คือเรื่องมีอยู่ว่าผมไปซื้อกับข้าวที่ตลาดอยู่ทุกๆวัน แล้ววันหนึ่งผมก็ไปเจอเธอคนหนึ่งเธอน่ารักมาก พอผมเห็นเธอครั้งแรกผมก็รู้สึกชอบขึ้นมาท้นทีเลยครับ
ผมก็พยายามอยากจะเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ แต่ผมไม่กล้าที่จะพูดคุยกับเขาได้แต่ยิ้มให้อย่างเดียวทุกวันนี้ ก็ได้แต่ซื้อผักร้านเขาทุกๆวัน บางทีแค่ขับรถ
ผ่านหรือเดินผ่านร้านเขา แล้วเห็นเขาผมก็มีความสุขแล้วครับ ยิ่งเวลาที่เธอส่งยิ้มมาผมนี่แทบใจละลายเลยครับ พอซื้อไปได้สักพักผมก็เริ่มรู้จักกับแม่ของเขา
แม่ของเขาก็บอกกับผมว่าเขาเป็นรุ่นพี่กำลังทำงานอยู่ บริษัทหนึ่ง อยู่แผนก แคชเชียร์ พี่เขาชื่อว่าเฟิร์นครับ อยู่มหาลัยหนึ่งในเชียงใหม่ ผมก็รู้ลายละเอียด
มาแค่นี้แหละครับ พยายามหาในFacbook แล้วก็ไม่เจอครับ สุดท้ายทุกๆวันนี้ผมก็ยังไม่กล้าที่จะพูดคุยกับพี่เขาอยู่ดี แต่ผมก็ยังไปซื้อของร้านพี่เขาบ่อยๆนะ
ครับ เพราะผมชอบเห็นรอยยิ้มของพี่เขามันทำให้ผมมีความสุข
ปล.ตั้งครั้งแรกครับผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ
ผมแอบชอบลูกสาวแม่ค้าที่ตลาดขายผัก
ผมก็พยายามอยากจะเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ แต่ผมไม่กล้าที่จะพูดคุยกับเขาได้แต่ยิ้มให้อย่างเดียวทุกวันนี้ ก็ได้แต่ซื้อผักร้านเขาทุกๆวัน บางทีแค่ขับรถ
ผ่านหรือเดินผ่านร้านเขา แล้วเห็นเขาผมก็มีความสุขแล้วครับ ยิ่งเวลาที่เธอส่งยิ้มมาผมนี่แทบใจละลายเลยครับ พอซื้อไปได้สักพักผมก็เริ่มรู้จักกับแม่ของเขา
แม่ของเขาก็บอกกับผมว่าเขาเป็นรุ่นพี่กำลังทำงานอยู่ บริษัทหนึ่ง อยู่แผนก แคชเชียร์ พี่เขาชื่อว่าเฟิร์นครับ อยู่มหาลัยหนึ่งในเชียงใหม่ ผมก็รู้ลายละเอียด
มาแค่นี้แหละครับ พยายามหาในFacbook แล้วก็ไม่เจอครับ สุดท้ายทุกๆวันนี้ผมก็ยังไม่กล้าที่จะพูดคุยกับพี่เขาอยู่ดี แต่ผมก็ยังไปซื้อของร้านพี่เขาบ่อยๆนะ
ครับ เพราะผมชอบเห็นรอยยิ้มของพี่เขามันทำให้ผมมีความสุข
ปล.ตั้งครั้งแรกครับผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ