รู้จักกันโดยบังเอิญ เราเเอดเค้าไป เค้าทักเรามา ตั้งแต่วันนั้นก็คุยกันมาจนวันนี้ เกือบๆปีล่ะค่ะ คุยกันเกือบทุกวัน คุยกันหลายๆเรื่อง คุยกับเค้าเเล้วเป็นตัวเอง เค้าดูเป็นห่วงเรา แคร์เราดี แต่เวลาเจอหน้ากันก็ทักทายแต่ก็ไม่สนิทเหมือนในแชทแบบต่างคนต่างยังเขินๆอ่ะค่ะ เอ่อเรากับเค้าอยู่รร.เดียวกันน่ะค่ะ เมื่อก่อนเค้าเคยพูดถึงคนที่เค้าแอบชอบให้เราฟังด้วยค่ะแต่ไม่บ่อย เมื่อก่อนเรายังไม่ได้คิดอะไร เลยไม่รู้สึกอะไร แต่คุยไปเรื่อยๆตอนนี้กลายเป็นนเราเองที่เริ่มหวั่นไหวแล้วค่ะ แล้วเราก็รู้สึกได้ว่าเค้าเริ่มห่างเราไปแล้วเหมือนกัน เรารู้สึกเหมือนเราเป็นแค่ที่ระบาย รับฟังปัญหา เพื่อนคุยแก้เหงา แค่นัน ตอนนี้เราไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลยค่ะ มันไม่ชัดเจน เราไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรกับเรามั้ย หรือไม่ได้คิดอะไรกับเราเลย กลัวจะสำคัญตัวเองผิดไป
คุยกันมานาน คุยกันเกือบทุกวัน เค้าคิดยังไงกับเราค่ะ แค่ตัวแก้เหงามั้ย??