สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอเล่าเรื่องของเราก่อนนะค่ะ เราคบกับแฟนมาปีกว่าแล้ว แต่เรารู้จักกันมาจะ 6 ปีแล้ว กว่าจะได้มาคบกันผ่านอะไรมาเยอะมาก คือแฟนเราจีบเรามานานแหละ แต่คือตอนนั้นไม่ชอบ ตอนแรกเราก็คุยกันแบบพี่น้อง เค้าคอยเป็นที่ปรึกษาและคอยอยู่ข้างๆตลอด จนมารู้ว่าเค้ารู้สึกกับเรามากไป บวกกับตอยนั้นเราอยู่ช่วงม.ปลาย เราไม่คิดจะจริงจังกับเรื่องพวกนี้ คือแค่คุยๆกันไปไรงี้ เค้าเป็นผู้ชายที่ดีมากค่ะ สถานะตอนนี้กับตอนนั้นต่างกัน แต่เค้าก็ยังแสนดีเหมืนเดิม ตอนนั้นที่ไม่เลือกเค้า เพราะไม่ชอบจริงๆค่ะ แค่คิดว่าเป็นพี่ชายที่แสนดี และการกลัวว่าเค้าจะเจ็บไปมากกว่านี้ เราเลยเลือกที่จะไปจากเค้าค่ะ บล๊อกทุกอย่าง หายไป 8 เดือน ช่วงที่อยู่ปี 1 ไปบ้านเพื่อนสนิทบ่อยค่ะ บ้านเพื่อนอยุ่ไม่ไกลจากบ้านเค้า คือเราจะไปรอเพื่อนแถวบ้านเค้าแหละค่ะ เพื่อนจะมารับ ช่วงนั้นเป็นช่วงกระทง เราไปนอนบ้านเพื่อน แล้วเราก็มาส่งครีมเป็นเพื่อนเพื่อนแถวบ้านเค้า คือทุกครั้งที่มาแถวนี้ ก็นึกถึงทึกครั้งนะค่ะ หวังว่าคงจะมีโอกาสได้เจอ แต่ไม่ได้เจอเลยค่ะ จนวันลอยกระทงของปี 56 เพื่อนมาส่งขึ้นรถที่องค์พระปฐม เลยแวะลอยกระทงก่อนขึ้นรถ เป็นครั้งแรกที่ลอยกระทงคนเดียวค่ะ คิดถึงเค้ามากตอนนั้นคิดว่าถ้ายังได้คุยกันอยู่เค้าคงมาหาเรา แต่ก็ได้แค่คิดค่ะ นั่งรถกลับบ้าน ขอเล่าย้อนหลังนิดนึงนะค่ะ เรารู้จักกันทางเฟส คุยในเฟส จนถึงตอนที่เล่านี้เคยเจอกัน2 ครั้งค่ะ ครั้งแรกไปแถวบ้านเค้าแล้วเค้าอยุ่บ้านพอดี เลยนัดเจอกัน ตอนนั้นมีเรื่องไม่สบายใจค่ะ เค้าก็คอยให้กำลังใจ ครั้งที่ 2 คือวาเลนไทน์ ปี 56 ค่ะ ตอนนั้นอยุ่ม.6 กำลังจะจบ คือเค้าเป็นรุ่นพี่ที่ ร.ร.ด้วย แต่ตอนนั้นยังไม่รุ้จักกันค่ะ เราเข้าม.1 เค้าจบม.3 และไปต่อที่อื่นค่ะ วันวาเลนไทน์ เค้าหอบกุหลาบช่อโตสีแดงแซมกับลิลลี่สีขาว มาให้ที่ ร.ร. เราก็มาเจอค่ะ เค้าให้ช่อดอกไม้เสร็จเห็นที่มือเค้าถือลิบบิ้นสีแดงเค้าบอกว่าขอจับมือได้ไหมเราก็ยื่นให้ค่ะ คือตอนนั้นก็ไม่ได้ชอบแบบแฟนนะค่ะ คือรู้สึกดีแหละค่ะ รักเค้าแบบพี่ชายมากกว่า เค้าเอาลิบบิ้นมาผูกแขนเราค่ะ งงมาก โรแมนติกแบบแปลกๆไม่เคยเจอ ต่อนะค่ะ วันนั้นพอถึงบ้าน เราก็เล่นเฟสบังเอิญไปเห็นรูปเค้าค่ะ คือไม่คิดว่าเรามีเฟสน้องสาวเค้า เห็นถ่ายรูปคู่กัน เราก็คิดไงไม่รุ้ ไปยกเลิกบล๊อกเฟส แล้วแอดไป
สิ่งที่คุณกลัวที่สุดที่จะมาพรากคุณกับคนรักคืออะไร ?