เมื่อก่อนตอนทำงานใหม่ๆ เงินเดือน 9000 ใช้อย่างกับราชาไม่เคยมีเงินเก็บออกเท่าไหร่ใช้หมดไม่เคยกลัวด้วยว่าจะไม่มีเงิน
มือถือเปลี่ยนใหม่ตลอด ผ่อนเอา ผ่อนหมดเปลี่ยนใหม่ ตอนนั้นเคยนึกว่าถ้ามีเงินเก็บสักสองสามแสนคงใช้เงินสบายซื้ออะไรที่อยากได้ มากมาย
พอมาลองเริ่มออมเงินจริงจังพื่อที่จะได้ซื้อของที่ตั้งใจไว้เก็บไปเก็บมาจนถึงวันนี้ได้มากว่าที่คิดไว้ 6-7 เท่า
แต่ความอยากได้ที่จะซื้อของนั้นไม่เหลือเลย ทุกวันนี้กลายเป็นคนเรียกว่างงกก้อได้ มือถือนี่ใช้หลายปีกว่าจะเปลี่ยนไม่พังไม่เปลี่ยน
เสื้อรองเท้า เก่าแต่ไม่ขาดก้อใส่ไป ไปกินในห้างแพงๆรู้สึกเสียดายเงินมากๆ ชอบไปซื้อของลดราคาในโลตัสมากิน
ไม่รู้เพราะอะไรทำให้นิสัยการใช้เงินเปลี่ยนไป
มีใครเป็นบ้างยิ่งมีเงินเก็บมากยิ่งงกขึ้น
มือถือเปลี่ยนใหม่ตลอด ผ่อนเอา ผ่อนหมดเปลี่ยนใหม่ ตอนนั้นเคยนึกว่าถ้ามีเงินเก็บสักสองสามแสนคงใช้เงินสบายซื้ออะไรที่อยากได้ มากมาย
พอมาลองเริ่มออมเงินจริงจังพื่อที่จะได้ซื้อของที่ตั้งใจไว้เก็บไปเก็บมาจนถึงวันนี้ได้มากว่าที่คิดไว้ 6-7 เท่า
แต่ความอยากได้ที่จะซื้อของนั้นไม่เหลือเลย ทุกวันนี้กลายเป็นคนเรียกว่างงกก้อได้ มือถือนี่ใช้หลายปีกว่าจะเปลี่ยนไม่พังไม่เปลี่ยน
เสื้อรองเท้า เก่าแต่ไม่ขาดก้อใส่ไป ไปกินในห้างแพงๆรู้สึกเสียดายเงินมากๆ ชอบไปซื้อของลดราคาในโลตัสมากิน
ไม่รู้เพราะอะไรทำให้นิสัยการใช้เงินเปลี่ยนไป