แก้ไข
สวัสดีค่ะ วันนี้ขออนุญาตตั้งกระทู้ตามหาเพื่อนค่ะ. หวังใจว่าหากเพื่อนคนใดเห็นกระทู้นี่ช่วยแสดงตัวด้วยนะคะ
เมื่อประมาณปี 2543 ตอนนั้นเราเรียนอยู่ชั้น ป.4 เคยไปประกวดรำพื้นเมืองที่จังหวัดขอนแก่น เหมือนจะเป็นแข่งขันระดับภูมิภาคค่ะ ชนะรึป่าวจำไม่ได้แต่ได้รับคัดเลือกให้มาร่วมแสดงที่กรุงเทพฯ จำชื่องานไม่ได้อีกเหมือนกันค่ะ 555555. จัดแสดงที่ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย. ด้วยความที่เป็นเด็กก็ดีใจมากค่ะ ได้มาอยู่กรุงเทพเพื่อเก็บตัวซักซ้อม ก็เก็บกระเป๋าเดินทางจากอีสานตอนใต้มุ่งหน้าสู่เมืองกรุง พอมาถึงคือ พักที่บ้านสวนยอเซฟ อ.สามพราน จ.นครปฐม. แบ่งพักในบ้านเป็นหลัง(ไม่แน่ใจว่าทางบ้านสวนยอเซฟมีโซนที่เหมือนหมู่บ้านนักกีฬาแบบนี้อยู่รึป่าว).แต่คณะที่มาด้วยกันก็จะถูกแบ่งกันพัก. เราได้พักในบ้านหลังนึงซึ่งมีเพื่อนจาก. รร.เดียวกันอีก2คน นอกกนั้นก็จะเป็นเพื่อนจากเหนือกลางอีสานใต้มีหมดค่ะคือถูกคละๆกันนอนวัตถุประสงค์ก็น่าจะช่วยให้เด็กๆมีเพื่อนต่างถิ่น. ระยะเวลาการเก็บตัวนานเท่าไหร่ไม่แน่ใจแต่เกินสัปดาห์แน่นอน คือกินอยู่ซ้อมอะไรกันที่นั่น ทุกวันก็จะซ้อมการแสดงของตนเองโดยจะแบ่งโซนซ้อมเป็นแต่ละภาคแต่ละจังหวัดค่ะ. และเดินทางจากสามพรานไปซ้อมใหญ่ที่ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย1ครั้งก่อนแสดงจริง ก็แน่ล่ะคะนี่เป็นประสบการณ์ระดับชาติคือยิ่งใหญ่มาก หลังจากซ้อมก่อนวันแสดงจริงเราก็มีการทำความรู้จักพูดคุยกับเพื่อนในบ้านเพิ่มขึ้น แลกที่อยู่กันเพราะหลังแสดงเสร็จต้องแยกย้ายกันกลับแล้ว บ้านหลังที่เราอยู่มีเพื่อนจากหลายจังหวัดมากที่จำได้ก็คือปัตตานี สกลนคร กาญจนบุรี สุพรรณบุรี ที่จำได้เพราะว่าเพื่อนทั้งหมดนี้หลังหลับจากค่ายแล้วได้มีการติดต่อกันทางจดหมายแต่นานเท่าไหร่ไม่ทราบได้พลูโตที่รักก็หายไป....ผ่านไป15ปี เราคิดถึงเพื่อนที่ค่ายนี้มากแต่ก็ผ่านมานานเกินกว่าจะตามหาใคร นึกถึงชื่อเพื่อนคนนึงที่เคยเขียนจดหมายคุยด้วยเลยลองค้นหาชื่อเธอคนนี้ผ่าน FB. ภาษาไทยก็แล้ว ภาษาอังกฤษก็แล้ว. ไม่มีชื่อที่ตรงกับชื่อเธอเลย ตาก็เหลือบไปเห็นชื่อนึงที่เด้งขึ้นมาชื่อต้นเป็นชื่อเล่นของเธอนามสกุลมี2คำแต่คือนามสกุลของเธอแน่รีบadd friendเลยค่ะรอนานมากเกือบปีเธอไม่รับเลยคิดว่ามันคงผ่านมานานจนเธอไม่เล่นแล้ว แต่เมื่อ2เดือนที่แล้วเธอกดรับค่ะแล้วบอกขอโทษที่รับช้าคือมองไม่เห็น (เกือบปีแน่ะไม่นานได้ไง555)เรารีบบอกเลยว่าเธอจำเราไม่ได้แน่แต่เราจำเธอได้ คำตอบที่เธอตอบกลับมาทำเรายิ้มไม่หุบเลยค่ะ 'jum dai nid nid a,บ้านสวนยอเซฟ for what a??'ยิ้มเพราะเวลาผ่านไป15ปีเราเปลี่ยนทั้งชื่อและนามสกุลเพื่อนยังจำได้ ส่วนหน้าตาคงนำมาบวกลบคูณหารอะไรไม่ได้เพราะตอนนั้นเด็กมาก ขอบคุณค่ายดีๆที่ทำให้เจอเพื่อนมากมายเสียดายที่เจอกันในยุคที่มีเพียงจดหมายและโทรสับบ้านถ้าเจอตอนนี้คงได้แลกไลน์แลกFacebooกันไปแล้ว
สุดท้ายนี้ถ้าเพื่อนคนไหนคุ้นๆว่าตัวเองเข้าร่วมค่ายนี้ลงชื่อเลยนะคะคิดถึงบรรยากาศนั้นหวังว่าเราจะได้พบกันนะคะ
******ขอโทษค่ะไม่ทราบจริงๆควรแทกห้องไหน
ตามเพื่อนที่ค่าย ณ บ้านสวนยอแซฟเมื่อ15ปีก่อน
สวัสดีค่ะ วันนี้ขออนุญาตตั้งกระทู้ตามหาเพื่อนค่ะ. หวังใจว่าหากเพื่อนคนใดเห็นกระทู้นี่ช่วยแสดงตัวด้วยนะคะ
เมื่อประมาณปี 2543 ตอนนั้นเราเรียนอยู่ชั้น ป.4 เคยไปประกวดรำพื้นเมืองที่จังหวัดขอนแก่น เหมือนจะเป็นแข่งขันระดับภูมิภาคค่ะ ชนะรึป่าวจำไม่ได้แต่ได้รับคัดเลือกให้มาร่วมแสดงที่กรุงเทพฯ จำชื่องานไม่ได้อีกเหมือนกันค่ะ 555555. จัดแสดงที่ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย. ด้วยความที่เป็นเด็กก็ดีใจมากค่ะ ได้มาอยู่กรุงเทพเพื่อเก็บตัวซักซ้อม ก็เก็บกระเป๋าเดินทางจากอีสานตอนใต้มุ่งหน้าสู่เมืองกรุง พอมาถึงคือ พักที่บ้านสวนยอเซฟ อ.สามพราน จ.นครปฐม. แบ่งพักในบ้านเป็นหลัง(ไม่แน่ใจว่าทางบ้านสวนยอเซฟมีโซนที่เหมือนหมู่บ้านนักกีฬาแบบนี้อยู่รึป่าว).แต่คณะที่มาด้วยกันก็จะถูกแบ่งกันพัก. เราได้พักในบ้านหลังนึงซึ่งมีเพื่อนจาก. รร.เดียวกันอีก2คน นอกกนั้นก็จะเป็นเพื่อนจากเหนือกลางอีสานใต้มีหมดค่ะคือถูกคละๆกันนอนวัตถุประสงค์ก็น่าจะช่วยให้เด็กๆมีเพื่อนต่างถิ่น. ระยะเวลาการเก็บตัวนานเท่าไหร่ไม่แน่ใจแต่เกินสัปดาห์แน่นอน คือกินอยู่ซ้อมอะไรกันที่นั่น ทุกวันก็จะซ้อมการแสดงของตนเองโดยจะแบ่งโซนซ้อมเป็นแต่ละภาคแต่ละจังหวัดค่ะ. และเดินทางจากสามพรานไปซ้อมใหญ่ที่ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย1ครั้งก่อนแสดงจริง ก็แน่ล่ะคะนี่เป็นประสบการณ์ระดับชาติคือยิ่งใหญ่มาก หลังจากซ้อมก่อนวันแสดงจริงเราก็มีการทำความรู้จักพูดคุยกับเพื่อนในบ้านเพิ่มขึ้น แลกที่อยู่กันเพราะหลังแสดงเสร็จต้องแยกย้ายกันกลับแล้ว บ้านหลังที่เราอยู่มีเพื่อนจากหลายจังหวัดมากที่จำได้ก็คือปัตตานี สกลนคร กาญจนบุรี สุพรรณบุรี ที่จำได้เพราะว่าเพื่อนทั้งหมดนี้หลังหลับจากค่ายแล้วได้มีการติดต่อกันทางจดหมายแต่นานเท่าไหร่ไม่ทราบได้พลูโตที่รักก็หายไป....ผ่านไป15ปี เราคิดถึงเพื่อนที่ค่ายนี้มากแต่ก็ผ่านมานานเกินกว่าจะตามหาใคร นึกถึงชื่อเพื่อนคนนึงที่เคยเขียนจดหมายคุยด้วยเลยลองค้นหาชื่อเธอคนนี้ผ่าน FB. ภาษาไทยก็แล้ว ภาษาอังกฤษก็แล้ว. ไม่มีชื่อที่ตรงกับชื่อเธอเลย ตาก็เหลือบไปเห็นชื่อนึงที่เด้งขึ้นมาชื่อต้นเป็นชื่อเล่นของเธอนามสกุลมี2คำแต่คือนามสกุลของเธอแน่รีบadd friendเลยค่ะรอนานมากเกือบปีเธอไม่รับเลยคิดว่ามันคงผ่านมานานจนเธอไม่เล่นแล้ว แต่เมื่อ2เดือนที่แล้วเธอกดรับค่ะแล้วบอกขอโทษที่รับช้าคือมองไม่เห็น (เกือบปีแน่ะไม่นานได้ไง555)เรารีบบอกเลยว่าเธอจำเราไม่ได้แน่แต่เราจำเธอได้ คำตอบที่เธอตอบกลับมาทำเรายิ้มไม่หุบเลยค่ะ 'jum dai nid nid a,บ้านสวนยอเซฟ for what a??'ยิ้มเพราะเวลาผ่านไป15ปีเราเปลี่ยนทั้งชื่อและนามสกุลเพื่อนยังจำได้ ส่วนหน้าตาคงนำมาบวกลบคูณหารอะไรไม่ได้เพราะตอนนั้นเด็กมาก ขอบคุณค่ายดีๆที่ทำให้เจอเพื่อนมากมายเสียดายที่เจอกันในยุคที่มีเพียงจดหมายและโทรสับบ้านถ้าเจอตอนนี้คงได้แลกไลน์แลกFacebooกันไปแล้ว
สุดท้ายนี้ถ้าเพื่อนคนไหนคุ้นๆว่าตัวเองเข้าร่วมค่ายนี้ลงชื่อเลยนะคะคิดถึงบรรยากาศนั้นหวังว่าเราจะได้พบกันนะคะ
******ขอโทษค่ะไม่ทราบจริงๆควรแทกห้องไหน