คือ ผมเป็นครสอนอยู่โรงเรียนแห่งหนึ่ง
เวลาเข้าสอนเนี่ย จะมีเด็กประมาณ ยี่สิบกว่าคน (ซึ่งดีมากอ่ะ ชอบ เด็กไม่เยอะ)
เวลาสอน ผมพยายามมี eye-contact กับทุกคนในห้องนะ
จนมาวันนี้ ได้ยินเสียงเด็กคนหนึ่งกระซิบกับเพื่อน
"กูไม่ชอบหน้าแมร่งเลยหว่ะ มองกูอยู่ได้ หน้าตาก็ไม่ได้หล่อ แมร่งเมื่อไหร่จะจบสักทีว่ะ กรูอยากเรียนกับครูไทยมากกว่า"
ด้วยความที่ผม จบ จากญี่ปุ่น พูดแต่ญี่ปุ่น จนใคร ๆ ก็คิดว่าผมฟังและพูดไทยไม่ได้
เด็กมันจะเต็มที่กับ การนินทา และด่าผม (อันนี้ผมรับได้นะ ไม่ได้ซีเรียสเวลาคนไม่ชอบหน้าเรา)
ประเด็นคือ อยากถามว่า ใครมีวิธีแก้ยังไงบ้าง? ผมพยายามทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เวลาเจอเด็กนะ ความรู้สึกแบบว่า "เห้ย หน้าตาไอมันเป็นแย่ขนาดนั้นเลยหรอ?"
แต่เวลาเห็นเด็กไม่มีความสุขในห้อง แล้วผลคือ เด็กจะไม่ได้เรียนเต็มที่เพราะมัวแต่เกลียดครู ที่พึ่งเจอกันไม่กี่คาบ
หรือว่า ผมควรลาออกดี? ให้เขาหาครูใหม่มาแทน เพราะยังไงเด็กมันก็มองไปแล้วว่า "หน้าตาอย่างงี้เนี่ยไม่ดี ไม่ชอบ"
เศร้าใจครับ....แต่ก็ภูมิใจกับหน้าตาที่พ่อแม่ให้มานะครับ
จะทำยังไง? เมื่อสอนเด็ก แล้วเด็กไม่ชอบ ด้วยเหตุผลว่า "กรูไม่ชอบหน้าแมร่งลยหว่ะ"
เวลาเข้าสอนเนี่ย จะมีเด็กประมาณ ยี่สิบกว่าคน (ซึ่งดีมากอ่ะ ชอบ เด็กไม่เยอะ)
เวลาสอน ผมพยายามมี eye-contact กับทุกคนในห้องนะ
จนมาวันนี้ ได้ยินเสียงเด็กคนหนึ่งกระซิบกับเพื่อน
"กูไม่ชอบหน้าแมร่งเลยหว่ะ มองกูอยู่ได้ หน้าตาก็ไม่ได้หล่อ แมร่งเมื่อไหร่จะจบสักทีว่ะ กรูอยากเรียนกับครูไทยมากกว่า"
ด้วยความที่ผม จบ จากญี่ปุ่น พูดแต่ญี่ปุ่น จนใคร ๆ ก็คิดว่าผมฟังและพูดไทยไม่ได้
เด็กมันจะเต็มที่กับ การนินทา และด่าผม (อันนี้ผมรับได้นะ ไม่ได้ซีเรียสเวลาคนไม่ชอบหน้าเรา)
ประเด็นคือ อยากถามว่า ใครมีวิธีแก้ยังไงบ้าง? ผมพยายามทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เวลาเจอเด็กนะ ความรู้สึกแบบว่า "เห้ย หน้าตาไอมันเป็นแย่ขนาดนั้นเลยหรอ?"
แต่เวลาเห็นเด็กไม่มีความสุขในห้อง แล้วผลคือ เด็กจะไม่ได้เรียนเต็มที่เพราะมัวแต่เกลียดครู ที่พึ่งเจอกันไม่กี่คาบ
หรือว่า ผมควรลาออกดี? ให้เขาหาครูใหม่มาแทน เพราะยังไงเด็กมันก็มองไปแล้วว่า "หน้าตาอย่างงี้เนี่ยไม่ดี ไม่ชอบ"
เศร้าใจครับ....แต่ก็ภูมิใจกับหน้าตาที่พ่อแม่ให้มานะครับ