อยากบอกเล่า ระบายความในใจให้ทุกๆคน เพื่อนๆ วัยรุ่นทั้งหลายได้อ่าน อยากให้ทุกคนได้คิดถึงผลที่จะตามมามากๆครับ ผมเสียดายสิ่งที่เราไม่สามารถแก้ไขไปได้เหลือเกิน
ผมกับแฟน ปัจจุบันคบกันได้เกือบสามปีแล้วครับ เธแเป็นผู้หญิงที่ภายนอกดูสดใส ร่าเริงเหมือนเด็กๆคนนึง ผมรักเธอมาก ผมอยากใช้ชีวิตร่วมกับเธอ เราสองคนคบกันตั้งแต่สมัยอยู่มัธยมปลาย จนตอนนี้อยู่มหาวิทยาลัยปี2ครับ เราโชคดีที่ติดมหาลัยเดียวกัน ถึงแม้มันจะคนละคณะก็เถอะ แต่เราก็ยังได้อยู่ใกล้ชิดกัน ได้มีเวลาร่วมกัน
ย้อนอดีตไปเมื่อสามปีกว่าๆที่ผ่านมา ก่อนผมกับเธอจะตกลงคบกันเป็นแฟน เราสองคนทำความรู้จักกัน ศึกษากันมาเป็นเวลาหลายเดือน (นานไหมไม่รู้) ตลอดเวลาเธอจะคอยบอกผมเป็นนัยๆอยู่เสมอ ว่าเธอเคยเป็นคนไม่ดี ผมจะรับในตัวเธอได้ไหม? ผมก็สัญญากับเธอว่าเราคบกัน เก็บอดีตไว้เป็นบทเรียนดีกว่า เราไม่สนใจหรอก (งั้นหรอ) หลังจากนั้นไม่นานเราจึงตกลงคบกันเป็นแฟน ช่วยกันเรียน ช่วยกันสร้างอนาคตดีๆด้วยกันตลอดชีวิตมัธยมปลาย..
หลังจากคบกันได้ไม่นาน ถึงเวลาที่เราสองคนจะต้องแอดมิชชันสะแล้ว เราสองคนไปติวหนังสือด้วยกัน ช่วยกันเรียน ตั้งเป้าไว้ว่าจะเรียนที่เดียวกัน แฟนผมได้โควต้าเรียนดี ของทางมหาวิทยาลัย เธอรอดไปหนึ่งคนละ เหลือผม ทำยังไงล่ะ จากคนที่ไม่เคยอ่านหนังสือ ก็อ่านแบบข้าวปลาไม่กิน ทำโจทย์ ฝึกฝน ตั้งใจว่าต้องติดที่เดียวกับแฟนให้ได้ และแล้วความพยายามของผมก็ส่งผล เราได้ที่เดียวกันครับ
เมื่อเราสองคนสำเร็จภารกิจอันยิ่งใหญ่แล้ว ความรู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก หลังจากนั้น เราใช้เวลาไปกับการกิน การเที่ยว ปลดปล่อยความเครียดที่สะสมมาตลอด เรื่องราวเริ่มต้นจากตรงนี้ครับ...
ครั้งหนึ่งพ่อแม่ฝ่ายแฟนอยากเจอตัวผม เราก็ไปทานข้าวด้วยกันเค้าเชิญผมมาแม่แฟนผมเป็นคนที่หวงมากขี้ระแวงมากครับ จนแรกๆผมสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ยกตัวอย่าง ผมกับแฟนกลับบ้านช้าหน่อย รอส่งงาน แม่จะโทรตาม ถามว่าหนีเที่ยวหรอ มีอยู่ครั้งนึงเราวิดีโอคอลกันตอนดึก อินเทอร์เน็ตมีปัญหา เธอเลยจะลงไปดูเร้าเตอร์ว่าเป็นอะไร เธอสวนกับแม่ที่บันไดบ้าน แม่เธอโทรมาหาผมถามผมว่า จะชวนกันเที่ยวกลางคืนหรอ ผมก็อ่าว งงสิครับ
ด้วยความที่แม่แฟนมีโรคประจำตัวร้ายแรง รักษาอยู่มาตลอดๆ ผมเลยไม่ได้เอะใจว่าทำไม คิดอยู่ตลอดว่าแม่เค้าป่วย เลยคิดมากกว่าคนปกติ.. หลังจากที่เราคบกันไปเรื่อยๆ ความสนิทสนมก็มากขึ้น เราเริ่มเข้าไปดูเฟสบุคของกันและกัน แน่นอนครับ ผมเข้าไปดูของเธอ
ผมเห็นข้อความที่อ่านแล้วผมรู้สึกชาไปทั้งตัว ข้อความที่สื่อถึงความสัมพันธ์ของแฟนผมกับแฟนเก่าเธอ จนทำให้ผมได้รู้ว่า เธอคนนี้ เคยเป็นคนไม่ดีอย่างที่เธอบอกผมจริงๆ แฟนเก่าเธอทักมาครับ บอกว่าตอนนี้เค้าโดนคุมตัวอยู่ที่ด่านตรวจ ตำรวจจับได้ว่ามียาเสพติด อยากให้แฟนผมไปช่วย แต่แฟนผมอ่านไม่ตอบครับ ปล่อยไปอย่างนั้น ทีนี้ ต่อมความอยากรู้ทำงานแล้วล่ะสิ เลื่อนอ่านครับ อ่านไปหน้าชาไป แฟนผมเป็นสก๊อยเก่าครับ ข้อความที่บ่งบอกเวลานัด ออกมารับหน่อย อยากกินเหล้า อยากเมา ไม่อยากไปเรียน เดี๋ยวโดดเรียนไปหาที่บ้านนะ ผมทำตัวไม่ถูก เด็กผู้หญิงใสๆที่ผมรู้จักมาตลอดเกือบ1ปี มันไม่ใช่ ผมยอมรับ ว่าผมผิดหวังในตัวเธอมาก ผมนำข้อความเหล่านี้ไปถามเธอ เธอยอมรับ ว่าเป็นเรื่องจริง แต่เธอขอให้ผมให้โอกาส ผมก็บอกกับเธอครับ ผมสัญญาไว้แล้ว ผมจะไม่โกรธเธอ ผมพร้อมจะเริ่มใหม่ไปด้วยกัน ... ผมถามเธอว่าถึงขั้นไหนกันแล้ว เธอบอกแค่จูบครับ ยืนยันว่าไม่เคยมีอะไรกันจริงๆ
ไม่ง่ายอย่างที่คิด ด้วยความผิดหวัง และด้วยครอบครัวผมปลูกฝังค่านิยมผู้หญิงรักนวลสงวนตัว ผมนอนคิดมาก นอนร้องไห้เป็นเดือนๆ ด้วยความคิดที่ไม่อยากเลิกกับเธอ แต่มันก็ฝืนใจตัวเอง ผมทนอยู่กับเรื่องราวนั้นมาเกือบครึ่งปี เราทะเลาะกันบ่อยมาก ผมพยายามถามเธอว่าแค่จูบจริงๆหรอ อยู่กันสองต่อสอง จะเหลือหรอ เธอยืนยันกับผมมาตลอดว่าแค่นั้นจริงๆ
ตลอดเวลาที่เราคบกัน เรารักกันมาก เรามีทะเลาะกันบ่อยๆด้วยเรื่องผมคิดมาก จนถึงวันหนึ่ง แฟนเก่าเธอทักมาคุยอีกครั้ง และช่วงนั้นแม่ของแฟนเสียแล้วครับ ผมจึงไปช่วยงานศพ เค้าก็ฝากโทรศัพท์ไว้กับผม ข้อความที่แฟนเก่าทักมา ผมอ่านแล้วแทบช็อค เค้าทักมา คิดถึงเรื่องของพวกเค้า คร่ำครวญถึงอดีต พูดถึงคืนนั้นของเรา ผมนี่หน้าชา รีบลบข้อความทิ้ง แล้วทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันเจ็บจริงๆครับ ฝืนเก็บความรู้สึก
งานศพคุณแม่อดำเนินไป3คืน จนมาถึงวันเผา ผมรู้เรื่องทั้งหมดตั้งแต่คืนแรก ผมเก็บความรู้สึกมาตลอด จนเวลาผ่านไปเกือบเดิอน ความรู้สึกนั้นย้อนกลับมา ผมคิดว่าเธอน่าจะทำใจได้บ้างแล้วเรื่องแม่ เลยอยากคุยกับเธอเพื่อปรับความเข้าใจกัน...
ผมถามเธอตรงๆ ว่ามันยังไง เธอยืนยันตลอดว่าผมเข้าใจผิดไปเอง เราทะเลาะกันบ่อยๆเรื่องนี้ เวลาดำเนินมาเรื่อย ผมถามเธออยู่เกือบทุกคืน จนคืนนี้เธอหมดความอดทน เล่าทุกอย่างให้ผมฟัง
เธอสารภาพครับ มีอะไรกับแฟนเก่าช่วงประมาณม.4 ไปเที่ยวผับกันคนรู้จักพ่เข้า เมาเลยไปนอนบ้านแฟน ผมก็ถามเธอด้วยความรู้สึกเหมือนคนตาย ผมถามเธอว่ากี่ครั้ง ? เธอบอกกับผมว่า สองครั้ง ผมก็ถามเธอต่อ ว่าป้องกันมั้ย เธอบอกครั้งแรกป้องกันครับ ครั้งที่สองลืม อ่าว
งานเศร้า...
เธอสารภาพด้วยน้ำตา ครั้งที่สองเธอท้องครับ เนื่องจากเมาทั้งคู่ ไม่ได้ป้องกัน แฟนเก่าเธอพาไปทำแท้งหลังจากนั้นเดือนกว่าๆ นั้นผมเข้าใจทันทีว่าทำไแม่เธอถึงหวงขนาดนี้ แม่เจอยาคุมในห้องเธอครับ
ผมชาไปหมดทั้งตัว จุก ร้องไห้ไม่ออก มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย ผมถามเธอเคยตรวจโรคไหม เธอบอกผมว่าเคยบริจารเลือดกับโรงเรียนตอนม.6 สภากาชาดก็ไม่ได้ติดต่อกลับมา ก็น่าจะไม่เป็นไร
เราสองคนนอนร้องไห้กันยันเช้า ผมทำอะไรไม่ถูก ผมรักเธอมาก แต่ผมรับไม่ได้กับเรื่องทั้งหมด ผมควรจะทำยังไงดี แฟนผมเสนอครับ ให้เราสองคนมีอะไรกันบ้าง เธออยากมอบตัวให้ผมทั้งตัว ผมบอกกับเธอว่า ไม่ ผมยังเห็นค่าในตัวเธออยู่นะ ไหนว่ากลับตัวแล้วไง ถ้าเราเลิกกับเธอไป คนที่เสียหายคือเธอนะ แต่ก็นะ ผมก็ผู้ชายคนนึง หลังจากนั้นผมก็คิดว่าอ่ะ.. อยากจะออกจากอารมนี้เหลือเกิน ตัดสินใจให้แฟนกินยาคุม และผมซื้อถุงยาง เราจะมีอะไรกันที่บ้านของเธอ
หลังจากนั้นผมไปหาเธอด้วยอาการตื่นเต้น ครั้งแรกของผม ถุงยางอยู่ในกระเป๋า เดินเข้าบ้านเธอ นั่งดูทีวีกันสักพัก ไม่รุ้สิ อยู่ๆเหมือนอะไรมาสะกิดผม ผมแกะห่อถุงยางออกมา ทำลายมันทิ้งซะ แล้วบอกกับเธอว่า หยุดแค่นี้เถอะ ผมไม่อยากสร้างตราบาปให้ติดตัวเธออีกแล้ว เราไม่ชอบ เราจะทำมันทำไมเราพร้อมแล้วหรอ ถ้าพลาดมาล่ะ? ผมขับกลับบ้านด้วยอาการหงุดหงิด เรากำลังทำอะไรอยู่เนี่ย. . .
ยาวไปละ เดี๋ยวมาต่อครับ
บอกเล่าประสบการความรัก ที่กว่าจะผ่านมันมาได้
ผมกับแฟน ปัจจุบันคบกันได้เกือบสามปีแล้วครับ เธแเป็นผู้หญิงที่ภายนอกดูสดใส ร่าเริงเหมือนเด็กๆคนนึง ผมรักเธอมาก ผมอยากใช้ชีวิตร่วมกับเธอ เราสองคนคบกันตั้งแต่สมัยอยู่มัธยมปลาย จนตอนนี้อยู่มหาวิทยาลัยปี2ครับ เราโชคดีที่ติดมหาลัยเดียวกัน ถึงแม้มันจะคนละคณะก็เถอะ แต่เราก็ยังได้อยู่ใกล้ชิดกัน ได้มีเวลาร่วมกัน
ย้อนอดีตไปเมื่อสามปีกว่าๆที่ผ่านมา ก่อนผมกับเธอจะตกลงคบกันเป็นแฟน เราสองคนทำความรู้จักกัน ศึกษากันมาเป็นเวลาหลายเดือน (นานไหมไม่รู้) ตลอดเวลาเธอจะคอยบอกผมเป็นนัยๆอยู่เสมอ ว่าเธอเคยเป็นคนไม่ดี ผมจะรับในตัวเธอได้ไหม? ผมก็สัญญากับเธอว่าเราคบกัน เก็บอดีตไว้เป็นบทเรียนดีกว่า เราไม่สนใจหรอก (งั้นหรอ) หลังจากนั้นไม่นานเราจึงตกลงคบกันเป็นแฟน ช่วยกันเรียน ช่วยกันสร้างอนาคตดีๆด้วยกันตลอดชีวิตมัธยมปลาย..
หลังจากคบกันได้ไม่นาน ถึงเวลาที่เราสองคนจะต้องแอดมิชชันสะแล้ว เราสองคนไปติวหนังสือด้วยกัน ช่วยกันเรียน ตั้งเป้าไว้ว่าจะเรียนที่เดียวกัน แฟนผมได้โควต้าเรียนดี ของทางมหาวิทยาลัย เธอรอดไปหนึ่งคนละ เหลือผม ทำยังไงล่ะ จากคนที่ไม่เคยอ่านหนังสือ ก็อ่านแบบข้าวปลาไม่กิน ทำโจทย์ ฝึกฝน ตั้งใจว่าต้องติดที่เดียวกับแฟนให้ได้ และแล้วความพยายามของผมก็ส่งผล เราได้ที่เดียวกันครับ
เมื่อเราสองคนสำเร็จภารกิจอันยิ่งใหญ่แล้ว ความรู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก หลังจากนั้น เราใช้เวลาไปกับการกิน การเที่ยว ปลดปล่อยความเครียดที่สะสมมาตลอด เรื่องราวเริ่มต้นจากตรงนี้ครับ...
ครั้งหนึ่งพ่อแม่ฝ่ายแฟนอยากเจอตัวผม เราก็ไปทานข้าวด้วยกันเค้าเชิญผมมาแม่แฟนผมเป็นคนที่หวงมากขี้ระแวงมากครับ จนแรกๆผมสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ยกตัวอย่าง ผมกับแฟนกลับบ้านช้าหน่อย รอส่งงาน แม่จะโทรตาม ถามว่าหนีเที่ยวหรอ มีอยู่ครั้งนึงเราวิดีโอคอลกันตอนดึก อินเทอร์เน็ตมีปัญหา เธอเลยจะลงไปดูเร้าเตอร์ว่าเป็นอะไร เธอสวนกับแม่ที่บันไดบ้าน แม่เธอโทรมาหาผมถามผมว่า จะชวนกันเที่ยวกลางคืนหรอ ผมก็อ่าว งงสิครับ
ด้วยความที่แม่แฟนมีโรคประจำตัวร้ายแรง รักษาอยู่มาตลอดๆ ผมเลยไม่ได้เอะใจว่าทำไม คิดอยู่ตลอดว่าแม่เค้าป่วย เลยคิดมากกว่าคนปกติ.. หลังจากที่เราคบกันไปเรื่อยๆ ความสนิทสนมก็มากขึ้น เราเริ่มเข้าไปดูเฟสบุคของกันและกัน แน่นอนครับ ผมเข้าไปดูของเธอ
ผมเห็นข้อความที่อ่านแล้วผมรู้สึกชาไปทั้งตัว ข้อความที่สื่อถึงความสัมพันธ์ของแฟนผมกับแฟนเก่าเธอ จนทำให้ผมได้รู้ว่า เธอคนนี้ เคยเป็นคนไม่ดีอย่างที่เธอบอกผมจริงๆ แฟนเก่าเธอทักมาครับ บอกว่าตอนนี้เค้าโดนคุมตัวอยู่ที่ด่านตรวจ ตำรวจจับได้ว่ามียาเสพติด อยากให้แฟนผมไปช่วย แต่แฟนผมอ่านไม่ตอบครับ ปล่อยไปอย่างนั้น ทีนี้ ต่อมความอยากรู้ทำงานแล้วล่ะสิ เลื่อนอ่านครับ อ่านไปหน้าชาไป แฟนผมเป็นสก๊อยเก่าครับ ข้อความที่บ่งบอกเวลานัด ออกมารับหน่อย อยากกินเหล้า อยากเมา ไม่อยากไปเรียน เดี๋ยวโดดเรียนไปหาที่บ้านนะ ผมทำตัวไม่ถูก เด็กผู้หญิงใสๆที่ผมรู้จักมาตลอดเกือบ1ปี มันไม่ใช่ ผมยอมรับ ว่าผมผิดหวังในตัวเธอมาก ผมนำข้อความเหล่านี้ไปถามเธอ เธอยอมรับ ว่าเป็นเรื่องจริง แต่เธอขอให้ผมให้โอกาส ผมก็บอกกับเธอครับ ผมสัญญาไว้แล้ว ผมจะไม่โกรธเธอ ผมพร้อมจะเริ่มใหม่ไปด้วยกัน ... ผมถามเธอว่าถึงขั้นไหนกันแล้ว เธอบอกแค่จูบครับ ยืนยันว่าไม่เคยมีอะไรกันจริงๆ
ไม่ง่ายอย่างที่คิด ด้วยความผิดหวัง และด้วยครอบครัวผมปลูกฝังค่านิยมผู้หญิงรักนวลสงวนตัว ผมนอนคิดมาก นอนร้องไห้เป็นเดือนๆ ด้วยความคิดที่ไม่อยากเลิกกับเธอ แต่มันก็ฝืนใจตัวเอง ผมทนอยู่กับเรื่องราวนั้นมาเกือบครึ่งปี เราทะเลาะกันบ่อยมาก ผมพยายามถามเธอว่าแค่จูบจริงๆหรอ อยู่กันสองต่อสอง จะเหลือหรอ เธอยืนยันกับผมมาตลอดว่าแค่นั้นจริงๆ
ตลอดเวลาที่เราคบกัน เรารักกันมาก เรามีทะเลาะกันบ่อยๆด้วยเรื่องผมคิดมาก จนถึงวันหนึ่ง แฟนเก่าเธอทักมาคุยอีกครั้ง และช่วงนั้นแม่ของแฟนเสียแล้วครับ ผมจึงไปช่วยงานศพ เค้าก็ฝากโทรศัพท์ไว้กับผม ข้อความที่แฟนเก่าทักมา ผมอ่านแล้วแทบช็อค เค้าทักมา คิดถึงเรื่องของพวกเค้า คร่ำครวญถึงอดีต พูดถึงคืนนั้นของเรา ผมนี่หน้าชา รีบลบข้อความทิ้ง แล้วทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันเจ็บจริงๆครับ ฝืนเก็บความรู้สึก
งานศพคุณแม่อดำเนินไป3คืน จนมาถึงวันเผา ผมรู้เรื่องทั้งหมดตั้งแต่คืนแรก ผมเก็บความรู้สึกมาตลอด จนเวลาผ่านไปเกือบเดิอน ความรู้สึกนั้นย้อนกลับมา ผมคิดว่าเธอน่าจะทำใจได้บ้างแล้วเรื่องแม่ เลยอยากคุยกับเธอเพื่อปรับความเข้าใจกัน...
ผมถามเธอตรงๆ ว่ามันยังไง เธอยืนยันตลอดว่าผมเข้าใจผิดไปเอง เราทะเลาะกันบ่อยๆเรื่องนี้ เวลาดำเนินมาเรื่อย ผมถามเธออยู่เกือบทุกคืน จนคืนนี้เธอหมดความอดทน เล่าทุกอย่างให้ผมฟัง
เธอสารภาพครับ มีอะไรกับแฟนเก่าช่วงประมาณม.4 ไปเที่ยวผับกันคนรู้จักพ่เข้า เมาเลยไปนอนบ้านแฟน ผมก็ถามเธอด้วยความรู้สึกเหมือนคนตาย ผมถามเธอว่ากี่ครั้ง ? เธอบอกกับผมว่า สองครั้ง ผมก็ถามเธอต่อ ว่าป้องกันมั้ย เธอบอกครั้งแรกป้องกันครับ ครั้งที่สองลืม อ่าว
เธอสารภาพด้วยน้ำตา ครั้งที่สองเธอท้องครับ เนื่องจากเมาทั้งคู่ ไม่ได้ป้องกัน แฟนเก่าเธอพาไปทำแท้งหลังจากนั้นเดือนกว่าๆ นั้นผมเข้าใจทันทีว่าทำไแม่เธอถึงหวงขนาดนี้ แม่เจอยาคุมในห้องเธอครับ
ผมชาไปหมดทั้งตัว จุก ร้องไห้ไม่ออก มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย ผมถามเธอเคยตรวจโรคไหม เธอบอกผมว่าเคยบริจารเลือดกับโรงเรียนตอนม.6 สภากาชาดก็ไม่ได้ติดต่อกลับมา ก็น่าจะไม่เป็นไร
เราสองคนนอนร้องไห้กันยันเช้า ผมทำอะไรไม่ถูก ผมรักเธอมาก แต่ผมรับไม่ได้กับเรื่องทั้งหมด ผมควรจะทำยังไงดี แฟนผมเสนอครับ ให้เราสองคนมีอะไรกันบ้าง เธออยากมอบตัวให้ผมทั้งตัว ผมบอกกับเธอว่า ไม่ ผมยังเห็นค่าในตัวเธออยู่นะ ไหนว่ากลับตัวแล้วไง ถ้าเราเลิกกับเธอไป คนที่เสียหายคือเธอนะ แต่ก็นะ ผมก็ผู้ชายคนนึง หลังจากนั้นผมก็คิดว่าอ่ะ.. อยากจะออกจากอารมนี้เหลือเกิน ตัดสินใจให้แฟนกินยาคุม และผมซื้อถุงยาง เราจะมีอะไรกันที่บ้านของเธอ
หลังจากนั้นผมไปหาเธอด้วยอาการตื่นเต้น ครั้งแรกของผม ถุงยางอยู่ในกระเป๋า เดินเข้าบ้านเธอ นั่งดูทีวีกันสักพัก ไม่รุ้สิ อยู่ๆเหมือนอะไรมาสะกิดผม ผมแกะห่อถุงยางออกมา ทำลายมันทิ้งซะ แล้วบอกกับเธอว่า หยุดแค่นี้เถอะ ผมไม่อยากสร้างตราบาปให้ติดตัวเธออีกแล้ว เราไม่ชอบ เราจะทำมันทำไมเราพร้อมแล้วหรอ ถ้าพลาดมาล่ะ? ผมขับกลับบ้านด้วยอาการหงุดหงิด เรากำลังทำอะไรอยู่เนี่ย. . .
ยาวไปละ เดี๋ยวมาต่อครับ