ห้วงเวลาหนึ่ง

0 เผยออกมาสักทีจะดีไหม ซ่อนเร้นอยู่ทำไม .. หนอ-ใจนั่น เมื่อต่างก็ .. มีใจมอบให้กัน พร้อมใฝ่ฝันเฝ้าอยู่ .. อย่างรู้คอย 0 คิดถึง .. ละห้อยเห็นเมื่อเร้นหน้า ด้วยแววตาว่างเปล่า-คู่เหงาหงอย เพียงเพราะภาพจั

Me Before You (Orchestral) - Craig Armstronghttps://www.youtube.com/watch?v=8t7gF_1YJaM @ ลมหนาวเหมันต์รำพันรัก (สูญ)              &n

ยามเรือแล่นแผ่วไหวไปกลางห้วง ลมทะเลพรมทวงความหอมหวาน คลื่นระริกกระซิบร่ำทุกถิ่นธาร ราวเรียกขานนักเดินทางให้วางใจ ผืนอันดามันงดงามดั่งภาพวาด เขาหินผาสลักสาดเส้นสายใหญ่ ฟ้าประดับเมฆบางพริ้วพร่างไพร จัน

เกล็ดฝนระคนหนาวพราวเพริศพริ้ง กบเกาะกิ่งอิงซบหลบหยาดใส คือมติเมืองฟ้าสุราลัย เปรมปราศัยสื่อสำนึกหนุนเนื่องนำ จะหยาดแย้มแต้มตื่นชื่นคุณค่า มวลพฤกษามาลีล้วนชุ่มฉ่ำ คือของสูงจูงจิตจารจดจำ ละอองธรรมชาติก

แสงสุดท้ายคล้อยต่ำค่ำใกล้เร้น ลมเย็นเล่นริ้วน้ำระยับฝัน คลื่นกระทบไม้เก่าดังรำพัน บ้านตรงนั้นนิ่งเงียบเยียบทั้งเรือน เถาวัลย์เลื้อยคลุมชายชายคาเก่า เหมือนโอบเงาอดีตไว้ไม่เลือน หน้าต่างปิดแง้มค้างกลาง

แสงตะวันจับฟ้าเมื่อคราตื่น ลมระรื่นพลิ้วแผ่วสะท้านไหว เรือลำยาวลอยล่องมองคราใด คลื่นซัดไกวไหวพริ้วเป็นริ้วงาม ตลาดน้ำตื่นแล้วแนวสองฝั่ง เสียงจอแจแว่วดังเมืองสยาม ขอต้อนรับคนมาเยือนทุกผู้นาม ทั่วเขตคา

ค่ำคืนนี้ฟ้าพราวด้วยแสงดาว ระยิบวาวดั่งเพชรเปี่ยมความหมาย เสียงเพลงแผ่วหวานซึ้งมิห่างคลาย ชวนใจกายร่วมลีลาศใต้เงาจันทร์ มือประสานแนบชิดสนิทใกล้ สายตาไหวพริบพราววาวความฝัน ก้าวเท้าเบาเคลื่อนคล้อยร้อยร