ใครก็ได้นำความไปบอกคุณพี่เหมทีว่าสายตาของคุณพี่ทำให้ใจละลาย

(ก่อนอื่นต้องขออภัย สำหรับคนที่อาจจะขัดใจ ว่าทำไมยังไม่จบกับข้าบดินทร์ อารมณ์มันไม่จบจริงๆค่า) นี่ปกติวันพฤหัสเย็นๆแบบนี้ ต้องดีใจแล้วตื่นมาจะเป็น วันข้าบดินทร์ แห่งชาติ เตรียมตัวซึ้ง ฟิน อิน กับพ่อ

สายตาคุณพี่เหมยามมองเจ้าลำดวนช่างมีอานุภาพทำลายล้างมากมาย มันวิบวับชวนใจละลายเหลือเกิน ขนาดอิฉันไม่ได้เป็นเจ้าลำดวนยังแทบละลายตายอยู่กับพื้น ถ้าคุณพี่เหมยังทำสายตาแบบนี้อีก เกรงว่าคุณพี่จะไม่ปลอดภัยนะ

แม่ลำดวนให้พระ พ่อเหมตอบแทนด้วยแหวนถักจากหางช้าง ส่งสายตา เขินอาย หัวใจพองโต ช่างละมุนละไมยิ่งนัก นี่คือ ... ซีนสารภาพรัก ใช่หรือไม่ (เอร้ยยยยยยยย ดิฉันรู้สึกฟินอย่าง... นุ่มนวล ) แสดงกันได้น่ารัก

ไม่มีอะไรคะ เเค่อยากอวยละคร อ่านเเต่กระทู้ของข้าบดินทร์ อ่านทุกอย่างที่เกี่ยวกับละครเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้ตั้งกระทู้ หรือ คอมเม้น อะไรเลยเพราะจำรหัสผ่านไม่ได้ ฮิฮิ แต่จริงๆอยากระบายมากกก อยากตอบทุกกระท

เอาเนื้อเรื่องประมาณวิถีชีวิตจองพ่อเหมในเมืองวิลาสมีทั้งดีและไม่ดี อาจจะเจอใครซักคนที่ทำให้เจวได้แต่สุดท้ายก็กลับมาหาแม่ลำดวน