ฟินหนักมาก...แค่แอบรักก็พอใจ

สวัสดีคะ เพื่อนๆพี่ๆน้องในพันทิปทุกคน เรื่องราวต่อไปนี้เป็นความฟินที่เวลาฉันคิดถึงก็จะต้องอมยิ้มและเขินเบาๆไปได้เสมอ จากที่เป็นทองไม่รู้ร้อนกับความรักอยู่นมนานหลายปี
ความฟินเล็กๆน้อยของเด็กมัธยมปลายคนหนึ่งอย่างฉัน เกิดจากที่ไปแอบชอบพี่ผู้ชายคนหนึ่งในโรงเรียน ขอเรียกแทนพี่เขาว่าพี่พ.ล่ะกันนะคะ
พี่พ.เป็นคนเด่นในโรงเรียนเลยค่ะ ทั้งหน้าตา[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ นิสัย ฐานะ คือดีงามอ่ะ ใจจริงก็แอบมองอยู่ห่างๆอย่างเงียบๆมาตั้งแต่ฉันเริ่มเข้า ม สามแล้วค่ะ ตอนนี้ฉันอยู่ ม ห้าล่ะ พี่พ.เขาอยู่ ม หก(พี่พ.เข้าโรงเรียนเดียวกับฉันตอน ม สี่ ซึ่งตอนนั้นฉันอยู่ ม สามพอดี)
ขอย้อยเล่าถึงตอน ม สามของฉันนะคะ...ในเกือบจะทุกงานของโรงเรียนไม่ว่าจะงานภาษาไทย งานวิทยาศาสตร์ งานวันสุนทรภู่ งานวันพ่อ วันแม่ บลาๆพี่พ.เขาจะได้รับเลือกให้เป็นพิธีกรดำเนินกิจกรรมด้วยความที่หน้าตาดี บุคลิกดี ช่างพูด ทุกอย่างนี้ทำให้ฉันที่เป็นผู้หญิงทั่วไปให้ความสนใจพี่พ.มากขึ้น เริ่มจากที่แค่มองโดยไม่ได้รู้สึกอะไร เป็นแอบมองด้วยความแอบชอบ พอแอบมองไปเรื่อยๆเหมือนตกหลุมพรางยังไม่รู้ ทำให้หยุดมองเขาไม่ได้ ไม่ว่าจะไปเรียนวิชาไหน เข้าห้องน้ำ กินข้าว สายตาเจ้ากรรมต้องเหล่มองหาพี่พ.ตลอด บางครั้งก็เจอ....บางครั้งก็ไม่เจอ....บางครั้งพอสบตาเข้าปุ๊บรีบหลบตาทำหน้าโหดใส่พี่เขา แล้วมองไปทางอื่นเหมือนว่า 'ฉันไม่ได้มองนายนะ แค่บังเอิญมองผ่านเฉยๆย่ะ' (อ๊ากกก ไม่เข้าใจตัวเอง) แต่หากบางทีบังเอิญแอบมองพี่เขาอยู่แล้วสบตากันพอดีตอนพี่พ.ยิ้มละลายโลกนี้ ฉันเองก็เกือบทำเนียนไม่มิดเหมือนกันคะ หลุดเผลอมองไปหลายวินาที
โอเคเราเริ่มเข้าใจตัวเองว่าตลอด ม สาม ที่ผ่านมาเราไม่ได้แค่แอบชอบแล้วนะ พอฉันขึ้น ม สี่ ฉันรู้ตัวล่ะว่าแอบรักพี่พ. เริ่มกล้าที่จะเข้าหาพี่พ. เราเจอเฟสพี่พ.ล่ะ เห็นด้วยว่าเขาคบกันใคร เขาขึ้นสถานะคบกับเด็ก ม สาม เด็กผู้ชาย(คล้ายตุ๊ด)หน้าตาดีออกทางตี๋ๆ  ตอนนั้นรู้เลยว่าพี่พ.ยิ้มเกย์ T0T แต่ยังไงก็ดันมีความรักไปแล้ว...แอบรักเขาไปแล้ว พี่พ.เป็นเกย์ก็รับได้ค่ะ....เรากล้าแอดเฟสพี่พ.(ตอนนั้นไม่ได้บอกเพื่อนว่าชอบพี่พ. ไม่กล้าบอกใครเราพยายามด้วยตัวเองนะ เราเขินอายที่จะบอกจริงๆ) เราก็แอดไปคะ...แต่เขาก็ไม่รับนะ T^T ช่างเถอะ...เขาไม่ได้คิดอะไรกับเรา เราก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงทั่วๆไปแต่เรียนเก่งหรือนิสัยดี ถ้าเขาไม่ชอบเรา เหตุผลเหล่านี้ก็ไม่เกี่ยวเลย.... แอบเสียใจนะคะ พยายามคิดว่าทำไมๆหลายทำไมมาก ใช้เวลาอยู่หลายวันกว่าจะทำใจที่พี่พ.ไม่รับแอด พยายามคิดว่าเขาคงไม่เห็นแจ้งเตือนคำขอเป็นเพื่อน เขาคงไม่เล่นเฟส แต่จริงๆแล้วไม่เลย....เขาเล่นทุกวัน(เราแอบส่งเขาโพสไง)แต่เขาแค่ไม่รับแอดเรา ฮ่าๆๆๆๆ พอกลับมาทบทวนตัวเองก็พยายาบอกกับตัวเองว่า เราจะขอแอบรักเขาต่อไป...โดยที่เขาไม่ต้องมารักเรา  เราจะยังทำทุกทางให้เห็นพี่พ. เราเล่นบาสทุกคาบว่างเพื่อให้เจอพี่พ.ที่ชอบเล่นบาส ฝึกเล่นกีตาร์ตามพี่พ. ฝึกเล่นรูบิดตามพี่พ.อดทนเล่นจนคล่อง  แต่งตัวแนวใสๆน่ารักๆไม่ใช่กางเกงสามส่วนเสื้อยืดแบบที่เคย ทำผม ทาแป้งทาลิปมันส์ไม่ให้ปากแตก เก็บตังค์ดัดฟัน ลดน้ำหนัก(ไม่ได้อ้วนนะ สมส่วนแต่อยากผอม)และสมัครเข้าสภานักเรียนตามพี่พ.(สภานักเรียนสมัคร ม สี่ เลือกตั้งกันแล้ว ม ห้าทำงาน ซึ่งขณะนั้นพี่พ.เป็นรองสภาจ้า)
ทุกอย่างที่ฉันทำจริงจังตอน ม สี่ พี่พ.เขาก็ยังปกติไม่ได้สนใจเรามากขึ้นหรือสนใจใครมากขึ้นนอกจากนางแฟนตุ๊ดของเขา แต่เราเองมีคนมาจีบเยอะล่ะ รุ่นน้องสองคน รุ่นพี่สองคน  ทอมอีกหนึ่งคน แต่วิธีการปฏิเสธ(เนื่องจากเราแอบรักพี่พ.คนเดียว)ของเราเด็ดมากคือ ใครจีบมายังไงเราตอบกลับแบบนั้น เรารู้ทันเกือบทุกมุกที่ผชจีบ เพราะพี่ชายจริงๆของเราก็พวกม่อคนหนึ่ง ยกตัวอย่างคนที่เป็นทอมมาจีบ เราก็พูดแนวทอมเลย เเบบ เฮ้ย เราก็ชอบผู้หญิงว่ะ เอ่อ..คนนนั้นโนตมดีนะ ส่วนหากเป็นผู้ชายมาจีบ เราก็จะแมนใส่เลย ไม่กลัวไรทั้งสิ้น พูดครับๆใช้แทนตัวเองว่าผม พูดถึงเรื่องแมนๆเรื่องรถ เรื่องบอล เรื่องบาส เรื่องมวย(เรื่องไฟท์ของพี่บัวนั่นแหละ) ตลกตัวเองดีนะ....ไม่รู้ทำทุกอย่างเพื่ออะไร ทั้งๆที่รู้ว่าเขาไม่มีวันมาชอบเรา....




จะมาต่อนะคะ ตอนนี้ย้อนคิดกลับไปแล้วอยากร้องไห้(เปิดเพลงฟังไปด้วยแล้วเศร้าจริง)

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่