สวัสดีทุกๆคนครับ มีอะไรก็เล่าสู่กันฟังครับ เรื่องของเราอาจจะเป็นแรงบันดาลใจให้ใครอีกหลายคนที่ได้อ่านครับ เริ่มเลยแล้วกันครับ
เมื่อช่วงปลายปีที่ผ่านมาเราได้รู้จักผู้หญิงคนนึง เรียนมหาลัยเดียวกันครับแต่คนละคณะเรารู้สึกถูกชะตากับเขาแปลกๆ ทั้งที่เราเป็นพวกไม่สน
ผู้หญิงที่เข้ามาจีบเราก่อน แต่เธอเป็นคนแรกคนเดียวที่เรากลับมีความรู้สึกแตกต่าง รู้สึกดีตั้งแต่ครั้งแรก อยู่ดีดีก็ให้ไลน์ให้เบอร์เขาไปง่ายๆ
แปลกใจตัวเองเหมือนกันนะ หลังจากวันนั้นครับก็คุยกันมาเรื่อยๆเลย แต่ยังไม่ได้รีบรวบรัดตัดตอนอะไรครับ 5555 ก็เขาสวยนี่ครับ
หลังจากนั้นมาเขาคือคนเดียวที่เราสนใจ ลักษณะตัวเล็ก ไม่สูง ไม่ขาวครับ ตาคม รูปหน้าสวย หุ่นดี แต่มันเป็นสเปคเราครับ เราชอบผู้หญิง
ผิวสี ชอบมากยิ่งเธอเป็นผู้หญิงผิวสีที่เนียนด้วยครับ ไม่ยากเลยที่เราจะชอบเขา อารมณ์ตอนนั้นแบบเธอไปอยู่ไหนมา!! แบบนี้เลยครับ555
หลังจากคุยกันไปใจความสำคัญของก็แบบต่างคนต่างวิ่งเข้าหากันครับ รุกหนัก คุยกันกระหนุงกระหนิง วิ๊ดวิ้วกันทั้งวันครับ5555
แต่แล้วเราก็มาพบข้อเสียข้อหนึ่งที่เราน่ามืดตามัวทำใมรับได้ คือ เธอเที่ยวกลางคืนครับ เที่ยวหนักเที่ยวทุกคืน ขนาดตอนที่แชทคุยกับเรา
เขายังอยู่ที่เที่ยว ยังนั่งอ่อยใครต่อใครไปเรื่อย เราไม่ชอบมากๆ ที่เรารู้ได้เพราะเพื่อนเลยครับ เพื่อนเราพอรู้ว่าคุยกับคนนี้อยู่ ก็แบบเลิกคุย
ไหม? หาคนอื่นดีกว่า เพราะเพื่อนเราชอบเที่ยว เจอกับเธอประจำเลย เห็นแบบนี้จนชิน แต่เราไม่ชินครับ ไม่เคยชินด้วยครับ
แต่ดันรับได้ซะงั้น ทั้งๆที่เราก็เที่ยวนะครับแต่ไม่ทุกวัน เราโลกส่วนตัวสูงมากๆ แต่เราก็มีเวลาให้เขาคนเดียว ตั้งแต่คุยกับเขาเราไม่ยุ่งกับใคร
ไม่สนคำพูดเพื่อน เธอจะบอกเราเสมอว่ายังไงเราก็คือคนสำคัญ ห่วงเราตลอด ถามตลอด กินข้าวด้วยกันบ่อย มาหาบ่อยมากๆ เพื่อจะมา
กินข้าวกับเรา ใส่ใจทุกรายละเอียด จนเราไม่แน่ใจที่ผ่านมาเรารักเขาหรือแค่หลงเขา จนยอมคบกัน!!
แต่เมื่อต้นปีที่ผ่านมาชีวิตเรากลับตรงกันข้ามกับความรัก ชีวิตเราดิ่งลงเหวดีดีนี่เอง เราโดนรีไทร์ออกจากมหาลัย ชีวิตเราเริ่มตกต่ำลงเรื่อยๆ
ช่วงแรกๆที่เราโดนเขาก็ให้กำลังใจเราทุกอย่าง ให้เริ่มต้นใหม่ เพื่อตัวเราเพื่อเขา เราเริ่มแน่ใจว่าเขาคือคนที่ใช่จริงๆ เลยขอเข้าคบครับ
แต่พอหลังคบกัน สิ่งที่เราได้รับคือการหายไปเลย ไม่ติดต่อ ไม่คุย ทักแชทไม่ตอบ โทรหาไม่รับ บางวันไม่ติด จะไปหาไม่ยอม เพราะช่วง
นั้นชีวิตเราดิ่งลงเหวในการใช้ชีวิตเลยครับ สะเปะสะปะไปหมด ไม่เอาอะไรเลย ฟุ่งซ่านขึ้น ชีวิตไม่มีแก่นสาร ไม่มีอนาคต
เพราะเรารู้สึกแย่กับทุกอย่างเราไม่อยากคิดอะไร นอกจากมีเขาอยู่ข้างๆ แต่เวลาผ่านมาได้ไม่นานหลังจากคบกันเขาก็ขอเลิกกับเราด้วย
เหตุผลที่ทั้งเยียดหยาม ทั้งดูถูกเรา คือเรามันกระจอก คบไปก็อายคนอื่น ตั้งแต่คบกันเราไม่เคยขึ้นสถานะ เขาไม่เคยบอกคนอื่นว่ามีแฟน
ห้ามหึงห้ามหวงถ้ามีคนมาจีบ ห้ามบอกเพื่อนเขาว่าเราเป็นแฟน แต่ถ้ามีคนมายุ่งกับเราเราห้ามไปยุ่งกับใคร เราเองยังงงตัวเองเลย
พอคิดย้อนกลับไปเมื่อสามเดือนที่แล้วทำใมเรายอมเขาขนาดนี้ แล้วมาโดนบอกเลิกแบบนี้มันใช่หรอ แต่ก็น่ะ เพราะความกระจอก
เพราะชีวิตเราไม่น่าบอกใครๆ แต่ตอนนี้เราโอเคแล้วละ อยู่กับครอบครัว อยู่กับสิ่งที่ตัวเองรัก สอบเข้าเรียนใหม่ พยายามทำชีวิตตัวเอง
ให้ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน ไม่ใช่เพื่อให้เขากลับมาหาเรา แต่เพื่อที่เราจะเปิดโอกาสให้ตัวเองได้เจอคนดีดี คนใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตครับ
เรื่องนี้มันสอนเราหลายเรื่อง เราอยากนำมาแชร์ให้เพื่อนๆได้อ่าน ว่าชีวิตของคนกระจอกๆ คนนึง มันโหดร้ายแค่ไหน และก็ขอบคุณเขา
ที่เป็นประสบการณืชีวิตชั้นดี ให้เราได้รู้ว่าผญแบบนี้มีอยู่ในโลก.
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ ถ้าอ่านแล้วงง ก็ขออภัยมานะที่นี้ด้วยครับ 55555
เลิกกันเพราะเรากระจอก น่าอายเพื่อน
เมื่อช่วงปลายปีที่ผ่านมาเราได้รู้จักผู้หญิงคนนึง เรียนมหาลัยเดียวกันครับแต่คนละคณะเรารู้สึกถูกชะตากับเขาแปลกๆ ทั้งที่เราเป็นพวกไม่สน
ผู้หญิงที่เข้ามาจีบเราก่อน แต่เธอเป็นคนแรกคนเดียวที่เรากลับมีความรู้สึกแตกต่าง รู้สึกดีตั้งแต่ครั้งแรก อยู่ดีดีก็ให้ไลน์ให้เบอร์เขาไปง่ายๆ
แปลกใจตัวเองเหมือนกันนะ หลังจากวันนั้นครับก็คุยกันมาเรื่อยๆเลย แต่ยังไม่ได้รีบรวบรัดตัดตอนอะไรครับ 5555 ก็เขาสวยนี่ครับ
หลังจากนั้นมาเขาคือคนเดียวที่เราสนใจ ลักษณะตัวเล็ก ไม่สูง ไม่ขาวครับ ตาคม รูปหน้าสวย หุ่นดี แต่มันเป็นสเปคเราครับ เราชอบผู้หญิง
ผิวสี ชอบมากยิ่งเธอเป็นผู้หญิงผิวสีที่เนียนด้วยครับ ไม่ยากเลยที่เราจะชอบเขา อารมณ์ตอนนั้นแบบเธอไปอยู่ไหนมา!! แบบนี้เลยครับ555
หลังจากคุยกันไปใจความสำคัญของก็แบบต่างคนต่างวิ่งเข้าหากันครับ รุกหนัก คุยกันกระหนุงกระหนิง วิ๊ดวิ้วกันทั้งวันครับ5555
แต่แล้วเราก็มาพบข้อเสียข้อหนึ่งที่เราน่ามืดตามัวทำใมรับได้ คือ เธอเที่ยวกลางคืนครับ เที่ยวหนักเที่ยวทุกคืน ขนาดตอนที่แชทคุยกับเรา
เขายังอยู่ที่เที่ยว ยังนั่งอ่อยใครต่อใครไปเรื่อย เราไม่ชอบมากๆ ที่เรารู้ได้เพราะเพื่อนเลยครับ เพื่อนเราพอรู้ว่าคุยกับคนนี้อยู่ ก็แบบเลิกคุย
ไหม? หาคนอื่นดีกว่า เพราะเพื่อนเราชอบเที่ยว เจอกับเธอประจำเลย เห็นแบบนี้จนชิน แต่เราไม่ชินครับ ไม่เคยชินด้วยครับ
แต่ดันรับได้ซะงั้น ทั้งๆที่เราก็เที่ยวนะครับแต่ไม่ทุกวัน เราโลกส่วนตัวสูงมากๆ แต่เราก็มีเวลาให้เขาคนเดียว ตั้งแต่คุยกับเขาเราไม่ยุ่งกับใคร
ไม่สนคำพูดเพื่อน เธอจะบอกเราเสมอว่ายังไงเราก็คือคนสำคัญ ห่วงเราตลอด ถามตลอด กินข้าวด้วยกันบ่อย มาหาบ่อยมากๆ เพื่อจะมา
กินข้าวกับเรา ใส่ใจทุกรายละเอียด จนเราไม่แน่ใจที่ผ่านมาเรารักเขาหรือแค่หลงเขา จนยอมคบกัน!!
แต่เมื่อต้นปีที่ผ่านมาชีวิตเรากลับตรงกันข้ามกับความรัก ชีวิตเราดิ่งลงเหวดีดีนี่เอง เราโดนรีไทร์ออกจากมหาลัย ชีวิตเราเริ่มตกต่ำลงเรื่อยๆ
ช่วงแรกๆที่เราโดนเขาก็ให้กำลังใจเราทุกอย่าง ให้เริ่มต้นใหม่ เพื่อตัวเราเพื่อเขา เราเริ่มแน่ใจว่าเขาคือคนที่ใช่จริงๆ เลยขอเข้าคบครับ
แต่พอหลังคบกัน สิ่งที่เราได้รับคือการหายไปเลย ไม่ติดต่อ ไม่คุย ทักแชทไม่ตอบ โทรหาไม่รับ บางวันไม่ติด จะไปหาไม่ยอม เพราะช่วง
นั้นชีวิตเราดิ่งลงเหวในการใช้ชีวิตเลยครับ สะเปะสะปะไปหมด ไม่เอาอะไรเลย ฟุ่งซ่านขึ้น ชีวิตไม่มีแก่นสาร ไม่มีอนาคต
เพราะเรารู้สึกแย่กับทุกอย่างเราไม่อยากคิดอะไร นอกจากมีเขาอยู่ข้างๆ แต่เวลาผ่านมาได้ไม่นานหลังจากคบกันเขาก็ขอเลิกกับเราด้วย
เหตุผลที่ทั้งเยียดหยาม ทั้งดูถูกเรา คือเรามันกระจอก คบไปก็อายคนอื่น ตั้งแต่คบกันเราไม่เคยขึ้นสถานะ เขาไม่เคยบอกคนอื่นว่ามีแฟน
ห้ามหึงห้ามหวงถ้ามีคนมาจีบ ห้ามบอกเพื่อนเขาว่าเราเป็นแฟน แต่ถ้ามีคนมายุ่งกับเราเราห้ามไปยุ่งกับใคร เราเองยังงงตัวเองเลย
พอคิดย้อนกลับไปเมื่อสามเดือนที่แล้วทำใมเรายอมเขาขนาดนี้ แล้วมาโดนบอกเลิกแบบนี้มันใช่หรอ แต่ก็น่ะ เพราะความกระจอก
เพราะชีวิตเราไม่น่าบอกใครๆ แต่ตอนนี้เราโอเคแล้วละ อยู่กับครอบครัว อยู่กับสิ่งที่ตัวเองรัก สอบเข้าเรียนใหม่ พยายามทำชีวิตตัวเอง
ให้ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน ไม่ใช่เพื่อให้เขากลับมาหาเรา แต่เพื่อที่เราจะเปิดโอกาสให้ตัวเองได้เจอคนดีดี คนใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตครับ
เรื่องนี้มันสอนเราหลายเรื่อง เราอยากนำมาแชร์ให้เพื่อนๆได้อ่าน ว่าชีวิตของคนกระจอกๆ คนนึง มันโหดร้ายแค่ไหน และก็ขอบคุณเขา
ที่เป็นประสบการณืชีวิตชั้นดี ให้เราได้รู้ว่าผญแบบนี้มีอยู่ในโลก.
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ ถ้าอ่านแล้วงง ก็ขออภัยมานะที่นี้ด้วยครับ 55555