คือเรื่องมีอยู่ว่า
เราได้รู้จักเพราะตอนนั้นเราเพิ่งเลิกกันเเฟนเก่า
ตอนนั้นเราเพ้อในเฟสบุ๊คมากเเบบถล่มทลายคือชีวิตเหมือนเป็นสีดำ.(คบมาตั้ง1ปีเเหนะ)
มันเหมือนทุกอย่างพังไปหมด เราเเบบจมปลักมาก ถึงกับตัดผมเเบบประชดดเเฟน
....เเล้ว....เวลาก็ผ่านมาได้สักพัก เราก็เพ้อเฟสบุ๊กเเต่เริ่มทำใจได้นิดนึงเเล้วละ
เพราะเเฟนเก่าเรามีเเฟนใหม่เเล้ว เราก็เพิ่งนึกได้ เราจะมาจมปลักทำไมหว่ะในเมื่อเค้าก็มีเเฟนใหม่เเล้ว
เเต่เราก็ยังเพ้อๆอยู่จนวันนึง มีคนๆนึงมากดถูกใจสเตตัสเรา เเบบถล่มไลท์ เราสงสัยเว้ย!!
เเบบทำไมถึงถล่มขนาดนี้ เราเลยทักเฟสไปถามเค้า เค้าบอกเราว่าสเตตัส มันโดน เค้าก็เพิ่งเลิกกับเเฟนมาใหม่ๆ
55555เเล้วเราก็คุยกัน เเล้วพอเจอที่โรงเรียน คำเเรกที่เราทักเค้า เราทักว่า (ไง)
เเล้วเค้าก็สดุ้ง เค้าก็ตอบกลับมาว่าไง เเบบมันเป็นวันเเรกที่เราคุยกันที่ร.ร.
จากนั้นเราก็เลิกสนิทกันมากขึ้น มีครั้งหนึ่ง เราเดินไปซื้อของในมินิมาท เเล้วเค้าก็เดินเข้ามาในมินิทมาเเล้วเราก็ได้คุยกัน
ตกเย็นเรารอไปส่งเค้าที่ป้าย เราถามเค้าว่าทำไมเดินเเบบซอมบี้55555 เพราะเค้าเกร่งๆ
จากนั้นเราก็คุยกันทุกวันในเฟสบุ๊ก จากอะไรที่มืดมนก็เริ่มสว่างเเละสดใสขึ้นอีกครั้ง
ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น จากนั้นที่ร.ร.จัดทำบุญวันปีใหม่ เราชวนเค้ามาใส่บาตร เเล้วเราก็ได้ใส่บาตรกัน
จนเวลาผ่านไป......เราได้ชวนเค้าไปเที่ยววัดพระเเก้ว เราอยากไปทำบุญด้วยเเหละเเล้วอยากรู้จักกันมากกว่านี้
เรานัดกันที่ป้ายซีคอน ตอนนั้นเราไปสาย เเบบเค้าถึงเร็วกว่า เราลดผิดป้าย = = ลงก่อนป้านนึง เราเลยโทรถามว่าเค้าอยู่ไหน
เค้าก็บอกว่าอยู่ป้ายซีคอน เราก็บอกว่าไหนไม่เจอเลย เค้าก็บอกป้ายซีคอนป้ายสองนะ เราบอกอ้าวงั้นอ่อ
เราเลยเดินขึ้นไป เเล้วก็ได้เจอกัน เเบบเป็นครั้งเเรกที่เค้าใส่ชุดอยู่ไปเที่ยวที่เราเห็น เราก็อึ๋งเค้าน่ารักมาก
เเล้วก็ขึ้นรถเมล์เเอร์ไปวัดพระเเก้ว ก่อนเข้าวัดมีร้านก๋วยเตี๋ยว เราถามเค้าว่ากินข้าวยัง เค้าบอกยังเลยไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวกัน
เค้าสั่งเส้นเล็ก ไม่ใส่ผัก เราก็ถามว่าทำไมไม่กินผัก ผักมีประโยชน์นะ เค้าบอกเค้าไม่ชอบ มันไม่อร่อย เราก็ขำ55555
เเล้วพอกินเสร็จ เราก็เดินข้าวถนน ตอนนั้นเราไม่กล้าจับมือเค้า คือเรายังเพิ่งรู้จักกัน เราเลยจับเเขนเสื้อเค้า
เค้าเลยขำ 5555 เค้ายืนมือมา บอกจับนี้ก็ได้ เราเลยจับมือเค้าข้ามถนน เเล้วก็ไปถึงในวัด เเบบอากาศร้อนมาก
เราก็เดินขึ้นไปบนเจดีย์ เค้าบอกเค้าเมื่อยขอพักก่อนนะ เเล้วเค้าก็นั่งลง เราก็เอามือถือขึ้นมา เเอบถ่ายเค้า
เเล้วเค้าก็เงยน่าขึ้นมา 55555 เเบบได้เป็นรูปเเบบมึนๆ เเต่ก็น่ารักดี เค้าบอกให้ลบเเต่เราไม่ลบเลยเก็บใส่กระเป๋าไป
เเล้วเราก็เดินกันมาเรื่อยๆ จนถึงในพิพิธพันธ์ เราก็ได้เข้าไปข้างใน เเล้วก็เดินเล่นกันในนั้น จนเค้าร้อนเว้ย เค้าเลยเอาตัวไปจ่อที่เเอร์
เราถามว่าทำอะไร เค้าบอกว่าร้อน555555 เเล้วก็ทำมือเเบบอ้า สบายเเถมทำน่าอีก จากนั้นเราก็เดินเสร็จ เราก็เดินเล่นในวัดต่อ เราถ่ายรูปให้เค้า
มีเเต่รูปเค้าเต็มโทรสับเรา จากเราก็เดินออกมาจากวัดเเล้วเดินไปในตลาดที่เลยวัดพระเเก้วมาหน่อย ก็ไปกินข้าวกัน เราสั่งผัดพริกเเกงหมูป่า
เค้าสั่ง คั่วไก่ คั่วไก่เเล้วไม่อร่อยเลย เราเลยตักข้าวเราให้เค้ากิน เค้าบอกของเราอร่อย55555 เราก็บอกว่าเเน่อยู่เเล้ว
คนสั่งเก่งอ่า ตอนนั้นมันมีเเต่รอยยิ้มจริงๆ เรามีความสุขมาก พอกินเสร็จเราก็เดินเล่นเเถวนั้น เเล้วก็เดินมาขึ้นรถกลับบ้าน
เราถามว่าบ้านเค้าอยู่ไหน เค้าบอกนครปฐมสามพราน เราบอกว่าจะไปส่ง เค้าบอกจริงดิ เย้ เเล้วเค้าบอกว่าอย่าไปเลยมันไกลมากนะ
ด้วยเรายังไม่เคยไปเเถวนั้นไงเราเลยไม่รู้ว่าไกลมาก เเล้วเราก็ขึ้นสาย83 ไป เป็นรถเเอร์ เค้าก็ชวนเราคุยตลอดทางเลย
มีคำนึงเค้าพูดกลับเราว่า "ถ้าใครได้เธอเป็นเเฟนคนนั้นโชคดีมากนะ" เเล้วเราก็คุยกันเรื่อยจนถึง เค้าบอกส่งเเค่นี้พอเเล้วมันไกล
เเถมต้องนั่งมอเตอร์ไซต์วินเข้าไปอีก เราบอกโอเค เเล้วก็บอกลากัน คราวนี้ตอนกลับเรานี้ หลับเลย นั้งรถประมาณ ช.ม.นึง
บ้านเราอยู่เพรชดเกษมเลขตัวเดียว เค้าอยู่อ้อมใหญ่ เรามีความสุขมากๆ เราคิดว่าเค้าใช่ เเล้วก็ถึงบ้านประมาณทุ่มกว่าๆ
เเล้วเราก็คุยกันจนถึงเที่ยงคืน มันเป็นวันที่พิเศษที่สุด มันเป็นวันเเรกที่เราไปเที่ยวด้วยกันเรามีความสุขมากๆ
(ถึงเราจะเลิกกันเเล้วเเต่เราไม่เคยลืมทุกๆอย่างในวันนั้น)
.............ในวันนี้เราตั้งใจจะไปวัดพระเเก้วคนเดียวถ้าเป็นไปได้เราอยากให้เธอไปด้วยกันอีก เราจะไปกินข้าวร้านเดิมไง ไปในพิพิธพันธุในนั้นอีก เราจะเเอบถ่ายรูปเธออีก เราจะมาถึงป้ายซีคอนก่อนเธอ
เราจะไปส่งเธอที่บ้านอีกถึงมันจะไกล เราจะทำให้เธอหัวเราะอีกถ้าเรามีโอกาส เราจะทำดีๆกับเธออีก
...............เดียวมาเล่าต่อนะต้องไปวัดพระเเก้วเเล้ว
จะเป็นไปได้ไหม ? ถ้าเราจะกลับมารักกัน ? ยังพอมีโอกาสอีกไหม ?
เราได้รู้จักเพราะตอนนั้นเราเพิ่งเลิกกันเเฟนเก่า
ตอนนั้นเราเพ้อในเฟสบุ๊คมากเเบบถล่มทลายคือชีวิตเหมือนเป็นสีดำ.(คบมาตั้ง1ปีเเหนะ)
มันเหมือนทุกอย่างพังไปหมด เราเเบบจมปลักมาก ถึงกับตัดผมเเบบประชดดเเฟน
....เเล้ว....เวลาก็ผ่านมาได้สักพัก เราก็เพ้อเฟสบุ๊กเเต่เริ่มทำใจได้นิดนึงเเล้วละ
เพราะเเฟนเก่าเรามีเเฟนใหม่เเล้ว เราก็เพิ่งนึกได้ เราจะมาจมปลักทำไมหว่ะในเมื่อเค้าก็มีเเฟนใหม่เเล้ว
เเต่เราก็ยังเพ้อๆอยู่จนวันนึง มีคนๆนึงมากดถูกใจสเตตัสเรา เเบบถล่มไลท์ เราสงสัยเว้ย!!
เเบบทำไมถึงถล่มขนาดนี้ เราเลยทักเฟสไปถามเค้า เค้าบอกเราว่าสเตตัส มันโดน เค้าก็เพิ่งเลิกกับเเฟนมาใหม่ๆ
55555เเล้วเราก็คุยกัน เเล้วพอเจอที่โรงเรียน คำเเรกที่เราทักเค้า เราทักว่า (ไง)
เเล้วเค้าก็สดุ้ง เค้าก็ตอบกลับมาว่าไง เเบบมันเป็นวันเเรกที่เราคุยกันที่ร.ร.
จากนั้นเราก็เลิกสนิทกันมากขึ้น มีครั้งหนึ่ง เราเดินไปซื้อของในมินิมาท เเล้วเค้าก็เดินเข้ามาในมินิทมาเเล้วเราก็ได้คุยกัน
ตกเย็นเรารอไปส่งเค้าที่ป้าย เราถามเค้าว่าทำไมเดินเเบบซอมบี้55555 เพราะเค้าเกร่งๆ
จากนั้นเราก็คุยกันทุกวันในเฟสบุ๊ก จากอะไรที่มืดมนก็เริ่มสว่างเเละสดใสขึ้นอีกครั้ง
ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น จากนั้นที่ร.ร.จัดทำบุญวันปีใหม่ เราชวนเค้ามาใส่บาตร เเล้วเราก็ได้ใส่บาตรกัน
จนเวลาผ่านไป......เราได้ชวนเค้าไปเที่ยววัดพระเเก้ว เราอยากไปทำบุญด้วยเเหละเเล้วอยากรู้จักกันมากกว่านี้
เรานัดกันที่ป้ายซีคอน ตอนนั้นเราไปสาย เเบบเค้าถึงเร็วกว่า เราลดผิดป้าย = = ลงก่อนป้านนึง เราเลยโทรถามว่าเค้าอยู่ไหน
เค้าก็บอกว่าอยู่ป้ายซีคอน เราก็บอกว่าไหนไม่เจอเลย เค้าก็บอกป้ายซีคอนป้ายสองนะ เราบอกอ้าวงั้นอ่อ
เราเลยเดินขึ้นไป เเล้วก็ได้เจอกัน เเบบเป็นครั้งเเรกที่เค้าใส่ชุดอยู่ไปเที่ยวที่เราเห็น เราก็อึ๋งเค้าน่ารักมาก
เเล้วก็ขึ้นรถเมล์เเอร์ไปวัดพระเเก้ว ก่อนเข้าวัดมีร้านก๋วยเตี๋ยว เราถามเค้าว่ากินข้าวยัง เค้าบอกยังเลยไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวกัน
เค้าสั่งเส้นเล็ก ไม่ใส่ผัก เราก็ถามว่าทำไมไม่กินผัก ผักมีประโยชน์นะ เค้าบอกเค้าไม่ชอบ มันไม่อร่อย เราก็ขำ55555
เเล้วพอกินเสร็จ เราก็เดินข้าวถนน ตอนนั้นเราไม่กล้าจับมือเค้า คือเรายังเพิ่งรู้จักกัน เราเลยจับเเขนเสื้อเค้า
เค้าเลยขำ 5555 เค้ายืนมือมา บอกจับนี้ก็ได้ เราเลยจับมือเค้าข้ามถนน เเล้วก็ไปถึงในวัด เเบบอากาศร้อนมาก
เราก็เดินขึ้นไปบนเจดีย์ เค้าบอกเค้าเมื่อยขอพักก่อนนะ เเล้วเค้าก็นั่งลง เราก็เอามือถือขึ้นมา เเอบถ่ายเค้า
เเล้วเค้าก็เงยน่าขึ้นมา 55555 เเบบได้เป็นรูปเเบบมึนๆ เเต่ก็น่ารักดี เค้าบอกให้ลบเเต่เราไม่ลบเลยเก็บใส่กระเป๋าไป
เเล้วเราก็เดินกันมาเรื่อยๆ จนถึงในพิพิธพันธ์ เราก็ได้เข้าไปข้างใน เเล้วก็เดินเล่นกันในนั้น จนเค้าร้อนเว้ย เค้าเลยเอาตัวไปจ่อที่เเอร์
เราถามว่าทำอะไร เค้าบอกว่าร้อน555555 เเล้วก็ทำมือเเบบอ้า สบายเเถมทำน่าอีก จากนั้นเราก็เดินเสร็จ เราก็เดินเล่นในวัดต่อ เราถ่ายรูปให้เค้า
มีเเต่รูปเค้าเต็มโทรสับเรา จากเราก็เดินออกมาจากวัดเเล้วเดินไปในตลาดที่เลยวัดพระเเก้วมาหน่อย ก็ไปกินข้าวกัน เราสั่งผัดพริกเเกงหมูป่า
เค้าสั่ง คั่วไก่ คั่วไก่เเล้วไม่อร่อยเลย เราเลยตักข้าวเราให้เค้ากิน เค้าบอกของเราอร่อย55555 เราก็บอกว่าเเน่อยู่เเล้ว
คนสั่งเก่งอ่า ตอนนั้นมันมีเเต่รอยยิ้มจริงๆ เรามีความสุขมาก พอกินเสร็จเราก็เดินเล่นเเถวนั้น เเล้วก็เดินมาขึ้นรถกลับบ้าน
เราถามว่าบ้านเค้าอยู่ไหน เค้าบอกนครปฐมสามพราน เราบอกว่าจะไปส่ง เค้าบอกจริงดิ เย้ เเล้วเค้าบอกว่าอย่าไปเลยมันไกลมากนะ
ด้วยเรายังไม่เคยไปเเถวนั้นไงเราเลยไม่รู้ว่าไกลมาก เเล้วเราก็ขึ้นสาย83 ไป เป็นรถเเอร์ เค้าก็ชวนเราคุยตลอดทางเลย
มีคำนึงเค้าพูดกลับเราว่า "ถ้าใครได้เธอเป็นเเฟนคนนั้นโชคดีมากนะ" เเล้วเราก็คุยกันเรื่อยจนถึง เค้าบอกส่งเเค่นี้พอเเล้วมันไกล
เเถมต้องนั่งมอเตอร์ไซต์วินเข้าไปอีก เราบอกโอเค เเล้วก็บอกลากัน คราวนี้ตอนกลับเรานี้ หลับเลย นั้งรถประมาณ ช.ม.นึง
บ้านเราอยู่เพรชดเกษมเลขตัวเดียว เค้าอยู่อ้อมใหญ่ เรามีความสุขมากๆ เราคิดว่าเค้าใช่ เเล้วก็ถึงบ้านประมาณทุ่มกว่าๆ
เเล้วเราก็คุยกันจนถึงเที่ยงคืน มันเป็นวันที่พิเศษที่สุด มันเป็นวันเเรกที่เราไปเที่ยวด้วยกันเรามีความสุขมากๆ
(ถึงเราจะเลิกกันเเล้วเเต่เราไม่เคยลืมทุกๆอย่างในวันนั้น)
.............ในวันนี้เราตั้งใจจะไปวัดพระเเก้วคนเดียวถ้าเป็นไปได้เราอยากให้เธอไปด้วยกันอีก เราจะไปกินข้าวร้านเดิมไง ไปในพิพิธพันธุในนั้นอีก เราจะเเอบถ่ายรูปเธออีก เราจะมาถึงป้ายซีคอนก่อนเธอ
เราจะไปส่งเธอที่บ้านอีกถึงมันจะไกล เราจะทำให้เธอหัวเราะอีกถ้าเรามีโอกาส เราจะทำดีๆกับเธออีก
...............เดียวมาเล่าต่อนะต้องไปวัดพระเเก้วเเล้ว