**** ภาพวาด ****

๐ โอ้ราตรี นี้หนาสัญญาหลับ ดวงเดือนวับดาวแปลงส่องแสงขรึม พระพายดึกคึกจัดก็พัดพึม เมฆาครึ้มครึมครางฟังครางครืน ...... ๐ เสียงเพลงแผ่วแว่วมาจากฟ้ากว้าง ทำนองค้างอารมณ์ด้วยขมขื่น สุขสมใต้ร่มโศกโบกข้ามคื

โอ้เจ้า ... ปทุมมาภูผาใหญ่ยามแกว่งไกวงามเปรียบเทียบสักสิ่งดุจกินรีคลี่พฤกษ์พันลึกจริงทุกก้านกิ่งปรกผลยลยวนตา เมินชำเลืองนัยน์จ้องอ่องอร่ามคำนิยามเพ้อเผยใหญ่เลยหนารอบเต้าอวบอิ่มบานโฉมกานดาเสน่หานวลเนื้

พู่กันรังสรรค์มาลี หมดจดสดสี สารภีสะพรั่งกลางสวน ............................................ กำจายกลิ่นหอมรัญจวน ภมรสำรวล เย้ายวนชื่นแช่มแจ่มใส ........ มั่นรักบุปผาเหนือใด หยั่งรากฝากไว้ ดินให้รักร

บนยอดแหลมแห่งฝัน ฉันเห็นเธอในโรงละครเก่าแก่ กรีดกราย ในท่วงที’หญิงสาวผู้สูงศักดิ์’ ดวงไฟทอแสงระยับส่อง สะท้อนลงบนเส้นผมสีทองอร่ามของเธอ เงาของเธอ ทรวดทรงอันยวนใจ ทอดลงบนฉากอันเลิ

ปทุมถันพรรณงามอร่ามลักษณ์ภุมร์เวียนขวักไขว่ล้อมค้อมถวายเฝ้าถนอมปทุมภุมร์เพศชายเช้าจรดสายบ่ายเย็นเป็นบุญตา"อารัมภบทจดจ่อคอกระเช้าขวัญเขย่าเคล้าคละเสน่หาจินตนาบัวลอยสร้อยระย้าไกวไปมาอร่ามลักษณ์ตามว

-= รูปควัน =- ๏ รางรางร่างคร่าวเค้า...........จางจางเงาเคล้าอวลไอ มัวมัวสลัวใจ.........................ให้คล้ายเค้าเงาร่างจาง ฯ ๏ รางรางร่างคร่าวเค้า...........คอยไข เคล้าหมอกควันมืดไอ.............ห

เอ๊ย..ครานี้ เร่งรีบเด็ดกลีบหอม ผกาพร้อมมิลังเล ..เสน่หา ผสานใจ ...พยอมไม่รอรา... ...ตะปบเนินภูผา .. ปรีดาไว .... แม้ดื่มด่ำร่ำบุปผา มาก่อนแล้ว ยังผ่องแผ้ว สมค่ากรีฑาไศล งามเนินเขางามขำล้ำวิไล ถ้ำสย