ยังไม่ได้ตั้งชื่อเรื่อง
“สิ่งที่ยากที่สุดของการแอบชอบใครซักคนก็คือการที่เราได้บอกสิ่งที่อยู่ในใจของเราออกไปให้เขารู้ แต่บางครั้งการไม่รู้คำตอบอาจจะยังดีกว่า”
ความรักของผมก็เช่นกันในชีวิตของผมเต็มไปด้วยการแอบชอบเป็นซะส่วนใหญ่ไม่เคยมีหวังเรื่องความรักกับเขาเลยซักครั้งผมว่าบางครั้งชีวิตที่เต็มไปด้วยการแอบชอบมันก็มีความสุขดีเพราะเวลาที่เราชอบใครมันจะมีพวกเพื่อนตัวดี คอย ป่วนอยู่ทุกครั้งไปความรักของผมก็เช่นกัน
ความรักของผมเริ่มจากการได้ได้เจอรุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งตรง สเปค ของผมทุกอย่างที่สำคัญที่สุดพี่เขาเป็นเด็กเรียนดีนี้เหละคือสิ่งที่ทำให้ผมชอบพี่เขามากที่สุดเลยเพราะผมมีความคิดว่าคนที่เรียนดีต้องเป็นคนที่ใส่ใจดูแลเราเพราะผมเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบใส่ใจอะไรมากนักผมก็แอบชอบพี่เขามาเรื่อยๆถึงกับจำตารางเรียนของพี่เขาได้เลยทีเดียวถ้าวันไหนเราเรียนตึกเดียวกันผมก็จะขึ้นห้องช้าเพราะจะได้เดินผ่านหน้าห้องเขาและได้มองหน้าเขานั้นก็ทำให้ผมยิ้มฟินได้ทั้งวันแล้วผมคอยเก็บข้อมูลของเขาทุกอย่างทั้ง เวลาพักกลางวันเขาจะไปนั่งกินข้าวตรงไหนเขามีเพื่อน สนิทคนไหนบ้างแต่ละคนนิสัยเป็นอย่าไรบ้าง มีเพื่อนผู้ชายชอบเขาไหมตอนเย็นเขารอรถกลับบ้านตรงไหนแต่ผมก็ยังไม่รู้จักชื่อพี่เขา จนมาวันงานกีฬาสีผมเห็นพี่เขาเล่นกีฬาใส่เสื้อเบอร์ สี่ ผมเลยตั้ง code nameให้พี่เขา เขาเลยว่า เบอร์สี่ เพื่อที่จะกันไม่ให้ไอพวกเพื่อนตัวดีของผมเอาไปแซวเขาจนเขารู้ว่าผมแอบชอบเขา มีอยู่ครั้งหนึ่งผมเกือบจะมีเรื่องกับเพื่อนเพราะผมเข้าใจผิดกับ คือพี่คนนั้นเขาชื่อบี แต่เพื่อนผมอีกคนหนึ่งมันก็เป็นแฟนกับพี่อีกคนหนึ่งซึ่งชื่อบีเหมือนกันเรียกได้ว่าพอถามกันไปกันมาแต่พี่เขาเดินผ่านมาพอดีผมเลยแซวมันไปว่า เห้ยย นั้นไงแฟนมาแล้ว มันก็บอกว่า แฟนห่าไรแฟน กู ไม่ใช่คนนี้ ผมนี้หน้าแตกเลยครับ ฮ่าๆๆ พอผ่านตอนนั้นมาผมเริ่มรู้สึกว่าในตอนแรกนั้นผมเองก็คิดไปเองว่าเหมือนพี่เขาจะชอบผมอยู่เหมือนกันแต่คิดไปคิดมาเขาคงจะแค่แปลกใจมากกว่าที่อยู่ดีๆก็มีคนมาคอยตามเขาผมพยามอยู่อย่างนี้อยู่ปีหนึ่งผมเลยไปอกชอบพี่เขาแต่เขากลับบอกว่าเขามีแฟนอยู่แล้วผมเองนี้รู้สึกได้เลยว่าการอกหักมันเป็นยังไงแต่เอาเขาจริงผมก็ไม่ได้เสียใจอะไรเพราะผมก็ยังฮาเฮอยู่กับเพื่อนเรียกได้ว่าผมผ่านจุดนั้นมาได้เพราะเพื่อน จริงๆ จนมาวันหนึ่งเพื่อนผม เอา FACEBOOK ของพี่เขามาให้ผมนั้นหน้าคอมลังเลอยู่พักหนึ่งว่าจะ ADD Friend เขาดีไหม ผมนั่ง อยู่หน้าคอมนานมากสุดท้ายผมตัดสินใจ ADD Friend พี่เขาไป ผมนั่งรอหน้าคอมนานมากเขาก็ยังไปรับ ADD Friend จากผมผมเลยลองให้เพื่อนผม ADD Friend พี่เขาไปบ้างแต่พี่เขาก็ไม่ได้รับ ADD Friendของเพื่อนผมเหมือนกัน เวลาผ่านไปสุดท้ายก็หมดไปอีกปีหนึ่ง ตัวผมเองขึ้น ม.6 พี่เขาก็จบไปแล้วแต่ผมเองก็ไม่ละความพยาม ผมพยามหาว่าพี่เขาไปต่อที่ไหนถามจากทุกที่ๆผมคิดว่าจะรู้ แต่สุดท้ายผมเองก็ไม่รู้อยู่ดีว่าพี่เขาไปเรียนต่อที่ไหน ผมใช้ชีวิต ม.6 อย่างเต็มที่สนุกกันเพื่อนเต็มที่ แต่สุดท้ายก็ไม่วาย ไปแอบชอบเขาอีกแล้วคราวนี้ไม่ใกล้ไม่ไกล ไปแอบเพื่อนร่วมห้องอันที่จริงผมแอบชอบ ดาว มันมานานแล้วแต่ตอนนั้น แฟนมันอยู่ ม.6 แต่ตอนนี้พี่เขาจบไปแล้วและตอนนั้นผมเห็นว่ามันกำลังทะเลาะกันอยู่และเหมือนกำลังจะเลิกกันผมเองก็มีหวังขึ้นมา แต่เพื่อนผมคนนี้ตรงข้ามกับพี่คนแรกเกือบทุกอย่างยกเว้นอย่างเดียวมันเรียนเก่ง ขาดเรียนบ่อยมีปัญหากับครูประจำชั้นเพราะขาดเรียนบ่อยมากอาทิตย์ละ 3-4 วันครูประจำชั้นเขาเลยไม่ชอบมันเท่าไร ผมเองก็แอบชอบมันมาเรื่อยๆแต่คราวนี้เป็นเรื่องเพราะไอพวกเพื่อนตัวดีของผมมันดันรู้ว่าผมกำลังแอบชอบเพื่อนร่วมห้องอยู่เท่านั้นเหละมันมา คะยั้นคะยอกับผมจนผมต้องบอกมันไปว่าผมชอบ ดาว เท่านั้น เหละ ทั้งห้องรู้หมดเลยว่าผมแอบชอบใครแต่ ผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะครับ (คงชินเพราะโดนแซวบ่อยเรื่องนี้) การแอบชอบของผมก็ดำเนินเรื่อยไปจนกระทั่ง ตอนปลายเทอมห้องผมได้มีกิจกรรม BUDDY และเช่นเคยวันนี้ ดาว มันก็ไม่ได้มาโรงเรียน ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรนะครับว่าจะได้ใครก็ได้แต่พอจับเสร็จ เอย เพื่อนอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้หวังดีมาถามผมว่า เห้ยอยากเป็น BUDDY กับ ดาว เปล่า ผมคิดในใจใครจะปล่อยให้พลาด ตอนแรกผมก็บอกมันว่ามันจะดีเหรอวะ มันบอกไม่ไม่เป็นไรไม่มีใครรู้หรอกผมเลยบอกมันว่าเอออ เอาก็ได้เห็นแก่ความหวังดีของนะ แต่จริงๆแล้วมันหวังจะให้ผมช่วยมันเพราะมันแอบชอบเพื่อนผมอยู่เหมือนกัน มีผมกับมันรู้กันอยู่สองคน สุดท้ายผมก็ได้เป็น BUDDY คู่กับ ดาว การเป็นต้องให้ของกับ BUDDY โดยที่ BUDDY จะต้องไม่รู้ว่าเราคือใคร ถ้ารู้เราจะโดนเกมส์ลงโทษในวันแรกผมซื้อของให้ ดาว ทุอย่างที่มันชอบ มันชอบกินช็อคโกแลต มันฝรั่งทอด และอีกหลายอย่างเรียกได้ว่าผมทุ่มให้กับ BUDDY คนนี้สุดตัวเลยครับผมให้ของอย่างนี้ทุกวันที่มันมาโรงเรียนถ้าวันไหนไม่มาของก็จะทบไปเรื่อยๆ พูดได้เต็มปากเลยว่าของที่ผมให้ดีที่สุดในห้องเลยเพื่อนตัวดีของผมมันก็สงสัยว่าทำไมผมถึงได้เป็น BUDDY กับ ดาว ได้ไง ตอนแรกผมก็ไม่บอกแต่สุดท้ายผมก็ต้องยอมบอกมันไปเท่านั้นเหละการปิดปากติดสินบนจึงเกิดขึ้นเพื่อให้มันรักษาความลับนี้ไว้ แต่ผมมารู้ตอนวันเฉลย BUDDY ว่ามันรู้มาตั้งแต่แรกแล้วว่าเป็นผมมันบอกว่าไม่มีใครให้ของได้ดีเท่าผมแล้ว ผมได้ยินตอนแรกก็อึ้งไปนิดเหมือนกัน ผมเริ่มมีความหวังอีกครั้ง แต่หลังจากนั้นอาทิดหนึ่งมันกลับไปคนกับแฟนเก่าของมันที่เป็นรุ่นพี่ที่จบไปแล้วผมเองก็แอบเสียใจเล็กเหมือนกันแต่เอาเข้าจริงผมว่ามันก็สนุกดีเหมือนกัน พอมาตอนหลังผมได้ไป สนิท กับเพื่อนเก่าคนหนึ่งแต่อยู่ต่าง โรงเรียนกัน ชื่อ แอ๊น ต่างคนก็เคยเจอเหตุการณแบบเดียวกันมาคือ ผมโดนปฏิเสธมันโดนบอกเลิกมา ผมก็เลยแกล้งทำเป็นจีบแอ๊น แอ๊น เองก็คงรู้เหมือนกันก็เลยทำตามผม ทำเหมือนว่าคบกัน(แต่จริงๆไม่ใช่) และเหตุผลอีกอย่างคือตอนนั้นเพื่อนผมบอกว่าผมเป็น เกย ผมเลยต้องหาทางป้องกันแต่และอีกอย่างก็คืออยากจะบอกกับ ดาว ว่าเห็นไหม ผมเองก็หาแฟนได้ไม่ง้อหรอก สุดท้ายวันจบ ม.6 ก็มาถึง ผมต้องขอบคุณ โรงเรียนแห่งนี้ที่สอนให้ผมรู้จักกับคำว่าแอบรัก ผมเองก็ใช้ชีวิตมหาลัยเต็มที่สนุกกับกิจกรรมไปเรื่อยๆ ผมเองก็ต้องแยกจากบรรดาเพื่อนๆของผมนานๆที่จะกลับมาเจอกันแต่ยากมากที่จะมารวมกันครบทุกคนซักครั้งหนึ่งแต่ผมก็เข้าใจว่าแต่คนก็ต่างมีหน้าที่ของตัวเองแต่พวกผมก็ติดต่อกันตลอดทาง FACE BOOK จนมาวันหนึ่งเพื่อนผมทักมา
เพื่อน ๆ
ผม ห๊ะว่าไง
เพื่อน จำเบอร์สี่ได้ปะวะ(พี่บี)
ผม จำได้ดิแอบรักครั้งแรกกุเลยนะ
เพื่อน เขารับ ADD FRIEND กูแล้วนะ
ผม จริงเหรอแปบกูดูก่อนรับกูยัง เห้ยยยย เขารับกูแล้วโว้ยยยย
เพื่อน กูดีใจด้วยนะ
.
.
.
หลังจากนั้นผมก็ติดตามทุกความเคลื่อนไหวของพี่เขาจนมาวันหนึ่งเพื่อนผมมาบอกว่าพี่เขา มี ลูก แล้วกับแฟนเขาตั้งแต่วันนั้นที่ผมรู้ว่าเขา มีครอบครัวแล้วผมสั่งห้ามเพื่อนผม ทุกคนห้ามพูดเรื่องนี้เด็ดขาด
ในตอนนั้นผมรู้สึกเสียดายในความรู้ความสามารถของพี่เขามากถ้าตอนนั้นเขาไม่มีครอบครัวก่อนผมว่าอนาคตของเขาคงจะดีกว่านี้…………………………..แต่สุดท้ายผมก็ยังคงเชื่อว่าเราควรเชื่อในทางเดินชีวิตของแต่ละคนไม่ว่ามันจะผิดพลาดยังไงเราควรทำมันให้ดีที่สุด
ใครจะไปคิดละว่าการแอบรักของผมมันจะนำไปสู่บทเรียนชีวิตที่สำคัญของคนคนหนึ่งเลยที่เดียว
บันทึกแอบรัก ใครเคยเป็นแบบผมบ้าง นี้เป็นเรื่องจริงไม่อิงนิยาย
“สิ่งที่ยากที่สุดของการแอบชอบใครซักคนก็คือการที่เราได้บอกสิ่งที่อยู่ในใจของเราออกไปให้เขารู้ แต่บางครั้งการไม่รู้คำตอบอาจจะยังดีกว่า”
ความรักของผมก็เช่นกันในชีวิตของผมเต็มไปด้วยการแอบชอบเป็นซะส่วนใหญ่ไม่เคยมีหวังเรื่องความรักกับเขาเลยซักครั้งผมว่าบางครั้งชีวิตที่เต็มไปด้วยการแอบชอบมันก็มีความสุขดีเพราะเวลาที่เราชอบใครมันจะมีพวกเพื่อนตัวดี คอย ป่วนอยู่ทุกครั้งไปความรักของผมก็เช่นกัน
ความรักของผมเริ่มจากการได้ได้เจอรุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งตรง สเปค ของผมทุกอย่างที่สำคัญที่สุดพี่เขาเป็นเด็กเรียนดีนี้เหละคือสิ่งที่ทำให้ผมชอบพี่เขามากที่สุดเลยเพราะผมมีความคิดว่าคนที่เรียนดีต้องเป็นคนที่ใส่ใจดูแลเราเพราะผมเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบใส่ใจอะไรมากนักผมก็แอบชอบพี่เขามาเรื่อยๆถึงกับจำตารางเรียนของพี่เขาได้เลยทีเดียวถ้าวันไหนเราเรียนตึกเดียวกันผมก็จะขึ้นห้องช้าเพราะจะได้เดินผ่านหน้าห้องเขาและได้มองหน้าเขานั้นก็ทำให้ผมยิ้มฟินได้ทั้งวันแล้วผมคอยเก็บข้อมูลของเขาทุกอย่างทั้ง เวลาพักกลางวันเขาจะไปนั่งกินข้าวตรงไหนเขามีเพื่อน สนิทคนไหนบ้างแต่ละคนนิสัยเป็นอย่าไรบ้าง มีเพื่อนผู้ชายชอบเขาไหมตอนเย็นเขารอรถกลับบ้านตรงไหนแต่ผมก็ยังไม่รู้จักชื่อพี่เขา จนมาวันงานกีฬาสีผมเห็นพี่เขาเล่นกีฬาใส่เสื้อเบอร์ สี่ ผมเลยตั้ง code nameให้พี่เขา เขาเลยว่า เบอร์สี่ เพื่อที่จะกันไม่ให้ไอพวกเพื่อนตัวดีของผมเอาไปแซวเขาจนเขารู้ว่าผมแอบชอบเขา มีอยู่ครั้งหนึ่งผมเกือบจะมีเรื่องกับเพื่อนเพราะผมเข้าใจผิดกับ คือพี่คนนั้นเขาชื่อบี แต่เพื่อนผมอีกคนหนึ่งมันก็เป็นแฟนกับพี่อีกคนหนึ่งซึ่งชื่อบีเหมือนกันเรียกได้ว่าพอถามกันไปกันมาแต่พี่เขาเดินผ่านมาพอดีผมเลยแซวมันไปว่า เห้ยย นั้นไงแฟนมาแล้ว มันก็บอกว่า แฟนห่าไรแฟน กู ไม่ใช่คนนี้ ผมนี้หน้าแตกเลยครับ ฮ่าๆๆ พอผ่านตอนนั้นมาผมเริ่มรู้สึกว่าในตอนแรกนั้นผมเองก็คิดไปเองว่าเหมือนพี่เขาจะชอบผมอยู่เหมือนกันแต่คิดไปคิดมาเขาคงจะแค่แปลกใจมากกว่าที่อยู่ดีๆก็มีคนมาคอยตามเขาผมพยามอยู่อย่างนี้อยู่ปีหนึ่งผมเลยไปอกชอบพี่เขาแต่เขากลับบอกว่าเขามีแฟนอยู่แล้วผมเองนี้รู้สึกได้เลยว่าการอกหักมันเป็นยังไงแต่เอาเขาจริงผมก็ไม่ได้เสียใจอะไรเพราะผมก็ยังฮาเฮอยู่กับเพื่อนเรียกได้ว่าผมผ่านจุดนั้นมาได้เพราะเพื่อน จริงๆ จนมาวันหนึ่งเพื่อนผม เอา FACEBOOK ของพี่เขามาให้ผมนั้นหน้าคอมลังเลอยู่พักหนึ่งว่าจะ ADD Friend เขาดีไหม ผมนั่ง อยู่หน้าคอมนานมากสุดท้ายผมตัดสินใจ ADD Friend พี่เขาไป ผมนั่งรอหน้าคอมนานมากเขาก็ยังไปรับ ADD Friend จากผมผมเลยลองให้เพื่อนผม ADD Friend พี่เขาไปบ้างแต่พี่เขาก็ไม่ได้รับ ADD Friendของเพื่อนผมเหมือนกัน เวลาผ่านไปสุดท้ายก็หมดไปอีกปีหนึ่ง ตัวผมเองขึ้น ม.6 พี่เขาก็จบไปแล้วแต่ผมเองก็ไม่ละความพยาม ผมพยามหาว่าพี่เขาไปต่อที่ไหนถามจากทุกที่ๆผมคิดว่าจะรู้ แต่สุดท้ายผมเองก็ไม่รู้อยู่ดีว่าพี่เขาไปเรียนต่อที่ไหน ผมใช้ชีวิต ม.6 อย่างเต็มที่สนุกกันเพื่อนเต็มที่ แต่สุดท้ายก็ไม่วาย ไปแอบชอบเขาอีกแล้วคราวนี้ไม่ใกล้ไม่ไกล ไปแอบเพื่อนร่วมห้องอันที่จริงผมแอบชอบ ดาว มันมานานแล้วแต่ตอนนั้น แฟนมันอยู่ ม.6 แต่ตอนนี้พี่เขาจบไปแล้วและตอนนั้นผมเห็นว่ามันกำลังทะเลาะกันอยู่และเหมือนกำลังจะเลิกกันผมเองก็มีหวังขึ้นมา แต่เพื่อนผมคนนี้ตรงข้ามกับพี่คนแรกเกือบทุกอย่างยกเว้นอย่างเดียวมันเรียนเก่ง ขาดเรียนบ่อยมีปัญหากับครูประจำชั้นเพราะขาดเรียนบ่อยมากอาทิตย์ละ 3-4 วันครูประจำชั้นเขาเลยไม่ชอบมันเท่าไร ผมเองก็แอบชอบมันมาเรื่อยๆแต่คราวนี้เป็นเรื่องเพราะไอพวกเพื่อนตัวดีของผมมันดันรู้ว่าผมกำลังแอบชอบเพื่อนร่วมห้องอยู่เท่านั้นเหละมันมา คะยั้นคะยอกับผมจนผมต้องบอกมันไปว่าผมชอบ ดาว เท่านั้น เหละ ทั้งห้องรู้หมดเลยว่าผมแอบชอบใครแต่ ผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะครับ (คงชินเพราะโดนแซวบ่อยเรื่องนี้) การแอบชอบของผมก็ดำเนินเรื่อยไปจนกระทั่ง ตอนปลายเทอมห้องผมได้มีกิจกรรม BUDDY และเช่นเคยวันนี้ ดาว มันก็ไม่ได้มาโรงเรียน ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรนะครับว่าจะได้ใครก็ได้แต่พอจับเสร็จ เอย เพื่อนอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้หวังดีมาถามผมว่า เห้ยอยากเป็น BUDDY กับ ดาว เปล่า ผมคิดในใจใครจะปล่อยให้พลาด ตอนแรกผมก็บอกมันว่ามันจะดีเหรอวะ มันบอกไม่ไม่เป็นไรไม่มีใครรู้หรอกผมเลยบอกมันว่าเอออ เอาก็ได้เห็นแก่ความหวังดีของนะ แต่จริงๆแล้วมันหวังจะให้ผมช่วยมันเพราะมันแอบชอบเพื่อนผมอยู่เหมือนกัน มีผมกับมันรู้กันอยู่สองคน สุดท้ายผมก็ได้เป็น BUDDY คู่กับ ดาว การเป็นต้องให้ของกับ BUDDY โดยที่ BUDDY จะต้องไม่รู้ว่าเราคือใคร ถ้ารู้เราจะโดนเกมส์ลงโทษในวันแรกผมซื้อของให้ ดาว ทุอย่างที่มันชอบ มันชอบกินช็อคโกแลต มันฝรั่งทอด และอีกหลายอย่างเรียกได้ว่าผมทุ่มให้กับ BUDDY คนนี้สุดตัวเลยครับผมให้ของอย่างนี้ทุกวันที่มันมาโรงเรียนถ้าวันไหนไม่มาของก็จะทบไปเรื่อยๆ พูดได้เต็มปากเลยว่าของที่ผมให้ดีที่สุดในห้องเลยเพื่อนตัวดีของผมมันก็สงสัยว่าทำไมผมถึงได้เป็น BUDDY กับ ดาว ได้ไง ตอนแรกผมก็ไม่บอกแต่สุดท้ายผมก็ต้องยอมบอกมันไปเท่านั้นเหละการปิดปากติดสินบนจึงเกิดขึ้นเพื่อให้มันรักษาความลับนี้ไว้ แต่ผมมารู้ตอนวันเฉลย BUDDY ว่ามันรู้มาตั้งแต่แรกแล้วว่าเป็นผมมันบอกว่าไม่มีใครให้ของได้ดีเท่าผมแล้ว ผมได้ยินตอนแรกก็อึ้งไปนิดเหมือนกัน ผมเริ่มมีความหวังอีกครั้ง แต่หลังจากนั้นอาทิดหนึ่งมันกลับไปคนกับแฟนเก่าของมันที่เป็นรุ่นพี่ที่จบไปแล้วผมเองก็แอบเสียใจเล็กเหมือนกันแต่เอาเข้าจริงผมว่ามันก็สนุกดีเหมือนกัน พอมาตอนหลังผมได้ไป สนิท กับเพื่อนเก่าคนหนึ่งแต่อยู่ต่าง โรงเรียนกัน ชื่อ แอ๊น ต่างคนก็เคยเจอเหตุการณแบบเดียวกันมาคือ ผมโดนปฏิเสธมันโดนบอกเลิกมา ผมก็เลยแกล้งทำเป็นจีบแอ๊น แอ๊น เองก็คงรู้เหมือนกันก็เลยทำตามผม ทำเหมือนว่าคบกัน(แต่จริงๆไม่ใช่) และเหตุผลอีกอย่างคือตอนนั้นเพื่อนผมบอกว่าผมเป็น เกย ผมเลยต้องหาทางป้องกันแต่และอีกอย่างก็คืออยากจะบอกกับ ดาว ว่าเห็นไหม ผมเองก็หาแฟนได้ไม่ง้อหรอก สุดท้ายวันจบ ม.6 ก็มาถึง ผมต้องขอบคุณ โรงเรียนแห่งนี้ที่สอนให้ผมรู้จักกับคำว่าแอบรัก ผมเองก็ใช้ชีวิตมหาลัยเต็มที่สนุกกับกิจกรรมไปเรื่อยๆ ผมเองก็ต้องแยกจากบรรดาเพื่อนๆของผมนานๆที่จะกลับมาเจอกันแต่ยากมากที่จะมารวมกันครบทุกคนซักครั้งหนึ่งแต่ผมก็เข้าใจว่าแต่คนก็ต่างมีหน้าที่ของตัวเองแต่พวกผมก็ติดต่อกันตลอดทาง FACE BOOK จนมาวันหนึ่งเพื่อนผมทักมา
เพื่อน ๆ
ผม ห๊ะว่าไง
เพื่อน จำเบอร์สี่ได้ปะวะ(พี่บี)
ผม จำได้ดิแอบรักครั้งแรกกุเลยนะ
เพื่อน เขารับ ADD FRIEND กูแล้วนะ
ผม จริงเหรอแปบกูดูก่อนรับกูยัง เห้ยยยย เขารับกูแล้วโว้ยยยย
เพื่อน กูดีใจด้วยนะ
.
.
.
หลังจากนั้นผมก็ติดตามทุกความเคลื่อนไหวของพี่เขาจนมาวันหนึ่งเพื่อนผมมาบอกว่าพี่เขา มี ลูก แล้วกับแฟนเขาตั้งแต่วันนั้นที่ผมรู้ว่าเขา มีครอบครัวแล้วผมสั่งห้ามเพื่อนผม ทุกคนห้ามพูดเรื่องนี้เด็ดขาด
ในตอนนั้นผมรู้สึกเสียดายในความรู้ความสามารถของพี่เขามากถ้าตอนนั้นเขาไม่มีครอบครัวก่อนผมว่าอนาคตของเขาคงจะดีกว่านี้…………………………..แต่สุดท้ายผมก็ยังคงเชื่อว่าเราควรเชื่อในทางเดินชีวิตของแต่ละคนไม่ว่ามันจะผิดพลาดยังไงเราควรทำมันให้ดีที่สุด
ใครจะไปคิดละว่าการแอบรักของผมมันจะนำไปสู่บทเรียนชีวิตที่สำคัญของคนคนหนึ่งเลยที่เดียว