เมื่อวาน ผมหยุดภารกิจทุกอย่าง เพื่อเตรียมดูละครเรื่องโปรด "ข้าบดินทร์" ผมเตรียมอุปกรณ์ต่างๆ ขนมนมเนย น้ำดื่ม ไว้ใกล้ๆ เข้าห้องน้ำห้องท่า ไว้ให้เรียบร้อย เพราะตอนดูจะได้ดูยาวจนจบไม่ลุกไปไหน นั่งบนโซฟาอย่างสบายใจ ตั้งหน้าตั้งตารอดูอย่างใจจดใจจ่อ และแล้วละครก็มา แต่น แต่น แต๊นนน.. มาแล้ว!! มาแล้ว..!! ผมคิดในใจด้วยหัวใจพองโต ตื่นเต้นดีใจ ละครกำลังร้องเพลงฟังแล้วอินตามเพลง นั่งดูไป นั่งดูไป...
สักพัก...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ไฟดับ..พรึ่บ แม่จ้าวว เฮ้ย..ได้ไงวะเนี่ย อะไรเนี่ย ไม่นะ ไม่มมม...ทำไมต้องมาดับตอนนี้ด้วยวะเนี่ย เซ็งเป็ด..คอมฯกับมือถือแบตดันมาหมดอีก แล้วจะดูทางไหนล่ะทีนี้ เออ ๆ..รออีกนิดเผื่อไฟจะมา สรุปมาห้าทุ่มกว่าจบพอดี กะจะดูแม่ลำดวนกับเสดียงเหมแบบสดๆ ให้อิ่มใจซะหน่อย ขนมยังคาปากอยู่เลยตอนไฟดับ 55++(จะดูย้อนหลังดึกๆก็ไม่ไหวง่วงจริงไรจริง) งั้นรอดูย้อนหลังพรุ่งนี้เอาแล้วกัน#เสียใจหนักมาก
สิ่งที่ทำให้ผมเสียใจหนักมาก..ระหว่างดู "ข้าบดินทร์"
สักพัก...[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้