สวัสดีครับ เนื่องจากตอนดึกๆ ไม่มีอะไรทำ และนอนไม่หลับเพื่อนผมเลยส่งนี้มาให้อ่านผมนี่นอนไม่หลับหนักเลยครับ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในบอร์ด 2ch ในญี่ปุ่นครับ เป็นเรื่องของคนๆ หนี่งที่เกิดขึ้นบนรถไฟ แล้วเขาก็พบกับความแปลกๆ มากมายซึ่งผมขอแทนตัวเจ้าของเรื่องว่า จขกท แล้วจึงใส่ชื่อลงว่า Hasumi ส่วนคนอื่นๆ ผมแทนว่าใครสักคนแล้วกันครับแต่จงจำไว้ว่าพวกเขาไม่ใช่คนเดียวกันนะครับ โดยเรื่องเป็นดังนี้
จขกท: อาจจะคิดไปเองนะ จะเอาบอกดีไหมเนี่ย
ใครสักคน: ว่ามา
ใครสักคน: เกิดอะไรขึ้น
จขกท: ผมอยู่บนรถไฟ แต่ว่ามีอะไรบ้างอย่างแปลกๆ
ใครสักคน: หืม...
จขกท: ผมนั่งรถไฟไปทำงานตลอด แต่ไม่รู้ทำไมรถยังไม่ยอมจอดเลยที่สถานีไหนมาสักยี่สิบนาทีแล้วครับ ปกติ แค่ ห้า หก นาที อย่างมาก แปดนาที ก็ควรจะถึงแล้ว อ้อตอนนี้มีผู้โดยสายอยู่ห้าคน แต่ก็หลับหมดเลย
ใครสักคน: เอ็งเผลอขึ้นรถไฟด่วนหรือเปล่า
ใครสักคน: เป็นรถไฟความเร็วสูงหรือเปล่าฮะ
จขกท: ก็นะ บางทีผมอาจจะนั่งเลยสถานีก็เป็นได้นะ ผมจะรออีกสักหน่อยแล้วกัน ถ้าเจออะไรแปลกๆ เดี๋ยวมาโพสครับ
ใครสักคน: ลองไปดูที่ท้ายขบวนดิ ดูคนพนักงานสักหน่อยนะ
ใครสักคน: แย่แน่ถ้าคนขับเกิดชักขึ้นมาก็แย่แน่ นายควรไปดูสักหน่อยนะ
จขกท: รถยังไม่หยุดเลย ก็ได้ ผมจะไปดูสักหน่อย
จขกท: มันมีม่านอะไรสักอย่างบังหน้าต่างไว้อะครับ ผมมองไม่เห็นคนขับเลย และเส้นทางรถไฟนี่ก็เหมือนทางรถไฟส่วนบุคคลในชิกุโอกะ
ใครสักคน: เคาะกระจกยัง
จขกท: ลองแล้วแต่ไม่มีใครตอบเลย
ใครสักคน: มองออกไปนอกรถไฟดิ เห็นอะไรบ้าง พวกชื่อสถานี ไรงี้
Hasumi : ตอนนี้รถไฟออกจากอุโมงค์อะไรสักอย่าง รถไฟช้าลงละ แต่แถวนี้ไม่เคยมีอุโมงค์นิน่า นี่มันรถไฟจากชิน อามามาซุ
จขกท: ตอนนี้มันหยุดแล้วละครับ
ใครสักคน: นายไม่ได้กำลังคิดจะลงจากรถใช่ไหมฮะ
Hasumi: ตอนนี้ผมอยู่ที่สถานีคิซารากิ บางที่ผมอาจลองลงดู แต่ผมไม่เคยได้ยินชื่อสถานีมาก่อนเลย
ใครสักคน: ลองเช็คดูดิ
ใครสักคน: อย่าๆ นั่งไปถึงสุดสายดิ
ใครสักคน: โอ้ว แต่บางที่รถอาจออกไปแล้วก็ได้
ใครสักคน: นายขึ้นรถไฟตั้งแต่เมื่อไหร่อะ
Hasumi: ผมเพิ่งลงมาจากรถแล้วอะ สถานีตอนนี้เงียบมาก ไม่มีใครอยู่เลย ผมคิดว่าผมขึ้นรถตั้งแต่ห้าทุ่มสี่สิบได้มั่ง
ใครสักคน: ผมพยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานีคิซารากิแล้วแต่ไม่พบเลย แล้วนายก็นั่งรถไฟมาร่วมชั่วโมง แปลกดีนะ
ใครสักคน: ใช่ ทางนี้ก็ไม่พบข้อมูลเหมือนกัน
Hasumi: ผมกำลังหาตารางเดินรถ แต่ไม่เจอเลยอะ รถไฟยังคงจอดอยู่เลย ตอนนี้การกลับไปที่รถไฟจึงเป็นทางที่ปลอดภัยที่สุด แล้วตอนนี้มันก็ออกตัวไปแล้วละครับตอนที่กำลังพิมพ์
ใครสักคน: ตอนนี้มีใครอยู่บ้าง หรือตึกอะไรบ้างไหม มันแปลกๆแล้วละ ข้างนอกนั้นหนาวนะ ดูแลตัวเองด้วยละ
Hasumi: ผมกำลังหารถแท๊กซี่แล้วละครับ ขอบคุณมากจริงๆ
ใครสักคน: เจ๋ง ดูแลตัวเองดีๆ ละ
ใครสักคน: พลาดรถไฟเที่ยวสุดท้าย และอยู่ในสถานีร้าง โคตรสงสัยเลยว่านายโชคดีถ้านายเจอแท๊กซี
ใครสักคน: ดูเหมือนว่าเจ้าของกระทู้จะเข้าสู่โลก 2 มิติเรียบร้อยแบ้ว
Hasumi: ผมหาแท๊กซี่ไม่ได้เลยอะ
ใครสักคน: โทร 110 เลย (เบอร์โทรสายด่วนตำรวจ)
ใครสักคน: โทรหาบริษัทแท๊กซี่เลย
ใครสักคน: ถ้ามีโทรศัพท์สาธารณะอยู่ใกล้ๆ ลองหาเบอร์บริษัทแท๊กซีดูๆ ในสมุดโทรศัพท์
Hasumi: ผมโทรหาที่บ้านแล้ว และขอให้มารับผม แต่ไม่มีใครรู้จักสถานีคิซารากิเลย พวกเขากำลังดูแผนที่และกำลังมาหา แต่ผมก็เริ่มกลัวนิดหน่อยแล้ว
ใครสักคน: แล้วคนอื่นเป็นไงบ้าง มีแต่นายที่ลงจากรถไฟงั้นเหรอ
ใครสักคน: ผมกำลังหาผ่านอินเตอร์เน็ตอยู่ แต่ไม่มีสถานีคิซารากิอยู่เลย หรือผมจะเข้าใจผิดว่ามันอยู่แถวๅ ชิน ฮามามาซุ เดี๋ยวเช็คผ่าน Yahoo แปบๆ
Hasumi: ผมกำลังหาโทรศัพท์สาธารณะอยู่ แต่ไม่มีเลย ผมอยู่คนเดียว ในที่ๆ ถูกเรียกว่าคิซารากิ
ใครสักคน: บางที่โทรศัพท์ก็อยู่นอกสถานีนะ
Hasumi: ผมดูชื่อสถานี แต่ชื่อของมันมีตัวคันจิที่แปลว่าปีศาจอยู่ด้วย แต่อ่านว่าคิซารากิ
ใครสักคน: สถานีปีศาจ อึ๋ย
ใครสักคน:
เป็นเด็กติดเกมเปล่าเนี่ย เพราะว่ามีชื่อเกมขึ้นมาตอนหาผ่านกูเกิ้ล
ใครสักคน: บอกชื่อสถานีที่อยู่ก่อนกับหลังสถานีคิซารากิมาหน่อยมาหน่อยดิ
Hasumi: หมายความว่าไง เกมอะไร อ่อ แล้วก็ไม่มีชื่อสถานีก่อนหรือหลังสถานีนี้ด้วยครับ
ใครสักคน: กลับไปที่ชานชาลาเลยนาย
ใครสักคน: รีบวิ่งเลย นายอาจจะทันขึ้นรถก็ได้นะ
ใครสักคน: มันต้องมีบ้านคนรอบๆ สถานีดิ ใช่เปล่า
Hasumi: แน่นอนว่ามี ผมไม่ได้บอกตั้งแต่แรกเพราะกำลังกลัวอยู่ ผมกำลังรอพ่อแม่โทรกลับอยู่แถวๆ ชานชาลาผมพยายามเช็คข้อมูลสถานที่แล้วโดยใช้ I Mode แต่มันบอกว่า “ไม่สามารถค้นหาตำแหน่งได้”มั่ง ตอนนี้ผมอยากกลับบ้านแล้ว
Hasumi: แถวนี้มันไม่มีอะไรเลย มีแต่ทุ่งหญ้าและภูเขา ผมคิดว่าจะออกไปจากที่นี้ได้ถ้าผมเดินไปตามรางรถไฟ ขอบคุณอีกครั้ง จะคิดว่านี่เป็นเรื่องล้อเล่นก็ได้นะ แต่ผมจะโพสต่อได้ไหมถ้าเกิดเจออะไรขึ้นมาอีก
ใครสักคน: ได้ดิ ดูแลตัวเองด้วย
ใครสักคน: แน่นอน แต่อย่าให้แบทหมดละ ตอนนี้มือถือคือชีวิตของนาย
ใครสักคน: เฮ้ย นายจะหาสัญญาณโทรศัพท์ใจกลางชนบทได้ยังไง ฉันคิดว่านายน่าจะอยู่ไม่ห่างจากสถานีแล้วละ
ใครสักคน: อยู่คนเดียวในคืนที่หนาวเหน็บที่สถานีรถไฟร้าง เดี๋ยวอีกสักพักไฟคงดับและคงมืดหมด
ใครสักคน: บางที่ทางที่ดีที่สุด คือรอจนฟ้าสว่างที่สถานี
ใครสักคน: นี่ต้องเชี่ยมากแน่ๆ
Hasumi: ผมโทรหาพ่อ แล้วเขาก็สงสัยหลายอย่าง แต่ผมไม่หาไม่ได้ว่าอยู่ที่ไหน พวกเขาบอกให้ผมโทรหาตำรวจที่ผมก็ไม่อยากทำเท่าไหร่ แต่คงต้องทำ
ใครสักคน: ฉันคิดว่านายควรรอจนกว่าฟ้าจะสว่างนะก่อนที่จะหาทางทำอะไรสักอย่าง
ใครสักคน: จะให้รอในคืนที่น่ากลัวแบบนี้ อยู่ในที่ๆ เต็มไปด้วยเรื่องลี้ลับเนี่ยนะ อึ๋ย
ใครสักคน: ^ เดินอยู่ในทางในอุโมงค์ในคืนที่น่ากลัวแบบนี้ และอยู่ในทางรถไฟสายมรณะเนี่ยนะ อึ๋ย
Hasumi: ผมโทรหาตำรวจละและพยายามอธิบายสุดๆแล้วว่าตอนนี้ผมเจออะไร แต่พวกเขาคิดว่าผมล้อเล่นและโมโหใส่อีก ผมกลัวก็เลยขอโทษไป
ใครสักคน: จะขอโทษเพื่อ? นายควรหยุดดิ้นรนได้แล้วนะ แล้วรอรถขบวนแรก
ใครสักคน: มีอะไรอยู่รอบๆ สถานีบ้างละ มีอะไรไหมตรงนั้น?
Hasumi: ผมได้ยินเสียงกลองรัวพร้อมๆกับเสียงระฆังหรืออะไรสักอย่างตรงแยก บอกตรง ตอนนี้ผมไม่รู้ทำอะไรแล้วอะ
ใครสักคน: กลับไปสถานีตอนนี้เลย Hasumi มันเป็นทางที่ดีที่สุดแล้วที่นายจะกลับบ้าน
ใครสักคน: นั้นไง...เริ่มแล้วละ
ใครสักคน: มันมีงานเทศกาลแถวนั้นหรือเปล่า
Hasumi: พวกนายอาจคิดว่าฉันล้อเล่น ตอนนี้ผมไม่กล้าหันไปมองข้างหลังแล้ว ผมเองก็อยากกลับไปที่สถานีนะแต่ผมไม่กล้าหันกลับไป
ใครสักคน: อย่าหันหลัง วิ่งให้สุดไปเลย
ใครสักคน: ตอนนี้นายกลับไปที่สถานีไม่ได้แล้ว วิ่งออกอุโมงค์ไป ฉันแน่ใจว่านายอยู่อีกไม่ไกลแล้ว
จขกท: มีคนจากข้างหลังผมตะโกนออกมาว่า “เฮ้ยอย่าเดินบนรางรถไฟ มันอันตราย” และพอผมหันไปมองดูว่าใคร ก็เห็นเป็นชายแก่ขาเดียวยืนอยู่ แต่เขาก็หายตัวไปแล้ว ตอนนี้ผมกลัวมากจนก้าวขาไม่ออก
ใครสักคน: ตูบอกให้
อย่าหัน วิ่งต่อไป
ใครสักคน: เย็นไว้น้องชาย โอเค? ฟังนะ ลองมองหาดิว่าเสียงกลองมาจากไหน ต้องมีใครกำลังเล่นอยู่แน่ๆ
ใครสักคน: ^ แกกำลังจะพา Hasumi ไปไหนห่ะ
ใครสักคน: เดี๋ยวนะ รู้ได้ไงว่าสิ่งที่นายเห็นเป็นคนแก่ในเมื่อเห็นแค่ขาเดียว
ใครสักคน: ^ ตูว่าจขกทหมายถึงคนแก่ขาขาดมากกว่านะ
ใครสักคน: ต้องเป็นคนที่ตายบนรางรถไฟแน่ๆ
Hasumi: ผมไปต่อไม่ไหวแล้ว เสียงกลองก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
ใครสักคน: รอจนเช้า คงน่ากลัวน้อยลงแน่ๆ ถ้ามีแสงสว่าง
ใครสักคน: ดีใจจริ๊งงงงง ตูอยู่บนรถไฟ
จขกท: ผมยังมีชีวิตอยู่ แต่ผมหกล้มเริ่มมีเลือดออกแล้ว เท้าก็แพงไปหมด ผมนั่งอยู่ที่พื้น ผมยังไม่อยากตาย
ใครสักคน: จะดีกว่าไหม ถ้านายออกจากอุโมงค์ได้ ออกมาได้แล้ว โทรหาความช่วยเหลือเลย
Hasumi: ผมโทรหาที่บ้านละครับ พ่อผมโทรหาตำรวจ และเสียงนั้นก็ใกล้เข้ามาอีก
ใครสักคน: ได้โปรดหวังว่าจะไม่ใช่เสียงรถไฟนะ หรืออาจจะสายไปแล้ว
จขกท: ในที่สุด ผมก็มาถึงปากอุโมงค์ได้แล้ว มันชื่อว่าอุโมงค์อิซานุกิ เสียงนั้นยังเขามาใกล้เรื่อยๆ ผมกำลังออกจากปากอุโมงค์ ถ้าผมปลอดภัยละก็จะกลับมาโพสอีกครั้ง
ใครสักคน: โชคดีนะ
ใครสักคน: ถึงตรงนี้ ลืมเรื่องรถไฟกับสถานีซะ ลืมให้หมด ลืมว่ามีบางคนกำลังทำร้ายนาย เสียงที่นายได้ยินเป็นแค่คิดไปเอง ออกจากอุโมงค์นั้นซะ ถ้านายหยุด นายจะยอมแพ้ต่ออะไรสักอย่างที่ไม่อยู่ในโลกใบนี้
จขกท: ผมออกมาจากอุโมงค์แล้ว มีคนอยู่ข้างหน้าด้วย นายพูดถูก ขอบคุณมากๆนะ ตอนนี้หน้าผมเต็มไปด้วยน้ำตา บางทีชายคนนั้นอาจคิดว่าผมเป็นสัตว์ประหลาดก็ได้นะ
ใครสักคน: เฮ้ย Hasumi อย่าตายนะโวย
ใครสักคน: หยุดนะเฟ้ย นั้นไม่ดีแล้ว
ใครสักคน: มีคนอยู่ตรงทางรถไฟกลางดึกเนี่ยนะ โคตรแปลกเลยว่ะ
จขกท: เขาใจดีและดูเป็นห่วงผมด้วยอะ เขากำลังเรียกรถไฟพาผมไปยังสถานีที่ใกล้ที่สุด เดี๋ยวผมจะหาโรงแรมพักแล้วกันนะ ขอบคุณ ขอบคุณออกมาจากใจจริงเลย
ใครสักคน: Hasumi บอกหน่อยได้ไหมว่า นายถามหมอนั่นหรือยังว่าที่นี่ที่ไหน
ใครสักคน:
ดูเป็นห่วงนายขนาดนั้นเลย จริงดิ ฟังแล้วดูขนลุกแปลกๆ
ใครสักคน: ไอ้นี้ไม่ใช่คนดีแน่ๆ ใครจะบ้ามายืนอยู่กลางรางรถไฟกลางดึกว่ะ
ต้องเป็นผีหรืออะไรสักอย่างแน่ๆ Hasumi วิ่ง
Hasumi: ผมถามแล้วนะ เขาบอกว่าที่นี้คือฮินะ ฟังดูแล้วไม่น่าจะเป็นอย่างนั้น
ใครสักคน: Hasumi ลงจากรถไฟ
ใครสักคน: เดี๋ยวนะ Hasumi ฮินะอยู่ที่ไหน
จขกท: ตอนนี้รถกำลังขึ้นภูเขา ผมไม่รู้ว่ารถไฟจะไปไหน และตอนนี้เขาก็ไม่ได้พูดแล้วละครับ
ใครสักคน: บางที เพราะนายกำลังยุ่งอยู่กับโทรศัพท์อยู่
ใครสักคน: ไม่นะ ไม่นะ Hasumi นายได้โทรหาพ่อแม่หรือยังหลังจากออกจากอุโมงค์และขอความช่วยเหลือจากผู้ชายคนนี้
ใครสักคน: Hasumi เรียกตำรวจเถอะนะ นี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายแล้ว
Hasumi: แบทใกล้หมดแล้ว แล้วสิ่งแปลกๆก็เริ่มเกิดขึ้น ผมกำลังจะหนีอีกครั้ง หมอนี่พูดกับตัวเองเกี่ยวกับเรื่องแปลกๆ มาได้สักพักแล้ว รอให้สบโอกาสก่อนนะ โพสนี่โพสสุดท้ายสำหรับตอนนี้แล้วนะครับ
หลังจากนั้น Hasumi ก็ไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย
ต้นฉบับ :
http://www.creepypasta.com/kisaragi-station/
http://llike.net/2ch/fear/kisaragi.htm
แปลโดย ผม กับ เพื่อนเอกภาษาต่างประเทศผู้ชอบภาษาญี่ปุ่นอย่างมาก
Creepypasta ยามดึก เสนอเรื่อง Kisaragi Station
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในบอร์ด 2ch ในญี่ปุ่นครับ เป็นเรื่องของคนๆ หนี่งที่เกิดขึ้นบนรถไฟ แล้วเขาก็พบกับความแปลกๆ มากมายซึ่งผมขอแทนตัวเจ้าของเรื่องว่า จขกท แล้วจึงใส่ชื่อลงว่า Hasumi ส่วนคนอื่นๆ ผมแทนว่าใครสักคนแล้วกันครับแต่จงจำไว้ว่าพวกเขาไม่ใช่คนเดียวกันนะครับ โดยเรื่องเป็นดังนี้
จขกท: อาจจะคิดไปเองนะ จะเอาบอกดีไหมเนี่ย
ใครสักคน: ว่ามา
ใครสักคน: เกิดอะไรขึ้น
จขกท: ผมอยู่บนรถไฟ แต่ว่ามีอะไรบ้างอย่างแปลกๆ
ใครสักคน: หืม...
จขกท: ผมนั่งรถไฟไปทำงานตลอด แต่ไม่รู้ทำไมรถยังไม่ยอมจอดเลยที่สถานีไหนมาสักยี่สิบนาทีแล้วครับ ปกติ แค่ ห้า หก นาที อย่างมาก แปดนาที ก็ควรจะถึงแล้ว อ้อตอนนี้มีผู้โดยสายอยู่ห้าคน แต่ก็หลับหมดเลย
ใครสักคน: เอ็งเผลอขึ้นรถไฟด่วนหรือเปล่า
ใครสักคน: เป็นรถไฟความเร็วสูงหรือเปล่าฮะ
จขกท: ก็นะ บางทีผมอาจจะนั่งเลยสถานีก็เป็นได้นะ ผมจะรออีกสักหน่อยแล้วกัน ถ้าเจออะไรแปลกๆ เดี๋ยวมาโพสครับ
ใครสักคน: ลองไปดูที่ท้ายขบวนดิ ดูคนพนักงานสักหน่อยนะ
ใครสักคน: แย่แน่ถ้าคนขับเกิดชักขึ้นมาก็แย่แน่ นายควรไปดูสักหน่อยนะ
จขกท: รถยังไม่หยุดเลย ก็ได้ ผมจะไปดูสักหน่อย
จขกท: มันมีม่านอะไรสักอย่างบังหน้าต่างไว้อะครับ ผมมองไม่เห็นคนขับเลย และเส้นทางรถไฟนี่ก็เหมือนทางรถไฟส่วนบุคคลในชิกุโอกะ
ใครสักคน: เคาะกระจกยัง
จขกท: ลองแล้วแต่ไม่มีใครตอบเลย
ใครสักคน: มองออกไปนอกรถไฟดิ เห็นอะไรบ้าง พวกชื่อสถานี ไรงี้
Hasumi : ตอนนี้รถไฟออกจากอุโมงค์อะไรสักอย่าง รถไฟช้าลงละ แต่แถวนี้ไม่เคยมีอุโมงค์นิน่า นี่มันรถไฟจากชิน อามามาซุ
จขกท: ตอนนี้มันหยุดแล้วละครับ
ใครสักคน: นายไม่ได้กำลังคิดจะลงจากรถใช่ไหมฮะ
Hasumi: ตอนนี้ผมอยู่ที่สถานีคิซารากิ บางที่ผมอาจลองลงดู แต่ผมไม่เคยได้ยินชื่อสถานีมาก่อนเลย
ใครสักคน: ลองเช็คดูดิ
ใครสักคน: อย่าๆ นั่งไปถึงสุดสายดิ
ใครสักคน: โอ้ว แต่บางที่รถอาจออกไปแล้วก็ได้
ใครสักคน: นายขึ้นรถไฟตั้งแต่เมื่อไหร่อะ
Hasumi: ผมเพิ่งลงมาจากรถแล้วอะ สถานีตอนนี้เงียบมาก ไม่มีใครอยู่เลย ผมคิดว่าผมขึ้นรถตั้งแต่ห้าทุ่มสี่สิบได้มั่ง
ใครสักคน: ผมพยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานีคิซารากิแล้วแต่ไม่พบเลย แล้วนายก็นั่งรถไฟมาร่วมชั่วโมง แปลกดีนะ
ใครสักคน: ใช่ ทางนี้ก็ไม่พบข้อมูลเหมือนกัน
Hasumi: ผมกำลังหาตารางเดินรถ แต่ไม่เจอเลยอะ รถไฟยังคงจอดอยู่เลย ตอนนี้การกลับไปที่รถไฟจึงเป็นทางที่ปลอดภัยที่สุด แล้วตอนนี้มันก็ออกตัวไปแล้วละครับตอนที่กำลังพิมพ์
ใครสักคน: ตอนนี้มีใครอยู่บ้าง หรือตึกอะไรบ้างไหม มันแปลกๆแล้วละ ข้างนอกนั้นหนาวนะ ดูแลตัวเองด้วยละ
Hasumi: ผมกำลังหารถแท๊กซี่แล้วละครับ ขอบคุณมากจริงๆ
ใครสักคน: เจ๋ง ดูแลตัวเองดีๆ ละ
ใครสักคน: พลาดรถไฟเที่ยวสุดท้าย และอยู่ในสถานีร้าง โคตรสงสัยเลยว่านายโชคดีถ้านายเจอแท๊กซี
ใครสักคน: ดูเหมือนว่าเจ้าของกระทู้จะเข้าสู่โลก 2 มิติเรียบร้อยแบ้ว
Hasumi: ผมหาแท๊กซี่ไม่ได้เลยอะ
ใครสักคน: โทร 110 เลย (เบอร์โทรสายด่วนตำรวจ)
ใครสักคน: โทรหาบริษัทแท๊กซี่เลย
ใครสักคน: ถ้ามีโทรศัพท์สาธารณะอยู่ใกล้ๆ ลองหาเบอร์บริษัทแท๊กซีดูๆ ในสมุดโทรศัพท์
Hasumi: ผมโทรหาที่บ้านแล้ว และขอให้มารับผม แต่ไม่มีใครรู้จักสถานีคิซารากิเลย พวกเขากำลังดูแผนที่และกำลังมาหา แต่ผมก็เริ่มกลัวนิดหน่อยแล้ว
ใครสักคน: แล้วคนอื่นเป็นไงบ้าง มีแต่นายที่ลงจากรถไฟงั้นเหรอ
ใครสักคน: ผมกำลังหาผ่านอินเตอร์เน็ตอยู่ แต่ไม่มีสถานีคิซารากิอยู่เลย หรือผมจะเข้าใจผิดว่ามันอยู่แถวๅ ชิน ฮามามาซุ เดี๋ยวเช็คผ่าน Yahoo แปบๆ
Hasumi: ผมกำลังหาโทรศัพท์สาธารณะอยู่ แต่ไม่มีเลย ผมอยู่คนเดียว ในที่ๆ ถูกเรียกว่าคิซารากิ
ใครสักคน: บางที่โทรศัพท์ก็อยู่นอกสถานีนะ
Hasumi: ผมดูชื่อสถานี แต่ชื่อของมันมีตัวคันจิที่แปลว่าปีศาจอยู่ด้วย แต่อ่านว่าคิซารากิ
ใครสักคน: สถานีปีศาจ อึ๋ย
ใครสักคน:
ใครสักคน: บอกชื่อสถานีที่อยู่ก่อนกับหลังสถานีคิซารากิมาหน่อยมาหน่อยดิ
Hasumi: หมายความว่าไง เกมอะไร อ่อ แล้วก็ไม่มีชื่อสถานีก่อนหรือหลังสถานีนี้ด้วยครับ
ใครสักคน: กลับไปที่ชานชาลาเลยนาย
ใครสักคน: รีบวิ่งเลย นายอาจจะทันขึ้นรถก็ได้นะ
ใครสักคน: มันต้องมีบ้านคนรอบๆ สถานีดิ ใช่เปล่า
Hasumi: แน่นอนว่ามี ผมไม่ได้บอกตั้งแต่แรกเพราะกำลังกลัวอยู่ ผมกำลังรอพ่อแม่โทรกลับอยู่แถวๆ ชานชาลาผมพยายามเช็คข้อมูลสถานที่แล้วโดยใช้ I Mode แต่มันบอกว่า “ไม่สามารถค้นหาตำแหน่งได้”มั่ง ตอนนี้ผมอยากกลับบ้านแล้ว
Hasumi: แถวนี้มันไม่มีอะไรเลย มีแต่ทุ่งหญ้าและภูเขา ผมคิดว่าจะออกไปจากที่นี้ได้ถ้าผมเดินไปตามรางรถไฟ ขอบคุณอีกครั้ง จะคิดว่านี่เป็นเรื่องล้อเล่นก็ได้นะ แต่ผมจะโพสต่อได้ไหมถ้าเกิดเจออะไรขึ้นมาอีก
ใครสักคน: ได้ดิ ดูแลตัวเองด้วย
ใครสักคน: แน่นอน แต่อย่าให้แบทหมดละ ตอนนี้มือถือคือชีวิตของนาย
ใครสักคน: เฮ้ย นายจะหาสัญญาณโทรศัพท์ใจกลางชนบทได้ยังไง ฉันคิดว่านายน่าจะอยู่ไม่ห่างจากสถานีแล้วละ
ใครสักคน: อยู่คนเดียวในคืนที่หนาวเหน็บที่สถานีรถไฟร้าง เดี๋ยวอีกสักพักไฟคงดับและคงมืดหมด
ใครสักคน: บางที่ทางที่ดีที่สุด คือรอจนฟ้าสว่างที่สถานี
ใครสักคน: นี่ต้องเชี่ยมากแน่ๆ
Hasumi: ผมโทรหาพ่อ แล้วเขาก็สงสัยหลายอย่าง แต่ผมไม่หาไม่ได้ว่าอยู่ที่ไหน พวกเขาบอกให้ผมโทรหาตำรวจที่ผมก็ไม่อยากทำเท่าไหร่ แต่คงต้องทำ
ใครสักคน: ฉันคิดว่านายควรรอจนกว่าฟ้าจะสว่างนะก่อนที่จะหาทางทำอะไรสักอย่าง
ใครสักคน: จะให้รอในคืนที่น่ากลัวแบบนี้ อยู่ในที่ๆ เต็มไปด้วยเรื่องลี้ลับเนี่ยนะ อึ๋ย
ใครสักคน: ^ เดินอยู่ในทางในอุโมงค์ในคืนที่น่ากลัวแบบนี้ และอยู่ในทางรถไฟสายมรณะเนี่ยนะ อึ๋ย
Hasumi: ผมโทรหาตำรวจละและพยายามอธิบายสุดๆแล้วว่าตอนนี้ผมเจออะไร แต่พวกเขาคิดว่าผมล้อเล่นและโมโหใส่อีก ผมกลัวก็เลยขอโทษไป
ใครสักคน: จะขอโทษเพื่อ? นายควรหยุดดิ้นรนได้แล้วนะ แล้วรอรถขบวนแรก
ใครสักคน: มีอะไรอยู่รอบๆ สถานีบ้างละ มีอะไรไหมตรงนั้น?
Hasumi: ผมได้ยินเสียงกลองรัวพร้อมๆกับเสียงระฆังหรืออะไรสักอย่างตรงแยก บอกตรง ตอนนี้ผมไม่รู้ทำอะไรแล้วอะ
ใครสักคน: กลับไปสถานีตอนนี้เลย Hasumi มันเป็นทางที่ดีที่สุดแล้วที่นายจะกลับบ้าน
ใครสักคน: นั้นไง...เริ่มแล้วละ
ใครสักคน: มันมีงานเทศกาลแถวนั้นหรือเปล่า
Hasumi: พวกนายอาจคิดว่าฉันล้อเล่น ตอนนี้ผมไม่กล้าหันไปมองข้างหลังแล้ว ผมเองก็อยากกลับไปที่สถานีนะแต่ผมไม่กล้าหันกลับไป
ใครสักคน: อย่าหันหลัง วิ่งให้สุดไปเลย
ใครสักคน: ตอนนี้นายกลับไปที่สถานีไม่ได้แล้ว วิ่งออกอุโมงค์ไป ฉันแน่ใจว่านายอยู่อีกไม่ไกลแล้ว
จขกท: มีคนจากข้างหลังผมตะโกนออกมาว่า “เฮ้ยอย่าเดินบนรางรถไฟ มันอันตราย” และพอผมหันไปมองดูว่าใคร ก็เห็นเป็นชายแก่ขาเดียวยืนอยู่ แต่เขาก็หายตัวไปแล้ว ตอนนี้ผมกลัวมากจนก้าวขาไม่ออก
ใครสักคน: ตูบอกให้
ใครสักคน: เย็นไว้น้องชาย โอเค? ฟังนะ ลองมองหาดิว่าเสียงกลองมาจากไหน ต้องมีใครกำลังเล่นอยู่แน่ๆ
ใครสักคน: ^ แกกำลังจะพา Hasumi ไปไหนห่ะ
ใครสักคน: เดี๋ยวนะ รู้ได้ไงว่าสิ่งที่นายเห็นเป็นคนแก่ในเมื่อเห็นแค่ขาเดียว
ใครสักคน: ^ ตูว่าจขกทหมายถึงคนแก่ขาขาดมากกว่านะ
ใครสักคน: ต้องเป็นคนที่ตายบนรางรถไฟแน่ๆ
Hasumi: ผมไปต่อไม่ไหวแล้ว เสียงกลองก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
ใครสักคน: รอจนเช้า คงน่ากลัวน้อยลงแน่ๆ ถ้ามีแสงสว่าง
ใครสักคน: ดีใจจริ๊งงงงง ตูอยู่บนรถไฟ
จขกท: ผมยังมีชีวิตอยู่ แต่ผมหกล้มเริ่มมีเลือดออกแล้ว เท้าก็แพงไปหมด ผมนั่งอยู่ที่พื้น ผมยังไม่อยากตาย
ใครสักคน: จะดีกว่าไหม ถ้านายออกจากอุโมงค์ได้ ออกมาได้แล้ว โทรหาความช่วยเหลือเลย
Hasumi: ผมโทรหาที่บ้านละครับ พ่อผมโทรหาตำรวจ และเสียงนั้นก็ใกล้เข้ามาอีก
ใครสักคน: ได้โปรดหวังว่าจะไม่ใช่เสียงรถไฟนะ หรืออาจจะสายไปแล้ว
จขกท: ในที่สุด ผมก็มาถึงปากอุโมงค์ได้แล้ว มันชื่อว่าอุโมงค์อิซานุกิ เสียงนั้นยังเขามาใกล้เรื่อยๆ ผมกำลังออกจากปากอุโมงค์ ถ้าผมปลอดภัยละก็จะกลับมาโพสอีกครั้ง
ใครสักคน: โชคดีนะ
ใครสักคน: ถึงตรงนี้ ลืมเรื่องรถไฟกับสถานีซะ ลืมให้หมด ลืมว่ามีบางคนกำลังทำร้ายนาย เสียงที่นายได้ยินเป็นแค่คิดไปเอง ออกจากอุโมงค์นั้นซะ ถ้านายหยุด นายจะยอมแพ้ต่ออะไรสักอย่างที่ไม่อยู่ในโลกใบนี้
จขกท: ผมออกมาจากอุโมงค์แล้ว มีคนอยู่ข้างหน้าด้วย นายพูดถูก ขอบคุณมากๆนะ ตอนนี้หน้าผมเต็มไปด้วยน้ำตา บางทีชายคนนั้นอาจคิดว่าผมเป็นสัตว์ประหลาดก็ได้นะ
ใครสักคน: เฮ้ย Hasumi อย่าตายนะโวย
ใครสักคน: หยุดนะเฟ้ย นั้นไม่ดีแล้ว
ใครสักคน: มีคนอยู่ตรงทางรถไฟกลางดึกเนี่ยนะ โคตรแปลกเลยว่ะ
จขกท: เขาใจดีและดูเป็นห่วงผมด้วยอะ เขากำลังเรียกรถไฟพาผมไปยังสถานีที่ใกล้ที่สุด เดี๋ยวผมจะหาโรงแรมพักแล้วกันนะ ขอบคุณ ขอบคุณออกมาจากใจจริงเลย
ใครสักคน: Hasumi บอกหน่อยได้ไหมว่า นายถามหมอนั่นหรือยังว่าที่นี่ที่ไหน
ใครสักคน:
ใครสักคน: ไอ้นี้ไม่ใช่คนดีแน่ๆ ใครจะบ้ามายืนอยู่กลางรางรถไฟกลางดึกว่ะ
Hasumi: ผมถามแล้วนะ เขาบอกว่าที่นี้คือฮินะ ฟังดูแล้วไม่น่าจะเป็นอย่างนั้น
ใครสักคน: Hasumi ลงจากรถไฟ
ใครสักคน: เดี๋ยวนะ Hasumi ฮินะอยู่ที่ไหน
จขกท: ตอนนี้รถกำลังขึ้นภูเขา ผมไม่รู้ว่ารถไฟจะไปไหน และตอนนี้เขาก็ไม่ได้พูดแล้วละครับ
ใครสักคน: บางที เพราะนายกำลังยุ่งอยู่กับโทรศัพท์อยู่
ใครสักคน: ไม่นะ ไม่นะ Hasumi นายได้โทรหาพ่อแม่หรือยังหลังจากออกจากอุโมงค์และขอความช่วยเหลือจากผู้ชายคนนี้
ใครสักคน: Hasumi เรียกตำรวจเถอะนะ นี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายแล้ว
Hasumi: แบทใกล้หมดแล้ว แล้วสิ่งแปลกๆก็เริ่มเกิดขึ้น ผมกำลังจะหนีอีกครั้ง หมอนี่พูดกับตัวเองเกี่ยวกับเรื่องแปลกๆ มาได้สักพักแล้ว รอให้สบโอกาสก่อนนะ โพสนี่โพสสุดท้ายสำหรับตอนนี้แล้วนะครับ
หลังจากนั้น Hasumi ก็ไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย
ต้นฉบับ : http://www.creepypasta.com/kisaragi-station/
http://llike.net/2ch/fear/kisaragi.htm
แปลโดย ผม กับ เพื่อนเอกภาษาต่างประเทศผู้ชอบภาษาญี่ปุ่นอย่างมาก