สวัสดีค่ะ ฉันมีปัญหาใหญ่มากๆ คือ ฉันแอบรักพี่คนหนึ่งเค้าเป็นคนที่หล่อมากๆส่วนฉันหน้าตาไม่ได้ดีอะไรเลย ฉันแอบรักเค้ามาตั้งแต่ม.2เทอม2ตอนนี้ฉันอยู่ม.4เทอม1 เรียกง่ายๆว่ามันเกือบๆจะ2ปีแล้วที่ฉันแอบรักพี่เค้า ฉันว่าพี่เค้าก็รู้ว่าฉันแอบรักพี่เค้าอาจจะรู้ตั้งแต่ตอนแรกๆเลยด้วยซ้ำ
ฉันเจอพี่เค้าครั้งแรกคือตอนที่เค้ามาสมัครเรียน ฉันเห็นเค้าตอนที่เค้าอยู่บนรถ หัวเกรียนๆ ผิวแทนๆ ดูคมๆ เค้าหล่อมากเลยหล่ะ ฉันแอบมองพี่มันมาตลอดตั้งแต่นั้นรู้ไหมว่าตั้งแต่ฉันอยู่มาตั้งแต่ป.1ถึงตอนนี้ฉันชอบคนมาแล้ว4คนรวมถึงพี่เค้าด้วย
ฉันไม่ได้พยายามอะไรเลยที่จะทำให้พี่เค้าสนใจ จะมีแต่เพื่อนๆขอวฉันเท่านั้นแหละที่พยายามแทนฉันทุกอย่าง เช่นพอพี่เค้าเดินผ่านก็จะเรียกชื่อฉันซะเสียงดังแล้วทำให้พี่มันหันมามองฉันก็ได้แต่กุมหน้างุดอยู่นั้นแหละไม่กล้าเงยขึ้นมามอง พอพี่มันเดินผ่านไปนิดหน่อยเท่านั้นแหละฉันถึงจะได้เลยมองพี่เค้า ฉันชอบมองด้านหลังของพี่มันมากกว่าข้างหน้าอีก เพราะถ้ามองข้างหน้ามีหวังฉันได้กัดลิ้นตัวเองตายแน่ๆ
มีอยู่ครั้งหนึ่งเพื่อนมันแกล้ง รู้ทั้งรู้ว่าพี่เค้าเรียนอยู่ห้องนั้นยังพาฉันไปด้วยเพื่อนมันจะไปส่งงานกับครูที่ปรึกษาและที่สำคัญพี่เค้าเรียนอยู่กับครูที่ปรึกษาของฉันครั้งนั้นฉันมีความรู้ว่าอยากตายขึ้นมาทันที เพราะตอนเอาไปส่งในห้องมันก็จุดฉนวนจุดเด่นแล้ว ยิ่งตอนที่พี่มัรมองมาฮึ่มมมมมม จะเขินก็ไม่กล้า ข้างในมันร้อนไปหมด แล้วเพื่อนมันก็หัวเราะ เพราะมันรู้อ่ะว่าฉันจะรู้สึกอย่างไร แล้วครูที่ปรึกษาก็รู้อีกว่าฉันรู้สึกอย่างไรกับพี่เค้าครูก็เรียกพี่เค้าออกมา เรานี้ทำหน้าไม่ถูกเลย ในใจก็คิดว่าจะทำยังไงดี ก็เลยเดินออกมาจากห้องนั้นด้วยสีหน้านิ่งๆทั้งที่ในใจร้อนรุ่มไปหมด พอเดินออกมาเสร็จก็หันหลังไปบอกเพื่อนว่าอย่ามาเล่นกับความรู้สึกกูอีก จากนั้นก็เดินลงมาเรื่อยแต่ด้วยความรวดเร็ว เพื่อนมันก็วิ่งตามลงมาแล้วมันก็บอกว่า ขอโทษที่ไม่ได้คิดถึงใจกูขอโทษ กูก็แค่อยากไปเห็นคนที่กูชอบบ้างเท่านั้นเอง พอมันพูดแบบนี้ก็เลยรู้คสามจริงอีกอย่างคือเพื่อนก็แอบชอบเพื่อนพี่มันเหมือนกัน
แอบรักทำยังไง
ฉันเจอพี่เค้าครั้งแรกคือตอนที่เค้ามาสมัครเรียน ฉันเห็นเค้าตอนที่เค้าอยู่บนรถ หัวเกรียนๆ ผิวแทนๆ ดูคมๆ เค้าหล่อมากเลยหล่ะ ฉันแอบมองพี่มันมาตลอดตั้งแต่นั้นรู้ไหมว่าตั้งแต่ฉันอยู่มาตั้งแต่ป.1ถึงตอนนี้ฉันชอบคนมาแล้ว4คนรวมถึงพี่เค้าด้วย
ฉันไม่ได้พยายามอะไรเลยที่จะทำให้พี่เค้าสนใจ จะมีแต่เพื่อนๆขอวฉันเท่านั้นแหละที่พยายามแทนฉันทุกอย่าง เช่นพอพี่เค้าเดินผ่านก็จะเรียกชื่อฉันซะเสียงดังแล้วทำให้พี่มันหันมามองฉันก็ได้แต่กุมหน้างุดอยู่นั้นแหละไม่กล้าเงยขึ้นมามอง พอพี่มันเดินผ่านไปนิดหน่อยเท่านั้นแหละฉันถึงจะได้เลยมองพี่เค้า ฉันชอบมองด้านหลังของพี่มันมากกว่าข้างหน้าอีก เพราะถ้ามองข้างหน้ามีหวังฉันได้กัดลิ้นตัวเองตายแน่ๆ
มีอยู่ครั้งหนึ่งเพื่อนมันแกล้ง รู้ทั้งรู้ว่าพี่เค้าเรียนอยู่ห้องนั้นยังพาฉันไปด้วยเพื่อนมันจะไปส่งงานกับครูที่ปรึกษาและที่สำคัญพี่เค้าเรียนอยู่กับครูที่ปรึกษาของฉันครั้งนั้นฉันมีความรู้ว่าอยากตายขึ้นมาทันที เพราะตอนเอาไปส่งในห้องมันก็จุดฉนวนจุดเด่นแล้ว ยิ่งตอนที่พี่มัรมองมาฮึ่มมมมมม จะเขินก็ไม่กล้า ข้างในมันร้อนไปหมด แล้วเพื่อนมันก็หัวเราะ เพราะมันรู้อ่ะว่าฉันจะรู้สึกอย่างไร แล้วครูที่ปรึกษาก็รู้อีกว่าฉันรู้สึกอย่างไรกับพี่เค้าครูก็เรียกพี่เค้าออกมา เรานี้ทำหน้าไม่ถูกเลย ในใจก็คิดว่าจะทำยังไงดี ก็เลยเดินออกมาจากห้องนั้นด้วยสีหน้านิ่งๆทั้งที่ในใจร้อนรุ่มไปหมด พอเดินออกมาเสร็จก็หันหลังไปบอกเพื่อนว่าอย่ามาเล่นกับความรู้สึกกูอีก จากนั้นก็เดินลงมาเรื่อยแต่ด้วยความรวดเร็ว เพื่อนมันก็วิ่งตามลงมาแล้วมันก็บอกว่า ขอโทษที่ไม่ได้คิดถึงใจกูขอโทษ กูก็แค่อยากไปเห็นคนที่กูชอบบ้างเท่านั้นเอง พอมันพูดแบบนี้ก็เลยรู้คสามจริงอีกอย่างคือเพื่อนก็แอบชอบเพื่อนพี่มันเหมือนกัน