เรารุกจีบ ผู้ชายแบบนี้ มันดูเยอะไปหรือป่าว จากใจ เด็ก มช.?

สืบเนื่องจากหายๆกระทู้ที่ว่า ผู้หญิงจีบผู้ชายก่อนจะดีไหม?

         เราคนนึงค่ะ ที่มีความคิดจะจีบผู้ชายก่อน อารมณ์แบบ จะรอเป็นฝ่ายให้เค้าเลือกอยู่ไย ถ้าชอบก็บอก ก็เข้าไปหาเค้าซิ (มั่นมาก)
ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าวิธีของเรา ค่อนข้างดูแรดมากกกก เรารู้สึกเลย แต่มันคือสิ่งที่อยากทำ เราชอบทำอะไรตรงๆชัดเจนดี แน่นอน การโจมตีแบบนี้ ไม่มีผู้ชายคนไหนจะสนใจ มันออกดูเยอะนะ

        อย่าง ชอบคนนึง เค้าก็เซเลปนะ เป็นที่รู้จักเลยล่ะ เราก้ไม่ได้ใส่ใจหรอก ติดตรงที่ชื่อเค้า ชื่อเหมือนเรา จากนั้นเราก็ติดตามชีวิตเค้าในเฟซ โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้า มีตำแหน่งอะไรในคณะ เรามีความสุขนะ รู้ตัวอีกทีก็ชอบเค้าไปแล้ว เราปลื้มเค้ามาก จากการที่ดู เค้าเรียนเก่ง เด็กกิจกรรม เฟรนลี่

       เราอยากคุยกับเค้ามาก เลยทักแชทไป ขอความแนะนำในการอ่านหนังสือสอบ เค้าน่ารักมากค่ะ แนะนำให้เรายาวมาก อ่านแล้วก็รู้สึกประทับใจ มีความสุข เรารู้ว่าคุยกับเค้าแล้ว สบายใจ หายเครียด

       อย่างที่บอกนะคะ ว่า อยู่ๆจะไปบอกชอบทั้งที่เราไม่รู้จักกัน มันเป็นไปไม่ได้หรอก แต่เราทำค่ะ พิมพ์ยาวๆ บอกเค้าผ่านเฟซ ระบายความรู้สึกเหมือนคนบ้า เราชอบเค้ามาก สุดท้าย เราได้คำตอบที่ว่า "ขอบคุณครับที่บอก เพื่อนกันเจอกันทักกันได้"  ชัดเจนค่ะ เรามันคึกคะนองเอง

      ไม่หยุดแค่นั้น เราแค่อยากบอก ความรู้สึก ความในใจกับเค้า แต่ไม่กล้าค่ะ เห็นเค้าออนก้ได้แต่นั่งดู  ก็มีพันทิปอ่ะค่ะ ที่เราใส่ข้อความ ระบาย ความรู้สึก  ออกตัวแรงมาก จนเค้าจับได้ แล้วทักเรามา ว่าเอาไปโพสต์หรอ อย่าทำแบบนี้อีกนะ ถ้าเห็นออนก็ทักมาได้ ไม่ต้องไปบอกแบบนั้น แน่นอนค่ะ มันเหมือนเราเอาเค้าไปประจาน แต่เจตนาเราแค่อยากบอกให้รู้ แต่ก็นะ เราทำเกินไปจริงๆ ตอนนั้นเสียใจ รู้สึกอายมาก มันเหมือนเราไม่มีค่า และศักดืศรีเหลืออยู่เลย
      ยิ่งไปกว่านั้น เรียนเซคเดียวกัน เป็นวิชาเลือกอิสระ เราอยู่กันคนละคณะ แต่พระเจ้า! เรียนห้องเดียวกัน เราแทบอยากจะถอนทิ้งเลย แต่สุดท้าย ทำใจ ก้มหน้าก้มตาไปเรียน ค่อยไปแก้ปัญหาข้างหน้าเอา  เจอเค้าเราก็หลบหน้า เกร็ง หน้าซีด ยิ่งนั่งข้างหลังเราด้วยแล้ว เราทำอะไรไม่ถูกเลย  และเวลาเราเจอเค้าแบบใกล้ๆ ทำได้ในสมองคือ สั่งให้หนี ชอบมากก็เจ็บมากค่ะ อายด้วย

      เค้าคงรู้ตัว เค้ามองเรา แต่เราไม่สบตาเคยฝากเพื่อนเอาขนมไปให้ นิยิ่งแย่ไปใหญ่ มันเหมือนเราง่ายมาก เราแค่อยากจะแสดงออกให้เค้ารู้ว่า เราอยู่ตรงนี้ คิดแบบนี้ รู้ทั้งรู้ว่าเค้าสูง มีตำแหน่ง เซเลป เพื่อนเยอะ แล้วเราเป็นใคร เด็กธรรมดาที่ห้าว เป็ดขี้เหร่ ไม่มีอะไรเด่น วันๆก็ขลุกอยู่กับแต่หอสมุด

     ศักดิ์ศรีไม่เหลือเลยค่ะ เป็นผู้หญิงง่ายมาก กล้าในสิ่งที่เค้ามองไม่เห็นค่า วันนั้นเรารู้สึกว่าเค้ามองเรา ตอนเข้าห้อง ตกเย็นเราอยากคุยกับเค้านะ เลยทักแชทไปถาม ว่ามองเราเมื่อเช้ามีอะไรไหม คำตอบที่ได้ คือ "มองหรอครับ"  เราแค่อยากรู้คำตอบ เรารู้นะว่ามันออกจะหาเรื่อง แต่เราหวานไม่เป็นนิ เคยมีแฟนซะที่ไหน ไม่มีโมเม้นนั้นเลย  พอเราตอบไปว่า "สงสัย คิดไปเอง" จากนั้น เค้าก็ไม่อ่าน ไม่ตอบ แต่ออน ซาบซึ้งมากค่ะ ในความรักบริสุทธฺ์ที่พังๆของเรา  จากนั้น เราก็ถามว่าได้ขนมยัง นอนดึกนะ ไรแบบนี้ -----------------ไม่ตอบเลยค่ะ ร้องไห้ซิเรา เศร้ามาก เพราะหวังมากไป ใจตัวเองแท้ๆ เจ็บเองเลย

     อยากจะบอกว่า เราไม่ต้องพยายามหรอกค่ะ เพราะยิ่งดิ้น มันยิ่งแย่  เรารู้สึกว่าตัวเองแย่มาก อายมาก เป็นคนไม่มีคุณค่า  เราจีบไม่เป็นเองค่ะ สงสัยอารมณ์ห้าว ความเป็นผู้ชายเยอะเกิน หวานไม่เป็น น่ารักไม่ได้ อีกอย่าง คนมันจะชอบทำยังไงมันก้ชอบ

ขอโทษด้วยนะ  ถ้าการกระทำของเรา มันดูน่ารำคาญ เราจะพยายามตัดใจ ยังไงซะ นายก็ตั้งใจอ่านหนังสือนะ พรุ่งนี้สอบแล้ว เปิดเทอม กิจกรรมนายก็ต้องเยอะ ยิ่งมีหน้าที่หลักอยู่ด้วย ทั้งดูแลน้อง เป็นตัวเเทนเพื่อน นายคงเหนื่อยน่าดู ยังไงซะก็อย่านอนดึก ช่วงว่างๆก็นอนเยอะๆ เดียวเปิดเทอมก็จะนอนน้อยลง เรียนก็หนัก คำนวณก็เยอะ ดูแลตัวเองดีๆ  

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่