สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันธิป #นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ^ ^ (เล่าผิดพลาดอะไรก็ขออภัยไว้ก่อนเลยน้าา)
เรื่องนี้เป็นเหมือนความฝันของคนที่แอบชอบทุกคนจริงๆค่ะ เริ่มเรื่องกันเลยเนาะ...คือเรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อ 3 ปีที่แล้วค่ะ ตอนนั้นเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงในโรงเรียนค่ะ พี่เค้าเป็นคนที่อัธยาศัยดี เข้ากับคนง่าย ขี้เล่น น่ารัก หน้าตาใช้ได้เลยค่ะ ที่สำคัญพี่เค้าเป็นนักดนตรีวงสตริงของโรงเรียน ส่วนเราเป็นนักร้องค่ะ ด้วยความที่เราอยู่ในแวดวงดนตรีด้วยกัน เลยทำให้เรามีโอกาสเจอกันบ่อยค่ะ ซ้อมด้วยกัน ไปแข่งด้วยกัน พี่เค้าก็คุยกับเรา เล่นกับเรา ยิ้มให้เรา เราก็คิดไปไกลสิคะ 555 ความสนิทสนมมันก็เพิ่มขึ้น เราดันไปแอบชอบพี่เค้าเฉยเลยค่ะ เวลาซ้อมก็จะแอบมองพี่เค้าตลอด พอเรามองไป เราก็เห็นเหมือนพี่เค้ามองเราเหมือนกัน บางครั้งก็คิดค่ะว่า เราคงคิดไปเอง (โมเม้นนี้คนแอบชอบน่าจะรู้กันดีนะคะ ว่าเราบวกความ "มโน" กันเข้าไปเยอะขนาดไหน 555) เราแอบมองพี่เค้าทุกวันเลยค่ะ กลายเป็นกิจวัตร ถ้าวันไหนเรามองไปแล้วพี่เค้ายิ้มให้ด้วยนี่ เราแทบจะวิ่งออกไปกรี๊ดข้างนอกเลยค่ะ 555 (อย่างกับคนบ้า) พอนานๆเข้า จากเรื่องแอบชอบพี่เค้าเป็นเป็นความลับแค่เราคนเดียว มันก็ไม่ลับต่อไปแล้วค่ะ เพราะเราดันเผลอหลุดปากไปคุยกับเพื่อน 555 แต่ดีนะคะที่เพื่อนเราไม่ปากเปราะ ยังช่วยเราปิดเอาไว้ ทีนี้เรามีอะไรเราก็ปรึกษากับเพื่อนเลยค่ะ ตามประสาผู้หญิงด้วยกัน (ช่วยกันมโนสุดฤทธิ์ 555 ) พอมาวันนึงช่วงนั้นเป็นช่วงวันสงกรานต์พอดีค่ะ เราอยู่ตจว. วันนั้นเป็นวันที่เราได้คุยกับพี่เค้าเป็นครั้งแรกในโพสของเฟสบุ๊คค่ะ (ดีใจมาก ยิ้มปริ่มไปทั้งวันเลย >< ) จนมาถึงช่วงแข่งดนตรีด้วยกันค่ะ ตอนนั้นเราพกกล้องไปค่ะ แต่เราไม่ได้ถ่ายเอง พอจบงานแข่ง พี่เค้าก็ทักเรามาในเฟสค่ะบอกว่าพี่ขอรูปหน่อย (ตอนนั้นตื่นเต้นมากเลยค่ะ ใจเต้นตุ้บๆๆๆ 555) เราก็ถามว่า ให้ส่งให้ในไหนคะ พี่เค้าบอกว่า ในไลน์ล้ะกัน เราก็หวานหมูสิคะ5555 พอส่งรูปให้พี่เค้าเสร็จ เราก็คุยกันต่อเรื่อยๆ จากที่คุยกันไม่กี่นาที ก็เริ่มคุยกันได้เป็นชั่วโมง จากที่คุยเป็นเป็นชั่วโมงก็คุยกันได้ทั้งวันทั้งคืน ไม่เบื่อเลยค่ะ จากนั้นเราก็คุยอย่างนี้ทุกวัน เปิดใจคุยกันทุกเรื่องค่ะ จนเวลาผ่านมา 2 เดือนเต็ม วันที่เริ่มต้นของความฝัน อย่างที่เราบอกไว้ตอนแรกก็เริ่มขึ้นค่ะ พี่เค้าขอเราคบค่ะ ตอนนั้นไม่คิดอะไรเยอะแยะแล้วค่ะ ตอบตกลงเลย ดีใจมาก!!! 555555 ลงไปกลิ้งกับพื้นเป็นสิบตลบ เป็นอะไรที่ฟินมาก!! แอบชอบอยู่ดีๆ ได้คบกันเฉยเลย ><
ช่วงเดือนแรกเป็นอะไรที่หวานสุดๆเลยค่ะ โลกนี้เป็นสีชมพู อย่างที่เขาบอกเลยค่ะ คนมีความรักมักจะหูหนวกตาบอด (ก็จริงๆเลยค่ะ) เรายอมทำทุกอย่างเพื่อพี่เค้า อะไรที่ไม่เคยมีโอกาสได้ทำ ก็ทำหมดค่ะ เป็นช่วงที่เราปรับตัวเข้าหากัน ไม่มีเรื่องอะไรผิดใจกันเลยค่ะ เรายังเคยคุยกันเลยว่าถ้าเราจะทะเลาะกันมันจะเป็นเรื่องอะไรน้าา ? คิดไม่ออกจริงๆ พอเข้าเดือนที่ 2 จากที่เคยคิดว่าจะเอาเรื่องอะไรมาทะเลากัน มีก็เริ่มมีเรื่องผิดใจเล็กๆน้อยๆเกิดขึ้นค่ะ ความคิดของเราสองคนเหมือนจะดูไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่ จนบางครั้งมันทำให้เราร้องไห้ออกมา แต่ที่ร้องไห้ไม่ใช่ว่าเพราะพี่เค้าว่าหรือเค้าเตือนหรอกนะคะแต่เป็นเพราะเรากลัวทำอะไรไม่ถูกใจพี่เค้า กลัวพี่เค้าจะเบื่อ จะไม่รักเรา พี่เค้าก็มองว่าเราง้องแง้งค่ะ ถึงขนาดเลิกกันก็มี แต่ก็กลับมาหากันค่ะ เพราะต่างคนก็ต่างรักกัน เราไม่รู้หรอกนะคะว่า 2 เดือนเนี่ยมันเรียกว่ารักได้รึยัง? แต่เรารู้สึกว่าเรารักผู้ชายคนนี้มากจริงๆ แบบที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน เราอยากบอกพี่เค้าว่า "ผู้หญิงถ้าเขาอ่อนไหวอะไรง่ายๆ กับการกระทำ กับคำพูดของคุณ แสดงว่าเค้ารักคุณไว้ใจคุณหมดหัวใจไปแล้ว" จากนั้นเราก็คบกันมาเรื่อยๆ มีทะเลาะ มีผิดใจกันบ้าง จนเข้าเดือนที่ 3 ความฝันก็จบลงค่ะ เราเลิกกัน เพราะเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง ความผิดมันมาจากเราเองค่ะ เราใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล ถึงทำให้เรื่องเป็นแบบนี้ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ เวลาก็ผ่านมา 3 ปีกว่าแล้วค่ะ เรายังคิดถึงพี่เค้าตลอด ฝันถึงพี่เค้าบ่อยมากค่ะ ถ้าคืนไหนฝันว่าพี่เค้ามาคุยด้วย เราจะดีใจมาก ตื่นมาแล้วมีความสุข เพราะความเป็นจริง มันไม่มีทางเป็นแบบในฝันได้เลย อยากกลับไปคุยกับพี่เค้าเหมือนเดิมก็ทำไม่ได้อีกแล้ว ทุกวันนี้เจอหน้ากันยังมองหน้ากันไม่ติดเลยค่ะ เหมือนคนไม่รู้จักกัน แค่จะคุยกันยังไม่กล้า ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย เพราะความผิดพลาดในครั้งนั้นครั้งเดียวเลยจริงๆ
อยากจะเตือนเพื่อนๆนะคะ จะทำอะไรก็คิดดีๆ อย่าใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล คุยกันด้วยเหตุผลดีกว่าค่ะ พยายามทำความเข้าใจกัน ถ้าไม่อยากเป็นเหมือนเรานะคะ อย่าทำแล้วค่อยมาคิด ค่อยมาขอโทษทีหลัง คำว่าขอโทษที่มาจากการใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล ถ้าพูดบ่อยเกินไป สุดท้าย มันก็จะไม่มีความหมายอะไรเลย...พอคิดได้ก็สายไปแล้วว...
ความใฝ่ฝันของคนที่แอบชอบ ผ่านมา 3 ปี ทำไมไม่เคยลืม...?
เรื่องนี้เป็นเหมือนความฝันของคนที่แอบชอบทุกคนจริงๆค่ะ เริ่มเรื่องกันเลยเนาะ...คือเรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อ 3 ปีที่แล้วค่ะ ตอนนั้นเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงในโรงเรียนค่ะ พี่เค้าเป็นคนที่อัธยาศัยดี เข้ากับคนง่าย ขี้เล่น น่ารัก หน้าตาใช้ได้เลยค่ะ ที่สำคัญพี่เค้าเป็นนักดนตรีวงสตริงของโรงเรียน ส่วนเราเป็นนักร้องค่ะ ด้วยความที่เราอยู่ในแวดวงดนตรีด้วยกัน เลยทำให้เรามีโอกาสเจอกันบ่อยค่ะ ซ้อมด้วยกัน ไปแข่งด้วยกัน พี่เค้าก็คุยกับเรา เล่นกับเรา ยิ้มให้เรา เราก็คิดไปไกลสิคะ 555 ความสนิทสนมมันก็เพิ่มขึ้น เราดันไปแอบชอบพี่เค้าเฉยเลยค่ะ เวลาซ้อมก็จะแอบมองพี่เค้าตลอด พอเรามองไป เราก็เห็นเหมือนพี่เค้ามองเราเหมือนกัน บางครั้งก็คิดค่ะว่า เราคงคิดไปเอง (โมเม้นนี้คนแอบชอบน่าจะรู้กันดีนะคะ ว่าเราบวกความ "มโน" กันเข้าไปเยอะขนาดไหน 555) เราแอบมองพี่เค้าทุกวันเลยค่ะ กลายเป็นกิจวัตร ถ้าวันไหนเรามองไปแล้วพี่เค้ายิ้มให้ด้วยนี่ เราแทบจะวิ่งออกไปกรี๊ดข้างนอกเลยค่ะ 555 (อย่างกับคนบ้า) พอนานๆเข้า จากเรื่องแอบชอบพี่เค้าเป็นเป็นความลับแค่เราคนเดียว มันก็ไม่ลับต่อไปแล้วค่ะ เพราะเราดันเผลอหลุดปากไปคุยกับเพื่อน 555 แต่ดีนะคะที่เพื่อนเราไม่ปากเปราะ ยังช่วยเราปิดเอาไว้ ทีนี้เรามีอะไรเราก็ปรึกษากับเพื่อนเลยค่ะ ตามประสาผู้หญิงด้วยกัน (ช่วยกันมโนสุดฤทธิ์ 555 ) พอมาวันนึงช่วงนั้นเป็นช่วงวันสงกรานต์พอดีค่ะ เราอยู่ตจว. วันนั้นเป็นวันที่เราได้คุยกับพี่เค้าเป็นครั้งแรกในโพสของเฟสบุ๊คค่ะ (ดีใจมาก ยิ้มปริ่มไปทั้งวันเลย >< ) จนมาถึงช่วงแข่งดนตรีด้วยกันค่ะ ตอนนั้นเราพกกล้องไปค่ะ แต่เราไม่ได้ถ่ายเอง พอจบงานแข่ง พี่เค้าก็ทักเรามาในเฟสค่ะบอกว่าพี่ขอรูปหน่อย (ตอนนั้นตื่นเต้นมากเลยค่ะ ใจเต้นตุ้บๆๆๆ 555) เราก็ถามว่า ให้ส่งให้ในไหนคะ พี่เค้าบอกว่า ในไลน์ล้ะกัน เราก็หวานหมูสิคะ5555 พอส่งรูปให้พี่เค้าเสร็จ เราก็คุยกันต่อเรื่อยๆ จากที่คุยกันไม่กี่นาที ก็เริ่มคุยกันได้เป็นชั่วโมง จากที่คุยเป็นเป็นชั่วโมงก็คุยกันได้ทั้งวันทั้งคืน ไม่เบื่อเลยค่ะ จากนั้นเราก็คุยอย่างนี้ทุกวัน เปิดใจคุยกันทุกเรื่องค่ะ จนเวลาผ่านมา 2 เดือนเต็ม วันที่เริ่มต้นของความฝัน อย่างที่เราบอกไว้ตอนแรกก็เริ่มขึ้นค่ะ พี่เค้าขอเราคบค่ะ ตอนนั้นไม่คิดอะไรเยอะแยะแล้วค่ะ ตอบตกลงเลย ดีใจมาก!!! 555555 ลงไปกลิ้งกับพื้นเป็นสิบตลบ เป็นอะไรที่ฟินมาก!! แอบชอบอยู่ดีๆ ได้คบกันเฉยเลย ><
ช่วงเดือนแรกเป็นอะไรที่หวานสุดๆเลยค่ะ โลกนี้เป็นสีชมพู อย่างที่เขาบอกเลยค่ะ คนมีความรักมักจะหูหนวกตาบอด (ก็จริงๆเลยค่ะ) เรายอมทำทุกอย่างเพื่อพี่เค้า อะไรที่ไม่เคยมีโอกาสได้ทำ ก็ทำหมดค่ะ เป็นช่วงที่เราปรับตัวเข้าหากัน ไม่มีเรื่องอะไรผิดใจกันเลยค่ะ เรายังเคยคุยกันเลยว่าถ้าเราจะทะเลาะกันมันจะเป็นเรื่องอะไรน้าา ? คิดไม่ออกจริงๆ พอเข้าเดือนที่ 2 จากที่เคยคิดว่าจะเอาเรื่องอะไรมาทะเลากัน มีก็เริ่มมีเรื่องผิดใจเล็กๆน้อยๆเกิดขึ้นค่ะ ความคิดของเราสองคนเหมือนจะดูไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่ จนบางครั้งมันทำให้เราร้องไห้ออกมา แต่ที่ร้องไห้ไม่ใช่ว่าเพราะพี่เค้าว่าหรือเค้าเตือนหรอกนะคะแต่เป็นเพราะเรากลัวทำอะไรไม่ถูกใจพี่เค้า กลัวพี่เค้าจะเบื่อ จะไม่รักเรา พี่เค้าก็มองว่าเราง้องแง้งค่ะ ถึงขนาดเลิกกันก็มี แต่ก็กลับมาหากันค่ะ เพราะต่างคนก็ต่างรักกัน เราไม่รู้หรอกนะคะว่า 2 เดือนเนี่ยมันเรียกว่ารักได้รึยัง? แต่เรารู้สึกว่าเรารักผู้ชายคนนี้มากจริงๆ แบบที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน เราอยากบอกพี่เค้าว่า "ผู้หญิงถ้าเขาอ่อนไหวอะไรง่ายๆ กับการกระทำ กับคำพูดของคุณ แสดงว่าเค้ารักคุณไว้ใจคุณหมดหัวใจไปแล้ว" จากนั้นเราก็คบกันมาเรื่อยๆ มีทะเลาะ มีผิดใจกันบ้าง จนเข้าเดือนที่ 3 ความฝันก็จบลงค่ะ เราเลิกกัน เพราะเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง ความผิดมันมาจากเราเองค่ะ เราใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล ถึงทำให้เรื่องเป็นแบบนี้ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ เวลาก็ผ่านมา 3 ปีกว่าแล้วค่ะ เรายังคิดถึงพี่เค้าตลอด ฝันถึงพี่เค้าบ่อยมากค่ะ ถ้าคืนไหนฝันว่าพี่เค้ามาคุยด้วย เราจะดีใจมาก ตื่นมาแล้วมีความสุข เพราะความเป็นจริง มันไม่มีทางเป็นแบบในฝันได้เลย อยากกลับไปคุยกับพี่เค้าเหมือนเดิมก็ทำไม่ได้อีกแล้ว ทุกวันนี้เจอหน้ากันยังมองหน้ากันไม่ติดเลยค่ะ เหมือนคนไม่รู้จักกัน แค่จะคุยกันยังไม่กล้า ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย เพราะความผิดพลาดในครั้งนั้นครั้งเดียวเลยจริงๆ
อยากจะเตือนเพื่อนๆนะคะ จะทำอะไรก็คิดดีๆ อย่าใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล คุยกันด้วยเหตุผลดีกว่าค่ะ พยายามทำความเข้าใจกัน ถ้าไม่อยากเป็นเหมือนเรานะคะ อย่าทำแล้วค่อยมาคิด ค่อยมาขอโทษทีหลัง คำว่าขอโทษที่มาจากการใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล ถ้าพูดบ่อยเกินไป สุดท้าย มันก็จะไม่มีความหมายอะไรเลย...พอคิดได้ก็สายไปแล้วว...