ประเด็นคือ เพิ่งตัดสินใจสมัครไอดีและตั้งกระทู้ เนื่องจากเกิดความสับสน
และถ้าเกิดอะไรผิดพลาดขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยจากใจจริงๆ ค่ะ(เป็นคนเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง)
เริ่มเลย.. เราเป็นผู้หญิงปกติทั่วไปที่ชอบผู้ชาย เราอยู่ในครอบครัวที่พ่อแม่เลี้ยงแบบไข่ในหินมากๆ เราก็เลยออกจะเป็นเด็กที่อยู่ในกฎมาตลอด ไม่ชอบการโกหก เพราะคิดว่าถ้าโกหกเราจะไม่สบายใจมากๆ และเราก็ เรียนดีพอใช้มาตลอดไม่เคยทำให้พ่อแม่ผิดหวัง เป็นหน้าเป็นตาและเป็นความหวังของพ่อแม่มาเสมอ และตอนนี้เราอยู่มหาลัย พ่อแม่ให้อยู่หอ เนื่องจากสะดวกสบายดี เรื่องที่กล่าวมาข้างต้นเป็นพื้นเพของเรื่องนี้ ต่อไปนี้เราจะเริ่มเล่าเรื่อง เรื่องก็มีอยู่ว่า..
อยู่มาวันหนึ่ง มีทอมคนหนึ่ง(นามสมมุติว่า"พบ") เขาแอดเฟสเรามา(เขาเห็นเราที่งานแต่งพี่เรา แล้วเขารู้สึกสะดุดมากๆทั้งๆที่เขาเป็นคนหยิ่งๆ ไม่ค่อยสนใจใครก่อน พบ เป็นคนที่หน้าตาดี คนชอบเยอะ ที่บ้านมีฐานะ นิสัยดี รักใครรักจริง คบกับใครคบนาน แต่มักจะโดนนอกใจ จึงต้องเลิกกันแฟนคนก่อนๆ) ตอนแรกเราก็ไม่รับ เพราะเป็นเฟสคนแปลกหน้า แอดมาซัก2-3 วัน เราไม่รับ เขาอดไม่ได้ จึงตัดสินใจทักแชทเรามาคุยให้รับ แล้วเขาก็เล่าว่าเขาเป็นเพื่อนของแฟนพี่เราที่แต่งงานกัน(วันที่เขาเจอเรา) เราจึงรับ เพราะเห็นเป็นเพื่อนของแฟนพี่ ตอนนั้นก็เราคุยๆกับคนคนหนึ่งอยู่ และเราก็เป็นคนไม่ชอบทอม เราจึงเมินๆใส่เขาและทำเป็นไม่สนใจ เพราะเราไม่ค่อยชอบ แต่ว่าคนที่เราคุยด้วยตอนนั้น(ลืมบอกว่าเป็น ผช) เขาไม่ค่อยใส่ใจเรา และไม่มีเวลาให้กัน เราจึงไประบายใส่ พบ และเขาเป็นที่ปรึกษาที่ดีให้แก่เรามาตลอด เพราะเขาอายุเยอะกว่าเรา 5ปีได้ และเวลาเราขออะไรเขาก็จะยอมทำให้เราทุกอย่าง เขาบอกกับเราเหมินกันว่าเขาไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้มาก่อน จะตัดใจตั้งแต่ยังไม่ได้เป็นแฟนกันก็ทำไม่ได้เพราะเขายังห่วงเราอยู่ว่าถ้าวันไหนเราทุกข์ใจ เราจะไประบายกับใคร ประมาณนี่ และสุดท้าย เขาก็ตื๊อเรา จนทำให้เรา(เป็นคนที่ไม่ชอบทอมมากๆ เพราะทอมขี้แอค) เห็นถึงความจริงใจที่มารักกันด้วยใจจริงๆ เราก็แปลกใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมเกลียดอะไรแล้วได้อย่างนั้นจริงๆ สุดท้ายเราก็คบกันเป็นแฟน แล้วพี่เขาดูแลเราดีมาก อยากทำอะไรอยากไปไหน ไปรับไปส่งตลอด แถมเรายังเรียนมหาลัยใกล้ๆกันอีก และแล้วก็มีวันนึงที่เขาจะมาเปิดตัวกับพ่อแม่เรา ที่บ้าน เขาก็ซื้อขนมมาฝากพ่อแม่ แล้วก็มาทานข้าวบ้านเรา แต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกับพ่อแม่ เพราะ กินข้าวคนละโต๊ะ พ่อแม่อยู่ในบ้าน ส่วนพวกเราอยู่กันหน้าบ้าน และหลังจากนั้น ไม่กี่วัน พ่อกับแม่ก็มาถามเราว่ามีแฟนยัง เพราะเขาเห็นเราวันๆเล่นแต่โทรศัพท์ ด้วยความที่เราไม่ชอบโกหก เราเลยตัดสินใจพูดไปว่ามีแล้ว แล้วพ่อแม่เขาก็ถามต่ออีกว่าใคร เราก็เลยบอกไปว่าพี่คนนั้นที่มาบ้านแหละ (**นิดหนึ่ง เราลืมบอกอีกแล้ว คือพี่เขาเคยเป็นเด็กเกเร มีรอยสัก แต่ตอนนี้เขาเป็นคนดีมากแล้วจริงๆ ถ้าถามเราเอาอะไรมาวัด เราก็ตามด้วยความรู้สึกที่เราคุยกับเราเพราะพี่เขานิสัยคล้ายๆเราเป็นคนตรงๆ ไม่โกหก เขาบอกกับเราด้วยแหละ ว่าเขาเกเรมาพอแล้ว อยากสร้างอนาคตแล้ว) แล้วพ่อแม่ก็ถามๆเราก็ตอบไปตรงๆทุกอย่าง หลายวันต่อมาแม่ก็มาพูดกับเรา บอกให้เลิกแม่ไม่ชอบ เราก็ถามเหตุผลไป ว่าทำไม แม่ก็ตอบเราไม่ได้ แม่พูดมาแค่ประโยคเดียว แค่บอกว่า ไปเลิกกันซะ เพราะแม่รับไม่ได้ และแม่จะตัดแก(ตัวเรา)เมื่อไหร่ก็ได้นะ ถ้าไม่เลิกกัน ก็ไปให้แฟนส่งเรียน ไม่ต้องมาคุยกับแม่ เราก็ช็อคสิ ไม่มีเหตุผลเอาซะเลยอะ เราพยายามจะอธิบายไปหลายรอบแล้วแต่แม่ก็ไม่ฟังเราเลย แล้วเราก็เสียใจหนักมาก ก็ไปปรึกษา พบ(แฟนเรา) เราก็เลยตัดสินใจว่า ในเมื่อบอกความจริงทุกอย่าง เพราะอยากคบกันแล้วอยู่ในสายตาพ่อแม่ แต่พ่อแม่ยื่นคำขาดโดยไม่ฟังกันขนาดนี้ เราก็เลยตัดสินใจกัน(เรา แฟนเราแฟนพี่เรา พี่เราร่วมกันตัดสินใจ) ถ้าแม่เป็นแบบนี่ เราจะแอบคบกันต่อ แต่บอกแม่ว่าเลิกแล้ว เพราะถ้าเรารักใครไปแล้วจะให้เลิกก็คงยากใช่ไหมล่ะ เราก็เลยทำแบบนั้น แล้วมีอยู่วันหนึ่ง บังเอิญเจอกัน ณ ที่ที่หนึ่ง( บังเอิญจริงๆ เพราะวันนั้นเรางอนกัน เลยไม่ได้คุยกัน) พ่อกับแม่เราก็ไปด้วย เลยเห็น เราเลยทำแอบๆ แต่เขาก็เห็นอยู่ดี แล้ววันเดียวกันนั่นแหล คืนนั้นแม่เรียกเราไปถามว่าได้นัดกันเปล่า เราก็บอกไม่ได้นัด แม่ถามได้
คุยกันอยู่เปล่า เราก็เลยบอกไปไม่ได้คุยแล้ว รู้สึกผิดนะ แต่จะทำไงได้ และก็ผ่านมาหลายวัน ซัก2-3สัปดาห์ได้ พ่อก็มาถามอีกว่า ได้คุยกับ พบ อยู่อีกเปล่า เราก็ตอบไปว่า ไม่ค่อยได้คุย ทั้งๆที่คุยอยู่ เรารู้สึกผิดมาที่ต้องโกหก เราควรทำอย่างไรดี แล้วถ้าในอนาคต เขาจับได้ว่าเราคบกัน เราจะทำยังไงดี
***พิมพ์พลาดขออภัย เนื่องจากเล่นในโทรศัพท์
ถ้าเป็นเพื่อนๆ เพื่อนๆจะทำกันยังไง ช้วยตอบดีดีหน่อยน้า (ขอทิ้งท้าย เราคบกัน เกรดเราก็ไม่เคยตกเลย ไม่มีอะไรเสียหายเลย เพราะเราว่าเราก็โตพอที่จะแยกแยะอะไรต่อแะไรได้แล้ว แต่ทำไมพ่อแม่ไม่ยอมปล่อย ไม่เข้าใจเราเลย เข้าใจว่าเป็นห่วงอยากให้เจอคนดีดี แต่เขาไม่เข้าใจว่า แฟนเราดี ขนาดไหน เพราะ เราคุยเราก็ต้องรู้สิ เฮ่อ ลำบากใจ)
ทำไงดี มีแฟนคนแรกแต่พ่อแม่ไม่ปลื้ม
และถ้าเกิดอะไรผิดพลาดขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยจากใจจริงๆ ค่ะ(เป็นคนเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง)
เริ่มเลย.. เราเป็นผู้หญิงปกติทั่วไปที่ชอบผู้ชาย เราอยู่ในครอบครัวที่พ่อแม่เลี้ยงแบบไข่ในหินมากๆ เราก็เลยออกจะเป็นเด็กที่อยู่ในกฎมาตลอด ไม่ชอบการโกหก เพราะคิดว่าถ้าโกหกเราจะไม่สบายใจมากๆ และเราก็ เรียนดีพอใช้มาตลอดไม่เคยทำให้พ่อแม่ผิดหวัง เป็นหน้าเป็นตาและเป็นความหวังของพ่อแม่มาเสมอ และตอนนี้เราอยู่มหาลัย พ่อแม่ให้อยู่หอ เนื่องจากสะดวกสบายดี เรื่องที่กล่าวมาข้างต้นเป็นพื้นเพของเรื่องนี้ ต่อไปนี้เราจะเริ่มเล่าเรื่อง เรื่องก็มีอยู่ว่า..
อยู่มาวันหนึ่ง มีทอมคนหนึ่ง(นามสมมุติว่า"พบ") เขาแอดเฟสเรามา(เขาเห็นเราที่งานแต่งพี่เรา แล้วเขารู้สึกสะดุดมากๆทั้งๆที่เขาเป็นคนหยิ่งๆ ไม่ค่อยสนใจใครก่อน พบ เป็นคนที่หน้าตาดี คนชอบเยอะ ที่บ้านมีฐานะ นิสัยดี รักใครรักจริง คบกับใครคบนาน แต่มักจะโดนนอกใจ จึงต้องเลิกกันแฟนคนก่อนๆ) ตอนแรกเราก็ไม่รับ เพราะเป็นเฟสคนแปลกหน้า แอดมาซัก2-3 วัน เราไม่รับ เขาอดไม่ได้ จึงตัดสินใจทักแชทเรามาคุยให้รับ แล้วเขาก็เล่าว่าเขาเป็นเพื่อนของแฟนพี่เราที่แต่งงานกัน(วันที่เขาเจอเรา) เราจึงรับ เพราะเห็นเป็นเพื่อนของแฟนพี่ ตอนนั้นก็เราคุยๆกับคนคนหนึ่งอยู่ และเราก็เป็นคนไม่ชอบทอม เราจึงเมินๆใส่เขาและทำเป็นไม่สนใจ เพราะเราไม่ค่อยชอบ แต่ว่าคนที่เราคุยด้วยตอนนั้น(ลืมบอกว่าเป็น ผช) เขาไม่ค่อยใส่ใจเรา และไม่มีเวลาให้กัน เราจึงไประบายใส่ พบ และเขาเป็นที่ปรึกษาที่ดีให้แก่เรามาตลอด เพราะเขาอายุเยอะกว่าเรา 5ปีได้ และเวลาเราขออะไรเขาก็จะยอมทำให้เราทุกอย่าง เขาบอกกับเราเหมินกันว่าเขาไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้มาก่อน จะตัดใจตั้งแต่ยังไม่ได้เป็นแฟนกันก็ทำไม่ได้เพราะเขายังห่วงเราอยู่ว่าถ้าวันไหนเราทุกข์ใจ เราจะไประบายกับใคร ประมาณนี่ และสุดท้าย เขาก็ตื๊อเรา จนทำให้เรา(เป็นคนที่ไม่ชอบทอมมากๆ เพราะทอมขี้แอค) เห็นถึงความจริงใจที่มารักกันด้วยใจจริงๆ เราก็แปลกใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมเกลียดอะไรแล้วได้อย่างนั้นจริงๆ สุดท้ายเราก็คบกันเป็นแฟน แล้วพี่เขาดูแลเราดีมาก อยากทำอะไรอยากไปไหน ไปรับไปส่งตลอด แถมเรายังเรียนมหาลัยใกล้ๆกันอีก และแล้วก็มีวันนึงที่เขาจะมาเปิดตัวกับพ่อแม่เรา ที่บ้าน เขาก็ซื้อขนมมาฝากพ่อแม่ แล้วก็มาทานข้าวบ้านเรา แต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกับพ่อแม่ เพราะ กินข้าวคนละโต๊ะ พ่อแม่อยู่ในบ้าน ส่วนพวกเราอยู่กันหน้าบ้าน และหลังจากนั้น ไม่กี่วัน พ่อกับแม่ก็มาถามเราว่ามีแฟนยัง เพราะเขาเห็นเราวันๆเล่นแต่โทรศัพท์ ด้วยความที่เราไม่ชอบโกหก เราเลยตัดสินใจพูดไปว่ามีแล้ว แล้วพ่อแม่เขาก็ถามต่ออีกว่าใคร เราก็เลยบอกไปว่าพี่คนนั้นที่มาบ้านแหละ (**นิดหนึ่ง เราลืมบอกอีกแล้ว คือพี่เขาเคยเป็นเด็กเกเร มีรอยสัก แต่ตอนนี้เขาเป็นคนดีมากแล้วจริงๆ ถ้าถามเราเอาอะไรมาวัด เราก็ตามด้วยความรู้สึกที่เราคุยกับเราเพราะพี่เขานิสัยคล้ายๆเราเป็นคนตรงๆ ไม่โกหก เขาบอกกับเราด้วยแหละ ว่าเขาเกเรมาพอแล้ว อยากสร้างอนาคตแล้ว) แล้วพ่อแม่ก็ถามๆเราก็ตอบไปตรงๆทุกอย่าง หลายวันต่อมาแม่ก็มาพูดกับเรา บอกให้เลิกแม่ไม่ชอบ เราก็ถามเหตุผลไป ว่าทำไม แม่ก็ตอบเราไม่ได้ แม่พูดมาแค่ประโยคเดียว แค่บอกว่า ไปเลิกกันซะ เพราะแม่รับไม่ได้ และแม่จะตัดแก(ตัวเรา)เมื่อไหร่ก็ได้นะ ถ้าไม่เลิกกัน ก็ไปให้แฟนส่งเรียน ไม่ต้องมาคุยกับแม่ เราก็ช็อคสิ ไม่มีเหตุผลเอาซะเลยอะ เราพยายามจะอธิบายไปหลายรอบแล้วแต่แม่ก็ไม่ฟังเราเลย แล้วเราก็เสียใจหนักมาก ก็ไปปรึกษา พบ(แฟนเรา) เราก็เลยตัดสินใจว่า ในเมื่อบอกความจริงทุกอย่าง เพราะอยากคบกันแล้วอยู่ในสายตาพ่อแม่ แต่พ่อแม่ยื่นคำขาดโดยไม่ฟังกันขนาดนี้ เราก็เลยตัดสินใจกัน(เรา แฟนเราแฟนพี่เรา พี่เราร่วมกันตัดสินใจ) ถ้าแม่เป็นแบบนี่ เราจะแอบคบกันต่อ แต่บอกแม่ว่าเลิกแล้ว เพราะถ้าเรารักใครไปแล้วจะให้เลิกก็คงยากใช่ไหมล่ะ เราก็เลยทำแบบนั้น แล้วมีอยู่วันหนึ่ง บังเอิญเจอกัน ณ ที่ที่หนึ่ง( บังเอิญจริงๆ เพราะวันนั้นเรางอนกัน เลยไม่ได้คุยกัน) พ่อกับแม่เราก็ไปด้วย เลยเห็น เราเลยทำแอบๆ แต่เขาก็เห็นอยู่ดี แล้ววันเดียวกันนั่นแหล คืนนั้นแม่เรียกเราไปถามว่าได้นัดกันเปล่า เราก็บอกไม่ได้นัด แม่ถามได้
คุยกันอยู่เปล่า เราก็เลยบอกไปไม่ได้คุยแล้ว รู้สึกผิดนะ แต่จะทำไงได้ และก็ผ่านมาหลายวัน ซัก2-3สัปดาห์ได้ พ่อก็มาถามอีกว่า ได้คุยกับ พบ อยู่อีกเปล่า เราก็ตอบไปว่า ไม่ค่อยได้คุย ทั้งๆที่คุยอยู่ เรารู้สึกผิดมาที่ต้องโกหก เราควรทำอย่างไรดี แล้วถ้าในอนาคต เขาจับได้ว่าเราคบกัน เราจะทำยังไงดี
***พิมพ์พลาดขออภัย เนื่องจากเล่นในโทรศัพท์
ถ้าเป็นเพื่อนๆ เพื่อนๆจะทำกันยังไง ช้วยตอบดีดีหน่อยน้า (ขอทิ้งท้าย เราคบกัน เกรดเราก็ไม่เคยตกเลย ไม่มีอะไรเสียหายเลย เพราะเราว่าเราก็โตพอที่จะแยกแยะอะไรต่อแะไรได้แล้ว แต่ทำไมพ่อแม่ไม่ยอมปล่อย ไม่เข้าใจเราเลย เข้าใจว่าเป็นห่วงอยากให้เจอคนดีดี แต่เขาไม่เข้าใจว่า แฟนเราดี ขนาดไหน เพราะ เราคุยเราก็ต้องรู้สิ เฮ่อ ลำบากใจ)