ช่วงสมัยเรียนมหาวิทยาลัยมีปัญหาอุปสรรคกันบ้างไหม

อยากรู้ว่ากว่าจะเรียนจบกันมาได้มีอุปสรรคอะไรกันบ้างครับ ผมเคยเรียนที่ศาลายา 1 ปี เป็นเด็กบ้านนอกต่างจังหวัด แบบว่าบ้านนอกจริงๆถึงขนาดต้องซื้อหนังสือมาอ่านเรื่องวิธีการสมัคร hotmail เพื่อใช้ส่งงาน ภาษาอังกฤษก็แย่อย่างที่สุด เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้ออกเดินทางมาไกลขนาดนี้ มีเงินติดตัวมา 10,000 สำหรับใช้จ่าย 1 เทอมเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัว (ค่าเทอมกู้ กยศ.) เป็นช่วงเวลาชีวิตที่รู้สึกแย่เอามากๆ เรียนไม่รู้เรื่องทั้งๆที่เข้าเรียนทุกครั้ง หนังสือก็อ่าน ผมแทบไม่มีเพื่อนเลย ไม่เคยเข้าร่วมกิจกรรมใดๆของคณะ  ผ่านไป 1 เทอม GPA 1.98 เริ่มรู้สึกท้อมาก เงินก็ไม่ค่อยมีและที่สำคัญหากเทอมถัดไปได้ GPA ต่ำกว่า 2.00 หมดสิทธิ์กู้ยืม ส่วนทุนต่างๆของมหาวิทยาลัยก็จะให้เฉพาะผู้ที่มีผลการเรียนดี เวลาที่หมดกำลังใจทำอะไรก็ไม่เต็มที่ พลาดไปหมด แทบจะไม่มีนาทีใดที่รู้สึกมีความสุข สอบ Midterm ของเทอมสอง คะแนนต่ำมากๆ โอกาสติด F สูง ทำให้ผมคิดว่าผมต้องหาหนทางใหม่ และผมก็ติด F จริงๆ GPA เทอมสอง 1.79 ซึ่งทำให้ผมหมดสิทธิ์กู้ยืม กยศ. ผมได้มาครบทุกเกรดตลอดเวลา 1 ปี A-F เมื่อมองย้อนกลับไปผมรู้สึกว่ามันเป็นช่วงเวลาที่มีคุณค่ามาก บางทีการได้ผ่านปัญหาอุปสรรคมากมายก็ช่วยให้เราเข้มแข็งขึ้น เรียนรู้จากความผิดพลาดป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นอีก สิ่งหนึ่งที่ผมได้เรียนรู้คือ ความพยายามอย่างเดียวก็ไปไม่ถึงจุดหมายหากไปไม่ถูกทาง ในขณะเดียวกันหากไปถูกทิศถูกทางใช้ความพยายามไม่มากนักก็ถึงจุดหมายได้อย่างง่ายดาย
สิ่งที่น่าเสียดายคือผมแทบจะไม่มีเพื่อนเลยตลอดเวลาที่เรียนอยู่ที่นั่น รู้สึกเสียดายช่วงเวลาชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย หลังจากนั้นผมก็ไปศึกษาที่สถาบันอื่นและผมมักจะกลับไปเดินเล่นที่ศาลายาบ่อยๆทั้งครั้งที่กลับมาเมืองไทย  ปัจจุบันผมจบการศึกษาและทำงานแล้วและที่น่าแปลกคือผมทำงานในส่วนที่เกี่ยวข้องกับวิชาที่ผมเคยติด F
อยากฟังประสบการณ์ท่านอื่นๆบ้างครับ บางทีการเรียนรู้จากประสบการณ์คนอื่นช่วยประหยัดเวลาได้มาก ไม่ต้องรอให้เกิดขึ้นกับตัวเอง