การทะเลาะกับแฟน

คือเรื่องมีอยู่ว่าทะเลาะกับแฟนแล้วคือมันสะสมมาหลายเรื่องมากจะระบายให้แฟนฟังก็ไม่ได้เลยเวลาทะเลาะกันแต่ล่ะครั้งแล้วคืนดีกันอยากระบายความรู้สึกให้แฟนฟังแต่กลับทำให้แฟนโกรธ เลยต้องเก็บความรู้สึกไว้คนเดียว จนล่าสุดเราก็ระเบิดออกมาโดยเหตุวันนั้นคือแฟนทำลายของใส่เราเราก็พยายามนิ่งแล้วเก็บของขึ้นมาแฟนก็ยังหยิบมาปาทำลายอีกเราเลยโมโหตะคอกใส่แล้วระบายออกมาที่อยู่ในใจ แฟนก็จะหนีเราก็ดึงรั้งไว้ แต่คือแฟนไม่ยอมจนเราต้องดึงยื้ออยู่แบบนั้นพักนึงคือกลายเป็นว่าเราไปทำร้ายแฟนโดยจับข้อมือแรงจนแฟนเจ็บแล้วเราฏก็โมโหแฟนก็เลยเดินมานั่งคุย ซึ่งคุยไปเรื่อยมีแต่เราพูดๆๆๆ
แฟนก็ไม่ตอบเอาแต่นั่งจับโน้นี่นั้น เหมือนไม่สนใจฟัง เราก็พูดแล้วขออยู่ตลอดว่าขอให้กลับไปเริ่มต้นในวันที่เรามีความสุขได้ไหมทำไมต้องมาจมอยู่กลับอดีต  แฟนก็ไม่ฟังแล้วเราก็เลยพาแฟนออกไปข้างนอก เพื่อที่แฟนจะได้สบายใจที่จะคุยเพราะอยู่ในห้องก็อาจจะกลัวเรา แล้วอาจไม่สบายใจ พออกไปแค่ข้างหน้า แฟนกลับตะโกนเรียกให้คนช่วย เราก็กลัวอ่านะเลยรีบดึงแฟนกลับไปห้องแต่แฟนไม่ยอมร้องให้คนช่วยบอกเราจะทำร้าย
เอาง่ายๆเลยในวันนั้นที่ทะเลาะเรา ดึงข้อมือแฟน กระชากแฟนให้ขึ้นห้องมาคุยเพราะคนอื่นเห็นมันน่าเกียจที่มาร้องโวยวาย แล้วก็ตีแขนแฟนบีบข้อมือ
สุดท้ายแล้วก็ตกลงกันดีแล้วเราก็กราบเท้าขอโทษแฟนกับสิ่งที่เกิด แล้วสัญญากันว่ากลับบ้านไปจะไม่บอกแม่ จะคุยกันดีๆเหมือนเดิม พอแฟนกลับไปกลับทำตรงกันข้าม ไปเล่าให้แม่ฟัง เล่าให้เพื่อนฟัง ซึ่งเพื่อนๆกับแม่แฟน ไม่ฟังเลยว่าต้นเหตุเกิดจากอะไร แล้วทำไมถงเกิดแบบนี้
อยากถามหน่อยเราผิดมากหรอ ไออารมณ์โมโหร้ายแบบนี้นานๆทีถึงจะมีแบบเก็บๆไว้เรื่อยหลายๆเรื่องก็ปล่อยทีนึง