สวัสดีค่ะอันนี้กระทู้2นะค่ะใครเคยอ่านกระทู้แรกของเรา
http://m.pantip.com/topic/33772871?
คงจำเราได้หากพิมผิดบ้างขออภัยนะค่ะ
ขอเล่าย้อนไปในสมันที่เราอายุ12ตอนนั้นอยู่ ป6 ค่ะบ้านเรามีเรา, น้องสาว ,พ่อ ,แม่, คุนยายแล้วก็คุนลุงนะค่ะเริ่มเรื่องเลยแล้วกันนะค่ะเรื่องนี้เกิดขึ้นกับคุนยายเราเองค่ะซึ่งเราและน้องสาวเรารู้เรื่องนี้มาโดยตลอดเพราะชีวิตเรากับน้องส่วนมากคุนยาเราเป็นคนที่ดูแลเพราะทุกคนในบ้านต้องออกไปทำงานกันค่ะคือเรื่องมีอยู่ว่า
หลังจากที่คุนลุงของเราแต่งงานก็ออกเรือนไปอยู่บ้านภรรยาซึ่งอยู่หมู่บ้านใกล้เคียงแล้วออกค้าขายต่างจังหวัดจะกลับบ้านเดือนล่ะครั้ง ส่วนพ่อแม่เราก็ทำงานโรงงานไม้แถวบ้านเรากับน้องก็อยู่กับคุนยายที่บ้าน(เรากะน้องห่างกัน6ปี)เป็นประจำและเรากับน้องก็ติดคุนยายมากคุนยายอายุ62เป็นคนที่แข็งแรงมากยังขุดดินปลูกต้นไม้ตำน้ำพริกทำกับข้าวได้ปกติแต่แกชอบสูบบุหรี่แม่กับลุงห้ามก็ไม่ฟังแต่ยายก็ไม่มีแนวโนมว่าจะป่วยจนประมานต้นปี44(ถ้าจำไม่ผิด)คุนยายก็ป่วยเป็นโรคเก๊าท์เป็นโรคปวดแข็งปวดขาเหมือนคนแก่ปกติซึ่งเรากะน้องก็คอยช่วยบีบนวดให้เพราะเป็นห่วงยายตั้งแต่เด็กไม่ค่อยเห็นยายป่วยเลยไม่ชินแต่อาการป่วยก็ไม่ถึงกับล้มหมอนนอนเสือนะคือลุกเดินได้อะไรได้ดูแลตัวเองได้เรากะน้องก็นอนกับยายตลอดจนมีเหตุการณ์แปลกๆเกิดขึ้นคือยายเราฝันแปลกๆฝันว่าหลงไปในที่แปลกๆเจอคนท่าทางแปลกๆคุยด้วยไม่คุยแล้วก็จะมีเงาร่างสีดำตัวใหญ่ๆไล่จับแล้วทุกครั้งที่ฝันแบบนี้ยายเราตื่นมาก็จะอ่อนเพลียไปเป็นวันๆเลยแล้วยายก็ฝันประมาณนี้มาเกือบเดือนแต่ไม่ทุกวันนะแต่ดูเหมือนยายจะรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นยายก็จะเริ่มสั่งเสียเรากับน้องบ้างเอาเงินเก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อบ้างโดยเรื่องนี้ พ่อแม่เราก็รับรู้บ้างแต่เรากะน้องรู้ทุกอย่างแต่น้องเราตอนนั้นก็ยังเด็กคงไม่ได้คิดอะไรมากแต่เราพอจะรู้เรื่องก็รุสึกกังวลแกบอกว่าไม่รู้จะไปวันไหนจนเหตุการณ์ที่มีเหตุการณ์ที่น่ากัวเกิดขึ้นคืนนั้นเรากะน้องก็นอนกะคุนยายปกติ(ยายเราสัมผัสได้คนเดียว)คุนยายเรามาเล่าในตอนเช้าว่ามีเสียงหมาหอนหวยหวนก้องไปทั้งบางเหมือนกับมีหมาเป็นร้อยๆตัวพร้อมใจกันหอนเสียงดังก้องบรรยากาศเย็นยะเยือกไปหมดตัวคุนยารู้สึกว่าเหงื่อไหลอาบตัวเหงือเม็ดเท่าข้าวโพดไหลอาบทั้งที่อากาศหนาวแล้วรู้สึกว่าเลือดภายในร่างกายใหลมารวมกันตรงชายโครงยายเราบอกว่าเหมือนจะขาดใจตายร่างกายขยับไม่ได้เรียกใครไม่ได้ทุกคนในบ้านไม่มีใครรู้สึกตัวเรากับน้องนอนข้างๆยายแม่กับพ่อเรานอนอีกห้องไม่มีใครรุสึกตัวมีแค่ยายเราที่เป็นอยูแบบนั้นจนเกือบเช้าแล้วก็มาเล่าให้ทุกคนในบ้านฟังว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ทุกคนก็บอกว่าไม่รู้เรื่องแต่แม่เราก็เริ่มกลัวเลยหาพระมาให้คุนยายคล้องพอตกเย็นของอีกวันยายเรากูหกล้มแขนหักหลังจากไปโรงพยาบาลเข้าเฝือกแล้วก็มีหมอดูมาจากไหนไม่รู้เดินผ่านมาทัก(เเม่เล่าให้ฟัง)ว่าให้ยายย้ายที่นอนหรือย้ายบ้านเขาเดินมาทักเองนะแบบไม่มีใครถามอะไรพอกลับมาบ้านแม่ก็คุยกะยายว่าจะให้ยายไปอยู่บ้านป้า(ลูกพี่ลูกน้องแม่)ที่บ้านใกล้กันซึ่งเรากับน้องก็ตามไปนอนด้วยเพราะติดยายหลังจากนั้นแม่ก็ไปเชิญพ่ออาจารย์ที่เขานับถือมาช่วยทำพิธีสืบชะตาให้ผู้ข้อไม้ข้อมือหลังจากนั้นก็ปกติยายก็ฝันแปลกๆตลอดว่าหลงทางบ้างไปเจอคนแปลกๆบ้างมีเงาดำมาไล่จับบ้างทุกครั้งที่ยายเล่าเราก็จะร้องไห้ตลอดกลัวยายเป็นอะไรจนวันนึงยายปวดขาแม่กับพอก็พาไปโรงบาลหมอก็ให้นอนดูอาการ2คืนแม่กับพ่อไปนอนเฝ้าส่วนเรากับน้องต้องไปโรงเรียนเลยต้องนอนกับป้าก็นอนกัน3คน บนเตียง6ฟุตป้าเรานอนฝั่งซ้าน้องเรานอนตรงกลางเรานอนฝั่งขวาติดหน้าต่างน้องเราตื่นขึ้นมากลางดึก(น้องเรามีสัมผัสเรื่องแบบนี้เพราะตอน1ขวบเคยตายแล้วฟื้นเพราะสำลักยาลดไข้)น้องเราเห็นอะไรซักอย่างเหมือนคนใส่ชุดสีขาวลอยอยู่ตรงหน้าต่างวนไปวนมาพอน้องเราลุกขึ้นมองมันก็หายไปเช้ามาน้องก็เล่าให้เรากับป้าฟังพอตกเย็นไปเยี่ยมยายที่ รพ ก็เล่าให้ยายฟังยายก็แกล้งแซวว่าถ้าคืนนี้มันมากอีกก็เอาไฟฉายส่องหน้ามันเลยนะแล้วก็ปกติจนอีกวันนึงแม่เราก็กลับจาก รพ มาอาบน้ำบอกว่าพรุ่งนี้เช้ายายก็จะได้กลับบ้านให้พ่อเราอยู่เป็นเพื่อนยายแล้วแม่ก็เล่าว่าเมื่อกลางวันยายฝันว่าไปหาบมะพร้าวกับญาติอีกคนที่ตายไปแล้วพอซักพักแม่ยังไม่ทันอาบน้ำมีญาติวิ่งมาบอกว่ายายเราหัวใจวายตอนนี้ปั๊ปหัวใจอยู่โรงพยาบาลทุกคนอึ้นเป็นไปได้ไงโกหกรึป่าแม่เราบอกว่าก่อนออกมาหมอบอกว่าพรุ่งนี้ยายก็ได้กลับบ้านแล้วแต่น่าเศร้าที่เป็นเรื่องจริงยายเราหัวใจล้มเหลวเฉียบพลันพ่อเราเล่าว่าหลังจากแม่กลับก็ป้อนข้าวยายปกติซักพักยายก็ไอเหมือนสำลักพ่อเลยไปหยิบน้ำให้กลับมาที่เตียงยายหายไปคนไข้เตียงข้างๆบอกยายเราจู่ๆก็วิ่งออกไปข้างนอกพ่อเราวิ่งไปตามเจอยายนอนเป็นลมอยู่ตรงทางเดินก็อุ้มกลับไปที่เตรยงแล้วตามหมอหมอปั๊มหัวใจอยู่นานจนแม่เราไปถึงยายก็เสีย เรากับน้องก็ได้แต่นั่งร้องให้อยู่ที่บ้านเป็นเหตุการณ์ที่เสียใจมากที่สุดในชีวิตเลยเพราะเรากับน้องเราสนิดกับยายที่สุด.
เรื่องนี้มันอาจจะขัดกับหลักวิทยาศาสตร์แต่ที่เราเล่ามามันคือเรื่องที่เราประสบมาจริงๆ
จบ
ลางบอกเหตุ
http://m.pantip.com/topic/33772871?
คงจำเราได้หากพิมผิดบ้างขออภัยนะค่ะ
ขอเล่าย้อนไปในสมันที่เราอายุ12ตอนนั้นอยู่ ป6 ค่ะบ้านเรามีเรา, น้องสาว ,พ่อ ,แม่, คุนยายแล้วก็คุนลุงนะค่ะเริ่มเรื่องเลยแล้วกันนะค่ะเรื่องนี้เกิดขึ้นกับคุนยายเราเองค่ะซึ่งเราและน้องสาวเรารู้เรื่องนี้มาโดยตลอดเพราะชีวิตเรากับน้องส่วนมากคุนยาเราเป็นคนที่ดูแลเพราะทุกคนในบ้านต้องออกไปทำงานกันค่ะคือเรื่องมีอยู่ว่า
หลังจากที่คุนลุงของเราแต่งงานก็ออกเรือนไปอยู่บ้านภรรยาซึ่งอยู่หมู่บ้านใกล้เคียงแล้วออกค้าขายต่างจังหวัดจะกลับบ้านเดือนล่ะครั้ง ส่วนพ่อแม่เราก็ทำงานโรงงานไม้แถวบ้านเรากับน้องก็อยู่กับคุนยายที่บ้าน(เรากะน้องห่างกัน6ปี)เป็นประจำและเรากับน้องก็ติดคุนยายมากคุนยายอายุ62เป็นคนที่แข็งแรงมากยังขุดดินปลูกต้นไม้ตำน้ำพริกทำกับข้าวได้ปกติแต่แกชอบสูบบุหรี่แม่กับลุงห้ามก็ไม่ฟังแต่ยายก็ไม่มีแนวโนมว่าจะป่วยจนประมานต้นปี44(ถ้าจำไม่ผิด)คุนยายก็ป่วยเป็นโรคเก๊าท์เป็นโรคปวดแข็งปวดขาเหมือนคนแก่ปกติซึ่งเรากะน้องก็คอยช่วยบีบนวดให้เพราะเป็นห่วงยายตั้งแต่เด็กไม่ค่อยเห็นยายป่วยเลยไม่ชินแต่อาการป่วยก็ไม่ถึงกับล้มหมอนนอนเสือนะคือลุกเดินได้อะไรได้ดูแลตัวเองได้เรากะน้องก็นอนกับยายตลอดจนมีเหตุการณ์แปลกๆเกิดขึ้นคือยายเราฝันแปลกๆฝันว่าหลงไปในที่แปลกๆเจอคนท่าทางแปลกๆคุยด้วยไม่คุยแล้วก็จะมีเงาร่างสีดำตัวใหญ่ๆไล่จับแล้วทุกครั้งที่ฝันแบบนี้ยายเราตื่นมาก็จะอ่อนเพลียไปเป็นวันๆเลยแล้วยายก็ฝันประมาณนี้มาเกือบเดือนแต่ไม่ทุกวันนะแต่ดูเหมือนยายจะรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นยายก็จะเริ่มสั่งเสียเรากับน้องบ้างเอาเงินเก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อบ้างโดยเรื่องนี้ พ่อแม่เราก็รับรู้บ้างแต่เรากะน้องรู้ทุกอย่างแต่น้องเราตอนนั้นก็ยังเด็กคงไม่ได้คิดอะไรมากแต่เราพอจะรู้เรื่องก็รุสึกกังวลแกบอกว่าไม่รู้จะไปวันไหนจนเหตุการณ์ที่มีเหตุการณ์ที่น่ากัวเกิดขึ้นคืนนั้นเรากะน้องก็นอนกะคุนยายปกติ(ยายเราสัมผัสได้คนเดียว)คุนยายเรามาเล่าในตอนเช้าว่ามีเสียงหมาหอนหวยหวนก้องไปทั้งบางเหมือนกับมีหมาเป็นร้อยๆตัวพร้อมใจกันหอนเสียงดังก้องบรรยากาศเย็นยะเยือกไปหมดตัวคุนยารู้สึกว่าเหงื่อไหลอาบตัวเหงือเม็ดเท่าข้าวโพดไหลอาบทั้งที่อากาศหนาวแล้วรู้สึกว่าเลือดภายในร่างกายใหลมารวมกันตรงชายโครงยายเราบอกว่าเหมือนจะขาดใจตายร่างกายขยับไม่ได้เรียกใครไม่ได้ทุกคนในบ้านไม่มีใครรู้สึกตัวเรากับน้องนอนข้างๆยายแม่กับพ่อเรานอนอีกห้องไม่มีใครรุสึกตัวมีแค่ยายเราที่เป็นอยูแบบนั้นจนเกือบเช้าแล้วก็มาเล่าให้ทุกคนในบ้านฟังว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ทุกคนก็บอกว่าไม่รู้เรื่องแต่แม่เราก็เริ่มกลัวเลยหาพระมาให้คุนยายคล้องพอตกเย็นของอีกวันยายเรากูหกล้มแขนหักหลังจากไปโรงพยาบาลเข้าเฝือกแล้วก็มีหมอดูมาจากไหนไม่รู้เดินผ่านมาทัก(เเม่เล่าให้ฟัง)ว่าให้ยายย้ายที่นอนหรือย้ายบ้านเขาเดินมาทักเองนะแบบไม่มีใครถามอะไรพอกลับมาบ้านแม่ก็คุยกะยายว่าจะให้ยายไปอยู่บ้านป้า(ลูกพี่ลูกน้องแม่)ที่บ้านใกล้กันซึ่งเรากับน้องก็ตามไปนอนด้วยเพราะติดยายหลังจากนั้นแม่ก็ไปเชิญพ่ออาจารย์ที่เขานับถือมาช่วยทำพิธีสืบชะตาให้ผู้ข้อไม้ข้อมือหลังจากนั้นก็ปกติยายก็ฝันแปลกๆตลอดว่าหลงทางบ้างไปเจอคนแปลกๆบ้างมีเงาดำมาไล่จับบ้างทุกครั้งที่ยายเล่าเราก็จะร้องไห้ตลอดกลัวยายเป็นอะไรจนวันนึงยายปวดขาแม่กับพอก็พาไปโรงบาลหมอก็ให้นอนดูอาการ2คืนแม่กับพ่อไปนอนเฝ้าส่วนเรากับน้องต้องไปโรงเรียนเลยต้องนอนกับป้าก็นอนกัน3คน บนเตียง6ฟุตป้าเรานอนฝั่งซ้าน้องเรานอนตรงกลางเรานอนฝั่งขวาติดหน้าต่างน้องเราตื่นขึ้นมากลางดึก(น้องเรามีสัมผัสเรื่องแบบนี้เพราะตอน1ขวบเคยตายแล้วฟื้นเพราะสำลักยาลดไข้)น้องเราเห็นอะไรซักอย่างเหมือนคนใส่ชุดสีขาวลอยอยู่ตรงหน้าต่างวนไปวนมาพอน้องเราลุกขึ้นมองมันก็หายไปเช้ามาน้องก็เล่าให้เรากับป้าฟังพอตกเย็นไปเยี่ยมยายที่ รพ ก็เล่าให้ยายฟังยายก็แกล้งแซวว่าถ้าคืนนี้มันมากอีกก็เอาไฟฉายส่องหน้ามันเลยนะแล้วก็ปกติจนอีกวันนึงแม่เราก็กลับจาก รพ มาอาบน้ำบอกว่าพรุ่งนี้เช้ายายก็จะได้กลับบ้านให้พ่อเราอยู่เป็นเพื่อนยายแล้วแม่ก็เล่าว่าเมื่อกลางวันยายฝันว่าไปหาบมะพร้าวกับญาติอีกคนที่ตายไปแล้วพอซักพักแม่ยังไม่ทันอาบน้ำมีญาติวิ่งมาบอกว่ายายเราหัวใจวายตอนนี้ปั๊ปหัวใจอยู่โรงพยาบาลทุกคนอึ้นเป็นไปได้ไงโกหกรึป่าแม่เราบอกว่าก่อนออกมาหมอบอกว่าพรุ่งนี้ยายก็ได้กลับบ้านแล้วแต่น่าเศร้าที่เป็นเรื่องจริงยายเราหัวใจล้มเหลวเฉียบพลันพ่อเราเล่าว่าหลังจากแม่กลับก็ป้อนข้าวยายปกติซักพักยายก็ไอเหมือนสำลักพ่อเลยไปหยิบน้ำให้กลับมาที่เตียงยายหายไปคนไข้เตียงข้างๆบอกยายเราจู่ๆก็วิ่งออกไปข้างนอกพ่อเราวิ่งไปตามเจอยายนอนเป็นลมอยู่ตรงทางเดินก็อุ้มกลับไปที่เตรยงแล้วตามหมอหมอปั๊มหัวใจอยู่นานจนแม่เราไปถึงยายก็เสีย เรากับน้องก็ได้แต่นั่งร้องให้อยู่ที่บ้านเป็นเหตุการณ์ที่เสียใจมากที่สุดในชีวิตเลยเพราะเรากับน้องเราสนิดกับยายที่สุด.
เรื่องนี้มันอาจจะขัดกับหลักวิทยาศาสตร์แต่ที่เราเล่ามามันคือเรื่องที่เราประสบมาจริงๆ
จบ