อยากจะบ่นๆ อะไรสักหน่อย
ตอนนี้ก็ดูโลกมาสักเกือบๆครึ่งชีวิตแล้ว
อยู่มาวันนึง ก็รู้สึกว่า โลก(หรือสังคม)ที่เราพยายามประคองให้สงบสุข
ทั้งบอก และทำให้ดูเป็นตัวอย่าง ให้คนมีน้ำใจ นึกถึงใจผู้อื่น
บอกคนอื่นให้เชื่อในเรื่องของการ pay it forward
ผมไม่รู้ว่าโลกมันแย่ลง
หรือผมแค่แก่ขึ้น และตื่น และยอมรับความจริงมากขึ้น
มีคำกล่าวที่คิดว่าพอฟังได้ วำหรับสถานการณ์แบบนี้
คือโลกไม่ได้แย่ลง แต่เราเข้าถึงเรื่องแย่ๆ ของคนอื่นได้ง่ายขึ้น
และความอดทน ของคนรุ่นใหม่ๆต่ำลง
เด็กรุ่นใหม่ (และอาจรวมถึงผมเอง) ชอบตั้งคำถามว่า [จะทนไปทำไม?]
[ชีวิตเป็นของเรา ใช้ชีวิตอย่างที่ตัวเองต้องการ ทำไมต้องแคร์คนอื่น?]
พอผิดพลาด ก็ [รู้เท่าไม่ถึงการณ์] [ไม่ได้ตั้งใจ] [ขอโทษแล้วจะเอาอะไรอีก]
ผมเป็นคนชอบ อ่าน และ ดู และ ฟัง ครับ
ผมเริ่มรู้สึกแย่ทุกครั้งที่เปิด social media
ในยุคนี้ิเราทุกคนเป็นสื่อมวลชนได้
เรากระจายข่าว และ แทบจะตั้งสถานีของตัวเองได้
ผู้ชมก็เลือกได้ว่าอยากฟังใคร อยากฟังแบบไหน
ยิ่งสนับสนุนให้คนคิดเข้าข้างตัวเองว่า กุนี้ถูก แน่นอน
ถ้าเขาไม่อยากฟัง
เขาก็แค่ เลิกติดตาม เลิกอ่าน
กลายเป็นคนที่ฟังข่าวด้านเดียว
ยิ่งถ้าเป็นเพื่อนกัน ยิ่งอาจจะเลือกตัดความสัมพันธ์กันอย่างโจ่งแจ้ง (unfriend) กันเลย
สื่อบางราย
ก็สนุกที่ยุเขาให้ตีกัน เขียนข่าวแบบคนอยากเขียน
ส่วนคนอ่านก็เลือกอ่านแค่ กรูอยากอ่าน
บางครั้งคำด่า ลอยมาก่อนรายละเอียดด้วยซ้ำ
สื่อพวกนี้ ก็ลอยตัว บอกกุไม่ใช่สื่อ
พวกเมิง(คนอ่าน)ต้องมีวิจารณญาณเอง
กุจะเสี้ยม กุจะจูง พวกเมิงก็เลือกจะเชื่อเองนิ
พวกเมิงจะขัดแย้ง จะแชร์จะด่า ก็เพราะพวกเมิงเอง
<ผมกำลังอยากจะพูดอะไรกันแน่?>
ผมฝันครับ
ผมอยากให้ประเทศเรามีการสอนการใช้อินเตอร์เนท อย่างสร้างสรรค์
อยากให้มีการสอบใบอนุญาต เพื่อสอนมารยาท และไม่สร้างข้อมูล อย่างฟุ่มเฟือย
ถ้าอยากแชร์ข่าวตามคน ควรลงชื่อ วันที่อย่างชัดเจน เพื่อมันจะได้ไม่ต้องวนไปเวียนมา
ไม่ต้องมาขอแรงไลค์ แรงแชร์ ให้ข้อมูลรก
ใช้กูเกิ้ลเบื้องต้นได้
รู้วิธีป้องกันภัยไซเบอร์ เบื้องต้นได้
อยากให้มีการขอใบอนุญาต เพื่อเป็นบล๊อกเกอร์ เป็นผู้สื่อสารข่าวได้
(เป็นผู้ประกาศยังต้องสอบใบอนุญาตเลย)
<ไม่ชอบทำไมไม่ปิดคอม แล้วไปหาอย่างอื่นทำ?>
มันยากครับ ที่จะติดตามข้อมูลใหม่ๆ โดยไม่ใชอินเตอร์เนท
แต่ที่น่าเบื่อคือต้องมาแยกข้อมูล ดราม่า ข้อมูลที่ไม่จำเป็นอื่นๆ ออกด้วย
[เราต้องทนกับเรื่องพวกนี้จนกว่าเราจะแก่ตาย หรือเปล่าครับ ]
ใครตอบผมที
มีใครรู้สึกท้อๆเหนื่ิอยๆ กับสังคม อุดมดราม่าไหมครับ
ตอนนี้ก็ดูโลกมาสักเกือบๆครึ่งชีวิตแล้ว
อยู่มาวันนึง ก็รู้สึกว่า โลก(หรือสังคม)ที่เราพยายามประคองให้สงบสุข
ทั้งบอก และทำให้ดูเป็นตัวอย่าง ให้คนมีน้ำใจ นึกถึงใจผู้อื่น
บอกคนอื่นให้เชื่อในเรื่องของการ pay it forward
ผมไม่รู้ว่าโลกมันแย่ลง
หรือผมแค่แก่ขึ้น และตื่น และยอมรับความจริงมากขึ้น
มีคำกล่าวที่คิดว่าพอฟังได้ วำหรับสถานการณ์แบบนี้
คือโลกไม่ได้แย่ลง แต่เราเข้าถึงเรื่องแย่ๆ ของคนอื่นได้ง่ายขึ้น
และความอดทน ของคนรุ่นใหม่ๆต่ำลง
เด็กรุ่นใหม่ (และอาจรวมถึงผมเอง) ชอบตั้งคำถามว่า [จะทนไปทำไม?]
[ชีวิตเป็นของเรา ใช้ชีวิตอย่างที่ตัวเองต้องการ ทำไมต้องแคร์คนอื่น?]
พอผิดพลาด ก็ [รู้เท่าไม่ถึงการณ์] [ไม่ได้ตั้งใจ] [ขอโทษแล้วจะเอาอะไรอีก]
ผมเป็นคนชอบ อ่าน และ ดู และ ฟัง ครับ
ผมเริ่มรู้สึกแย่ทุกครั้งที่เปิด social media
ในยุคนี้ิเราทุกคนเป็นสื่อมวลชนได้
เรากระจายข่าว และ แทบจะตั้งสถานีของตัวเองได้
ผู้ชมก็เลือกได้ว่าอยากฟังใคร อยากฟังแบบไหน
ยิ่งสนับสนุนให้คนคิดเข้าข้างตัวเองว่า กุนี้ถูก แน่นอน
ถ้าเขาไม่อยากฟัง
เขาก็แค่ เลิกติดตาม เลิกอ่าน
กลายเป็นคนที่ฟังข่าวด้านเดียว
ยิ่งถ้าเป็นเพื่อนกัน ยิ่งอาจจะเลือกตัดความสัมพันธ์กันอย่างโจ่งแจ้ง (unfriend) กันเลย
สื่อบางราย
ก็สนุกที่ยุเขาให้ตีกัน เขียนข่าวแบบคนอยากเขียน
ส่วนคนอ่านก็เลือกอ่านแค่ กรูอยากอ่าน
บางครั้งคำด่า ลอยมาก่อนรายละเอียดด้วยซ้ำ
สื่อพวกนี้ ก็ลอยตัว บอกกุไม่ใช่สื่อ
พวกเมิง(คนอ่าน)ต้องมีวิจารณญาณเอง
กุจะเสี้ยม กุจะจูง พวกเมิงก็เลือกจะเชื่อเองนิ
พวกเมิงจะขัดแย้ง จะแชร์จะด่า ก็เพราะพวกเมิงเอง
<ผมกำลังอยากจะพูดอะไรกันแน่?>
ผมฝันครับ
ผมอยากให้ประเทศเรามีการสอนการใช้อินเตอร์เนท อย่างสร้างสรรค์
อยากให้มีการสอบใบอนุญาต เพื่อสอนมารยาท และไม่สร้างข้อมูล อย่างฟุ่มเฟือย
ถ้าอยากแชร์ข่าวตามคน ควรลงชื่อ วันที่อย่างชัดเจน เพื่อมันจะได้ไม่ต้องวนไปเวียนมา
ไม่ต้องมาขอแรงไลค์ แรงแชร์ ให้ข้อมูลรก
ใช้กูเกิ้ลเบื้องต้นได้
รู้วิธีป้องกันภัยไซเบอร์ เบื้องต้นได้
อยากให้มีการขอใบอนุญาต เพื่อเป็นบล๊อกเกอร์ เป็นผู้สื่อสารข่าวได้
(เป็นผู้ประกาศยังต้องสอบใบอนุญาตเลย)
<ไม่ชอบทำไมไม่ปิดคอม แล้วไปหาอย่างอื่นทำ?>
มันยากครับ ที่จะติดตามข้อมูลใหม่ๆ โดยไม่ใชอินเตอร์เนท
แต่ที่น่าเบื่อคือต้องมาแยกข้อมูล ดราม่า ข้อมูลที่ไม่จำเป็นอื่นๆ ออกด้วย
[เราต้องทนกับเรื่องพวกนี้จนกว่าเราจะแก่ตาย หรือเปล่าครับ ]
ใครตอบผมที