ใครเคยบอกเลิกแฟนเพราะเหตุผลงี่เง่าบ้าง?

ผู้หญิงเป็นเพศที่อ่อนไหว อ่อนแอ งี่เง่า
เราพอจะรู้เรื่องพวกนี้อยู่แล้ว
แต่เราเป็นผู้หญิงคนนึงที่ไม่มีอารมณ์อย่างว่าเลย
เราเป็นคนเฉยๆ

จนเราได้มาเจอกับคนนี้
อะไรกันทำให้เราเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

เราเริ่มต้นกันด้วยรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ
เรามีเวลาให้กัน บอกฝันดีกันทุกคืน

แต่ช่วงหลังเราเริ่มงี่เง่า ชอบเอาเรื่องในอดีตมาพูด
หาเรื่องให้เขาไม่เว้นแต่ละวัน
คำถามมากทายวนเวียนอยู่จนในที่สุดก็ตัดสินใจถาม
เขาให้คำตอบที่ทำให้เราพอใจได้ทุกครั้ง

แต่แล้ว
เขาไม่ทักมา
เขาหายไปไหน
เขาทำอะไร
สบายดีไหม
เราจะไม่รู้เลยถ้าเราไม่เป็นฝ่ายทักไปก่อน
ทั้งที่เมื่อก่อนเขาทำอะไรจะบอกเราตลอด
เราก็เจ้ากรรมเอ๋ย ความขี้เกรงใจก็ไม่ค่อยกล้าทัก

คำถามหมื่นล้านผุดขึ้นในหัวจนเราตัดสินใจ
ไปขอเลิกเขา
เราเสียใจมาก

ย้อนกลับมาคุยกับตัวเองว่าเราทำถูกแล้วเหรอ?
เราปล่อยเขาไปแล้ว
เราอยากให้เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นแค่ฝัน
ตอนที่เราขอเลิกเขา
เขาตอบกลับมาด้วยคำพูดที่แสนดีเหลือเกิน
เรากลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่..

เรางี่เง่า
เราเอาแต่ใจ
เพียงเพราะเขาไม่มีเวลาให้เรา
เรารอไม่ได้เหรอ?
อดทนไม่ได้เหรอ?

เราเสียเขาไปแล้ว.. 😭