อายุ 35 ปี อยากจะมีแฟน ยังทันไหมคะ?

จขกท อายุ 35 ปี ตอนนี้แทบจะพูดได้ว่าในชีวิตมีเกือบครบทุกสิ่งแล้ว ทุกสิ่งที่มีอาจจะไม่ได้เป็นที่สุด แต่เราก็ถือว่าเราพอใจในระดับนี้แล้ว เราเรียนจบปริญญาโท ทำงานในบริษัทที่พูดชื่อไปทุกคนต้องรู้จัก ไม่ว่าคุณจะมาจากประเทศไหน เรามีบ้านหลังเล็กๆเป็นของตัวเอง มีรถเป็นของตัวเอง ทุกอย่างผ่อนหมดแล้ว ไม่ใช่ว่าเรามาจากครอบครัวที่ร่ำรวย แต่เป็นเพราะเราทำงานหนักมากมาตลอด และวางแผนทางการเงินมาเป็นอย่างดี ทุกอย่างที่ทำก็เพื่อจะให้พ่อแม่ได้เกษียณงานได้เร็วที่สุด โดยที่ไม่ต้องห่วงพี่และเรา ซึ่งทั้งหมดก็เป็นผลดีที่ได้กับตัวเอง
ทุกอย่างเกือบจะดีหมด ยกเว้น...ไม่มีผอ ค่า
ด้วยความที่เราเป็นเด็กดีในสายตาหลายๆคน คนที่เข้ามาจีบก็จะมีแต่ผู้ใหญ่มากๆ แก่กว่าเราหลายปีมากๆ ซึ่งเราไม่ไหว คือเราเหนื่อยมาทั้งชีวิต อยากได้สีสันบ้าง แต่ถ้าเป็นเด็กๆอายุน้อยกว่าเราประมาณ 5-10 ปีก็กลัวอีกว่าเค้าจะทิ้งเราไปตอนแก่ๆ เราเครียดทุกทีเลยที่ต้องคิดว่าจะขึ้นคานแล้ว ไม่อยากอยู่คนเดียว บอกตง อยากมีคนไปเที่ยวด้วย เมืองนอกหรือเมืองไทยก้อด้าย ไปดูหนัง ไปตีเทนนิส ไปทำสวน ไปดูคอนเสิร์ต ด้วยกัน เราสัญญากับตัวเองเลยว่า ถ้าเรามีโอกาสมีแฟนใหม่อีกสักครั้งนะ เราจะทำตัวดี๊ดี ไม่บ้างานอีกแล้ว ไม่วีน ไม่เหวี่ยง จะทำตัวดีๆให้เค้าดีใจที่หาเราเจอ
เรารู้ว่าเราอายุมากแล้ว หลายๆคนที่อ่านอยู่ก็คงคิดว่า ยัยป้านี่มาเพ้ออะไรอยู่ตรงนี้ ก็ไปเข้าเวบหาคู่สิ คือเราก็เคยคิดจะไป แต่พอเจอค่าสมาชิกเข้าไปแล้วก็อึ้ง และกลับมาถามตัวเองว่าปัญญาอ่อนรึป่าวที่จะไปเสียเงินแสนเพื่อสิ่งที่ไม่แน่นอนอย่างงั้น คือมันพยายามเกินไปรึเปล่า พ่อแม่จะรู้สึกยังไง เลี้ยงมาดีขนาดนี้ เราก็เลยไม่ เพื่อนๆที่อยู่ในสถานการณ์เดียวกับเราที่อ่านอยู่มีความเห็นยังไงคะ
หน้าตา รูปร่าง การแต่งตัว เราว่าเราไม่ได้แย่นะ โอเค ถ้าไปเทียบกะน้องพิมฐา เราก็มดเลยแหละ นั่นเค้าทำบุญมาดี ตัวเราแก่แล้ว ก็ได้แค่เท่าที่เป็น ซึ่งก็พอใจแล้วตามวัย มีคนมาจีบบ้างประปรายเวลาไปเที่ยวทั้งกลางวันและกลางคืน ถ้าไม่ตกใจตอนหลังที่มารู้ว่าอายุมากแล้ว ก็มักจะเบื่อเรื่องงานเยอะของเรา ทนเราไม่ได้จนเลิกคุยไปหมด
ทุกวันนี้เชื่อว่ามีผู้หญิงดีๆ  ที่ยังโสดกันอยูเยอะ มีวิธีหาแฟนกันยังไงคะ ถ้ามีคนจะแนะนำให้เราปลงแล้วใช้ทางเลือกต่างๆเหล่านี้ ขอบอกว่าขอบพระคุณมาก แต่มันไม่เวิร์คสำหรับเราค่ะ
1.    ถ้าจะบอกให้เราเข้าวัด เราคงไม่เข้าเพราะเราไม่ได้ศรัทธาพระสงษ์เท่าไหร่ เราเชื่อในหลักธรรมของศาสนาพุทธ ซึ่งเราอ่านเองได้ที่บ้าน
2.    ช้อปปิ้งย้อมใจ เราช้อปปิ้งอยู่แล้ว แต่เราไม่บ้าแบรนด์เนม ซื้อบ้างพอให้หนุกๆ แต่ไม่เว่อร์ ดังนั้นเรื่องช้อปปิ้งไม่ได้ทำให้เรามีความสุขไรมาก
3.    ทำบุญ ทุกวันนี้เราทำบุญตลอดแต่ก็นะผ่านทางบัตรเครดิตทั้งนั้น ไอ้ที่คิดจะไปสอนเด็กชาวเขานี่ยังทำไม่ได้เพราะติดงานและพ่อแม่ไม่ให้ไปไหนคนเดียว  คือถ้ามีแฟนก็ดีสิ จะได้ชวนไปด้วยกัน
4.    เข้าคลาสต่างๆ อันนี้ขอเหอะ ไปเข้าคลาสอะไรที่ไหนก็เจอแต่พวกเดียวกัน

ใครมีสิ่งอื่นที่จะกรุณาเสนอไหมคะ คือพิมพืไปพิมพ์มาก็ชักคิดละว่าหมดหวัง เลิกบ่นดีกว่า ขอตัวไปนอนละกันค่ะ