจะไม่สามารถสแกนได้ ตอนนี้บอกเลยร้องไห้หนักมาก เกรงใจพี่เค้ามากเพราะเราเป็นคนชวนเค้ามาเอง
ส่วนรูปจากแมทช์ก็....นะ....ไม่ค่อยมี เพราะกล้องกาก 555 และคิดว่าหลายๆคนน่าจะได้เห็นจากกระทู้อื่นๆแล้วนะคะ แต่อยากให้ดูรูปนี้
คือแบบบบบบ อุตส่าห์ได้นั่งโซนดีมากกกกก แต่ทำไมมมมมมม เกิดมาเตี้ยไงงงง ต้องทำใจจจจจจ ฮืออออ เวลาที่คนข้างล่างยืนนี่เดี้ยนแทบไม่เห็นไรเลยยยยอ่ะ ขำตัวเอง 555+ (รูปก้อปจาก Goal Thailand Facebook Fanpage ค่ะ)
ที่อยากจะเล่าเพิ่มก็คือสนามฟุตบอลของสิงคโปร์นั้น สวยงาม สะอาด และไฮเทคมาก มีแอร์ด้วยนะคะ นั่งตรงชั้น 1 ริมๆด้านบนนี่ได้แอร์พอสมควรอยู่ ระบบเสียงไม่มีการดีเลย์เวลาร้องเพลงชาติฮะ และสำคัญที่สุด "ห้องน้ำ" พูดเลยว่าาาา เยอะมาาาาาาาาาาาาาาาากกกกกกกกกกกกกกกก ค่ะ ไม่มีทางที่จะเกิดปัญหาห้องน้ำไม่พอ สะอาดมากด้วย ไปกี่ทีๆก็ไม่เคยเห็นแม่บ้านเลย ทำความสะอาดกันตอนไหนฟระ 55 ส่วนของกินก็มีหลายจุดค่ะ ไม่ต้องกลัวอด เพราะมีน้ำ ขนมให้ซื้อ แต่เราเข็ดจากการซื้อน้ำตอนแข่งแบดที่สนามแล้วโดนฟาดไป 4 เท่า เลยหิ้วน้ำและขนมจากข้างนอกไปกินเอง อ่อ ที่นี่พกขวดน้ำเข้าไปได้นะคะ การตรวจกระเป๋าก็ทำได้ดี พี่คนตรวจจะมีไม้ยาวๆอันนึงเอาไว้เขี่ยปากกระเป๋า เค้าจะไม่เอามือสัมผัสกระเป๋าเราค่ะ
พนักงานที่มาเป็นอาสาสมัครในครั้งนี้ก็เต็มใจให้ความช่วยเหลือกับเราเป็นอย่างดี ตอนที่เราพยายามที่จะไปพาพี่ที่นั่งโซน 616 มานั่งกะเรา เราพยายามที่จะไปที่ เกท 7 น้องอาสาสมัคร ที่ หนึ่งในนั้นพูดไทยได้นิดหน่อย ก็พยายามที่จะช่วยเรา แต่สุดท้ายก็ได้พบว่า วิธีเดียวที่เราจะไปเกท 7 ได้ คือการออกจากเกท 15 แล้วเดินขึ้นบันไดไปเกท 7 เราไม่สามารถจะเดินขึ้นบันไดไปยังอัฒจรรย์ชั้นที่สองได้จากด้านในค่ะ ก็ไม่เป็นไรค่ะ เป็นบทเรียนราคาแพงสำหรับเรา แต่โดยรวมแล้วประทับใจค่ะ การจัดซีเกมครั้งนี้ของสิงคโปร์ จาก 10 คะแนน เราให้ 9.5 เลยอ่ะ ดีมากกก ปลื้มปริ่มมมม
ส่วนนัดชิงช่วงครึ่งแรกนี่บอกเลยอึดอัดมากกก เปิดพันทิพยิ่งอึดอัด เพราะเห็นแต่กระทู้บอกทีมชาติกากจัง ชนานันท์ เปลี่ยนเถอะครับ นั่นโน่นนี่เยอะไปหมด เราก็ได้แต่ลุ้นว่าครึ่งหลังทีมงานจะแก้เกมกันยังไง แต่พอเรารู้สึกได้เลยว่า การเล่นของครึ่งหลังต่างจากครึ่งแรกมาก เน้นการชิ่งบอลข้ามหัวกองหลังพม่าเยอะขึ้น 55 และสุดท้ายก็ทำสำเร็จ ประกอบกับพม่าเองก็ไม่ค่อยจะอันตรายในเกมรุกทำให้ครึ่งหลังอัดไป 3 เม็ดเลยยย
และสุดท้าย
แชมป์นะคร้าาาาาา
ชนานันท์ยิงนะคร้าาาาา
ไทยเป็นเจ้าอาเซียนนนนนะครร้าาาาาา
เย้ ไม่มีอะไรจะสุดยอดไปกว่านี้อีกแล้ว เราบอกน้องที่ไปดูด้วยกันตั้งกะก่อนแข่งเลยว่า วันนี้อยู่ร้องเพลงชาติด้วยกันนะคะ คือน้องเค้าทำงานไง กลับดึกไม่ได้ แต่เราก็เจิมไปก่อนหน้าแล้ว ก็เลยอยู่จนจบ ตะโกนร้องเพลงชาติแบบเสียงดังฟังชัด ปลาบปลื้มจริงๆ
แต่พอตอนรับเหรียญดันเป็นแบบนี้
ง่อออออออออออว์ ไม่ได้เห็นหน้านักบอลเบยยย แอบเซ็งนิดๆ แต่ไม่เป็นไร เราแชมป์ค่าาา
เด๋วดึกๆมาต่ออีกหน่อยเรื่อง บ้านเมืองสิงคโปร์ ชีวิตผู้คน และจิปาถะแล้วแต่ที่เราจะจำได้ (และอยากจะเล่า 55) ขอกลับบ้านกินข้าวแป้บบบบ