นาคศิลา EP.5: ศึกชิงนาง บทที่ 1 : เมื่อไฟแห่งแววตาบรรพกาล จุดประกายแผ่นดิน เสียงฆ้องศึกสะเทือนทั่วนคร... กลางลานประลองที่พสุธายังเงี่ยหูฟัง เจ้าชายจากหัวเมืองร้อยแคว้น พ่ายแพ้หมดสิ้น ใต้ฝ่าเท้าท้าว

เนื้อเพลง....สายโลหิต ข้าคือชายชาญ ชาติทหาร วิญญาณ แห่งนักรบไทย ศึกนี้ หรือศึกไหน หัวใจไม่เคยหวั่นเกรง และความรักข้า ก็คือ ดวงใจ เจ้าดวงนี้เอง ใครหาญ มาข่มเหง ข้าเอง จะหยุดมัน ออกศึกข้านึกแต่รบ และรบ

จะทำเหมือนสมัยขอกำลังเวียดนามมาช่วยรบหรือเปล่าครับเนี่ย

ชาวราชดำเนิน ช่วยติดตามหน่อยครับว่า จริงหรือมั่ว ชัวร์หรือไม่ อยากให้คนไทยเลิกทะเลาะกัน แล้วช่วยกันกำจัดพวกที่มองไทยเป็นศัตรูให้หมดไปจากประเทศไทยก่อน ให้สมกับที่ว่า "ยามศึกเราร่วมรบ ยามสงบเรารบกั

ทหารเราขาขาดไป1นายบาดเจ็บอีกจำนวนหนึ่งเขมรเอาระเบิดใหม่มาวางในดินแดนไทยรัฐบาลกับกองทัพเงียบกริ๊บไม่ทำไรเลยรัฐบาลกับกองทัพเรากลัวการสู้รบกลัวสงครามขนาดนั้นเลยเหรอครับชาติอื่นเค้ายังไม่กลัวยังไม่คิดมากแ

แม้ม็อบ คนยังเยอะ อยู่พอสมควร แต่เป็นที่น่าสังเกตุ คนรุ่นใหม่น้อยมาก ส่วนใหญ่วัยกลางคนขึ้น อารมณ์เหมือน มารวมในงานชุมนุมศิษย์เก่า มาหวนลําลึก ถึงวันชื่นคืนสุข ที่เคยสร้างวีรกรรมร่วมกัน ปิดสนามบิน...เ