เบนซ์ ปุณยาพร ยังไงๆก็ยังเป็น...เบนซ์ ปุณยาพร...#สิงห์รภบรรทุก

แม้บทของมุกดา จะไม่ได้เป็นบทบู๊ แต่เป็นบทแม่หม้ายสาว ที่ต้องมีกุ๊กกิ๊ก มีดราม่า มีหวานแหวว มีโลกสวย มีปล่อยของแบบเบาๆ และแย่งซีนเพื่อนร่วมฉากบ้างตามจังหวะ...มันทำให้บท "มุกดา" เป็นบทที่มาช่วยปรับโทนของเรื่องให้ดูละมุลนุ่มนวลลงได้ในท่ามกลางละครบู๊ ดุเดือด เถื่อนดิบ...

อย่างฉากที่จบของเมื่อคืนนี้ ซึ่งเป้นแากที่เธอต้องเปิดใจใส่น้ำตาพูดกับเพื่อนรักของเธอ สายสุนีย์ (เพลง กวิตา) ถึงประเด็น "เหมือนรู้สึกถูกเพื่อนรักแทงข้างหลัง"...เห็นได้ชัดเลยว่าเธอเป็นคนคุมโทนของฉากนั้นทั้งฉากได้อยู่หมัด น้ำตาแบบสั่งได้พร้อมทั้งรอยยิ้ม เป้นการสื่ออารมณ์ 2 อารมณ์ในช่วงเวลาเดียวกัน โดยไม่ต้องเค้น ไม่ต้องแหงนหน้ามองฟ้า ไม่ต้องก้มหน้าบึ้งตาบีบเค้นอารมณ์ ไม่ต้องขมวดคิ้วเบิกตาโพงเพื่อกระตุ้นการทำงานของต่อมน้ำตา แต่ฉากนั้นเรียกได้ว่า น้ำตาของมุกดา มันออกมาจากอารมณ์ จากอินเนอร์ล้วนๆ ในขณะที่เพื่อนร่วมฉากทั้งบีบ ทั้งเค้น ทั้งเบิกตาโพง ทั้งแหงนหน้า ทั้งก้มกม้หน้าแล้ว ทำแทบจะทุกวิธีแล้ว(คงเหลือแต่ทายาหม่อง) กว่าน้ำตาจะหยดแหมะร่วงพรู ก็ล่อเข้าไปช่วงท้ายๆฉาก ช่วงจังหวะที่ มุกดา โผเข้ากอดส่งอารมณ์ให้เต็มๆนั่นแหละ ต่อมน้ำตานางถึงเริ่มทำงาน...เฮ้อ! บทเบาๆฉากปล่อยของนิ่มๆแบบนี้ อย่าได้เผลอเชียวนะ ไม่งั้นอาจจะโดนนักแสดงยอดฝีมืออย่าง "เบนซ์ ปุณยาพร" แย่งซีน ชนิดฝังกลบคาฉากได้ง่ายๆนะ