สวัสดีค่ะ เราเพิ่งได้ตั้งกระทู้นี้ กระทู้แรก ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ
เริ่มเลยละกันนะค่ะ ..
ตอนมัธยมกลุ่มเรามีกัน 5 คน คือ เรา ป บ ม และ น ซึ่ง น เพิ่งย้ายเข้ามาตอน ม4 และ ม ย้ายออกไปตอน ม3 ค่ะ
เรื่องที่เราจะเล่าเกี่ยวกับ น ค่ะ คือ น เปนคนเรียบร้อย ย้ายมาจาก รร หญิงล้วน น หน้าตาดี ตอนเข้าใหม่ๆ ก็มีแต่คนจีบ เป็นคนที่ดีมาก เกรงใจเพื่อน แต่ น ไม่เคยมีแฟนมาก่อน โรงเรียนเก่าไม่มีผช จนมาเรียนที่นี่. น ก้ชอบ ผช คนนึง ชื่อ P พวกเราก็อือก็น่ารักดีนะ. ไรงี้ น ชอบ p มานานมาก จนวันนึง น เดินขอเข้าไปขอเบอร์ p เอง เราก็งงๆกันนะว่า น กล้าได้ไง. น กับ p ก็คุยกันจนกระทั่งเขาสองคนเป็นแฟนกัน เราและเพื่อนๆ ก็เริ่มสนิทกับ p พักหลังๆ น ชอบไปบ้าน p บ่อยๆ ไปเที่ยว ไปไหนมาไหนกันบ่อยๆ เราก็ไม่ได้เอะใจไรมาก น เป็นคนขี่รถไม่แข็ง คือเพื่งเริ่มขี่ได้ แต่ น ติด p มาก คือยอมทุกอย่าง p งี่เง่า เจ้าชู้ คุยเยอะ น ก็ยอม ถึงขนาดขี่รถไปบ้าน p คนเดียวบ่อยมาก และมันก็ไกลด้วย แต่เราไม่รู้ว่า น ไปบ้าน p จนเราเพิ่งมาทราบทีหลัง ว่า ไปบ่อยแลบ่อยมาก มีอยู่วันนึง เรานัดกันมาซ้อมเต้นซึ่งต้องสอบในวิชาพละ น เป็นคนรับผิดชอบต้องเอาโนตบุ้กมา พวกเราก่มารอ น นานมาก โทรหา น ก็บอกว่า กำลังออกไปแล้ว พวกเราก่เริ่ม งงว่าทำไมมันนานมาก ทั้งๆที่บ้านของ น อยู่ใกล้ รร เราก็โทรกันอีก น ก้ไม่รับ พักนึง น โทรมาบอกว่า รถล้ม สรุปคือ น ไปบ้าน p แล้วตอนกลับ น รถล้ม พวกเราแบบโมโหมาก คือ น บอกว่ากำลังออกไปแล้วซึ่งเรารอกัน2 ชั่วโมงได้ โทหาก้ไม่รับแล้วมาบอกอีกทีว่ารถล้ส พวกเราต้องขี่รถไปดู คือ น รถล้มจริง เป็นแผล พวกเราก่จะพาไป รพ แต่ไปไม่ได้เพราะพ่อกับแม่ของ น ทำงาน ยุ รพ เราเลยต้องพาไปคลินิกซึ่งไกลมาก ใจนึงก็คิดว่า ไม่น่าช่วยทำกะบเพื่อนแบบนี้เห็น ผช ดีกว่างาน ใจนึงก็สงสาร พอมาบ้าน น พ่อแม่ น ก็ถาม เราก่ช่วยกันโกหก ว่า ล้มแถว รร ! น เป็นแบบนี้หลายครั้ง พวกเราเริ่ม anti p เพราะ p เจ้าชู้ นิสัยไม่ดี จน น รู้ว่าเพื่อนไม่ชอบก็ไม่เคยมาปรึกษา หรือบอกอะไรเลย เกิดเรื่องทำนองนี้หลายครั้งจนพวกเราเริ่มเซ็งและเรื่มปล่อย น แล้ว เราบอก น ไม่เคยฟังเลย จนมีวันนึง น เครียด เราไปหา น ที่บ้าน น บอกกะบเราว่า น มีอะไรกับ p แล้ว ซึ่ง ตอนนั้น p กับ น ทะเลาะกะน แล้วบอกให้ น ออกมาเจอ แต่เราไมมห้ไป p บอก น ว่า ถ้า น ไม่มา จะเอาคลิปตอนมีไรกันโพสเฟส ทำให้ น เครียเมาก. P โทมาหาน หลายครั้ง เรารับ p มันด่าเรา. เดี๋ยวมาต่อนะคะ
อุทาหรณ์ คนที่เคยช่วยเพื่อน ปลอบใจเพื่อน เมื่อเพื่อนอกหักเสียใจ!
เริ่มเลยละกันนะค่ะ ..
ตอนมัธยมกลุ่มเรามีกัน 5 คน คือ เรา ป บ ม และ น ซึ่ง น เพิ่งย้ายเข้ามาตอน ม4 และ ม ย้ายออกไปตอน ม3 ค่ะ
เรื่องที่เราจะเล่าเกี่ยวกับ น ค่ะ คือ น เปนคนเรียบร้อย ย้ายมาจาก รร หญิงล้วน น หน้าตาดี ตอนเข้าใหม่ๆ ก็มีแต่คนจีบ เป็นคนที่ดีมาก เกรงใจเพื่อน แต่ น ไม่เคยมีแฟนมาก่อน โรงเรียนเก่าไม่มีผช จนมาเรียนที่นี่. น ก้ชอบ ผช คนนึง ชื่อ P พวกเราก็อือก็น่ารักดีนะ. ไรงี้ น ชอบ p มานานมาก จนวันนึง น เดินขอเข้าไปขอเบอร์ p เอง เราก็งงๆกันนะว่า น กล้าได้ไง. น กับ p ก็คุยกันจนกระทั่งเขาสองคนเป็นแฟนกัน เราและเพื่อนๆ ก็เริ่มสนิทกับ p พักหลังๆ น ชอบไปบ้าน p บ่อยๆ ไปเที่ยว ไปไหนมาไหนกันบ่อยๆ เราก็ไม่ได้เอะใจไรมาก น เป็นคนขี่รถไม่แข็ง คือเพื่งเริ่มขี่ได้ แต่ น ติด p มาก คือยอมทุกอย่าง p งี่เง่า เจ้าชู้ คุยเยอะ น ก็ยอม ถึงขนาดขี่รถไปบ้าน p คนเดียวบ่อยมาก และมันก็ไกลด้วย แต่เราไม่รู้ว่า น ไปบ้าน p จนเราเพิ่งมาทราบทีหลัง ว่า ไปบ่อยแลบ่อยมาก มีอยู่วันนึง เรานัดกันมาซ้อมเต้นซึ่งต้องสอบในวิชาพละ น เป็นคนรับผิดชอบต้องเอาโนตบุ้กมา พวกเราก่มารอ น นานมาก โทรหา น ก็บอกว่า กำลังออกไปแล้ว พวกเราก่เริ่ม งงว่าทำไมมันนานมาก ทั้งๆที่บ้านของ น อยู่ใกล้ รร เราก็โทรกันอีก น ก้ไม่รับ พักนึง น โทรมาบอกว่า รถล้ม สรุปคือ น ไปบ้าน p แล้วตอนกลับ น รถล้ม พวกเราแบบโมโหมาก คือ น บอกว่ากำลังออกไปแล้วซึ่งเรารอกัน2 ชั่วโมงได้ โทหาก้ไม่รับแล้วมาบอกอีกทีว่ารถล้ส พวกเราต้องขี่รถไปดู คือ น รถล้มจริง เป็นแผล พวกเราก่จะพาไป รพ แต่ไปไม่ได้เพราะพ่อกับแม่ของ น ทำงาน ยุ รพ เราเลยต้องพาไปคลินิกซึ่งไกลมาก ใจนึงก็คิดว่า ไม่น่าช่วยทำกะบเพื่อนแบบนี้เห็น ผช ดีกว่างาน ใจนึงก็สงสาร พอมาบ้าน น พ่อแม่ น ก็ถาม เราก่ช่วยกันโกหก ว่า ล้มแถว รร ! น เป็นแบบนี้หลายครั้ง พวกเราเริ่ม anti p เพราะ p เจ้าชู้ นิสัยไม่ดี จน น รู้ว่าเพื่อนไม่ชอบก็ไม่เคยมาปรึกษา หรือบอกอะไรเลย เกิดเรื่องทำนองนี้หลายครั้งจนพวกเราเริ่มเซ็งและเรื่มปล่อย น แล้ว เราบอก น ไม่เคยฟังเลย จนมีวันนึง น เครียด เราไปหา น ที่บ้าน น บอกกะบเราว่า น มีอะไรกับ p แล้ว ซึ่ง ตอนนั้น p กับ น ทะเลาะกะน แล้วบอกให้ น ออกมาเจอ แต่เราไมมห้ไป p บอก น ว่า ถ้า น ไม่มา จะเอาคลิปตอนมีไรกันโพสเฟส ทำให้ น เครียเมาก. P โทมาหาน หลายครั้ง เรารับ p มันด่าเรา. เดี๋ยวมาต่อนะคะ