[แตกประเด็น 33790091] การจัดระเบียบสังคม

จากประเด็นคุงน้ำหวานสุดสวย เน้นไปที่สังคมห้องราชดำเนิน ก็คงต้องขอพูดในแนวรวมๆ มากกว่า ซึ่งห้องราชดำเนิน อาจเข้าข่ายบางประการกับสิ่งที่จะพูดถึงนี้ด้วย


ความคิดเห็นที่ 14
งดอ่านความเห็นคนอื่นนะคะ

ความเห็นส่วนตัว หากทุกคน รู้จักหน้าที่ของตัวเองแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องจัดระเบียบอะไร
ไม่จำเป็นต้องชี้แนะ หรือชี้นำ
แค่คิดมากๆ ว่า ณ ตอนนั้น มีบทบาทและหน้าที่อะไร
สังคม จะเป็นตัวจัดระเบียบตัวเองเองค่ะ

สรุป ชอบทำไรอิสระ แต่รู้ขอบเขต จึง ไม่อยากให้มีค่ะ และ คิดว่าไม่จำเป็นค่ะ ดูแลตัวเองได้

สมาชิกหมายเลข 744328


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ก่อนอื่น ต้องขออธิบายคำว่า งดอ่านความเห็นคนอื่นนะคะ ก่อน ทีแรกไม่คิดว่ามีใครคิดไปอีกทางหนึ่ง ในที่นี้ เราหมายถึง งดอ่านก่อนแสดงความเห็น เพราะความเห็นคนอื่นอาจจะทำให้เราพลาดประเด็นที่ตั้งใจคุยกับ จขกท เพราะข้อมูลอ้างอิงของเพื่อนๆ อาจทำให้ความคิดเราเขวได้ ซึ่งต้องบอกไว้เพราะบางครั้ง มีความเห็นเหมือนหรือค้านกับสมาชิกที่ตอบไปก่อนพอดี ซึ่งอาจจะทำให้คิดว่า หยิบอ้างหรือกล่าวอ้างถึงกัน จึงขอปักป้ายไว้ก่อนว่า ยังไม่ได้อ่าน ขอตอบก่อนค่อยกลับไปอ่าน ความหมายมีแค่นี้นะคะ


หากจะคุยเรื่องการจัดระเบียบสังคม เมื่อมาพิจารณาให้ดีๆแล้ว มันเป็นไปได้ 2 ลักษณะ คือ ทางตรง และทางอ้อม
ทางตรง ก็คือ การตั้งกฏเกณฑ์เฉพาะหน้าขึ้นมา ชัด และอ้างอิงได้ เหมือนกฏเหล็กพันทิป (กี่ข้อนะ?) ที่ทุกคน ต้องทำตามอยู่แล้ว ถือเป็นข้อบังคับที่ต้องปฏิบัติตามเพื่อความสงบเรียบร้อย ของสังคม

แต่การจัดระเบียบ คงไม่ใช่กฏ หรือข้อบังคับใดๆ อาจจะเป็นแค่ ขอความร่วมมือ เพื่อให้แลดูสงบ และ ไม่มีการขัดแย้ง ซึ่ง ตรงนั้น ดูจะเป็นการบังคับ ด้วยการใช้หลัก ประชานิยม (ให้ทำ) หรือ ประชาทัณฑ์ (ตำหนิ) ด้วยคิดว่าตรงนั้น อาจจะเป็นประชาธิปไตยที่สุดแล้ว แต่สิ่งที่เรา (จขกท) ยึดถือและค้านมาตลอดคือ ประชาธิปไตย ไม่ใช่เสียงส่วนใหญ่ แต่เป็น ทุกเสียง มีเสรีภาพเท่ากันหมด เพียงแต่ เสรีภาพของท่านไม่สามารถลุกล้ำเสรีภาพของคนอื่นได้ เราเรียกสิ่งนั้นว่า สิทธิ

ไม่ว่าจะส่วนน้อย หรือส่วนใหญ่ มีสิทธิที่จะมีความสุข ในการจับจ่ายใช้สอย สาธารณสถาน เท่ากันทั้งสิ้น

เราจึงบอกว่า ไม่เห็นสมกับการ"จัดตั้ง" ระเบียบเพื่อตีกรอบให้สังคมได้เดินตามๆกัน


ทางอ้อม คือ การสร้างเสริมความเข้าใจ ในเรื่องต่างๆ เช่น จิตสาธารณ การเคารพบุคคลร่วมชาติ การเป็นชาตินิยม ฯลฯ หรือเรียกรวมๆว่า ภราดรภาพ (ซึ่งหลายคนอาจให้ความหมายต่างกัน) ซึ่งในความหมายที่เรียบง่ายของเรา ก็คือ "เรา ท่าน พี่น้องกัน"

อย่างในญี่ปุ่น จะเห็นชัดมาก หากคุณเดินไปทางทาง จะเห็นป้ายอะไรต่อมิอะไรเยอะแยะ สาเหตุหนึ่งอาจจะมาจากการมีประชากรสูงวัยมากเกินไป และไม่มีเจ้าหน้าที่เพียงพอในการช่วยเหลือผู้สูงวัยทั้งหมดได้ จึงมีการตั้งป้ายมากมายเพื่อเป็นแนวทางให้ผู้สูงวัย ไม่หลงในการใช้ชีวิตประจำวัน

อย่างเช่นการขึ้นรถไฟ จะมีป้ายเขียนบอกเลขตู้ โดยที่ไม่ว่าขบวนไหน ที่เข้าชานชาลานี้ จะต้องจอดให้ตรงป้าย มิฉนั้น ผู้โดยสารจะขึ้นผิด เป็นอันไปผิดสถานที่กันพอดี

ไม่ใช่แค่การจอดรถ แต่ยังมีการแบ่งช่องทางการต่อใช้บริการด้วย อย่างเช่น ขึ้นรถเมล์ที่ขนส่ง ที่พื้นจะมีช่องทาง 2 ช่อง ช่องแดงและเขียว ซึ่งอยู่ติดกัน ช่องเขียว ไว้สำหรับผู้ที่จะใช้บริการรถคันที่กำลังจะมา ส่วนช่องแดง คือคันถัดไป เมื่อคนช่องเขียวขึ้นรถหมดแล้ว คนช่องแดง จะขยับมาอยู่ช่องเขียวแทน เพื่อให้คนใช้บริการรถคนถัดๆ ไปได้เข้าคิวต่อ เป็นต้น

จากตรงนี้จะเห็นว่า เมื่อมีการชี้แนะ (ป้ายต่างๆ)ป๊บ ทุกคนจะทำตามทันทีโดยที่ถ้าใครไม่ทำ ถือเป็นอาชญากรรมได้ (ขนาดนั้น) ถามว่ามีคนฝ่าฝืนไหม ก็มีค่ะ และไม่ได้ผิดกฏหมาย เพียงแต่จะเป็นตัวประหลาด และใช้ชีวิตอยู่ในสังคมลำบาก

การสั่งสม จิตสำนึกเหล่านี้ ไม่ได้เป็นการจัดระเบียบสังคม เพียงแต่เป็นพื้นฐาน ในการใช้ชีวิตประจำวัน ซึ่งผลพลอยได้ คือการที่สังคมมีระเบียบวินัยด้วยตัวมันเอง โดยที่ไม่มีใครมาคอยดู (เหมือนตาวิเศษบ้านเราสมัยก่อนไง)