คือผมเนี่ย มีประสบการณ์ที่แบบ ไม่ค่อยเข้าใจมากๆ มันเกิดขึ้นกับผมบ่อยมากไม่รู้ทำไม งั้นขอเข้าเรื่องเลยนะครับ
........
ขอแนะนำตัวสักนิดนะครับ
ผมพึ่งเรียนจบมาได้ปีกว่าๆ เรียนด้านArt ของมหาลัยรัฐแห่งนึง ก็ออกจะเป็นผู้ชายเซอร์ๆ แต่งตัวแนวๆหน่อย ตอนผมจบมา ผมก็เป็นคนธรรมดาๆคนนึงที่ไม่ได้มีไรมากชีวิต ก็เรื่อยๆ ซึ่งการหางานก็เป็นอะไรที่ ยากมาก แต่ก็ยังโชคดีที่ตอนจบมาผมได้ทำหนังแต่มันก็ไม่เวิค แบบมันไม่ใช่ทางก็เลยออกครับ สุดท้ายจบลงที่มาเป็น รับงานอิสระไปทั่ว มีไรก็ทำ ถ้าว่างมากๆก็จะเที่ยว(ผับ) ซึ่งมันก็เป็นชีวิตวัยรุ่นธรรมดาๆ แต่ไม่ใช่ว่าผมไม่หางานนะครับ หาตลอดแต่อย่างว่า งานสมัยนี้มันก็หายากเหมือนกันนะครับ ผมเป็นคนที่ ถ้าทำแล้วไม่ชอบหรือมันไม่ใช่ก็จะออก เพราะถึงทำไปไม่มีความสุขก็เท่านั้น (ในความคิดผมนะครับ)
อันนี้คือชีวิตสุดแสนจะธรรมดาของผม
...........นี่เป็นเหตุการณ์ที่เราเจอกันครับ........
..
ผมเป็นคนเจ้าชู้มาก ถ้าโสดนะครับ ซึ่งก็มีผู้หญิงมาให้ฟาดเรื่อย ผมไม่ได้หล่อนะครับ ไม่หล่อเลย แต่มันก็เป็นมายังงี้เรื่อยมา
ผมก็ใช้ชีวิตตามปกติของผมเรื่อยมาๆ จนผมมาเจอผู้หญิงที่แก่กว่าคนนึง เค้าแก่กว่าผม 5 ปี เราเจอกันในผับครับ ตอนนั้น เค้ามากับเพื่อน ซึ่งครั้งนั้นโป๊ะแตกมากที่ผมเข้าไปคุย ผมไม่ค่อยกล้าคุยหรอกครับ แต่มันอดไม่ได้จริงๆ พี่เค้าน่ารัก ขาว ตัวเล็กๆ และพอเค้าไปคุยสักพักเค้าก็หายไป ครับ กลับมาอีกทีพร้อมผู้ชาย ผมก็เงิ่บสิ อ่าว

ละ กูโดนตีนแน่ๆ และผมก็ถามเค้าว่าแฟนหรอ เค้าบอก ป่าว เพื่อนกัน ผมก็เลยทำเป็นไม่สนใจซึ่งชายคนนั้น ก็มองซะ-ผมทั้งตัวแล้ว พอสักพัก พี่เค้าก็เมาครับ ไอ้เราเห็นก็เลยถามว่าไหวไหม เพื่อนเค้าที่เป็นผู้หญิงที่มาด้วยกันก็เลยบอกว่าไปส่งเพื่อนเค้าหน่อย เพื่อนเค้าไม่ไหวแล้ว พี่อีกคนเค้าก็ให้ผมจูงมือพี่เค้าออกไป ผมก็จูงออกมาครับ และผู้ชายคนนั้นเค้าก็มาปัดมือผมแล้วก็พูดว่า ยุ่งไรกับแฟนกู ผมนี้เงิ่บดิครับ มีเรื่องแน่นอน ผมก็เลยสวนไปแบบนิ่งๆว่าอ่อก็เค้าบอกว่าไม่มีแฟนนิครับ ผู้ชายคนนั้นก็ถึงกับเงิ่บไปพักนึงพอได้สติเค้าก็บอก ก็กูนี้แหลแฟน และก็จูงมือพี่เค้าออกไปดื้อๆ ผมก็ไม่รุ้จะทำไงทีแรกกะจะกลับแล้วครับ เพราะเซ่ง แต่เพื่อนพี่เค้าก็เชียร์สุดๆ ลากผมไปส่ง ด้วยและพอเค้ากำลังจะกลับ เค้าก็กอดเพื่อนเค้า และผมยืนอยู่ข้างหลังพอดีเลยถามว่าขอไลน์ได้ไหม เค้าก็บอกเอาดิ เอามือถือมา ซึ่งเค้าก็กดไอดีผิด ผมเลยต้องขอไลน์เพื่อนเค้า และสุดท้ายผมก็ได้ไลน์เค้าในที่สุด
.
.
.
.
เราก็คุยกันเยอะมาก คุยกันแทบทั้งวันเลย ทั้งพิม ทั้งคุยโทรสับ และเราก็นัดเจอกันวันศุกร์ของอาทิตย์ถัดมา และเราก็เจอกันที่เดิม ที่เราเที่ยวกัน คือตอนนั้น ทุกอย่างมันดีมากๆ และผมก็ชอบพี่เค้าไปแล้ว ทุกอย่างดีหมดเลย สุดท้ายวันนั้น เราก็เมา เค้าก็มึน และเราก็บอกว่าเราขอไปส่งนะ เค้าก็โอเคที่เราจะไปส่งครับ ผมก็ไปส่งเค้า ตามประสา แต่วันนั้นเรายังไม่ได้มีไรกันครับ ทั้งๆทีเค้าก็ให้ผมทำนะ เพราะผมเคยพูดกับเพื่อนเค้าไว้ว่า ต่อให้เพื่อนพี่เมาขนาดไหน ผมก็จะไม่ทำครับ อาจจะเป็นเพราะว่าผมผ่านเรื่องแบบนี้มาเยอะ ละมั่งครับ เลยอยากจะคบกับใครนานๆสักที เบื่อการที่จะต้องเลิกกันไป ผมอยากทำให้เค้ารู้ว่าเค้าเป็นคนพิเศษสำหรับผมนะ ซึ่งถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นผมคงจัดให้สมใจอยากแล้วละมั่งครับ อีกอย่าง ผมก็ไม่อยากผิดคำพูด หลังจากวันนั้นผมก็กลับบ้านตอนเช้า ซึ่งตอนนั้นผมคิดในใจว่า

เอ้ย ไมไม่ทำ 5555555 แต่อย่างว่าผมอยากให้เค้าเป็นคนพิเศษครับ หลังจากนั้นเราก็คุยกัน แต่ความรู้สึกผม เค้ากลับเริ่มเปลี่ยนไปครับ ตอบช้าลง ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แต่ผมก็พยายามคิดว่าเค้าคงยุ่งแหละเค้าก็มีงานการที่ต้องทำ พอเราจะคุยโทรสับ เค้าก็บอกว่าเค้าไม่อยากคุยอะวันนี้ ขอไม่คุยนะ ผมก็โอเคเพราะคิดว่าเค้าก็คงเพลียจากงาน จนเรานัดกันอีกอาทิตย์นึงไปกินกัน เราก็ไปกันเหมือนเดิมครับ เราก็คุยกันนู้นนี่นั้น เค้าก็บอกนะครับ ว่าเค้าคนคุยเยอะ ซึ่งผมก็เข้าใจและก็ไม่คิดจะรีบอะไร เพราะผมอยากให้เค้าเลือกผมเอง แต่ทุกครั้งที่เราคุยกันเค้าก็จะพูดกับผมเสมอว่าผมนะเด็กน้อย ผมยังเด็กบ้างละ คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก แต่ผมก็เฉยๆ แต่พอหลังจากครั้งนี้ที่เราไปด้วยกัน เค้าก็เริ่มเปลี่ยนไป จากแต่ก่อนมาก จากคุยกันแทบตลอด เค้าก็คุยมั่งไม่คุยมั่ง มาๆหายๆ ผมก็ไม่รู้ว่าผมควรทำไงต่อ ? ผมควรจะลุยต่อไหม ? หรือผมควรจะพอ ? คำถามเกิดขึ้นมากมาย ในหัวของผม แต่ทุกครั้งที่ผมเคยถามเค้า เค้าก็จะบอกผมตลอดว่า ไม่มีไรอย่าคิดมาก เค้าก็จะบอกผมว่า ไม่หายไปหรอก ก็คุยไปเรื่อยๆ ซึ่งตอนนี้ผมกลับรู้สึกทำไมเค้าค่อยๆห่างผมไปทีละนิดทีละนิด
.
.
หรือผมคิดมากไป ?
.
ถ้าพิมพ์ผิดหรือ ไม่ถูกต้องยังไงต้องขออภัยด้วยนะครับ !!!
ถามจริงๆ ทำไมผู้หญิงแก่กว่าถึงไม่ชอบผู้ชายเด็กกว่า (18+)
........
ขอแนะนำตัวสักนิดนะครับ
ผมพึ่งเรียนจบมาได้ปีกว่าๆ เรียนด้านArt ของมหาลัยรัฐแห่งนึง ก็ออกจะเป็นผู้ชายเซอร์ๆ แต่งตัวแนวๆหน่อย ตอนผมจบมา ผมก็เป็นคนธรรมดาๆคนนึงที่ไม่ได้มีไรมากชีวิต ก็เรื่อยๆ ซึ่งการหางานก็เป็นอะไรที่ ยากมาก แต่ก็ยังโชคดีที่ตอนจบมาผมได้ทำหนังแต่มันก็ไม่เวิค แบบมันไม่ใช่ทางก็เลยออกครับ สุดท้ายจบลงที่มาเป็น รับงานอิสระไปทั่ว มีไรก็ทำ ถ้าว่างมากๆก็จะเที่ยว(ผับ) ซึ่งมันก็เป็นชีวิตวัยรุ่นธรรมดาๆ แต่ไม่ใช่ว่าผมไม่หางานนะครับ หาตลอดแต่อย่างว่า งานสมัยนี้มันก็หายากเหมือนกันนะครับ ผมเป็นคนที่ ถ้าทำแล้วไม่ชอบหรือมันไม่ใช่ก็จะออก เพราะถึงทำไปไม่มีความสุขก็เท่านั้น (ในความคิดผมนะครับ)
อันนี้คือชีวิตสุดแสนจะธรรมดาของผม
...........นี่เป็นเหตุการณ์ที่เราเจอกันครับ........
..
ผมเป็นคนเจ้าชู้มาก ถ้าโสดนะครับ ซึ่งก็มีผู้หญิงมาให้ฟาดเรื่อย ผมไม่ได้หล่อนะครับ ไม่หล่อเลย แต่มันก็เป็นมายังงี้เรื่อยมา
ผมก็ใช้ชีวิตตามปกติของผมเรื่อยมาๆ จนผมมาเจอผู้หญิงที่แก่กว่าคนนึง เค้าแก่กว่าผม 5 ปี เราเจอกันในผับครับ ตอนนั้น เค้ามากับเพื่อน ซึ่งครั้งนั้นโป๊ะแตกมากที่ผมเข้าไปคุย ผมไม่ค่อยกล้าคุยหรอกครับ แต่มันอดไม่ได้จริงๆ พี่เค้าน่ารัก ขาว ตัวเล็กๆ และพอเค้าไปคุยสักพักเค้าก็หายไป ครับ กลับมาอีกทีพร้อมผู้ชาย ผมก็เงิ่บสิ อ่าว
.
.
.
.
เราก็คุยกันเยอะมาก คุยกันแทบทั้งวันเลย ทั้งพิม ทั้งคุยโทรสับ และเราก็นัดเจอกันวันศุกร์ของอาทิตย์ถัดมา และเราก็เจอกันที่เดิม ที่เราเที่ยวกัน คือตอนนั้น ทุกอย่างมันดีมากๆ และผมก็ชอบพี่เค้าไปแล้ว ทุกอย่างดีหมดเลย สุดท้ายวันนั้น เราก็เมา เค้าก็มึน และเราก็บอกว่าเราขอไปส่งนะ เค้าก็โอเคที่เราจะไปส่งครับ ผมก็ไปส่งเค้า ตามประสา แต่วันนั้นเรายังไม่ได้มีไรกันครับ ทั้งๆทีเค้าก็ให้ผมทำนะ เพราะผมเคยพูดกับเพื่อนเค้าไว้ว่า ต่อให้เพื่อนพี่เมาขนาดไหน ผมก็จะไม่ทำครับ อาจจะเป็นเพราะว่าผมผ่านเรื่องแบบนี้มาเยอะ ละมั่งครับ เลยอยากจะคบกับใครนานๆสักที เบื่อการที่จะต้องเลิกกันไป ผมอยากทำให้เค้ารู้ว่าเค้าเป็นคนพิเศษสำหรับผมนะ ซึ่งถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นผมคงจัดให้สมใจอยากแล้วละมั่งครับ อีกอย่าง ผมก็ไม่อยากผิดคำพูด หลังจากวันนั้นผมก็กลับบ้านตอนเช้า ซึ่งตอนนั้นผมคิดในใจว่า
.
.
หรือผมคิดมากไป ?
.
ถ้าพิมพ์ผิดหรือ ไม่ถูกต้องยังไงต้องขออภัยด้วยนะครับ !!!