เมื่อเราเสริมดวงกับลุงคนขายหนังสือดูดวงข้างถนน

มีเรื่องจะมาเล่าค่ะ

เมื่อครู่นี้เอง  เราเดินแถวสยามสแควร์  มีรถหรู ๆ คนมีเงินเดินซื้อของกันเยอะแยะไปหมด  ดูจากกำไรของแต่ละร้านที่มาเปิดขายย่านนั้นน่าจะได้หลักหมื่นต่อวัน เพราะทำเลดี  คนมีกำลังซื้อ

ระหว่างเรากำลังเดินดูของสวย ๆ งาม ๆ อยู่นั่นเอง  เราก็สะดุดกับภาพที่ตรงกันข้าม  คุณลุงคนหนึง นั่งอิดโรยอยู่หน้าร้านที่ปิดแล้วร้านหนึ่ง  ข้าง ๆ กายมีหนังสือดูดวง ดำ ๆ เก่า ๆ    

เราเดินผ่านไป  แล้วก็ฉุกคิด เดินกลับมา  ... คุณลุงต้องการความช่วยเหลือแน่นอน

"มีของปีชวดไหมคะ" เราถาม

ลุงเคลื่อนไหวเชื่องช้า พร้อมกับแสดงอาการให้เราเห็นหนังสือเล่มนั้น

"ราคาเท่าไหร่คะ"

"ส... ห้าบาท"  เราคิดในใจ  คงสี่สิบห้าบาท

"เท่าไหร่นะคะ"

"สิบห้าบาท......  ไม่มีคนซื้อ ขายไม่ได้เลย  ไม่มีตังกินข้าว" (เวลานั้นประมาณสามทุ่มแล้วด้วย)

เรารู้แล้วว่าลุงจะต้องเป็นแบบนี้ก่อนลุงพูดเสียอีก



"หนูให้ร้อยนึงค่ะ"  

เราจ่ายเงินลุง  แล้วก็เดินออกมาพร้อมความอิ่มใจ


และเราได้หนังสือเล่มนี้มา





เราเชื่อมั่นในผลของความดี

ัเราเปิดร้านขายเสื้อผ้าแฟชั่น   ร้านเล็ก ๆ ที่เราเพิ่งเริ่มได้ไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์  ในขณะที่ใครบอกว่าเศรษฐกิจแย่ เรากลับขายได้หลักหมื่นตั้งแต่ในวันแรก ๆ ที่เปิดร้านจนถึงทุกวันนี้  เราเคยผ่านความลำบากมามาก  และรู้ว่าการได้รับโอกาสและการช่วยเหลือนั้นมีค่ามากแค่ไหน  คุณลุงที่ขายของทั้งวันไม่ได้เงินจนหิวข้าว กับเราที่ขายของจนเหลือกำไรวันละสามสี่พันมาเดินเล่นตอนปิดร้าน  ใช่.... ครั้งนึงเราเคยไม่เหลือเงินกินข้าว  แต่ในวันนี้ เราบอกกับตัวเองว่าเราหากินสุจริตแล้ว เราจะเผื่อแผ่ให้คนอื่นแน่นอน  และแม้เราไม่รู้ว่าอนาคตวันต่อไปจะเป็นยังไง  แต่เราเชื่อว่า ถ้าเราทำความดีแบบนี้เรื่อย ๆ  พรุ่งนี้ชะตาของเราก็จะดีขึ้นด้วยผลแห่งความดีของวันก่อนแน่นอน และนี่คือการเสริมดวงของเราค่ะ



ขอบคุณที่อ่านค่ะ

เอาบุญมาฝากทุกคนนะคะ  ฝันดี

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(EDIT ข้อความ ปกปิดชื่อร้าน)