เอาจริงแล้ว กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ตั้งจริงจังคนั้งแรกเลย เรียกง่ายง่ายว่าเป็นไดอารี่ระหว่างเรียนอยู่ที่นี้เเละกันเนอะ อาจมีทะลึงบ้าง หยาบคายบ้าง แสลงเยอะแยะ เขียนไม่รู้เรื่อง อิอิ ก็ทนอ่านนิสนึง อุ๊ปส์............
เราเป็นนักเรียนติดเกาะเเห่งหนึ่งในภาคใต้ ซึ่งต้องมาเรียนที่จีนทุกปี ปีแรกปีสอง 2 เดือน ปีสุดท้ายประมาณ 4-5 เดือน ด้วยความที่เมืองที่เราเลือกเป็นเมืองใหม่จ้า ไม่เคยมา อยากลองของ อีกอย่าง ค่าเทอมแพง ด้วยความที่เมืองนี่ไกลสุดละ ตั๋วแพง จัดว่าคุ้ม วันที่เปิดเลืองเมือง เรากับผองเพื่อนก็เลยเลือกเมืองนี้ รอไร (งกเนอะ) ด้วยความที่ไม่เคยมีรุ่นพี่มา รู้แค่ว่าเว้ยหนานเนี่ยะ อยู่ในซีอาน ห่างจากซีอานไม่ถึงชั่วโมง ระยะนับจากการนั่งรถไฟ ส่วนที่เหลือ หอพัก สภาพม. สภาพเมือง พวกเราไม่เคยรู้เลย ไม่รอช้า ก็นั่งหาเลยจ้า กูเกิ้ล "เมืองเว้ยหนาน" ด้วยความที่คนไทยไม่ค่อยมา จึงทำให้มีแค่วิกิพีเดี่ยเท่านั้นที่พอมีข้อมูล เอาละวา ข้อมูลก็ไม่มี รุ่นพี่ก็ไม่เคยมา ก็ลุ้นกันละ
วันเดินทาง พวกเรา 46 ชีวิต ก้บอาจารย์ 2 ท่านก็นั่งเครื่องบิน สายการบินจีน หูฟังเหมือนเครื่องฟังหัวใจหมอมากมาก คือมีอีดุ้นพลาสนิกเนี่ยะ สองแง่ง สาย แล้วก้ดุ้นพลาสติกหูฟัง ประเมินค่าแล้ว เหมือนสายโทรสับเจาะแก้วที่เราเล่นเมื่อยังเด็ก เริ่มจาก สนามบินในเกาะ มายังกวางโจว ประมาณ 4 ชั่วโมง ต่อเครื่องกวางโจว มาลงที่ ซีอาน ประมาณ 3-4 ชั่วโมงได้ (ตอนมารอเปลี่ยนเครื่องด้วยความที่เห้ยแกร รอนานอ้ะ เบื่อแน่เลย เอาจริง แค่หาอะไรกิน ก้เเทบจะเครื่องขึ้น สนามบินใหญ่มว๊ากกกกกกกกก) พอถึงยังซีอาน ก็นั่งรถมามหาลัยต่ออีก 2 ชั่วโมง โดยมีนักเรียนจีนกับอาจารย์จาก มหาวิทยาลัย เว้ยหนานชือฝ่ายเซียเหยวี่ยน มารับ ซึ่งระหว่างทาง โอ้โห สุดยอด ไม่มีไรเลย ท้องทุ่งจ้า ทุ่งจริงจัง บนเครื่องบินตอนแลนดิ้งนี่เห็นแต่เขากับท้องทุ่ง ในใจนี่แบบ ฉิบละ คือพวกตูมาเรียนในท้องทุ่งอ้อว่ะ ไม่มีไรเลย จนมาถึงม. ก็ค่อยโล่งใจ เนื่องจากมีลักษณะเป็นเมืองมากขึ้น มาถึงก็เอาของเก็บ ระยะเวลา 2 เดือน กระเป๋าใหญ่สองใบเลยต้องใหญ่ คือกะเอาของกลับเยอะ ขามาก็ตุนน้ำพริก มาม่า เครื่องห้องน้ำมาครบ น้ำหนักนี่ไม่ต้องพูดถึง เรื่องของเรื่อง ไม่มีลิฟต์จ้า อยู่ชั้น 5 เบาเบาอะแกร แค่นักกล้ามใสใส ห้องก็เป็นเหมือนโรงแรม มีระเบียงกับอ่างล้างหน้าหลังห้อง วันแรกนักเรียนจีนพาไปซื้อของ ห้างดัง Vanguard อารมณ์แบบโลตัสบ้านเราดีหน่อย ข้างม.คือมีครบ คาราโอเกะ โรงหนัง ห้างสองห้าง นั่งรถไปสิบนาทีก็ใจกลางเมือง ถนนคนเดิน ถัดไปอีกป้าย ก็ดงเสื้อผ้า รองเท้า ห้าง สวนสนุก คือเป็นเมืองเล็กที่ห้างเยอะมากกกก ไม่รู้จะเยอะไปไหน วันแรกด้วยความที่ไม่รู้ เน่าจ้า จะอาบน้ำ น้ำไม่ไหล พอมาดูป้าย น้ำเปิด 6 โมงเช้า - 5 ทุ่ม วันหลังเริ่มอยู่เป็น กรองน้ำใส่ขวด อันนี้เป็นรูปหอเราที่ถ่ายนะ เป็นรูปหอพักหญิงของนศ.ที่นี่ ห้องนึงของเค้านอนกัน 6 คน เป็นเตียงสองชั้น
มอ.ที่เรามาเรียนดังเรื่องครู แต่ก็มีคณะเยอะนะ ไม่มีแค่หมอ เด็กที่นี้นิสัยดีมาก มาเทคแคร์ ขอถ่ายรูป ขอวีแชท พาเที่ยว พากินข้าว ด้วยความที่เราเป็นคนไทยกลุ่มแรก เพราะที่นี่มีแต่เกาหลีมาเรียน เรียนได้สามอาทิตย์ ก็ไป ปิงหมาหย่ง (สุสานจิ๋นซี)
กับที่อาบน้ำกษัตริย์ เป็นสวน สวยมาก
แต่ร้อนมาก เพราะที่ม.พาเดินสวนบ่ายโมง กลับมาเล่าเรื่องม.ต่อนะ แถวม.เราจะมีร้านก๋วยเตี๋ยว ถ้วยใหญ่มาก ส่วนราคาให้เลือกราคาตามจำนวนคน ส่วนมากเราสั่ง 40 หยวน กินได้ประมาน 4-5 คน
ครั้งหนึ่ง ณ weinan เมืองจีนที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก
เราเป็นนักเรียนติดเกาะเเห่งหนึ่งในภาคใต้ ซึ่งต้องมาเรียนที่จีนทุกปี ปีแรกปีสอง 2 เดือน ปีสุดท้ายประมาณ 4-5 เดือน ด้วยความที่เมืองที่เราเลือกเป็นเมืองใหม่จ้า ไม่เคยมา อยากลองของ อีกอย่าง ค่าเทอมแพง ด้วยความที่เมืองนี่ไกลสุดละ ตั๋วแพง จัดว่าคุ้ม วันที่เปิดเลืองเมือง เรากับผองเพื่อนก็เลยเลือกเมืองนี้ รอไร (งกเนอะ) ด้วยความที่ไม่เคยมีรุ่นพี่มา รู้แค่ว่าเว้ยหนานเนี่ยะ อยู่ในซีอาน ห่างจากซีอานไม่ถึงชั่วโมง ระยะนับจากการนั่งรถไฟ ส่วนที่เหลือ หอพัก สภาพม. สภาพเมือง พวกเราไม่เคยรู้เลย ไม่รอช้า ก็นั่งหาเลยจ้า กูเกิ้ล "เมืองเว้ยหนาน" ด้วยความที่คนไทยไม่ค่อยมา จึงทำให้มีแค่วิกิพีเดี่ยเท่านั้นที่พอมีข้อมูล เอาละวา ข้อมูลก็ไม่มี รุ่นพี่ก็ไม่เคยมา ก็ลุ้นกันละ
วันเดินทาง พวกเรา 46 ชีวิต ก้บอาจารย์ 2 ท่านก็นั่งเครื่องบิน สายการบินจีน หูฟังเหมือนเครื่องฟังหัวใจหมอมากมาก คือมีอีดุ้นพลาสนิกเนี่ยะ สองแง่ง สาย แล้วก้ดุ้นพลาสติกหูฟัง ประเมินค่าแล้ว เหมือนสายโทรสับเจาะแก้วที่เราเล่นเมื่อยังเด็ก เริ่มจาก สนามบินในเกาะ มายังกวางโจว ประมาณ 4 ชั่วโมง ต่อเครื่องกวางโจว มาลงที่ ซีอาน ประมาณ 3-4 ชั่วโมงได้ (ตอนมารอเปลี่ยนเครื่องด้วยความที่เห้ยแกร รอนานอ้ะ เบื่อแน่เลย เอาจริง แค่หาอะไรกิน ก้เเทบจะเครื่องขึ้น สนามบินใหญ่มว๊ากกกกกกกกก) พอถึงยังซีอาน ก็นั่งรถมามหาลัยต่ออีก 2 ชั่วโมง โดยมีนักเรียนจีนกับอาจารย์จาก มหาวิทยาลัย เว้ยหนานชือฝ่ายเซียเหยวี่ยน มารับ ซึ่งระหว่างทาง โอ้โห สุดยอด ไม่มีไรเลย ท้องทุ่งจ้า ทุ่งจริงจัง บนเครื่องบินตอนแลนดิ้งนี่เห็นแต่เขากับท้องทุ่ง ในใจนี่แบบ ฉิบละ คือพวกตูมาเรียนในท้องทุ่งอ้อว่ะ ไม่มีไรเลย จนมาถึงม. ก็ค่อยโล่งใจ เนื่องจากมีลักษณะเป็นเมืองมากขึ้น มาถึงก็เอาของเก็บ ระยะเวลา 2 เดือน กระเป๋าใหญ่สองใบเลยต้องใหญ่ คือกะเอาของกลับเยอะ ขามาก็ตุนน้ำพริก มาม่า เครื่องห้องน้ำมาครบ น้ำหนักนี่ไม่ต้องพูดถึง เรื่องของเรื่อง ไม่มีลิฟต์จ้า อยู่ชั้น 5 เบาเบาอะแกร แค่นักกล้ามใสใส ห้องก็เป็นเหมือนโรงแรม มีระเบียงกับอ่างล้างหน้าหลังห้อง วันแรกนักเรียนจีนพาไปซื้อของ ห้างดัง Vanguard อารมณ์แบบโลตัสบ้านเราดีหน่อย ข้างม.คือมีครบ คาราโอเกะ โรงหนัง ห้างสองห้าง นั่งรถไปสิบนาทีก็ใจกลางเมือง ถนนคนเดิน ถัดไปอีกป้าย ก็ดงเสื้อผ้า รองเท้า ห้าง สวนสนุก คือเป็นเมืองเล็กที่ห้างเยอะมากกกก ไม่รู้จะเยอะไปไหน วันแรกด้วยความที่ไม่รู้ เน่าจ้า จะอาบน้ำ น้ำไม่ไหล พอมาดูป้าย น้ำเปิด 6 โมงเช้า - 5 ทุ่ม วันหลังเริ่มอยู่เป็น กรองน้ำใส่ขวด อันนี้เป็นรูปหอเราที่ถ่ายนะ เป็นรูปหอพักหญิงของนศ.ที่นี่ ห้องนึงของเค้านอนกัน 6 คน เป็นเตียงสองชั้น
มอ.ที่เรามาเรียนดังเรื่องครู แต่ก็มีคณะเยอะนะ ไม่มีแค่หมอ เด็กที่นี้นิสัยดีมาก มาเทคแคร์ ขอถ่ายรูป ขอวีแชท พาเที่ยว พากินข้าว ด้วยความที่เราเป็นคนไทยกลุ่มแรก เพราะที่นี่มีแต่เกาหลีมาเรียน เรียนได้สามอาทิตย์ ก็ไป ปิงหมาหย่ง (สุสานจิ๋นซี)
กับที่อาบน้ำกษัตริย์ เป็นสวน สวยมาก
แต่ร้อนมาก เพราะที่ม.พาเดินสวนบ่ายโมง กลับมาเล่าเรื่องม.ต่อนะ แถวม.เราจะมีร้านก๋วยเตี๋ยว ถ้วยใหญ่มาก ส่วนราคาให้เลือกราคาตามจำนวนคน ส่วนมากเราสั่ง 40 หยวน กินได้ประมาน 4-5 คน