คนสมัยก่อนเกี้ยวกันได้น่ารักดีนะเจ้าคะ แทบไม่ได้ถูกเนื้อต้องตัว แต่ทำไมอิฉันฟินจัง (ข้าบดินทร์)

ทำไมวันนี้มีฉากที่คุณพี่เหมคุยดีและเหมือนขอบพอแม่บัวอีกแหละเจ้าค่ะ อิฉันงงเจ้าค่ะ แล้วมีตอนที่แม่ลำดวนเห็นด้วย ตอบข้อสงสัยอิฉันที่เจ้าค่ะ

เพียงคุณพี่เหมโน้มกายลงดอมดมพวงมาลัยน้อยในมือเจ้าลำดวน อิฉัน..ก็ฟินจนน้ำตาจะไหลเลยเจ้าค่ะ สายตา..วาจา.. อากัปกิริยาที่แสนอ่อนหวานละมุนละไม ทำให้หัวใจอิฉันสั่นระรัว คุณพี่เหมเจ้าคะ .. แบบคุณพี่เหมมีข

อิฉันไปซื้อหนังสือบทละครเรื่องข้าบดินทร์จาก 7- 11 มาอ่าน มีเรื่องอยากถามให้หายสงสัยเจ้าค่ะ

ละครจบ อารมณ์ไม่จบเจ้าค่ะ เลอค่าอีกเช่นเคยกับ 'ข้าบดินทร์' จากที่ได้ดูละครวันนี้ อยู่ๆ อิฉันก็ตระหนักได้ว่า อีกหนึ่งข้อคิดดีๆ จากละครเรื่องนี้ก็คือ "อย่าทอดทิ้งผู้ชายยามที่เขาตกต่ำ" เจ้าค่

เมื่อคืน ดู ข้าบดินทร์ บทออกจะหลุดจากวงโคจรไปหน่อย แต่ที่ผ่านมาดีมากๆ เลยให้อภัย เป็นกำลังใจให้คุณพี่เหมกับเจ้าลำดวน ให้เจ้าลำดวนหนักแน่นมากๆเชื่อใจและไว้ใจคุณพี่เหมมากๆนะลูก. สุดท้ายนี้ สงสัย จขกท. จ

ทราบมาว่าธรรมเนียมสมัยก่อน ผู้ชายอายุครบ 20 ปี ต้องบวชเรียน ก่อนรับราชการ (ด้วยระบบอุปถัมภ์) ที่ว่าต้องบวชเรียนนี่ กี่พรรษาคะ อายุเท่าไรถึงจะเริ่มเข้ารับราชการ ส่วนทางฝั่งผู้หญิง หลังโกนจุกแล้ว ทำได้

ระหว่างรอดูเพียงชายคนนี้ฯตอนจบ และงดดราม่าในละครชั่วคราว จึงขอย้อนเวลาไปชื่นใจกับพ่อเหมแลแม่ลำดวนมาซะหน่อย เพลงนี้ชอบมาสักพักแล้ว กะจะเอามาทำ MV สักตัว แต่เนื้อเพลงมันเหมาะกับแม่ลำดวนเสียเหลือเกิน เ