ก่อนอื่นเราขอเล่าก่อนนะ กระทู้นี้เป็นความรักในชีวิตวัยรุ่นนะค่ะ
คือเราคบกับแฟนเก่ามาก็นาน ไม่กี่เดือนก็จะปีแล้ว แต่ที่เลิกเพราะเค้าบอกเราว่าเบื่อ ไม่รู้สึกอะไรแล้ว แบบเค้าไม่รักแล้ว
เรา2คนเรียนกันต่างโรงเรียนมาเจอกันในเฟสคือเป็นเพื่อนของเพื่อนไรงี้ คนนี้เป็นคนแรกที่เราใช้คำว่าแฟนคุ้มมาก
เราเลิกเรียนก็ไปหาเค้าที่โรงเรียนทุกวัน ไปนั่งดูเค้าเตะ พอเสร็จแล้วเราก็ไปหาอะไรกิน ช่วงนั้นเป็นเวลาที่มีความสุขมาก อะไรๆก็ดีไปหมด เค้าคอยตามใจ ดูแลใส่ใจเราทุกอย่าง อยากกินอะไรก็พาไปตลอด แล้วเป็นคนแรกที่เราเปิดตัวให้พ่อกับแม่รู้ เราเลิกกันได้สักพักแล้ว แต่ไม่มีวันไหนเลยที่เราไม่คิดถึง ความทรงจำต่างๆมันยังคงอยู่ในหัว เราผ่านเส้นทาง ร้านอาหาร หรือสถานที่ต่างๆที่เราเคยไปด้วยกันมันทำให้เราคิดถึงเค้ามาก ถึงแม้ตอนนี้เค้าจะมีคนคุยใหม่แล้วแต่เราก็คงรู้สึกเหมือนเดิม เหมือนเราอยู่ที่เดิมตลอด เหมือนเรารอตลอดทั้งๆที่เค้าบอกว่าไม่กลับมาแล้ว ไม่ได้รักแล้ว เราก็รอรอจนไม่รู้เมื่อไหร่ แรกๆเราอยู่ไม่ได้เลย ร้องไห้ตลอดจนแม่ต้องมาปลอบ แม่คอยถามทุกเค้าตลอดว่าได้ติดต่อกันบ้างป่าว แต่ไม่เลยเหมือนเค้ากำลังเริ่มใหม่ แต่เรานี่สิยังคงอยู่ที่เดิม เรารักเค้ามาก ผูกพันมาก เหมือนมีแต่ความทรงจำดีๆที่เราไม่เคยมีกับใครมาก่อน เราแค่อยากรู้ว่าเค้าจะตัดใจทำใจจากเราได้เร็วขนาดนั้นเลยอ่อ อยากรู้สาเหตุที่มันชัดกว่านี้ แต่เราก็ไม่กล้าทักไปหรือจะไปอะไรกับเค้าอีกเลย ต้องทำเป็นเข้มแข็งทั้งๆที่ในใจเจ็บมาก ต้องฝืนมันมากตลอด
ความทรงจำ
คือเราคบกับแฟนเก่ามาก็นาน ไม่กี่เดือนก็จะปีแล้ว แต่ที่เลิกเพราะเค้าบอกเราว่าเบื่อ ไม่รู้สึกอะไรแล้ว แบบเค้าไม่รักแล้ว
เรา2คนเรียนกันต่างโรงเรียนมาเจอกันในเฟสคือเป็นเพื่อนของเพื่อนไรงี้ คนนี้เป็นคนแรกที่เราใช้คำว่าแฟนคุ้มมาก
เราเลิกเรียนก็ไปหาเค้าที่โรงเรียนทุกวัน ไปนั่งดูเค้าเตะ พอเสร็จแล้วเราก็ไปหาอะไรกิน ช่วงนั้นเป็นเวลาที่มีความสุขมาก อะไรๆก็ดีไปหมด เค้าคอยตามใจ ดูแลใส่ใจเราทุกอย่าง อยากกินอะไรก็พาไปตลอด แล้วเป็นคนแรกที่เราเปิดตัวให้พ่อกับแม่รู้ เราเลิกกันได้สักพักแล้ว แต่ไม่มีวันไหนเลยที่เราไม่คิดถึง ความทรงจำต่างๆมันยังคงอยู่ในหัว เราผ่านเส้นทาง ร้านอาหาร หรือสถานที่ต่างๆที่เราเคยไปด้วยกันมันทำให้เราคิดถึงเค้ามาก ถึงแม้ตอนนี้เค้าจะมีคนคุยใหม่แล้วแต่เราก็คงรู้สึกเหมือนเดิม เหมือนเราอยู่ที่เดิมตลอด เหมือนเรารอตลอดทั้งๆที่เค้าบอกว่าไม่กลับมาแล้ว ไม่ได้รักแล้ว เราก็รอรอจนไม่รู้เมื่อไหร่ แรกๆเราอยู่ไม่ได้เลย ร้องไห้ตลอดจนแม่ต้องมาปลอบ แม่คอยถามทุกเค้าตลอดว่าได้ติดต่อกันบ้างป่าว แต่ไม่เลยเหมือนเค้ากำลังเริ่มใหม่ แต่เรานี่สิยังคงอยู่ที่เดิม เรารักเค้ามาก ผูกพันมาก เหมือนมีแต่ความทรงจำดีๆที่เราไม่เคยมีกับใครมาก่อน เราแค่อยากรู้ว่าเค้าจะตัดใจทำใจจากเราได้เร็วขนาดนั้นเลยอ่อ อยากรู้สาเหตุที่มันชัดกว่านี้ แต่เราก็ไม่กล้าทักไปหรือจะไปอะไรกับเค้าอีกเลย ต้องทำเป็นเข้มแข็งทั้งๆที่ในใจเจ็บมาก ต้องฝืนมันมากตลอด