ย้อนเวลากันก่อน
เรากับแฟนเนี่ยคบกันตั้งแต่ปีหนึ่ง เขาแก่กว่าสองปี(เขาอยู่ปีสาม) เป็นรุ่นพี่ต่างคณะ เราเรียนครู เขาเรียนกฎหมาย เจอกันในมหาลัยแหละค่ะ เห็นกัน ชอบกัน จีบกัน ตกลงเป็นแฟน ตามเสตปรักวัยรุ่น ตอนนั้นไม่สนอ่ะ เค้าจะดี จะรวย จะหล่อไหม ฉันรักเขาเขารักฉันแค่นั้นก็พอ
ก็คบกันมาเรื่อยๆ จนเขาเรียนจบ คือตอนนั้นรักกันมาก เขาเอารูปเขากับเราขึ้นปกภาพเขาคุกเข่าต่อหน้าเรา คนก็มาแซวๆแบบแจกการ์ดๆ เขาก็ตอบแบบรอเราเรียนจบประมาณนี้ คือชีวิตรักเริ่ด เพื่อนอิจฉา
หลังจบ เขาก็ตกงานมาซักพักประมาณสี่ห้าเดือน หลังจากนั้นเขาก็บอกว่าได้งานที่อีกจังหวัด(ใช้เวลาเดินทางประมาณ4ชั่วโมง) เราก็ดีใจ เพื่อนก็บอกๆว่าระวังนะ รักแท้แพ้ระยะทาง เราก็ไม่สน แฟนกุดี มั่นใจ55
แล้วเรื่องมันก็เริ่มตรงนี้แหละค่ะ
ระหว่างนั้นเรากับเขาก็เล่นสไกป์ โทรหา แมสเสจ กันตลอด ถือว่าเสมอต้นเสมอปลายดี จนถึงช่วงที่ไปฝึกงานค่ะ เราโชคดีได้โรงเรียนในจังหวัดที่อยู่ ส่วนเพื่อนๆก็ได้ไปฝึกที่อื่นๆกระจายกันไป ช่วงที่เราฝึกงานเนี่ยแหละค่ะที่เป็นปัญหา แฟนเราเขาก็โทรมาหาเหมือนเดิม แต่เราไม่ค่อยมีเวลาพูดแปบๆก็วาง เขาก็เริ่มโทรมาน้อยลง ตอนนั้นไม่แอะใจนะ ตั้งใจฝึกงาน จากคุยทุกวันเป็นสามสี่วันครั้ง จนล่าสุดที่เขาโทรมา
(บทสนทนาของคนมีเขา)
เขา: ช่วงนี้(ชื่อเรา)ไม่ค่อยมีเวลาเลยอ่ะ
เรา: ขอโทษษ เดี๋ยวหลังฝึกยกเวลาให้หมดเลยยย
เขา:ช่วงนี้ป๋าเหงามากก(เขาชอบเรียกแทนตัวว่าป๋าค่ะ)
เรา: ทนหน่อยๆ
เขา: เหงามากกกก
เรา: เดี๋ยว(ชื่อเรา)ไปคุมนักเรียนก่อนได้เวลาแล้วว
เขา: เหงาอ่าาา(ตอนนั้นคิดว่าน่ารักกก>< แต่ตอนนี้คือ มุงจะเหงาอะไรมากมายไอ้
)
เรา: ป๋าไปคุยกับสาวๆในสต๊อกดิ เดี๋ยวก็ไม่เหงาแล้วว (ชื่อเรา)ไปก่อนนะต้องไปคุมเด็กแล้ว
(จบช่วงสนทนาของคนมีเขา)
ตอนนั้นพูดเล่นๆ ไม่ได้คิดอะไร คือพูดกับแฟนมุ้งมิ้งอ่ะ หลังจากนั้นก็ใช้ชีวิตแบบ ดี๊ดี! มาเรื่อยๆ เราเป็นคนที่คบกับแฟนแล้วให้พื้นที่ส่วนตัวกับเขานะ รหัสเฟสเราไม่ขอ เฟสไปส่องบ้าง ไม่เช็คโทรศัพท์ ไปเที่ยวก็ถามแค่ว่าที่ไหนจะถามเวลากลับเฉพาะเวลาเขาไปตจว.ถ้าเที่ยวผับบาร์นี่เราจะไม่ถามเลยกลัวเค้าอึดอัด(เป็นคนดีป่ะล่ะ!?) จนไอ้ความไว้ใจเนี่ยแหละเป็นเหตุ
จำได้เลยว่าเป็นวันเสาร์ เราว่างไม่มีเรียนไม่มีฝึกวันนั้นเลยไปหมกที่หอเพื่อนคนหนึ่ง นางเป็นคนขี้เผือกมากกก(แต่ต้องให้เครดิตนาง ถ้าไม่มีนางไม่มีกระทู้นี่จริงๆ) ก็เม้าท์มอยไปตามประสา จนไม่มีอะไรจะเม้ามันก็เริ่มจะมาเผือกเรื่องเรา ก็คุยๆกันไป ระหว่างนั้นนางก็ส่องเฟสแฟนเรา
บทสนทนากับเผือก(เรียกงี้แล้วกัน)
เผือก: แกๆดูนี่ๆ
เรา :ไหน?
เผือก: รู้จักน้องคนนี้ป่ะ?(เปิดเฟสน้องเขาขึ้นมา)
เรา: (เป็นเด็กนักเรียนค่ะ ชุดม.ปลาย)ไม่รู้อ่ะ?
เผือก: แกมันแปลกๆ น้องเค้าเม้นแฟนแกแฟนแกก็เม้นรูปน้องเค้า ทำไมแกไม่รู้จักอ่ะ?
เรา: แกฉันไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวเค้าเว้ย เขาอาจจะเป็นรุ่นน้องก็ได้
เผือก: แน่เหรอออ บ่นๆๆๆ
(จบบทสนทนากับเผือก)
จริงๆตอนเห็นก็ใจเสีย55 เพราะชุดนักเรียนไม่ใช่โรงเรียนเก่าแฟน แต่ด้วยความไว้ใจก็เก็บความสงสัยไว้ไม่ถามเขา แต่ก็เริ่มเข้าไปส่องเฟสเขา ก็รู้สึกว่าไม่ปกติ แฟนเราไม่ค่อยมีไลค์ ไม่ค่อยตอบเม้นท์ เรียกว่าไม่ค่อยเล่น แต่ตอบเม้นท์กับน้องคนนั้นตลอด กดไลค์รูปตลอด เราก็เริ่มไปส่องเฟสน้องเค้า เค้าดูใสๆเล่นเฟสแบบเด็กทั่วไป่ะ หยาบบ้างแชร์เกมส์ปกติ แต่ไม่มีรูปโป๊รูปโชว์ เราเลยทำใจดีสู้เสือ ไม่ถามให้เขารู้สึกว่าเราระแวงเขา ก็เป็นอย่างนี้เกือบสองเดือน
จุดพีคอยู่ตรงนี้
วันนั้นเป็นวันเกิดน้องคนนั้น มันก็ไม่มีอะไรผิดปกติค่ะ เรานั่งดูว่าเขาจะมาอวยพรไหมจนเกือบๆเที่ยงคืนแฟนเราไม่ได้ไปอวยพร เราก็โอเคคงไม่มีไรจริงๆ นอนหลับกรนคร่อกๆอย่างสบายใจ
รุ่งขึ้นค่ะ เราก็ไปคณะ เผือกเจ้าเดิม มันรีบวิ่งหน้าตั้งมาหาเรา
เผือก: แกดูนี่ๆ(โชว์รูป)
เรา: แล้ว?
เผือก: โอ๊ย!! โง่! ก็แฟนแกกับน้องเค้าไง!
คือมันเป็นรูปตัวการ์ตูนค่ะ แฟนเราตั้งรูปโปรเฟสเป็นตัวผู้ชาย น้องคนนั้นก็ตั้งตัวเดียวกันแต่เป็นผู้หญิง แล้วก็คือตั้งพร้อมกันเวลาเดียวกัน วันเกิดน้องเค้าตอนเที่ยงคืน
ตอนนั้นคือเราอึ้ง ในใจก็แบบคือเราก็รักและไว้ใจนะ แต่เราก็ไม่ได้โง่ขนาดเข้าข้างตัวเองว่ามันไม่ใช่อ่ะ
ตอนนั้นคือเสียศูนย์นะ ไม่กล้าโทรกลัวความจริงกลัวจะร้องไห้ เขาจะว่าเราอ่อนแอ กลัวจะเหวี่ยงจนคุยไม่รู้เรื่อง เราตัดสินใจไลน์ไป
(ไลน์ของคนมีเขา)
เรา
ชื่อเขา)คุยกับ(ชื่อเฟสน้องเขา)เหรอ?
เขา: อะไรอ่ะ?
เรา: ถามว่าคุยรึเปล่า?
เขา: เอามาจากไหน?
เรา: ตอบ
เขา: อืม
เรา: ทำไมอ่ะ?คือไม่ว่าถ้าจะคุย แต่ช่วยเลิกเราก่อนได้ไหมอ่ะ ไม่โอเคว่ะ
เขา: ไม่ๆ ไม่เลิก ไหนว่าคุยได้ไง?
เรา: พูดตอนไหน? คิดได้ไงว่าเราอนุญาต
เขา:ก็(ชื่อเรา)บอกตอนคุยกันอ่ะ ไม่เอานะไม่เลิก ไม่คุยแล้วก็ได้
(จบไลน์คนมีเขา)
คือตอนแรกติดสตันท์ เราบอกตอนไหนพอคิดย้อน อ๋อ!ไอ้
นี่มุงใสๆหรือแค่ข้องอ้างวะ คือเราว่าคนที่โง่ที่สุดก็ไม่คิดว่าเราพูดเอาจริงอ่ะ
หลังจากนั้นเขาก็ง้อเราเรื่อยๆ ส่งเพลงในเฟส โพสหน้าเฟสว่ารักเรามากกกก โพสเฟสบอกรักบอกคิดถึง เราก็ใจอ่อนให้อภัย แต่ในใจมันก็ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วอ่ะ แต่เราก็ยังทำเหมือนเดิม ไม่จุกจิก ไม่ถามเรื่องเขา ไม่เช็คโทรศัพท์
มาม๊ะ! อยากขอความเห็น ไว้ใจแฟนมากก เจอแบบนี้ทำไงดี?
เรากับแฟนเนี่ยคบกันตั้งแต่ปีหนึ่ง เขาแก่กว่าสองปี(เขาอยู่ปีสาม) เป็นรุ่นพี่ต่างคณะ เราเรียนครู เขาเรียนกฎหมาย เจอกันในมหาลัยแหละค่ะ เห็นกัน ชอบกัน จีบกัน ตกลงเป็นแฟน ตามเสตปรักวัยรุ่น ตอนนั้นไม่สนอ่ะ เค้าจะดี จะรวย จะหล่อไหม ฉันรักเขาเขารักฉันแค่นั้นก็พอ
ก็คบกันมาเรื่อยๆ จนเขาเรียนจบ คือตอนนั้นรักกันมาก เขาเอารูปเขากับเราขึ้นปกภาพเขาคุกเข่าต่อหน้าเรา คนก็มาแซวๆแบบแจกการ์ดๆ เขาก็ตอบแบบรอเราเรียนจบประมาณนี้ คือชีวิตรักเริ่ด เพื่อนอิจฉา
หลังจบ เขาก็ตกงานมาซักพักประมาณสี่ห้าเดือน หลังจากนั้นเขาก็บอกว่าได้งานที่อีกจังหวัด(ใช้เวลาเดินทางประมาณ4ชั่วโมง) เราก็ดีใจ เพื่อนก็บอกๆว่าระวังนะ รักแท้แพ้ระยะทาง เราก็ไม่สน แฟนกุดี มั่นใจ55
แล้วเรื่องมันก็เริ่มตรงนี้แหละค่ะ
ระหว่างนั้นเรากับเขาก็เล่นสไกป์ โทรหา แมสเสจ กันตลอด ถือว่าเสมอต้นเสมอปลายดี จนถึงช่วงที่ไปฝึกงานค่ะ เราโชคดีได้โรงเรียนในจังหวัดที่อยู่ ส่วนเพื่อนๆก็ได้ไปฝึกที่อื่นๆกระจายกันไป ช่วงที่เราฝึกงานเนี่ยแหละค่ะที่เป็นปัญหา แฟนเราเขาก็โทรมาหาเหมือนเดิม แต่เราไม่ค่อยมีเวลาพูดแปบๆก็วาง เขาก็เริ่มโทรมาน้อยลง ตอนนั้นไม่แอะใจนะ ตั้งใจฝึกงาน จากคุยทุกวันเป็นสามสี่วันครั้ง จนล่าสุดที่เขาโทรมา
(บทสนทนาของคนมีเขา)
เขา: ช่วงนี้(ชื่อเรา)ไม่ค่อยมีเวลาเลยอ่ะ
เรา: ขอโทษษ เดี๋ยวหลังฝึกยกเวลาให้หมดเลยยย
เขา:ช่วงนี้ป๋าเหงามากก(เขาชอบเรียกแทนตัวว่าป๋าค่ะ)
เรา: ทนหน่อยๆ
เขา: เหงามากกกก
เรา: เดี๋ยว(ชื่อเรา)ไปคุมนักเรียนก่อนได้เวลาแล้วว
เขา: เหงาอ่าาา(ตอนนั้นคิดว่าน่ารักกก>< แต่ตอนนี้คือ มุงจะเหงาอะไรมากมายไอ้
เรา: ป๋าไปคุยกับสาวๆในสต๊อกดิ เดี๋ยวก็ไม่เหงาแล้วว (ชื่อเรา)ไปก่อนนะต้องไปคุมเด็กแล้ว
(จบช่วงสนทนาของคนมีเขา)
ตอนนั้นพูดเล่นๆ ไม่ได้คิดอะไร คือพูดกับแฟนมุ้งมิ้งอ่ะ หลังจากนั้นก็ใช้ชีวิตแบบ ดี๊ดี! มาเรื่อยๆ เราเป็นคนที่คบกับแฟนแล้วให้พื้นที่ส่วนตัวกับเขานะ รหัสเฟสเราไม่ขอ เฟสไปส่องบ้าง ไม่เช็คโทรศัพท์ ไปเที่ยวก็ถามแค่ว่าที่ไหนจะถามเวลากลับเฉพาะเวลาเขาไปตจว.ถ้าเที่ยวผับบาร์นี่เราจะไม่ถามเลยกลัวเค้าอึดอัด(เป็นคนดีป่ะล่ะ!?) จนไอ้ความไว้ใจเนี่ยแหละเป็นเหตุ
จำได้เลยว่าเป็นวันเสาร์ เราว่างไม่มีเรียนไม่มีฝึกวันนั้นเลยไปหมกที่หอเพื่อนคนหนึ่ง นางเป็นคนขี้เผือกมากกก(แต่ต้องให้เครดิตนาง ถ้าไม่มีนางไม่มีกระทู้นี่จริงๆ) ก็เม้าท์มอยไปตามประสา จนไม่มีอะไรจะเม้ามันก็เริ่มจะมาเผือกเรื่องเรา ก็คุยๆกันไป ระหว่างนั้นนางก็ส่องเฟสแฟนเรา
บทสนทนากับเผือก(เรียกงี้แล้วกัน)
เผือก: แกๆดูนี่ๆ
เรา :ไหน?
เผือก: รู้จักน้องคนนี้ป่ะ?(เปิดเฟสน้องเขาขึ้นมา)
เรา: (เป็นเด็กนักเรียนค่ะ ชุดม.ปลาย)ไม่รู้อ่ะ?
เผือก: แกมันแปลกๆ น้องเค้าเม้นแฟนแกแฟนแกก็เม้นรูปน้องเค้า ทำไมแกไม่รู้จักอ่ะ?
เรา: แกฉันไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวเค้าเว้ย เขาอาจจะเป็นรุ่นน้องก็ได้
เผือก: แน่เหรอออ บ่นๆๆๆ
(จบบทสนทนากับเผือก)
จริงๆตอนเห็นก็ใจเสีย55 เพราะชุดนักเรียนไม่ใช่โรงเรียนเก่าแฟน แต่ด้วยความไว้ใจก็เก็บความสงสัยไว้ไม่ถามเขา แต่ก็เริ่มเข้าไปส่องเฟสเขา ก็รู้สึกว่าไม่ปกติ แฟนเราไม่ค่อยมีไลค์ ไม่ค่อยตอบเม้นท์ เรียกว่าไม่ค่อยเล่น แต่ตอบเม้นท์กับน้องคนนั้นตลอด กดไลค์รูปตลอด เราก็เริ่มไปส่องเฟสน้องเค้า เค้าดูใสๆเล่นเฟสแบบเด็กทั่วไป่ะ หยาบบ้างแชร์เกมส์ปกติ แต่ไม่มีรูปโป๊รูปโชว์ เราเลยทำใจดีสู้เสือ ไม่ถามให้เขารู้สึกว่าเราระแวงเขา ก็เป็นอย่างนี้เกือบสองเดือน
จุดพีคอยู่ตรงนี้
วันนั้นเป็นวันเกิดน้องคนนั้น มันก็ไม่มีอะไรผิดปกติค่ะ เรานั่งดูว่าเขาจะมาอวยพรไหมจนเกือบๆเที่ยงคืนแฟนเราไม่ได้ไปอวยพร เราก็โอเคคงไม่มีไรจริงๆ นอนหลับกรนคร่อกๆอย่างสบายใจ
รุ่งขึ้นค่ะ เราก็ไปคณะ เผือกเจ้าเดิม มันรีบวิ่งหน้าตั้งมาหาเรา
เผือก: แกดูนี่ๆ(โชว์รูป)
เรา: แล้ว?
เผือก: โอ๊ย!! โง่! ก็แฟนแกกับน้องเค้าไง!
คือมันเป็นรูปตัวการ์ตูนค่ะ แฟนเราตั้งรูปโปรเฟสเป็นตัวผู้ชาย น้องคนนั้นก็ตั้งตัวเดียวกันแต่เป็นผู้หญิง แล้วก็คือตั้งพร้อมกันเวลาเดียวกัน วันเกิดน้องเค้าตอนเที่ยงคืน
ตอนนั้นคือเราอึ้ง ในใจก็แบบคือเราก็รักและไว้ใจนะ แต่เราก็ไม่ได้โง่ขนาดเข้าข้างตัวเองว่ามันไม่ใช่อ่ะ
ตอนนั้นคือเสียศูนย์นะ ไม่กล้าโทรกลัวความจริงกลัวจะร้องไห้ เขาจะว่าเราอ่อนแอ กลัวจะเหวี่ยงจนคุยไม่รู้เรื่อง เราตัดสินใจไลน์ไป
(ไลน์ของคนมีเขา)
เรา
เขา: อะไรอ่ะ?
เรา: ถามว่าคุยรึเปล่า?
เขา: เอามาจากไหน?
เรา: ตอบ
เขา: อืม
เรา: ทำไมอ่ะ?คือไม่ว่าถ้าจะคุย แต่ช่วยเลิกเราก่อนได้ไหมอ่ะ ไม่โอเคว่ะ
เขา: ไม่ๆ ไม่เลิก ไหนว่าคุยได้ไง?
เรา: พูดตอนไหน? คิดได้ไงว่าเราอนุญาต
เขา:ก็(ชื่อเรา)บอกตอนคุยกันอ่ะ ไม่เอานะไม่เลิก ไม่คุยแล้วก็ได้
(จบไลน์คนมีเขา)
คือตอนแรกติดสตันท์ เราบอกตอนไหนพอคิดย้อน อ๋อ!ไอ้
หลังจากนั้นเขาก็ง้อเราเรื่อยๆ ส่งเพลงในเฟส โพสหน้าเฟสว่ารักเรามากกกก โพสเฟสบอกรักบอกคิดถึง เราก็ใจอ่อนให้อภัย แต่ในใจมันก็ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วอ่ะ แต่เราก็ยังทำเหมือนเดิม ไม่จุกจิก ไม่ถามเรื่องเขา ไม่เช็คโทรศัพท์